พริ้งพราว

พี่พริกแกง 

                

น้องเสือน้อย 

               

#พริ้งพราว 

#จอมทัพ

“ฝ่าเจ้าถุงใหญ่มาเกิดได้ เก่งจริงๆ เลยนะเรา”

“แอ้...แอ๊ะ!”

“ดูสิคะคุณไนท์ แกหน้าเหมือนเราสองคนมากเลย”

จอมทัพชะงักกึก เขม้นมองคนในอ้อมแขนเธอ วิเคราะห์องค์ประกอบของใบหน้าเล็กจ้อย...ตาโตสวยราวกับตากวาง จมูกโด่งเล็ก ปากอิ่มเชิด ใบหน้ารูปไข่ ผิวขาวราวกับหยวกกล้วย เหมือนพริ้งพราว แต่ขนตาคิ้วดกเหมือนกับเขา หากตนกับหญิงสาวตรงหน้ามีลูกด้วยกันจริงๆ ลูกก็คงออกมาหน้าตาคลับคล้ายคลับคลากับเด็กคนนี้

“หน้าเหมือนคุณไนท์กับคุณพริ้งผสมกันเลย น่ารักจริงๆ คุณหนูน้อยของบ้านจิตรภากร...”

จอมทัพตวัดตาวาววับปรามเลขาที่แสดงความคิดเห็นสุดแสนจะแทงใจดำเขา ก่อนจะหน้าตื่น เมื่อได้ยินสิ่งที่พริ้งพราวสอนเจ้าตัวจ้อย

“ยายหนู...เรียกป้อสิลูก”

“อย่าให้เด็กเรียกผมอย่างนั้นนะ!”

พริ้งพราวเลิกคิ้ว ไม่กลัวเจ้าของเสียงเข้มแต่อย่างใด เธอมุ่งมั่นสอนต่อ “เรียกเร็วค่ะ..ป้อ..ป้อ...ป้อ...”

หนูน้อยมองหน้าจอมทัพ ดีดดิ้นเอียงหูฟังสิ่งที่พริ้งพราวสอนเสมือนคนที่รู้ประสาทุกอย่าง ยิ้มร่าหน้าเป็น เอ่ยออกมาว่า

“ป้อ!”

“ต๊าย เก่งที่สุด ดูสิ สอนปุ๊บเรียกปั๊บ!”

เห็นพริ้งพราวดี๊ด๊าดีใจ คนตัวน้อยก็ยิ่งเริงร่า “ป้อ!”

“อย่ามาเรียกฉันแบบนี้นะเจ้าตัวเล็ก”

“ป้อ!”

“หยุด!”

โดนจอมทัพทำตาดุใส่ เจ้าตัวน้อยก็หน้าตื่น แบะปาก ส่งเสียงอันน่าสยดสยองที่สุดสำหรับจอมทัพออกมา...

“แอะ...แอะ...แง้!”

....................

“คุณ...ฉัน...”

“เจ็บใช่ไหม” จอมทัพกระซิบถามเสียงแตกพร่า...รู้แล้วว่าพริ้งพราวไม่เคยผ่านชายใดเลยจริงๆ

“เอามันออกไปก่อนได้ไหม ฉัน...ไม่ไหว”

เสือร้ายยิ้มมุมปาก ลูบไล้ใบหน้าหวานล้ำที่กำลังเหยเก “เดี๋ยวก็ไหว คุณต้องลองให้คุ้นเคยกับมัน”

“ไม่เอา ฉันไม่คุ้นด้วย” เธอส่ายหน้า ความเจ็บที่ได้รับทำให้เธอเริ่มกลับมาต่อต้าน “มัน...อลังการเกินไป ฉันรับไม่ไหวแล้ว!”

“ยังไงคุณก็ต้องไหว...เพราะคุณต้องอยู่กับมันไปอีกนาน!” เขาประกาศกร้าว ขู่ให้เธอได้รู้ชะตากรรมตัวเอง “คุณจำเอาไว้เลยนะพริ้ง คุณต้องชดใช้ให้ผมตลอดชีวิต!”

.............

“ปล่อยพริ้งไปเถอะค่ะ”

“ไม่ปล่อย” ชายหนุ่มปฏิเสธคำขอ รวบคนร่างบางมากอด “พี่บอกแล้วไงว่าพริ้งต้องง้อพี่ด้วยท่ายากแซ่บๆ”

“ท่ายากอะไรเล่า ท่าธรรมดาพริ้งยังทำไม่เป็นเลย!” พริ้งพราวเชิดหน้าบอก กระดากอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน...ให้ตาย ทำไมเธอต้องมาหารือเรืองนี้กับเขาด้วย

“อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้วนะ ไม่เคยเห็นท่าแซ่บๆ ผ่านตาบ้างเลยเหรอฮึ”

“ไม่เคย พริ้งไม่ได้มีจิตหื่น คอยฝักใฝ่หาท่าพิลึกพิลั่นมาประกอบกิจกรรมเข้าจังหวะเหมือนพี่ไนท์นี่!”

หญิงสาวย่นจมูกหมั่นไส้เขา ก่อนจะกระแทกเสียงเอ่ยท้าทาย “ให้พริ้งไปฝึกกับคนอื่นมาก่อนไหมล่ะ จะได้เชี่ยวชาญจนมาแซ่บกับพี่ไนท์ได้!”

“ไม่เอา ฝึกกับพี่นี่แหละ จะท่าพื้นฐานหรือท่าพิเศษ พี่ถนัดหมด!”

ฝากผลงานอีบุ๊กด้วยนะค้าาาาาา

อีบุ๊กเรื่องนี้ค่าาาาาาาาาา