ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : fic beast ยอม (01)
รูมเมท
'อ๊า~ วันนี้อากาศดีจริงๆ เหมาะสำหรับการเข้าหอใหม่ของนายจริงๆยัง โยซอบ' � �ร่างบางคิดในใจ�
"โอ๊ย! ขอโทษครับ" � � โยซอบกล่าวขอโทษเพราะชนกลับชายบางอีกคนหนึ่ง�
"ผมต่างหากครับที่ต้องขอโทษ เพราะผมเตี้ยเองแหละครับ^^" � � �อีกร่างบางกล่าวขอโทษ
"อ๊ะ! นายเป็นเด็กใหม่หรอ กระเป๋านั้น?" � � เขามองไปที่กระเป๋าเดินทางหวานแหววของโยซอบ�
"ฮะ //" โยซอบเขินกับกระเป๋านั้นจริงๆ เพราะว่ามันคือกระเป๋าของพี่ชายเขาต่างหาก�
"โว๊~ หน้านาย แด๊งแดงแน๊ะ ไม่สบายหรอ อ่อ เราชื่อ กีกวังน่ะ ^^ " กีกวังแนะนำตัว
"ฮะ ผม�ยังโยซอบครับ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะฮะ เอ่อ.. หอ?"�
"อ่อๆ ฉันพาไปเอง^^"
'เย้ ได้เพื่อนแล้ว ตัวเท่ากันด้วย ^^' โยซอบคิดในใจ (ซอบ:ผมต้องคิดในใจซิครับ เดี๋ยวเพื่อนใหม่หาย^^)
โยซอบ say :
ตอนนี้ผมเดินตามเพื่อนใหม่ที่ตัวเท่ากับผมอยู่ แต่ไอ้กระเป๋าหวานแหววนี้แหละที่เป็นปัญหา ทำไมน่ะหรอ?
ก็ไอ่ทางเดินไปหอต้องผ่านตึกเรียน น่ะซิครับ นักเรียนคนอื่นมองผมยังกับผมเป็น 'ผู้หญิง' แน๊ะ จะกินผมอยู่แร้ว >//<
"โย่! กีกวัง ใครอ่ะ?" ผู้ชายร่างสูงท..ที่ มีผู้ชายร่างเล็กเดินตามหลังเป็นขบวน เค้า..เอ่อ..กอดกีกวังจากด้านหลัง///
ถึงผมเป็นผู้ชายแต่มัน..แบบ..เขินอ่ะดิ// �
เฉพาะผมเท่านั้นแหละที่เขินน่ะ เพราะพวกผู้ชายที่ตามคนคนนี้มา ตานี้แทบลุกเป็นไฟอ่า�
"ย๊า!! ไอ่บ้านี้ ออกไปน่ะ ไอ่บ้าดงอุน //" กีกวังสะบัดแขนของดงอุนออก แต่แขนดงอุนจะสปิงก็ไม่เชิง ออกปุ๊บ เด้งเข้ามาปั๊บ�
"เอาน๊าๆ เราเป็นรูมเมทกันน่ะ เดินไปอย่างงี้แหละ ^^ "
"รูมเมทก็รูมเมทซิ ไม่ใช่ผัวเมียกันซักหน่อย//" กีกวังรีบปิดปากตัวเองที่เผลอพูดตามใจตัวเองไป แต่ไม่ทันแล้วล่ะ !!
"ผัวเมีย!!!!!" ผู้ชายทั้งหลายแหล่ตะโกน ผมก็ด้วยนั้นแหละ
(ดงอุน say : เห็นไหมครับ ไอ่แนะนำตัวน่ะ เขายั่วผมก่อน บอกแร้วๆ)(ดงอุน say จบ)
"เป็นกันเลยไมล่ะ ^^ ผัวเมียน่ะ" ผู้ชายที่ชื่อดงอุน อ๊อ! ไม่น่ะ เขาอุ้มกีกวังไปแร้วว วว ~
"อ๊ะ! กีกวังแล้วผมล่ะ.." อ้าว ไปกันหมดเลย TT' แล้วผมล่ะ?
สุดท้ายผมก็ต้องเดินมาคนเดียวซินะ
"403 403 ห้องไหนล่ะเนี้ย?"
รูมเมทผมจะเป็นยังไงน่ะ ตื่นเต้นจังเลย >< เขาจะต้องเป็นคนดีซิ แต่ที่แน่ๆเขาต้องห้ามรักผม ไม่งั้นพี่ชายผมจะ..
เอาเถอะๆ �เขาไม่รักผมหรอก
แต่ไอ่ 403 นี้มันห้องไหนล่ะเนี้ย??
"เฮ้ย! ถอยดิว่ะ ขวางอยู่ได้ ชิ"�
ลุง? เด็กโข่ง? คุณครู? ห๊า ใครเนี้ย O[]O'
"ดูจุน ปล่อยเด็กไปเห๊อะน๊า เค้าไม่ไหวแล้วน่ะ..อือ.. " ผู้ชายร่างเล็กที่เกาะอีตาลุงทำท่าสะบิดสะบิ้งแล้วร้อง อ..ออกมาทำไมน่ะ //
"ขอโทษน่ะฮะ ห้อง403 อยู่ไหนหรอฮะ^^" ผมทำหน้าอ้อน (ผมต้องใช้เสน่ห์ให้เป็นประโยชน์หน่อยนะครับ)
"นาย จะไปไหนก็ไป ฉันไม่อยากได้นายแล้ว ^^" อีลุงพูดกับชายร่างเล็กที่มากับเขา
"ห๊่า นายทำแบบนี้ได้ยังไงน่ะ ฉันอยากน่ะ " อยาก? อยากไรกันน่ะ
หมับ~ ห๊า เดี๋ยวๆ อีลุงมันอ..อ..อุ้มผมอยู่
"ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ต้องการนายแล้ว ฉันอยากกับเด็กคนนี้"�
"O[]O'" โยซอบ
"^^" อีลุง
"คุณเป็นใคร?"
"ฉัน ดูจุน เป็นรูมเมทนาย"
รูมเมท??
"ห๊า าาาา!!"
อ๊าก ก ก �ตอนแรกจบไปแล้วคร่าาา
��
ฝากด้วยน่ะค่ะ�
เม้นติชมกันเยอะๆน่ะค่ะ ><
มันสั้นไป ขอโทษด้วยนะค่ะ
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น