บันทึกรัก สาวแรด 108 ปรอท

ลำดับตอนที่ #1 : จุดจบสุดท้าย

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
ยัยน้ำ ตื่น
ตื่นสิยัยน้ำ แม่บอกให้ตื่น
ม่าย......ม่าย

..............................................................................................................................

กฎข้อ 1 ฉันน่ะ ไม่ได้มองคนที่หน้าตานะยะ  ผู้ชายที่จะมาเป็นแฟนฉันต้องหล่อผสมน่ารัก หล่ออย่างเดียวไม่ได้นะ มองนานๆแล้วเบื่อต้องน่ารักด้วย  เอาเป็นว่ามาตรฐานต่ำสุดขอประมาณพี่โดมผสมพี่เคนก็พอ หน้าตาแย่กว่านั้นควรจะพิจรณาตัวเองนะ ว่าคู่ควรกับฉันรึเปล่า
ข้อ 2 ฐานะไม่สน  ขอมีเงินก็พอ
ข้อ 3 จะต้องไม่สูงกว่าฉันมากเกินไป และต้องไม่เตี้ยกว่าฉันมากเกินไปด้วย
ข้อ 4 ห้ามอ้วน ห้ามมีพุง
ข้อ 5 ขอแบบขาวตี๋ ญีปุ่น เกาหลี จีน เท่านั้น ชาติอื่นไม่รับพิจารณา
ข้อ 6 ต้องเป็นคนสปอร์ต ไม่ขี้เหนียว
ข้อ 7 เป็นสุภาพบุรุษ จิตใจดี แต่ต้องเข้มแข็งปกป้องฉันได้
ข้อ 9 หน้าตาต้องดูใสซื่อ ไร้เดียงสา ไม่เจ้าเล่ห์
ข้อ 10 การศึกษาดี ไม่ต่ำกว่าฉัน
ข้อ 11 แต่งตัวและทำตัวทันสมัย ไม่เชย ไม่พูดปรัชญาชีวิตมากมาย ฉันไม่ชอบ
ข้อ12 ต้องจีบฉันและบอกรักฉันก่อนเท่านั้น
ข้อ13 ต้องมีความอดทนในการดูใจกันก่อน 6 เดือน ถึงจะตกลงเป็นแฟนกัน ต้องให้เกียรติฉัน
ข้อ14 เมื่อเป็นแฟนกันแล้วต้องโทรหาฉันทุกวัน
ข้อ15 พ่อแม่เขาต้องปลื้มฉันด้วย ไม่ชอบแบบลูกสะใภ้กับพ่อผัวแม่ผัว ถึงเขาและฉันรักกันแต่พ่อแม่เขาไม่ชอบฉัน ฉันก็ไม่เอา
ข้อ16 ต้องไม่ติดเหล้า ติดบุหรี ติดเกมส์ ติดการพนัน
ข้อ17 ห้ามนอนกรนเด็ดขาด เพราะฉันนอนไม่หลับ
ข้อ18 ต้องรักในความสะอาดห้ามมีกลิ่นตัว
ข้อ 19 อายุ เอออันนี้สำคัญลืมบอก ต้องห้ามมากหรือน้อยกว่าฉันเกิน 3 ปีโอเคปะ
ข้อ20 ต้องตามใจฉันทุกอย่าง ห้าม ขัดใจ
ข้อ 21 ถ้าทะเลาะกันต้องเป็นฝ่ายตามง้อและขอโทษฉันทุกครั้ง

"เห็นมั้ย บอกแล้วว่าฉันไม่ใช่คนเรื่องมาก แค่ 21 ข้อ เอง" น้ำทำท่าลอยหน้าลอยตา

"โห แค่ 21 ข้อ เหรอเจ๊ น่าจะบอกตั้ง 21 ข้อมากกว่า แล้วจะมีมั้ยเนี่ยผู้ชายแบบนี้ สงสัยเจ๊คงต้องอยู่เป็นหัวหน้าชมรมคานทองของพวกเราไปอีกนาน"

"ต๊าย นังฝน   กล้าพูดนะ นี่แค่ปี 1เทอม 1 เองนะยะ เหลือเวลาอีกตั้งยาวนานแกคอยดูเถอะ ภายในปีนี้ฉันจะต้องหาแฟนให้ได้ แล้วฉันจะยกตำแหน่งประธานชมรมให้แก"

"ไม่เจ๊ ฉันไม่เอา ให้นังสองมันไปแล้วกัน ฉันขอเป็นรองประธานก็พอ "

"นังสองเป็นไม่ได้ย่ะ มันเป็นเลขาไปแล้วเลื่อนตำแหน่งไม่ได้ เพราะในชีวิตนี้มันเคยมีแฟนมาแล้ว 1 คน ไม่เหมือนแกกับฉันที่ตลอด18 ปีที่ผ่านมาหาไม่ได้ซักคน"

"มันก็ไม่ต่างกันหรอกเจ๊ ฉันมีแค่คนเดียว พอมันเข้ามหาลัยได้ไม่ถึงเดือนมันก็บอกเลิกฉันไปละ ดูซินี่ตั้งเกือบ 2 ปีแล้วนะ ยังไม่มีใครมาจีบฉันเล้ย"

"ใครจะมาจีบแกทั้งอ้วนทั้งดำอย่างนี้ ฉันบอกให้แกลดน้ำหนักจะได้สวยๆ ดูอย่างนังฝนมันซิ ไปดัดฟัน กรามลดลงตั้งเยอะ"

"นี่ลดแล้วเหรอเจ๊"

"มันก็ลดมากกว่าน้ำหนักแกก็แล้วกันย่ะ" ฝนค้อนขวับ

"สาธุขอให้เทพธิดาที่สิงอยู่ตรงต้นมะม่วงริมคลองต้นนี้จงดลบันดาลให้เรา 3 คน ลงจากคานที่เธ้อ สาธุๆๆๆๆ " เจ๊น้ำยกมือไหว้ท่วมหัว

"เร็วซิช่วยกันอธิษฐานสิยะ คานทองเสริมยัยเหล็กแท้จากเยอรมันนีจะได้หักซะที "

"ความจิงเจ๊ก็สวยนะ ทำไมไม่มีใครมาจีบ " นังสองถามอย่างสงสัย

" เจ๊เลือกมากไปรึเปล่า " นังฝนเสริม

" เลือกมากที่ไหนล่ะยะ ฉันน่ะ จิกตาใส่ผู้ชายเกือบทั้งประเทศละ นี่ขนาดลงทุนอาน้ำมันพรายทาขนตาตัวเองก็แล้ว ยังไม่มีใครมาสนเลย สงสัยฉันจะสวยเกินไปว่ะแก ผู้ชายเลยคิดว่ามีแฟนแล้ว ไม่กล้าจีบ "

" คงไม่มีแล้วล่ะเจ๊ 555 " นังสองหัวเราะชอบใจ

"แกคอยดูก็แล้วกัน แผนการจับผู้ชายหล่อๆทั้งมหาลัยมาทำผัว จะเริ่มต้นนับจากนี้ ฉันจะได้เสียตัวซักที โฮะๆๆๆ รอมานานละ " น้ำพูดอย่างเพ้อฝันตามองดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืนอย่างมีหวัง

การเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยของน้ำ และผองเพื่อนเริ่มต้นมาได้ 3 เดือน ซึ่งเธอและ 2 สาว เพื่อนซี้ ฝนและสอง  แม้จะเรียนกันคนละคณะแต่ก็นัดพบปะกันเสมอที่ต้นมะม่วงต้นเล็กริมคลองใกล้หอพักหญิงในมหาวิทยาลัยที่บังคับให้นิสิตปี1 ทุกคน ต้องไปเรียนและพักหอรวมกันที่วิทยาเขตต่างจังหวัดและเรื่องราวของเธอก็เริ่มต้นนับแต่นี้ไป ความหวัง ความรัก ความแรด ผองเพื่อน และคานทอง