ตอนที่ 13 : บทที่ 5 : หนีเสือปะคนหล่อ (30%)
เกือบสี่ปีก่อน
หญิงสาวรูปร่างผอมบางก้าวเดินอย่างเร่งรีบออกมาจากโรงแรมแห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ ท่าทางของเธอดูโกรธและผิดหวังกับเรื่องอะไรบางอย่าง อีกทั้งยังดูตื่นตระหนกนิดๆ
เธอออกมาสู่ท้องถนนที่ไม่คุ้นเคยเพราะไม่ใช่คนแถวนี้ ในมือของเธอมีกระเป๋าเสื้อผ้าใบหนึ่ง กำลังคิดว่าควรจะไปไหนหรือทำอย่างไรดี สถานการณ์ตอนนี้บวกกับการอยู่ท่ามกลางสถานที่ที่ไม่คุ้นชิน ทำให้เธอรู้สึกเคว้งคว้างไปหมด และสาเหตุที่ทำให้เธอออกมาจากโรงแรมกะทันหัน เป็นเพราะว่าถูกนายจ้างลวนลาม หวังจะขืนใจเธอ
ในวันนี้แพรริศาติดตามเจ้านายมายังเชียงใหม่ ในฐานะที่เป็นเลขานุการส่วนตัว เขาให้เธอพักในโรงแรมเดียวกันทว่าอยู่คนละห้อง เหตุการณ์เริ่มต้นขึ้น เมื่ออีกฝ่ายก็มาเคาะประตูเรียกเธอในช่วงดึก ด้วยความที่แพรริศาป็นลูกจ้าง อีกฝ่ายเป็นเจ้านาย เธอจึงจำต้องเปิดประตูให้เขาเพราะไม่รู้ว่าเจามีธุระเร่งด่วนอะไรหรือเปล่า
แต่ทันทีที่เปิดประตูรับเขาเข้ามา ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป จากความใจดีแปรเปลี่ยนเป็นคุกคามอย่างชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เขาจู่โจมโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว หญิงสาวจึงเสียท่า และเกือบจะพลาดท่าเสียแล้ว ถ้าหากไม่มีคนเคาะประตูขัดจังหวะเสียก่อน เธอจึงอาศัยจังหวะนั้นผลักเจ้านายหื่นกามออก แล้วรีบไปเปิดประตู และพบว่าคนที่มาเคาะเรียกก็คือภรรยาของเจ้านายนั่นเอง
“คุณชาติ! คุณกล้าดียังไงถึงได้พานังเลขาเมียน้อยมาลักลอบพรอดรักกันถึงที่นี่”
ภรรยาวัยสี่สิบห้าปีของเขา กล่าวหาเธอพร้อมกับชี้หน้า
“ไม่ใช่นะคะ! ฉันไม่ใช่เมียน้อยของเขา เขาจะข่มขืนฉันค่ะ”
แพรริศารีบอธิบาย ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่เชื่อ
“ฉันไม่เชื่อเธอ คนทั้งบริษัทก็รู้กันหมดว่าเธอกับเขาไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ”
นั่นก็เพราะว่าเธอเป็นเลขาของเขาที่แค่ต้องติดตามเจ้านายไปทำงานด้วยตามคำสั่งของเขาเท่านั้น แต่เธอไม่เคยคิดจะมีอะไรกับเขาเลย
“ถ้าฉันไม่แอบตามมาจนเห็นกับตา ฉันก็คงจะถูกคุณชาติกับเธอสวมเขาต่อไปเรื่อยๆ”
“ฉันไม่ได้มีอะไรกับเขาจริงๆ ค่ะ คุณดูสารรูปของเขาสิคะ ฉันไม่เคยคิดพิศมัยเขาเลยสักนิดเดียว”
ชายหนุ่มวัยใกล้ห้าสิบปี รูปร่างท้วม ลงพุง เส้นผมบนหนังศีรษะก็เหลือแทบนับจำนวนเส้นได้ แถมเขายังมีภรรยาอยู่แล้ว เธอไม่มีทางยอมเป็นเมียน้อยเขาแน่นอน แค่คิดเธอก็ขนลุกแล้ว ที่ผ่านมาเธออุตส่าห์หลงคิดว่าเขาเป็นคนใจดี อัธยาศัยดี ทำงานด้วยแล้วสบาย ที่แท้เขาก็เป็นแค่ตาเฒ่าหัวงูที่หาจังหวะจะเคลมเธออยู่นี่เอง
“แพรริศา! นี่คุณกล้าว่าผมเหรอ”
คนที่เพิ่งถูกเธอปรามาสเรื่องสารรูป ถึงกับอารมณ์ร้อนขึ้นมาในทันที
“แค่นี้มันยังน้อยไปค่ะถ้าเทียบกับสิ่งที่คุณทำกับฉันเมื่อกี้นี้”
ตอนนี้เธอกล้าต่อปากต่อคำกับเขาแล้ว เพราะรู้ดีว่าเขาไม่มีทางทำอะไรเธอได้แน่เมื่อมีภรรยาอยู่ด้วย แล้วจู่ๆ ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป จากตาเฒ่าเจ้าเล่ห์กลายเป็นคนกลัวเมีย
“คุณต้องเชื่อผมนะ ผมไม่ได้คิดอะไรกับแม่เลขานี่เลย แต่เธอเรียกผมให้มาที่ห้อง แล้วก็ให้ท่าผมก่อน ผมเป็นผู้ชายนะจะให้ผมทำยังไง นี่ถ้าคุณไม่เปิดประตูเข้ามาก่อน ผมคงจะเสียท่าให้เธอแน่ๆ”
“ไม่จริง! คุณโกหกหน้าด้านๆ”
“นี่เธออย่ามาว่าคุณชาติของฉันนะ! ฉันก็รักของฉันเข้าใจบ้างมั้ย”
คนเป็นภรรยาเป็นเดือดเป็นร้อนแทนสามี ยกมือชี้หน้าเธอก่อนจะเกาะแขนสามีสุดที่รักอย่างเลือกข้าง แพรริศารู้แจ้งแก่ใจแล้วว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่เธอจะแก้ต่างความบริสุทธิ์ของตัวเอง ในเมื่อมันเป็นเช่นนี้ เธอก็ไม่คิดจะทำงานกับเขาต่ออีกแล้ว
“งั้นก็เชิญรักกันไปเถอะค่ะ ฉันขอลาออก”
“เชิญเลย! ถึงคุณไม่ลาออก ผมก็จะไล่คุณออกอยู่แล้ว คำสั่งมีผลตั้งแต่ตอนนี้เลย เชิญคุณขนข้าวของออกไปจากห้องนี้ด้วย นี่มันห้องของผม”
ร่างบางสั่นเทาด้วยความโกรธ ไม่คิดว่าจะโดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมาทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด และด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรี เธอก็ไม่คิดจะร้องขอความเมตตาหรือเห็นใจจากคนทั้งคู่เลยสักนิด
เธอรีบหยิบข้าวของเพียงไม่กี่ชิ้นของตนเองแล้วยัดเข้ากระเป๋า ก่อนจะรีบรุดออกมา และกลายเป็นคนไร้ที่ไปอยู่ในตอนนี้ เธอไม่อยากอยู่ที่โรงแรมแห่งนี้แล้ว จึงเดินเท้าไปเรื่อยๆ เพื่อหาที่พักใหม่ เธอเจออยู่ที่หนึ่ง ทว่าก็ไม่มีห้องพักว่างแล้วจึงคิดจะโบกรถให้ไปส่งยังสนามบินแทน แต่ก็เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเมื่อถูกขูดรีดค่าโดยสารแพง จึงปฏิเสธที่จะไม่ไป
ไม่รู้ว่าเป็นโชคร้ายอะไรของเธอ ถึงต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ ถูกลวนลาม โดนกล่าวหาว่าเป็นเมียน้อย แถมยังต้องออกจากงาน อายุของเธอกำลังย่างเข้ายี่สิบห้าในเดือนหน้า ไม่รู้ว่านี่จะเป็นอาถรรพ์วัยเบญจเพสอย่างที่ใครๆ เขาพูดกันหรือเปล่า เธอไม่อยากเชื่อเรื่องพวกนี้แต่ก็อดคิดไม่ได้
ระหว่างที่เธอเดินหาที่พักใหม่ ข้างทางก็เต็มไปด้วยร้านอาหารกึ่งผับบาร์ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าท้องหิว ไม่รู้ว่าจะหาโรงแรมใหม่ได้เมื่อไหร่ ทันใดนั้นจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านแห่งหนึ่ง
✿◕ ‿ ◕✿
พ่อกับแม่ของน้องพอร์ชจะเจอกันได้ยังไงน้า ติดตามกันต่อไปค่า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
รอติดตามค่ะ