แผนลับ(รัก)จับมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #2 : 1.Frist story

อาิกิ       
.
.
.
         หลังจากที่ต้องออกมาดูแลตัวเองคนเดียว ผมก็ได้ประสบความสำเร็จในชีวิต วันนี้เป็นวันแรกที่มาฝึกงานที่สำนักงานตำรวจหรือ สน. ผมสมัคเข้ากับหน่วยงานสืบสวนตามที่ชอบ
5นาที
.
.
.
"มานานรึยังอากิ"เสียงชายวัยกลางคนเรียก
"เอ่อ...ไม่นานเท่าไหร่ครับ"ผมหันไปตอบ ทางด้านหลังของเขามีผู้ชายคนนึงอายุน่าจะประมาณผม หรือโตกว่าหน่อย
"อืมก็ดีแล้ว นี่โคจิ เป็นรุ่นพี่ของเธอเขาจะเป็นคนคอยช่วยเหลือเธอถ้้าต้องการคำปรึกษาและจะคอยดูงานให้เธอว่าจะผ่านมั้ย"เขาอธิบายให้ผมฟังอย่างละเอียด(จนไม่รุจะถามอะไร)
"ครับ ขอบคุณมากนะครับ แล้วงานวันนี้คืออะไรหรอครับ"ผมเอ่ยขอบคุณเขาก่อนจะถาม
"เดี๋ยวเธอถามโคจิเอาเองแล้วกันนะ ฉันไปประชุมก่อน"เขาบอกก่อนจะเดินผ่านไป
"สวัสดีครับผมอากิ"ผมทักทายเขาก่อนตามมารยาท
"ครับผมโคจิ ส่วนงานในวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากนักนอกจากเอกสารต่างๆที่เธอต้องรู้และทำความเข้าใจอย่างละเอียด"หลังจากที่แนะนำตัวเสร็จเขาเอ่ยถึงเรื่องงานต่อเลย(เป็นคนที่ขยันน่าดูเลย:อากิ)
"ครับผม"ผมตอบก่อนจะยิ้มให้อย่างเป็นกันเอง(เดี๋ยยวเขาก็ใจละลายกันพอดี)
.
.
.
.
เป็นเวลานับชั่โมงที่ผมนั่งอยู่กับเอกสารการทำงานที่สูงท่วมหัวและในที่สุด ก็ได้พักสักที
"ไปกินข้าวกันอากิ"โคจิหันมาชวนผม
"ครับ กำลังหิวเลย"ผมตอบพลางบิดขี้เกียจ
"งั้นมื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง ถือว่ารับน้องใหม่"โคจิบอกกับผมอย่างอารมดี
"ไม่เกรงใจนะครับ"ผมตอบก่อนจะหัวเราะตามมาด้วยเสียงหัวเราะของโคจิ
ณ ร้านราเมง
"เอา  ชาชูราเมงครับ" "อากิกินไรหล่ะ"โคจิสั่งก่อนจะหันมาถามผม
"เอาเหมือนกันก็ได้ครับ"ผมตอบก่อนจะปิดเมนูลง
"ชาชูราเมง2ที่ รอสักครู่นะคะ"พนักทวนรายการก่อนจะเดินไป
"พี่โคจิ!~~~ทำไมไม่ดทรไปบอกว่าจะกินข้าวข้างนอก คนอุส่าทำข้าวกล่องแล้วก็ขนมมาฝาก"เด็กผู้ชายอายุน่าจะเท่ากับผมเดินเข้ามาต่อว่าพี่ชายตัวเองแบบไม่ยั้ง โดยไม่ทันมองเลยว่าผมก็นั้งอยู่
"มีมารยาทหน่อยโทชิไม่เห๊นหรอว่าพี่นั้งอยู่กับคนอื่น"โคจิหันไปดุน้อง ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรน้องชายของโคจิก๊พูดขึ้น
"ใช่ซิ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงสำคัญกว่าน้องใช่ปะ"คำพูดนี้เล่นผมอึ้งไปเลยทีเดียว
"ผิดแล้วมั้งครับ ผมเป็นแค่รุ่นน้องของเขาเฉยๆเอง"ผมหันไปตอบเขาทันที
"พอเลย!หยุดก่อนโทชินายไปรอพี่ในสน.ก่อน ส่วนข้าวกล่องกับขนมก็เอาไปฝากพ่อก็ได้"โคจิหันไปบอกโทชิอย่่างอารมเสีย
"ชิ!จะฟ้องพ่อ"เขาพูดก่อนจะเดินออกไป
"ขอบโทษแทนโทชิด้วยนะ ชอบทำตัวไม่รู้จักโตทุกที"โคจิบอกกับผมด้วยนำ้เสียงเอือมละอากับน้องตัวเอง
"ไม่เป็นไรหรอกครับผมไม่ถือหรอก"ผมบอกอย่างไม่ใส่ใจอะไรนัก ไม่นานนักอาหารที่สั่งก็มาเสิร์พ
.
.
.
.
   "พ่ออ่ะเดี๋ยวนี้เข้าพี่ใช่มั้ย"เสียงเอะอ่ะโวยวายดังสนั่นออกมาจากห้องผบ.  ไใม่นานนักโทชิก็เดินออกมาจากห้อง  ก่อนจะตรงมาที่ผม
"ขอโทษนะครับ"เขาเอ่ยขอโทาผมเบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่ได้โกรธอะไรนายสักนิด  แค่งงว่าทำไมนายถึงเห็นฉันเป็นผู้หญิง"ผมตอบกลับไปอย่างอารมดีพร้อมกับรอยยิ้ม  และไม่นายคนถูกถามก็ส่งยิ้มกลับมาให้ผมก่อนจะตอบว่า
"ก็ผมที่ยาวปลกหน้าเล็กน้อย แล้วก็หน้าหวานๆของนายไงที่เหมือน"จบจากคำอธิบายอีกสองคนข้างหลังหันไปมองหน้ากันอย่างยิ้มๆ
"อากิเย็นนี้นายว่างมั้ย"โคจิหันมาถามผม
ว่างครับ ทำไมหรอ"ผมหัมตอบ
"ไปเจอกับฉันที่ร้านขนมเค้กตรงมุมตึกนะ ตอนหกโมงเย็น"เขาบอกสถานที่พร้อมนัดเวลา
"ตกลงครับ"ผมก็พูดได้แค่นี้เแหละ
.
.
.
17.35น.
    หลังจากกลับมาอาบนำ้ที่คอนโดแล้วตามด้วยหลับอีกนิดหน่อยก็เกือบได้เวลาที่นัดไว้แล้ว  ผมลุกขึ้นเปลีย่นเสื้อผ้าก่อนจะไปตามที่โคจิบอก
   กริ๊งๆ~ ~ ~
"อากิมาแล้วนั่งเลยพี่โคจิยังไม่มา รออีกแปบนะ กินอะไรมั้ยฉันเลี้ยง"พอเปิดปรตูเข้ามาโทชิก็รีบเดินมาพาผมไปนั่งเก้าอี้ด้านในติดเคาเตอร์
"ไม่ดีกว่าแค่นำ้ก็พอแล้ว"ผมตอบอย่างเกรงใจ
"มากะ นำ้เปล่าที่นึงน้าาา"โทชิตะโกนบอกคนในร้าน ชื่อนี้เหมือนชี่อเพื่อนเก่าผมเลย
"ร้านนายหรอ"ผมถาม
"ใช่ ของฉันเองรู้ไดไงเนี่ย"เขาถามผมด้วยรอยยิ้ม
"ก็เห็นนายดูจะคอยจัดการทุกอย่างเลยหนิ่"ผมอธิบาย หลังจากที่ตอบโทชิไปผมก็ถึงกับอึ้งเมื่อคนที่เดินถือถาดน้ำมาคือเพื่อนเก่าผม มากะ
"เป็นไรหรอ อากิ"โทชิถามผม
"มากะ นายจำฉันได้มั้ย"ผมไม่ไดตอบโทชิแตหันไปถามมากะแทน มากะเงยหน้ามองผมก่อนจะยิ้มให้เล็กน้อย
"อากิ~ ~ ~คิดถึงนายจัง นายจิงๆหรอ"มาะกอดผมแน่ก่อนจะถามผมด้วยความดีใจ
"อืม ฉันเองแต่นายปล่อยฉันก่อนนะ"ผมบอกกับมากะก่อนที่เขาจะดีใจเกินเหตุ
"ขอโทษนะ ไม่ได้เจอตั่งนาน"มากะตอบ
"เอ่อ  สองคนนี่เป็นเพื่อนกันหรอ"ส่วนโทชิที่เงียบไปนานถามขึ้น
"อืมใช่เป็นเพื่อนตอนอยู่สถานสงเคราะห์หน่ะ"ผมหันไปตอนโทชิ และไม่นานนักโคจิก็เดินเข้ามา
"ขอโทษที่ให้รอนานนะ"เขาพูดทันทีที่มาถึงโต๊ะ  แต่กลับไม่มีใครตอบเพราทุกคนกำลังคุยกันเรื่องอากิกับมากะอยู่
"อ่ะแฮ่ม หยุดพูดกันก่อนได้มั้ย!"โคจิแทรกขึ้น
"ขอโทษทีครับ"ผมหันไปบอกอย่างรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไร ฉันก็มาสายเหมือนกัน"เขาหันมาตอบ
"แล้วมีเรื่องอะไรหรอครับถึงนัดมา"ผมถามต่อถึงเรื่องงาน
"อืม....คือว่าฉันกับผบ.มีงานที่อยากให้นายทำหน่ะเพราะว่า..ไม่มีใครเหมาะสมกับหน้าที่นี้"โคจิอธิบาย
"แล้วมันคืออะไรหรอครับ"ผมถามอย่างสงสัยทันที

(ขอโทษจิงๆนะ ไม่มีเวลาเท่าไหร่เลย ฝากคอมเม้นด้วยนะ)
ป.ล.อาจจะทาช้าไปบ้างนะ