[ร้านกาแฟในตัวเมือง]
"เฮ้ออ..น่าเบื่อจังเลยง่ะ"
คุณที่นั่งกินอยู่ที่ร้านกาแฟกำลังบ่นพึมพำกับตัวเองก็เพราะวันนี้มันเป็นวันที่คุณนัดกับเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ยังมาไม่ถึงสัก2ชม.กว่าๆ
~ ~ ตู๊ดดด~ ~
"ฮัลโหลล..แก!เมื่อไรแกจะมาสักทีฉันรอแกนานแล้วนะเห้ยยยย!"
(เห้ยยแก..ฉันขอโทษว่ะคือฉันคงไปไม่ได้แล้วล่ะ ขอโทษๆๆๆๆจริงๆ)
"ห๊ะะ ว่าไงนะแล้วแกจะให้ฉันนั่งรอแกทำไมเนี้ยยย!"
(ขอโทษจริงๆ..วันนี้ฉันติดธุระกระทันหัน เห้ย..แค่นี้ก่อนนะ บาย)
ตู๊ดดด...
"ห..เห้ย เดี๋ยวเดะแก อ่าว วางสายซะล่ะ ฮึยย!น่าหงุดหงิดจริงๆ!"
คุณเดินกระทืบเท้าออกไปอย่างหงุดหงิดสุดๆ จนกระทัง..
ตุ๊บบ!!
"โอ๊ยย! / โอ๊ยย.."
"นี่!เดินยังไงเนี้ยไม่มองบ้าง..เลย.."
..โอ้ววว เทพบุตรชัดๆคนนี้อ่า *0* น่ารัก หล่อ ขาวสูงสเป๊กฉันเลยอ่าา >///< เอ๊ะ!?แต่ทำไมหน้าคุ้นๆจังแฮะ..
"เออ..ขอโทษนะครับ ผมเดินไม่ดูจริงๆแล่ะ ^^;;"
"เออ..คือ..ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ><"
"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ^-^"
เขาคนนั้นเดินจากไปปล่อยให้คุณยืนอึ้งกับความน่ารักของผู้ชายคนนั้นที่เพิ่งเดินชน
"คิกๆ..น่ารักจัง *///*"
~ ~ ตู๊ดดด~ ~
"ฮัลโหล..ว่าไงค่ะแม่?"
[ลูก(ชื่อคุณ)จ๊ะ..วันนี้มาหาแม่ที่บ้านเพื่อนแม่หน่อยสิ]
"เอิ่ม..ให้ไปหาทำไมอ่าค่ะ?"
[เถอะน่าา..วันนี้แม่ไม่ได้วางกุณแจไว้ในตู้จดหมายนะลืมบอก]
"อ่าค่ะๆๆเดี๋ยวหนูรีบไปหาเลยย"
[ดีมากจ๊ะลูกรักกก บายย]
ตู๊ดดด..
"เฮ้ออ..แม่ใครเนี้ยย"
[บ้านเพื่อนแม่]
คุณเดินมาถึงหน้าบ้านก็กดกริ้งให้คนมาเปิดประตูรับ
"แม่หนูมาแล้วค่ะ"
"โอะ ลูกแม่มาเร็วกว่าที่คิดอีกนะจ๊ะ นี่จ๊ะๆๆน้าฮโยซองจำเขาได้ไหมจ๊ะ"
"สวัสดีจ๊ะ(ชื่อคุณ)ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ555"
"อ่าา..สวัสดีค่ะน้าฮโยซอง ก็ยังจำได้อยู่ล่ะค่ะ ^^ *โค้ง*"
"ลูกสาวเธอน่ารักไม่เปลี่ยนนะจ๊ะเพื่อนน"
"จ๊ะๆๆลูกฉันเอง โฮะๆๆ"
(^ 0 ^)<<(- - ) *หันไปมองแม่ตัวเอง*
"สวัสดีครับคุณแม่.."
*หันไปมองคนที่มาเยือน* ( ' ')>>(^ - ^)
"อ๊ะ!นี่นายยย O.o"
"อ่าวว คุณนี่เองง ' '-"
"เอ๊ะ นี่ๆๆรู้จักกันแล้วรึไงสองคนนี้" แม่คุณถาม
"อ่า หนู(ชื่อคุณ)จ๊ะนี่ลูกชายน้าชื่อชเว จุนฮงจ๊ะ ^^" น้าฮโยซองพูด
O.O <<คุณ
( - -) <<แม่คุณ
(^.^)/ <<ฮโยซอง
(^ - ^) <<จุนฮง
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ(ชื่อคุณ)"
"ย..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ -////- "
"นี่..เราจำโอปป้าเขาไม่ได้หรอลูก"แม่คุณ
"ห๊ะ??"
"เหอะ คงจำไม่ได้ก็เราพี่เขาสนิทกันตอนเด็กๆนี่แต่ตอนนั้นพี่เขาต้องไปเรียนต่างประเทศหลายปี เราบอกจะหรอพี่เขาอยู่เลยนิ - -"
"จริงหรอค่ะแม่?"
"จริงสิครับ นี่จำพี่ไม่ได้จริงดิ??"
"(- -)(_ _)(- -)"
"เฮ้อ..ไม่เป็นไรๆๆพี่เข้าใจดี ^[++]^ *ยีหัว*"
"อ่า..ทำไมเราไม่ขึ้นไปคุยในห้องของพี่เขาล่ะเดี๋ยวพวกแม่ๆจะคุยกัน555"ฮโซองพูด
"อ่า..คือ.."
"ป่ะๆไปห้องพี่กัน *จับมือ*"
" .///. ค..ค่ะ"
[ห้องนอนจุนฮง]
"*นั่งบนเตียง*"
"อายุเท่าไรแล้วเนี้ยเรา? *นั่งข้างๆมอง*"
"(อายุคุณ)แล้วค่ะ"
"อ่ออ แล้วเรียนเป็นไงบ้าง?"
"ก็โอเครนะค่ะ เรียนดีขึ้น"
"งืม..ดีล่ะๆ"
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบคุณไม่กล้าแม้จะเปิดปากพูดด้วยซ้ำแล้วจู่ๆจุนฮงก็เข้ามากอดคุณจากด้านหลังลมหายใจอุ่นๆของเขาทำให้คุณหวั่นไหวง่ายมาก เสียงหัวใจทั้งคู่เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน
"พี่คิดถึงเรามากรู้ไหมตอนไปเรียนที่ต่างประเทศอ่า.."
"ร..หรอค่ะ ./////. "
"อื้ม.."
"แล้วทำไมพี่ต้องมากอดหนูด้วยเนี้ย555" <<(หัวเราะกลบเกลื้อน)
"..อยากกอด ทำไม?พี่กอดไม่ได้ไง *มองหน้า*"
ตึกๆ..ตึกๆ..
เสียงหัวใจของคุณตอนนี้บ่งบอกได้ว่าคุณกำลังเขินอย่างมาก เต้นดังจนมันจะทะลุออกมาอยู่แล้ว (เวอร์เกิน)
"..พี่รัก(ชื่อคุณ)นะครับ"
"!!! 0///0 ว..ว่าไงนะค่ะ *มองหน้า*"
"พี่รักเราไง ^^"
".////. อย่ามาล้อเล่นแบบนี้สิพี่.."
"พี่รักเราจริงๆนะ *ซุกไซร้ตามคอ*"
"อือ..อย่านะพี่.."
"เป็นของพี่เถอะครับ.."
พูดจบไม่รอช้าจุนฮงก็ขึ้นคล่อมคุณอยากรวดเร็ว ทำให้คุณที่ไม่ได้ตั้งตัวเสียหลักไปอยู่ใต้ร่างเขาแล้วถึงกับตาโตทันที
"*หลับตาปี๋*"
"*เลื่อนหน้าไปใกล้ๆ*. . .55555เด็กน้อยเอ๋ย *ลุกขึ้น*"
"ห๊ะ!? *ลืมตามอง*"
"พี่ไม่ทำอะไรเกินเลยหรอกน่าา ^[++]^"
"เออ. . . =[]=! "<<เงิบ
"ดูสิๆๆหน้าแดงเลยอ่า555*จิ้มแก้ม*"
"งั้นที่พี่บอกว่ารักหนูมันก็โกหกอ่าสิพี่อ่าาา!! *ตีๆๆๆ*"
"เฮ้ยๆๆหยุดก่อนๆอันนั้นพี่พูดจริง.."
"0.o! *ตาโต*"
" ( ' ') *มอง*"
"จริงหรอค่ะ.."
"นี่เราจำสมัยตอนเด็กๆไม่ได้หรอ?"
"*ส่ายหน้ารัวๆๆ*"
"เฮ้อ..ตอนนั้นเราสองคนสัญญากันว่าจะรักกันตลอดไปนี่นาแต่ว่าสมัยนั้นพวกเรายังเด็กและพี่ต้องไปเรียนที่เมืองนอก แม่(ชื่อคุณ)ก็บอกว่าหรอเราสองคนโตก่อนคอยว่ากันไงเด็กน้อย ^.^"
"= = แม่หนูเป็นคนพูดหรอค่ะ "
"ใช่ แม่เธอพูดเองนิ -3- และพี่ก็ยังจำเราได้ตั้งแต่ที่เราไปเดินชนพี่ที่หน้าร้านกาแฟพี่ก็กะจะทักอ่าแล่ะแต่..อยากแกล้งเธอไรงี้เลยเดินไปเลย :P "
"นี่พี่!จำหนูได้แต่ไม่ยอมบอกสักคำ =///="
"5555แล้วตอนนี้จำได้ยัง?"
"จำได้แล้วค่าาา"
"หมั้นกับพี่นะ(ชื่อคุณ)"
"..ค่ะพี่ .///."
"เย้!ดีใจจัง พี่รักเรานะ ^^"
"หนูก็รักพี่ค่ะ ^///^"
และทั้งสองคนก็มอบจูบอันหอมหวานให้ซึ่งกันและกัน ในห้องนั้นก็อบอวลด้วยรักของคุณและจุนฮงอย่างไม่มีวันลืม..
THE END
จบแบบงงๆป่ะครับ5555 TT^TT
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น