คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : who r dead ลูกชาย
“น่ากลัวจังเลย จะผ่านมันไปได้มั้ยเนี่ย”
__________________________________
บทบาทที่เลือก : นักเรียน
ชื่อ : ภัทรพงษ์
ชื่อเล่น : พัด
ลักษณะนิสัยใจคอ : เป็นเด็กหนุ่มที่ขี้กลัว(ป๊อด)และขี้อายมาก ไม่มีความกล้าแสดงออก ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เวลามีงานพรีเซ้นต์เขามักจะเป็นฝ่ายเบื้องหลังเสมอ เพราะความขี้กลัวนี่ทำให้ถูกมองว่า ตุ๊ด อยู่บ่อยๆ เป็นคนที่ไม่กล้าลองอะไรเลย เพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้น เป็นห่วงคนรอบกายมากกว่าตัวเองเสียอีก กลัวว่าทุกคนจะบาดเจ็บ เขาเป็นคนชอบตามเพื่อน และเป็น....เรียกง่ายๆว่าเบ๊ของเพื่อน(ดูเลวร้ายจังเนอะ) แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก และไม่เกลียดเพื่อนด้วย เพราะเขาไม่อยากเป็นคนแปลกแยก...แตกต่างจากชาวบ้าน พัดเป็นคนฉลาดระดับคนทั่วไป ไม่ได้เก่งเลิศเลอเพอร์เฟ็คซ์ แต่ถนัดด้านความจำมากกว่า เป็นคนที่ห่วยแตกเรื่องกีฬามากๆ ทำงานใช้แรงเยอะๆไม่ได้ สุขภาพร่างกายอ่อนแอ แต่กลับพยายามจะเล่นกีฬาที่เขาชอบ นั่นคือบาส เขาเป็นคนนิสัยดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่ใช่เป็นคนเงียบๆและก็ไม่ได้ร่าเริง อยู่ในระดับคนปกติ แต่ถ้าอยู่ที่โรงเรียนจะไม่ค่อยพูด
ลักษณะทางกายภาพ : เด็กหนุ่มที่ผอมแห้งแรงน้อย ผิวซีดขาว ดวงหน้าเหมือนไม่มีเลือดฝาด ตัดกับดวงตาและผมสีดำสนิท ใส่แว่นทรงสี่เหลี่ยมกรอบสีแดง มักทำหน้าเอ๋อๆ
ประวัติส่วนตัว : อยู่กับพี่ชายแค่สองคนในอพาร์เมนต์รูหนูแห่งหนึ่ง พ่อกับแม่ ทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ต่างจังหวัดที่มีเพียงงานเทศกาลใหญ่ๆเท่านั้นถึงจะกลับมาบ้านได้ ฐานะพอยังชีพได้ เมื่อตอนเขาเด็กๆนั้นเคยเป็นคนกล้าแสดงออกชอบเ่นละครในโรงเรียนอนุบาลมาก แต่มักจะโดนเพื่อนหาว่า นู่นนี่นั่น(?)ประมาณว่าติ จึงทำให้เขาไม่เกิดอาการกลัวขึ้นมา และไม่กล้าขึ้นแสดงอีก จนถึงปัจจุบัน
ความสามารถพิเศษ : ทำอาหาร
ชอบ : ขนมคบเคี้ยว,ผลไม้,นมเย็น,ชาเขียวนม,บิสกิต,นิทาน,บาส
เกลียด : ของเผ็ดๆร้อนๆ,หนู,แมงมุม,แมลงสาบ,จิ้งจก,ผีเสื้อ
แพ้ : ปลาหมึก
กลัว : ความแปลกแยก,การเป็นที่สนใจ
เพิ่มเติม : ปั่นเองมึนเอง
สัมภาษณ์ผู้ปกครองนะครับ > < ‘
สวัสดีครับ ผมรูบี้นะครับ
: แฟนทอมโรสค่ะ
เรื่องนี้อาจจะอัพช้าบ้างเพราะอัพสลับกับอีกเรื่อง และตอนนี้ยุ่งมากครับรับได้นะ
:ค่ะ
กดแอดแฟนยังเอ่ย? ว่าแต่ทำไมถึงมาสมัครเหรอครับ?
: แอดแล้วค่ะ สมัครเพราะเพื่อนค่าา แต่เรามาเห็นก็ เอ๊ะ นี่มันนิยายแนวฉันเลยนี่
เรื่องการตายของลูกๆ พวกคุณผมขอไม่พูดถึงนะ อย่าลืมติดตามและคอมเม้นต์ให้กำลังใจด้วยนะครับ
: อย่าไวเลยนะนู๋พัดลูกแม่ เม้นต์แน่นอลจ้ะ
ความคิดเห็น