･● Phantom ♧ Rose ･●

ลำดับตอนที่ #110 : OU - หยางผิง

บทที่สมัคร : นักเรียนชั้นมัธยมปลาย 

โรงเรียน DIEGO

แผนการเรียน : -

ชื่อ-สกุล : หลี่ หยางผิง ( Li Yangping )

ชื่อเล่น : หยาง (ส่วนใหญ่เรียก), ผิงผิง (อันนี้ทางครอบครัวเขาเรียกค่ะ แต่คนอื่นจะเรียกก็ไม่มีปัญหา)

อายุ : 18

วันเดือนปีเกิด : 08/05/19XX

เชื้อชาติ : จีน

ประเทศ : จีน

นิสัยตัวละคร : หยางผิงเป็นมนุษย์ธรรมดาเดินดินคนหนึ่ง แต่จะมีเอกลักษณ์ที่รอยยิ้มจางๆประดับบนใบหน้าเสมอ เป็นรอยยิ้มใสซื่อบริสุทธิ์ที่ไม่มีอะไรมาเจือปนจริงๆแถมดวงหน้ายังผ่องใสหางตาตกหน่อยๆ หรือในทางกลับกันก็คือเป็นบุคคลที่มีใบหน้าซื่อบื้อนั่นเอง--- ไม่ใช่แค่หน้าดูบื้อๆนะแต่นิสัยจริงๆยังโคตรจะซื่อบื้ออีกต่างหาก! จนเริ่มเข้าใจขึ้นมาว่าความซื่อบื้อกับความโง่นั้นมีเพียงแค่เส้นบางๆคั่นอยู่เท่านั้นเองจริงๆ(...?) ไอคิวต่ำกว่ามาตรฐาน โง่จนเริ่มสงสารอนาคต(?) โง่ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องการใช้ชีวิตเลยล่ะ โชคดีที่เรื่องเรียนพอจะมีดวงเรื่องการเดาข้อสอบเลยผ่านมาถึงปัจจุบันได้อย่างฉิวเฉียดทุกครั้ง เคล็ดลับคงอยู่ที่อากง อาม่าของเขาที่เป็นซินแสพาไปเจิมสมองอยู่ทุกปี(?) และบูชาเทพเจ้าการศึกษา ...ความจริงแล้วเป็นผลมาจากเจ้าตัวพยายามอ่านหนังสือเองด้วยค่ะ แต่เรื่องดวงก็ช่วย #ฮา ส่วนเรื่องการใช้ชีวิตที่ว่าโง่นั้นน่าเป็นห่วงยิ่งกว่า ใครพูดอะไรก็เชื่อ บอกให้ทำอะไรก็ทำตาม หรืออาจจะเรียกดีๆหน่อยว่าซื่อตรงพอๆกับสุนัขเลยก็ว่าได้ ไม่เคยขัดคำสั่งด้วย ว่านอนสอนง่ายเกินไป ใครมาจูงจมูกก็ทำได้ง่ายๆเลย โดนหลอกได้อย่างง่ายดาย ง่ายยิ่งกว่าไปหลอกเด็กอนุบาล3อีก(?) ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ถูกเลี้ยงอย่างไข่ในหินแท้ๆแต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่ค่อยประสีประสาอะไรเท่าไรนัก

          แต่ความโชคดีในความโชคร้ายนี้ก็คือด้วยความที่หยางผิงว่านอนสอนง่ายม๊ากกก(หลอกง่าย)เลยกลายเป็นที่ชื่นชอบของพวกผู้ใหญ่ไปซะงั้น ชอบโดนใช้ให้ไปทำนู่นทำนี่อยู่เป็นประจำ เช่น ไปยกโต๊ะ ไปล้างห้องน้ำ จ่ายตลาดแทน หรือเลี้ยงเด็กอ่อน(?)ยังเคยมาแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยรู้ตัวว่าโดนหลอกใช้คิดว่าตัวเองเป็นพวกมีน้ำใจอยู่ร่ำไป ภูมิใจซะอีกที่ได้ทำ โชคดีที่เจ้าตัวเป็นพวกพลังงานเหลือล้น โดนใช้เท่าไหร่ก็ไม่รู้เหนื่อยอะไร ซ้ำยังขยันขันแข็งมากอีกต่างหาก

          บางครั้งก็ถูกใช้ให้ไปทำเรื่องไม่ดี เช่น ไปขโมยของ ไม่ก็ไปต่อยคนนู้นคนนี้(?) แต่เขาก็มีศีลธรรมพอที่รู้ว่าอันไหนดีอันในชั่ว เลยปฏิเสธด้วยสีหน้าจริงจังว่ามันไม่ดีนะครับ ผลที่ได้รับคือโดนรุมต่อย(?) แต่หยางแกก็หาได้แคร์ไม่ เพราะนางมีร่างกายที่อึดถึกทนมากกว่าคนปกติเป็นพิเศษ(?) แถมยังแรงเยอะมากผิดกับหน้าแสนซื่อบื้อนั่น(?) อย่าได้ดูถูกกัน เห็นอย่างงี้ก็มีทักษะการต่อสู้ใช่เล่นนะจ๊ะ ดีทั้งแรงทั้งเร็ว โดยเฉพาะศิลปะการต่อสู้ของจีนนี่อัดแน่นในตัว ไม่ว่าจะกังฟูเส้าหลิน  ไทเก๊ก(?)ได้ทุกรูปแบบ ถ้าเรื่องสมุนไพรไว้ใจหมอเส็* เรื่องบู๊ก็ไว้ใจหยางผิงคนนี้ได้เลย! ส่วนเรื่องบุ๋นนั้นขอพึ่งดวงอย่างเดียวละกัน(?)

          เท่าที่อธิบายขยายความกันมาขอสรุปโดยรวมอีกทีว่าหยางผิงเป็นคนผู้ชายน่ารัก สายมุ้งมิ้ง(?) มีดวงเบ๊ เก่งเรื่องบู๊ ลาแล้วซึ่งบุ๋น(?) เป็นคนจิตใจงดงาม อารมณ์ดีอยู่เป็นนิจ โลกสวย--อย่างน้อยๆก็จะมองโลกในแง่ดีไว้ก่อนเสมอล่ะนะ เรื่องมนุษยสัมพันธ์ของหยางเองก็จัดได้ว่าดีมาก คุยง่าย พูดได้ทุกเรื่อง และรับปรึกษาปัญหาทุกเรื่อง #ยกเว้นเรื่องเงิน บรรยากาศรอบๆตัวเขาที่เป็นกันเอง+หน้าตาซื่อบื้อเลยเป็นที่ดึงดูดของผู้คนทุกประเภทไม่ว่าจะจุดประสงค์ดีหรือร้าย(...) เป็นสายธรรมะธรรโม ชอบเข้าวัดเข้าวา(?) นั่งสมาธิแต่ปัญญาไม่ยักจะเกิด โกรธยากขนาดตัวเขาเองยังจำไม่ได้ว่าครั้งล่าสุดที่ตัวเองโกรธคือเมื่อไหร่ 

          ข้อดีอีกอย่างของหยางผิงคือเป็นคนมีความรับผิดชอบมาก ถ้าได้รับมอบหมายงานอะไรไว้จะชอบสะสางให้เสร็จเร็วๆ ไม่มีคำว่าขี้เกียจในพจนานุกรมของเขา ไม่เคยละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง ตรงต่อเวลาด้วยและจะไม่ค่อยชอบคนที่ไม่ตรงเวลา ถ้าเรื่องงานหรือความรับผิดชอบแล้วจะจริงจังมากทีเดียวล่ะ กระตือรือร้นโดยเฉพาะกับงานที่ต้องออกแรงเสียเหงื่อ จะกระชุ่มกระชวย(?)ดีต่อใจนาง ออกแนวไฮเปอร์เล็กๆค่ะสายมาโซคิสม์หน่อยๆ(?) และเป็นคนที่มีพรสวรรค์ด้านกีฬามาก เล่นได้ทุกอย่างเลย แต่ที่ชอบที่สุดคือบาสฯ

          ที่สำคัญที่ลืมไม่ได้เลยคือ เซนส์ด้านความรักเท่ากับศูนย์ ยิ่งเรื่องนี้จะยิ่งซื่อบื้อมากเป็นพิเศษ

ประวัติ : ประวัติของหยางผิงไม่มีอะไรน่าสนใจเป็นพิเศษ เขาเกิดที่ประเทศจีนเมืองคุนหมิงทางตอนใต้ของประเทศจีน ครอบครัวเป็นครอบครัวใหญ่บ้านอยู่ใกล้กันในหมู่บ้านเดียวกัน พ่อของเขาชื่อหลี่ หย่งเจิ้ง ส่วนแม่ชื่อหลี่ เหม่ยจู มีพี่น้องทั้งหมด5คน เป็นผู้ชาย 3 หญิง 2 ส่วนตัวหยางผิงเป็นลูกคนรอง พี่โตสุดเป็นผู้ชายชื่อหลี่ หยางหลง(24) เขาคนรอง น้องชายคนกลางชื่อหลี่ หยางจง(15) น้องสาวคนที่สี่ชื่อหลี่ เหมยลี่(13) และน้องสาวคนสุดท้องชื่อหลี่ เหมยฮวา(9) พ่อและแม่เปิดโรงเตี๊ยมชื่อลู่จิว เป็นโรงเตี๊ยมที่ไม่ใหญ่มากนักแต่บรรยากาศดี ส่วนพี่ชายของเขาไปบวชเป็นพระออกธุดงค์ น้องที่เหลือยังคงเรียนอยู่ ส่วนตัวเขาก่อนจะเข้าเรียนที่diegoก็เคยไปศึกษาศิลปะการป้องกันตัวที่เส้าหลินมาจนอาจารย์หมดความรู้ที่จะสอน(?) นอกจากครอบครัวของเขาแล้ว อาม่าอากงที่อาศัยอยู่บ้านใกล้ๆนี้ยังเป็นคนที่หยางผิงสนิทมากๆ อากงอาม่าเป็นซินแสเปิดสำนักอยู่ใกล้โรงเตี๊ยมนี่เอง ความจริงแล้วตระกูลหลี่นี้มีความเชี่ยวชาญด้านฮวงจุ้ยหรือพวกโหราศาสตร์มาอย่างช้านาน หยางผิงเลยได้รับอาณิสงฆ์ใช้บริการเจิมสมอง ปัดเป่าเคราะห์กรรมฟรีอยู่ทุกปี ด้วยเหตุนี้เลยทำให้พอมีดวงในหลายๆด้าน*แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ ฮาา* แถมปัจจุบันนี้เขายังได้เครื่องรางป้ายหยกสลักชื่อตัวเองติดตัวมาที่แอตลาสด้วยอีก ส่วนเหตุผลที่ทำไมหยางผิงเข้ามาเรียนที่diegoด้วยมันสมองอันน้อยนิดได้ก็เพราะได้ทุนมา(?) เนื่องจากเขามีผลงานมากพอที่โรงเรียนหนึ่งจะยื่นทุนมาให้เลยล่ะ ความจริงแล้วหยางผิงได้ไปแข่งกีฬาหลายอย่างมากแทบทุกงานเลยทีเดียว แต่ละงานก็ระดับทวีปหรือระดับโลกก็เคยเหยียบมาแล้ว 

#สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามใจชอบค่ะ เพราะบางอย่างเราไม่รู้ว่ามันได้รึเปล่า 55555

ลักษณะการแต่งตัว : สายชิล ปกติใส่เสื้อยืดบ่อยมาก บางอารมณ์ใส่เชิ้ตแขนสั้น สีกับลวดลายไม่จำกัดค่ะ จะลายดอกลายมังกรอะไรก็ไม่เกี่ยง แต่ส่วนใหญ่ในตู้จะมีแต่เสื้อสีแดง(อากง อาม่าบอกเป็นสีนำโชคของหยางเขา) กางเกง ส่วนใหญ่จะวอร์มขายาวสีเข้มๆ ไม่ก็กางเกงกีฬาขาสั้น รองเท้าแตะช้างดาวไป ถ้าเล่นกีฬาก็รองเท้ากีฬาโดยเฉพาะ) ถ้าออกไปข้างนอกจะใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้น กางเกงขาสามส่วน รองเท้ากีฬา(ใช้แทนผ้าใบ)

นน/สส : 83 / 187

สิ่งที่ชอบ : แสงแดด, สายลมอ่อนๆ, กลิ่นหอมอ่อนๆ, ชา

สิ่งที่เกลียด : หน้าหนาว, หิมะ, ฝน, คนไม่ตรงเวลา

สิ่งที่กลัว : ไม่มีเป็นพิเศษ

งานอดิเรก : เล่นกีฬา (เล่นได้ทุกอย่างแถมค่อนข้างเก่ง โดยเฉพาะบาสฯ), นอนกลางวัน

การปฏิบัติต่อบุคคลอื่น(ท่าทาง/คำพูด) : ปฏิบัติเหมือนๆกันหมดไม่แบ่งแยกนัก ให้ความสำคัญเรื่องอายุมากกว่าเรื่องความสนิท

แทนตัวเองว่า ผม กับคนที่แก่กว่า, กับคนที่เด็กกว่า พี่, กับเพื่อนหรืออายุราวๆคราวเดียวกัน เรา

กับคนที่แก่กว่าจะเรียก พี่,ลุง,ป้า,น้า,อา,ยาย ฯลฯ ตามความเหมาะสม(เจ้าตัวกะเอาเองจากใบหน้า) และพูดมีหางเสียง

ส่วนกับคนที่เด็กกว่าจะเรียกชื่อของคนๆนั้น และไม่พูดหางเสียง

กับคนสนิทก็เรียกชื่อเหมือนกัน แต่จะสกินชิป(?)มากหน่อย เช่น กอดคอ และเป็นกันเองมาก (ฮีแกไม่พูดคำหยาบนะคะ หยาบเล็กๆเช่น ว่ะ เว้ย ก็ตามปกติ)

กับคนที่เพิ่งเจอก็เฟรนลี่ ยิ้มแย่มแจ่มใสทักทาย แค่ไม่ค่อยสกินชิปค่ะ #ฮา

ความฝันของตัวเองล่ะ : อยากกลับไปเป็นทหารที่ประเทศจีนบ้านเกิดของเขา เหตุผลแค่เพราะมันเท่ดี และดูแลครอบครัวของตัวเองให้ดีที่สุด

นิยามความรัก อยากให้เป็นแบบไหน : ไอ้หนุ่มนี่ยังไม่เคยคิดถึงความรักเลยค่ะ...อาจจะเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไปล่ะนะ

สิ่งสำคัญเพียงอย่างเดียวในชีวิต : ครอบครัว

คติประจำใจ : ยุบหนอพองหนอ(?) #คิดไม่ออกจริงๆค่ะ เอาแบบสายธรรมะไปละกัน ถถถ

อื่นๆ : หยางผิงทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารค่ะ

ตอบคำถาม

1.บอกคณะ / มหาลัยที่ต้องการเข้าในอนาคต (OU ,Sparta ,etc ระบุได้)

ตอบ "ผมกะว่าจบที่นี่แล้วจะกลับจีนนะ... แต่ก็ยังมีคิดเรื่องเรียนต่ออยู่ ได้แต่ถามตัวเองว่าสมองผมจะไหวรึเปล่า แฮะๆๆ แต่ถ้าอยากเข้าจริงๆก็ Sparta ครับ" 

2.ทำไมถึงอยากเข้าที่นั่น

ตอบ "เห็นเพื่อนที่diegoบอกว่าจบแล้วจะต่อที่นั่นกัน มันสายเฉพาะทางเลยอยากไปด้วยน่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วในชีวิตผมก็ควรมีจะได้เรื่องสักอย่างแหล่ะ"

3.รู้จักใครใน OU บ้าง

ตอบ "เอ่อถ้าแค่รู้จักแบบเห็นในโทรทัศน์หรือนิตยสารก็พี่เฮเลนแหล่ะครับ แต่ถ้ารู้จักแบบคนรู้จัก...ไม่มีเลยครับ"

S
N
A
P