คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : สามอัศวินพบกัน (RW 100%)
อนที่ 11 – สามอัศวินพบัน
ประูเปิผาออมา ไทเลอร์นำหน้า าม้วยสแนลี่ย์ พอเห็นเวิน เา็ยปืนเล็ทันที
“นายใ่นหรือเปล่า?” ไทเลอร์ถาม ปืนยัเล็
“ผมเป็นมนุษย์” เวินรีบบอ “ลปืนล”
ไทเลอร์ไ้ยินอย่านั้น็ถอนหายใพร้อมลปืนล ้าวเ้ามา
“อโทษ้วย เรานึว่าะไม่เหลือำรวแล้ว”
“ุมาสถานีำรวเพราะ้อารวาม่วยเหลือหรือ?” เวินถาม
“ใ่ เราะหาอาวุธและไปสู้ับพวนั้น” ไทเลอร์พยัเพยิไปทาหน้า่า ึ่้านล่ามีฝูนบ้าอออยู่
“แ่เราไม่แน่ใว่าอาวุธะเหลือไหม? และเรา็ิ่อเมืออื่นไมไ้เลย” เวินบอ ทำเอาไทเลอร์ัวล
“บอแล้วไ” สแนลี่ย์ยิ้มเยาะ “ำรว่วยอะไรไม่ไ้หรอ”
เวินไ้ยิน็ไม่พอใเท่าไหร่ เาอลับ “มันือเหุสุวิสัย เอาล่ะ ผม้อไปแล้ว”
“ไปไหน?” ไทเลอร์ถามอี
“มีนิอยู่ที่โรพยาบาล ผม้อไป่วย”
“ไม่ไ้ะูถูหรอนะ” สแนลี่ย์ว่า “แ่ำรวนเียวะทำอะไรไ้”
“ผมะไป ผมะุ้มรอาวเมือให้ไ้” เวินบออย่าเ็เี่ยว
“ุ้มรอ? แล้วไอ้ที่ยิาวเมือายนั่นไม่ใ่ฝีมือำรวหรอหรือ?” สแนลี่ย์ถามลอยๆ
“ผมไม่ไ้่าาวเมือ” เวินพู “เอาล่ะ ผมไปแล้ว”
เวินะเินออประูไป แ่ถูไทเลอร์รั้ไว้
“อย่าไปเลยน่า ุทำอะไรไม่ไ้หรอ”
“ผมทำไ้”
เวินอบลับทันที ไทเลอร์ส่ายหน้า
“ะไปนเียวไ้ไ ‘เรา’ ไป้วยันีว่า”
“เี๋ยว” สแนลี่ย์ยมือ “ะบอว่า ‘เรา’ หรือ? ทำไม้อรวมผม้วยล่ะ?”
“นายน่าะเ้าใสถานาร์อนนี้นะ สแน ารอยู่รวมันีสุ” ไทเลอร์พู
“แ่ผมไม่ร่วมมือับำรวหรอ” สแนลี่ย์ล่าว “ผมลุยนเียวีว่า”
“สแน!” ไทเลอร์ปรามเา สแนลี่ย์ในิหน่อย
“ือ...” เาถอนหายใ “ผมแ่ะบอว่า ัวเอยัเอาไม่รอ แล้วะไป่วยนอื่นทำไม”
“ผมเลย้อไปไ” เวินะเินออไป “อย่าัวาผม”
ไทเลอร์รั้เาไว้อีรั้
“อย่าไปเลย”
“ะไปห้ามทำไม? อยาาย็เรื่ออเาสิ!” สแนลี่ย์เอ่ยอย่าหมวามอทน ไทเลอร์หันมาปรามเา้วยสายา ่อนะบอับเวิน
“เราไป้วยันเถอะ ่าศัรูอเราให้หม”
เวินหยุเิน เาลัเล วามริอยาไ้พรรพวะาย แ่ว่า...
“ุะ่วยผมหรือ?”
เวินถาม ไทเลอรพยัหน้า
“ริ”
ไทเลอร์หันไปหาสแนลี่ย์
“สแน”
สแนลี่ย์ทำเสีย “ึ๊ยส์!” ที่ปาอย่าไม่พอใ
“สแน”
สแนลี่ย์ยมือออ ่อนะบอ “เอ้า ็ไ้ๆ”
เวินโล่ใอย่าประหลา เารีบบอ
“เราไปลัอาวุธัน”
เวิน สแนลี่ย์ และไทเลอร์เินลบันไใ้ิน รไปยัลัอาวุธ พอถึ เวิน็ใุ้แเปิเ้าไป ทั้สามเินเ้าไปในห้อ
“ว้าว” สแนลี่ย์ื่นาื่นใับลัอาวุธ เวินเินไปเปิล็อเอร์ ็พบปืนลวาอยู่
“มีปืนลูอ้วยนี่” ไทเลอร์รวสอบ “มีระสุนหรือเปล่า?”
“มี” เวินโยนล่อใส่ระสุนให้ ไทเลอร์ใส่ระสุนอย่าำนา เาไม่ว่าอะไรหรอ ถ้าไม่เห็นว่าสแนลี่ย์็สามารถใส่ระสุนปืนไ่อย่าล่อแล่วเหมือนัน
สแนลี่ย์รู้เลยว่าเวินไม่ไว้ใ เาอลับ
“เพื่อนสอนให้” เาว่าแบบไม่สบอารม์ รู้สึเลียสายาับผิอำรว
ทั้หม้นลัอาวุธนหม ็มาสรุปรวบรวมอาวุธ
“โอเ เรามี...” เวินรวสอบ “ปืนพหนึ่ ลูอหนึ่ และปืนลหนึ่”
“ะแบ่ยัไี?” ไทเลอร์ถาม
“ผมัารเอ” เวินหยิบปืนพให้สแนลี่ย์ แ่อีฝ่ายหยิบปืนลไปเลย
“โอเ” ไทเลอร์ถือลูอ เวินถือปืนพ และำลัะออาห้อ
เพล้!
ทั้สามมอหน้าันเมื่อไ้ยินเสียระแ
“มันบุเ้ามาแล้ว!!” สแนลี่ย์ถือปืนล
“เรารีบหนีันเถอะ” ไทเลอร์ว่า แ่แล้ว ประู็เปิผาออมา เหล่านบ้าพุ่เ้าใส่ทั้สาม
“ยิ!!”
ความคิดเห็น