คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TheImpulsive : ฉันงง
อ๊ากกกกกกก!!! วันนี้วันอะไรเนี่ยทำไมฉันต้องมาตื่นสายวันนี้!!!!
““เมื่อคืนไม่ยอมหลับยอมนอนมัวแต่ตื่นเต้นก็งี้เหละ”” เสียงผู้ชายสะลึมสะลือพูดแบบเหน็บแนม
““แหมมมม ใครจะไม่ตื่นเต้นหล่ะย่ะงานเปิดตัวหนังใหม่ของแฮรี่เลยนะ””
ฉันคุยกับใครอยู่เนี่ย??? แต่ช่างเถอะรีบอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า แฮซที่รักรอฉันด้วยน่ะ -////-
รถติดขนาดนี้ฆ่ากันเถอะ!!!!!!!!!!! พ่นไฟใส่ตำรวจจราจรดีไหมเนี่ย อ๊ากกกกก
“”ใจร่มๆงานเริ่มหกโมงเย็นตอนนี้9โมงเช้าเองนะ””
““แหมมม แกก็ฉันเป็นนักข่าวนะต้องไปก่อนเวลาจะได้เก็บภาพบรรยากาศงานไง๊”” -/////-
““หรอออ อยากไปหาแฮรี่ก็พูดมาเถอะ -3- “”
““ใช่!!! =P ว่าแต่ฉันคุยอยู่กับใคร???”W
ฉันไม่ได้พูดออกเสียงนี่หว่าแค่คิดในใจ หรือว่าฉันบ้าพูดคนเดียวว่ะ….
“บ้าอะไรกันก็คุยอยู่กับฉันนี่ไง!!!””
สิ่งที่ฉันได้ยินเมื่อกี้มันคือเสียงที่ฉันได้ยินจากการสั่นสะเทือนของเส้นแก้วในหู ….
แต่ฉันขับรถมาคนเดียวนี่หว่า!!!!!!!!!!!
เอี๊ยดดดดดดดดด!!!! โคร้มมมมม!!!!
ย๊ากกกฉันขับรถชนคนหรอเนี่ย!!!! ไม่น่ะ!! เขาต้องไม่ตายฉันต้องไม่ติดคุก!!!
“”ฉันว่าเลิกเพ้อเจ้อแล้วลงรถไปดูเขาแล้วพาส่งโรงพยาบาลดีกว่าไหม?””
ฉันเลิกสนใจเสียงปริศนาของใครสักคนนึงแล้วเดินลงจากรถไปดูคนที่ฉันขับรถชน
แทนที่เขาจะขอความช่วยเหลือหรือต่อว่าฉันเขากลับพูดว่า.....
“ไนล์ฉันต้องการคุณกลับมาหาฉัน กลับมาหาฉัน….”
สงสัยจะอกหักมาหล่ะสิเนี่ย เพ้อใหญ่เลย -___-‘’ หน้าตาแขกๆหนวดเครารอรุงรังใส่เสื้อผ้าเหมือนตัวประหลาด สงสัยคงเป็นพวกโดนทิ้งมาแล้วก็รับไม่ได้เลยเป็นบ้า น่าสงสาร….
“เจ็บตรงไหนไหม? ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาลนะ อย่างน้อยก็ตรวจเช็คส่วนค่ารักษาเดี๋ยวออกให้ทั้งหมด”
“ไม่ไป!!! ไนล์อยู่ไหนผมจะไปหาเขา”
“อยู่โรงพยาบาลไปหาเขาสิมาฉันพาไป”
ไนล์ไหนว่ะ -_-? ช่างเถอะพาเขาไปส่งโรงพยาบาลดีกว่าปล่อยให้เพ้อถึงนงไนล์จนรถคันอื่นชนตาย
“โอเค ผมจะไปหาไนล์”
“เฮ้!!! จะวิ่งไปไหนขึ้นรถฉันสิ”
ณ โรงพยาบาล
“ไนออล ไนออล ไนออล” ผู้ชายหน้าแขกคนนั้นวิ่งตะโกนร้องหาไนออล
ท่าทางจะอาการหนักน่ะตาเนี่ย -___-
“”ขอบคุณนะฉันไม่คิดว่านายจะรักฉันขนาดนี้””
เสียงนี้อีกแล้ว!!!!
นายเป็นใครกันแน่ -______-
“”ไนออลฮอราน””
“”ขี้โม้ นายคือจิตใต้สำนึกของฉันตังหาก””
“”อ่านนิยายมากไปน่ะ””
“”ออกมาให้ฉันเห็นดิถ้านายคือไนออล””
“”จัดไปครับสาวน้อย””
ฉันถูกรั้งเอวไปในอ้อมกอดของใครสักครพร้อมกันถูกริมฝีปากที่นุ่มนวลสำผัสลงไปบนผิวแก้มขอฉัน
*ฟอดดดด*
“ฮายเบบี๋”
“นะนะนะ….”
“ไนออล”
“ขอโทษคะเจ้าของคนไข้ช่วยเซ็นรับด้วยคะเสร็จแล้วไปยื่นด้วยน่ะคะ” เสียงพยาบาลราวกับจะด่า -____-‘’
“ไนออล ไนออล ไนอลล” ชายหน้าแขกคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นราวกลับถูกหวยใต้ดิน (ไรท์เตอร์เพี้ยนโปรดทำใจนะคะจิบิ)
“เซนทำไมนายเป็นอย่างงี้!!!!”
“ฉันทำใจไม่ได้ นายหายไปไหนมานายเป็นอะไรไหม? นาย...”
“พอแล้วเซนฉันสบายดีเห็นไหม นี่เซนฉันจะมาหานายอีกครั้งถ้านายกลับมาเป็นมาลิกคนเดิมเข้าใจไหม ฉันไม่อยู่นายต้องดูแลตนเองได้สิ”
ฉันงงไปหมดแล้วนี่มันอะไรกัน -___- พวกเขาเป็นใครแล้ว โอ๊ยยยย...!!!
#งงหล่ะสิอิอิ -..-
ความคิดเห็น