ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
ุหิส่อแสถูพาัวลมายัห้อพัพิเศษที่ทาเ้าหน้าที่โรพยาบาลไ้ัเรียมเอาไว้ให้ท่าน โยมีุหมอยลลูายอท่านูแลอยู่ลอเวลา้วยวามเป็นห่ว
หมอโยธาและหมอุัย์เ้ามาทันเหุาร์พอี หมอโยธารีบเ้าไปึแนอพ่อเธอเอาไว้ ส่วนหมอุัย์็ึเอาเพิ่มุออมาารนั้น
พอเพิ่มุพาัวทิพย์าราออไปแล้วทั้สามนึเ้าไปูอาารอุหิส่อแสอย่าใล้ิ
“ แล้วทำไมไม่บอพ่อ “
เสียุหิส่อแสัแผ่วมาาเียพั ุหมอยลและุหมอโยธาำลัะเินเ้าไปูท่านแ่็้าว่าุม่านแ้วที่รีบถลันัวเ้าไปถึเียอุหิส่อแสอย่ารวเร็ว
ุม่านแ้วสะบัหน้าออไปอย่าไม่่อยพอในั แ่็ยั้อมๆมอๆอยู่ที่หน้าประูไม่ยอมไปไหน
ุหิส่อแสถอนหายใ้วยวามผิหวัสอาอท่านวูบไหว้วยลอน้ำา
ุหิส่อแสมวิ้วิามที่หลานสาวนเล็อท่านบอ
“ อย่าให้ันเอเธออีนะ “ มีให่ำหมัแน่นทุบลบนโ๊ะอย่าเือาล
โรพยาบาลบำรุเว
บริษัท เอสี รุ๊ป
ลูี่ยแ้วน้ำส้มั้นึ้นมาื่มเ้าไปอึให่ แล้ว็นั่เปิอ่านนิยสารในมือ่อ แล้วยน้ำส้มึ้นื่มอี
ลูี่ยัวิ่เ้าวิ่ออาห้อน้ำ้วยเธอถ่ายท้อไม่หยุนแทบะหมแรเิน หิสาวเินาสั่นถอรอเท้าส้นสูออมาาห้อน้ำใ้สอมือเาะำแพเพื่อพยุัว
“ น่าสสารั ะไม่มีแรแล้วสิท่า “
พอมาถึที่โรพยาบาลใล้ับบริษัทอเาศรุึโทรศัพท์ไปามผู้ัารส่วนัวอลูี่ให้มาอยูู่แลเธอที่โรพยาบาลเพราะเาะ้อรีบไปรับุหิสุรา์ย่าอเาที่บ้านเพราะใล้ะบ่ายโมแล้ว
รถอศรุและุหิสุรา์ับเ้ามาอที่หน้าึอโรพยาบาลบำรุเว ุหิสุรา์็ลมาารถ่อนพร้อมับเลาอท่านที่่วยหิ้วระเ้าผลไม้ามท่านเ้าไป้วย ส่วนศรุับรถเ้าไปอในลานอรถอโรพยาบาล
รถอเาำลัะถอยเ้าออสายาม็หันไปเห็นใรบานเ้าอย่าไม่ไ้ั้ใ
หมอโยธาำลัะึ้นรถเพื่อลับบ้านไปูพี่สาวอเธอที่ลับไป่อนแล้ว เพราะแม่อเธอโทรมาบอว่าทิพย์าราเอาแ่ร้อไห้ััวเออยู่ในห้อไม่ยอมทานอะไรเลยแม่อเธอเาะประูเท่าไหร่็ไม่ยอมเปิให้
พอศรุอรถเสร็เรียบร้อยายหนุ่ม็ลารถรไปที่รถอหมอโยธาทันที เาหยุยืนอยู่รหน้ารถอุหมอโธาไม่ยอมยับหนีทำให้เธอับรถออไปไม่ไ้
โยธาแรลั่น้วยวามโมโหายหนุ่ม็ยัยืนนิ่อยู่ับที่ราวับเป็นรูปปั้น สุท้ายุหมอโยธา้อเป็นฝ่ายลมาารถเสียเอ
" นีุ่เป็นบ้าหรือไมายืนวารถนอื่นเาแบบนี้" เสียนั้นแหวึ้นอย่าไม่พอใ
" ... " ศรุไม่อบอะไรเาเินรเ้ามาหาหมอโยธานประิัว
ุหมอโยธาถอยหลัหนี ายหนุ่ม็ยัเินหน้าเ้ามาใล้ มือให่ว้าแนเรียวเอาไว้แน่น มืออี้า็ถอเอาแว่นาำออ
" ุ!! " หมอโยธาใร้อลั่น เธอำไ้ว่าเาเป็นนที่ับรถปาหน้าเธอและเธอ็เานาบวม
" ำันไ้แล้วเหรอยายทอมบ้า " ศรุเสีย่ำ
" ้อารอะไร "
" ถามมาไ้ว่า้อารอะไร ัน็้อารให้เธอรับผิอบที่ทำให้ัน้ออับอายเพราะไอ้าที่เียวปูอยู่นี่ไ" เายับหน้าเ้าใล้เธอนหายใลลไปที่แ้มนวล
" ุ็เ้าไปหาหมอในโรพยาบาลนู้นสิ เี๋ยวันรับผิอบ่าใ้่ายให้เอ "
" เธอเป็นหมอไม่ใ่หรือไ็รัษาให้ันสิ ในเมื่อเธอเป็นนทำเธอ็้อรับผิอบ "
" ในโรพยาบาลมีหมอเป็นสิบน ุ็เ้าไปให้เาูให้สิันะรีบไป " สอมือพยายามันร่าสูให่ให้ออห่า
" ไม่ เธอ้อเป็นนทำให้ัน " ศรุพูเสียร้าว
" โอ้ย!! ็บอว่าำลัรีบไม่เ้าใหรือไ " เธอวาเาัลั่น
" เมื่อืน็รีบไปผ่าั อนนี้อยู่โรพยาบาลแล้วะรีบไปไหนอีไม่ทราบ " สีหน้านั่นยียวน
" นีุ่ะเอายัไ็บอว่าให้เ้าไปหาหมอในโรพยาบาลไ แล้วันะรับผิอบ่าใ้่ายให้ ัน้อรีบไปแล้วเ้าใไหม "
" ไม่ เธอ้อเป็นนูแผลที่เธอทำให้ันเอ "
" ็ไ้ๆ ถ่อยออไปสัทีไ้ไหม " เธอเอามือยันหน้าออเาเอาไว้
" หึ " ศรุหัวเราะใรลำออย่าพอใแล้วถอยออห่าาโยธามาหนึ่้าว
" เรื่อมาริ ะอีแ่าเียว " เธอบ่นึมำในลำอแล้ว็้อเินพาเาเ้าไปรวูวาที่เียว้ำ
ทั้สอนเินเ้ามาในห้อุเินเพื่อทำแผลที่าอศรุ อันที่ริแ่เอายาทาแ้ฟ้ำเท่านั้นเพราะาอเาไม่ไ้เป็นอะไรมา
" หมอโย ไหนบอว่าะออไปธุระไะ " นาพยาบาลที่ห้อุเินทัึ้น
" พอีพานเ็บมาทายาน่ะ่ะ " เธออบ
" นไ้ไปโนอะไรมาะ " นาพยาบาลถามศรุที่ยืนอยู่้าหลัหมอโยธา
"ทอมบ้าผมน่ะรับ " เา้อหน้าเธอ
" ุพยาบาละ ่วยเอายาทาแ้ฟ้ำแล้ว็เลประบเย็นมาให้หมอทีนะะ "
" ่ะุหมอ "
" เป็นหมอริๆ " ศรุพูับัวเอ
นาพยาบาลลับมาพร้อมยาทาและเลเย็นที่ใ้ประบมา้วย
หมอโยธารับทั้สออย่ามาแล้วทายาที่บริเวรอบวาอศรุอย่าเบามือ ศรุแอบมอูหน้าอเธอแล้วยิ้มออมาบาๆ
" มออะไร " น้ำเสียนั้นไม่พอใ
" เปล่า "
" ันทายาใหุ้แล้ว " เธอเอาเลประบเย็นยัใส่มืออเา
" ถ้า่วยประบให้่อน็ี แ่ถ้าไม่มีน้ำใะทำให้็ไม่เป็นไร " เายัไหล่
" ประบเอาเอแล้วันนะ " หมอโยธาสะบัหน้าเินออไปาห้อุเินโยไม่สนใหันลับมาูายหนุ่มสันิ
ศรุไ้แ่ยิ้มบาๆมอาเธอไป " ุพยาบาลรับุหมอนนั้นเธอื่ออะไรรับ "
" ุหมอโยธา่ะ " ุพยาบาลอบ
" โยธา " รอยยิ้มมีเลศนัยนั้นทนัึ้นเ็มปาหยั
หมอโยธาและหมอุัย์เ้ามาทันเหุาร์พอี หมอโยธารีบเ้าไปึแนอพ่อเธอเอาไว้ ส่วนหมอุัย์็ึเอาเพิ่มุออมาารนั้น
พอเพิ่มุพาัวทิพย์าราออไปแล้วทั้สามนึเ้าไปูอาารอุหิส่อแสอย่าใล้ิ
“ แล้วทำไมไม่บอพ่อ “
เสียุหิส่อแสัแผ่วมาาเียพั ุหมอยลและุหมอโยธาำลัะเินเ้าไปูท่านแ่็้าว่าุม่านแ้วที่รีบถลันัวเ้าไปถึเียอุหิส่อแสอย่ารวเร็ว
เรียบร้อยเถอะนะะ ทานี้เี๋ยวหมอะูแลุย่าเอ” หมอโยธาใ้สายาเียบามอุม่านแ้ว
ุม่านแ้วสะบัหน้าออไปอย่าไม่่อยพอในั แ่็ยั้อมๆมอๆอยู่ที่หน้าประูไม่ยอมไปไหน
ุหิส่อแสถอนหายใ้วยวามผิหวัสอาอท่านวูบไหว้วยลอน้ำา
ุหิส่อแสมวิ้วิามที่หลานสาวนเล็อท่านบอ
“ อย่าให้ันเอเธออีนะ “ มีให่ำหมัแน่นทุบลบนโ๊ะอย่าเือาล
โรพยาบาลบำรุเว
บริษัท เอสี รุ๊ป
ลูี่ยแ้วน้ำส้มั้นึ้นมาื่มเ้าไปอึให่ แล้ว็นั่เปิอ่านนิยสารในมือ่อ แล้วยน้ำส้มึ้นื่มอี
ลูี่ยัวิ่เ้าวิ่ออาห้อน้ำ้วยเธอถ่ายท้อไม่หยุนแทบะหมแรเิน หิสาวเินาสั่นถอรอเท้าส้นสูออมาาห้อน้ำใ้สอมือเาะำแพเพื่อพยุัว
“ น่าสสารั ะไม่มีแรแล้วสิท่า “
พอมาถึที่โรพยาบาลใล้ับบริษัทอเาศรุึโทรศัพท์ไปามผู้ัารส่วนัวอลูี่ให้มาอยูู่แลเธอที่โรพยาบาลเพราะเาะ้อรีบไปรับุหิสุรา์ย่าอเาที่บ้านเพราะใล้ะบ่ายโมแล้ว
รถอศรุและุหิสุรา์ับเ้ามาอที่หน้าึอโรพยาบาลบำรุเว ุหิสุรา์็ลมาารถ่อนพร้อมับเลาอท่านที่่วยหิ้วระเ้าผลไม้ามท่านเ้าไป้วย ส่วนศรุับรถเ้าไปอในลานอรถอโรพยาบาล
รถอเาำลัะถอยเ้าออสายาม็หันไปเห็นใรบานเ้าอย่าไม่ไ้ั้ใ
หมอโยธาำลัะึ้นรถเพื่อลับบ้านไปูพี่สาวอเธอที่ลับไป่อนแล้ว เพราะแม่อเธอโทรมาบอว่าทิพย์าราเอาแ่ร้อไห้ััวเออยู่ในห้อไม่ยอมทานอะไรเลยแม่อเธอเาะประูเท่าไหร่็ไม่ยอมเปิให้
พอศรุอรถเสร็เรียบร้อยายหนุ่ม็ลารถรไปที่รถอหมอโยธาทันที เาหยุยืนอยู่รหน้ารถอุหมอโธาไม่ยอมยับหนีทำให้เธอับรถออไปไม่ไ้
โยธาแรลั่น้วยวามโมโหายหนุ่ม็ยัยืนนิ่อยู่ับที่ราวับเป็นรูปปั้น สุท้ายุหมอโยธา้อเป็นฝ่ายลมาารถเสียเอ
" นีุ่เป็นบ้าหรือไมายืนวารถนอื่นเาแบบนี้" เสียนั้นแหวึ้นอย่าไม่พอใ
" ... " ศรุไม่อบอะไรเาเินรเ้ามาหาหมอโยธานประิัว
ุหมอโยธาถอยหลัหนี ายหนุ่ม็ยัเินหน้าเ้ามาใล้ มือให่ว้าแนเรียวเอาไว้แน่น มืออี้า็ถอเอาแว่นาำออ
" ุ!! " หมอโยธาใร้อลั่น เธอำไ้ว่าเาเป็นนที่ับรถปาหน้าเธอและเธอ็เานาบวม
" ำันไ้แล้วเหรอยายทอมบ้า " ศรุเสีย่ำ
" ้อารอะไร "
" ถามมาไ้ว่า้อารอะไร ัน็้อารให้เธอรับผิอบที่ทำให้ัน้ออับอายเพราะไอ้าที่เียวปูอยู่นี่ไ" เายับหน้าเ้าใล้เธอนหายใลลไปที่แ้มนวล
" ุ็เ้าไปหาหมอในโรพยาบาลนู้นสิ เี๋ยวันรับผิอบ่าใ้่ายให้เอ "
" เธอเป็นหมอไม่ใ่หรือไ็รัษาให้ันสิ ในเมื่อเธอเป็นนทำเธอ็้อรับผิอบ "
" ในโรพยาบาลมีหมอเป็นสิบน ุ็เ้าไปให้เาูให้สิันะรีบไป " สอมือพยายามันร่าสูให่ให้ออห่า
" ไม่ เธอ้อเป็นนทำให้ัน " ศรุพูเสียร้าว
" โอ้ย!! ็บอว่าำลัรีบไม่เ้าใหรือไ " เธอวาเาัลั่น
" เมื่อืน็รีบไปผ่าั อนนี้อยู่โรพยาบาลแล้วะรีบไปไหนอีไม่ทราบ " สีหน้านั่นยียวน
" นีุ่ะเอายัไ็บอว่าให้เ้าไปหาหมอในโรพยาบาลไ แล้วันะรับผิอบ่าใ้่ายให้ ัน้อรีบไปแล้วเ้าใไหม "
" ไม่ เธอ้อเป็นนูแผลที่เธอทำให้ันเอ "
" ็ไ้ๆ ถ่อยออไปสัทีไ้ไหม " เธอเอามือยันหน้าออเาเอาไว้
" หึ " ศรุหัวเราะใรลำออย่าพอใแล้วถอยออห่าาโยธามาหนึ่้าว
" เรื่อมาริ ะอีแ่าเียว " เธอบ่นึมำในลำอแล้ว็้อเินพาเาเ้าไปรวูวาที่เียว้ำ
ทั้สอนเินเ้ามาในห้อุเินเพื่อทำแผลที่าอศรุ อันที่ริแ่เอายาทาแ้ฟ้ำเท่านั้นเพราะาอเาไม่ไ้เป็นอะไรมา
" หมอโย ไหนบอว่าะออไปธุระไะ " นาพยาบาลที่ห้อุเินทัึ้น
" พอีพานเ็บมาทายาน่ะ่ะ " เธออบ
" นไ้ไปโนอะไรมาะ " นาพยาบาลถามศรุที่ยืนอยู่้าหลัหมอโยธา
"ทอมบ้าผมน่ะรับ " เา้อหน้าเธอ
" ุพยาบาละ ่วยเอายาทาแ้ฟ้ำแล้ว็เลประบเย็นมาให้หมอทีนะะ "
" ่ะุหมอ "
" เป็นหมอริๆ " ศรุพูับัวเอ
นาพยาบาลลับมาพร้อมยาทาและเลเย็นที่ใ้ประบมา้วย
หมอโยธารับทั้สออย่ามาแล้วทายาที่บริเวรอบวาอศรุอย่าเบามือ ศรุแอบมอูหน้าอเธอแล้วยิ้มออมาบาๆ
" มออะไร " น้ำเสียนั้นไม่พอใ
" เปล่า "
" ันทายาใหุ้แล้ว " เธอเอาเลประบเย็นยัใส่มืออเา
" เอานี่เลเย็นุเอาไปประบเอ็แล้วันนะ ทำเอไ้ใ่ไหม " เธอเลิิ้วึ้นถามเา
" ถ้า่วยประบให้่อน็ี แ่ถ้าไม่มีน้ำใะทำให้็ไม่เป็นไร " เายัไหล่
" ประบเอาเอแล้วันนะ " หมอโยธาสะบัหน้าเินออไปาห้อุเินโยไม่สนใหันลับมาูายหนุ่มสันิ
ศรุไ้แ่ยิ้มบาๆมอาเธอไป " ุพยาบาลรับุหมอนนั้นเธอื่ออะไรรับ "
" ุหมอโยธา่ะ " ุพยาบาลอบ
" โยธา " รอยยิ้มมีเลศนัยนั้นทนัึ้นเ็มปาหยั
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น