คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [Larry] Inanis
Inanis
One Direction Fan Fiction by ZYRUS
Pairing: Larry Stylinson (Harry / Louis)
Type: AU Fan Fiction
Note: ‘Inanis’ is a word in Latin language means foolish.
แสอ่อนละมุนออัลับแ้วในห้อโถแ่วิิรแปรเปลี่ยนเป็นพระเพลิลุโนาบเพลิแวนเรียรายบนผนัหินสีเทาเยียบเย็นนาบทาเินอิเปลือยปูเรีย่อันอย่าหยาบๆเมื่อร่าเล็ในอาภร์หรูหราสมบรราศัิ์ผ่านเ้ามาในบริเวุใ้ิน ลิ่นอายอวามสิ้นหวั โศเศร้าอาูร ไปนถึเียแ้นปะปนในบรรยาาศสร้าวามรู้สึอึอัระนยะแยทุราที่ไ้ย่า้าวเ้ามา ระนั้น็ถู่อนไว้ใ้วหน้าามราวทูสวรร์ในภาพวาอันเิึ้นน้อยๆอย่าส่าแฝ้วยวามยโสยามลีบปาบาสีหวานุุพะแย้มออเป็นเิทัทายนายทหารยาม้านหน้า ่อนร่าแบบบานั้นะเยื้อย่าลึเ้าไปามทาเินระทั่เ้าไปในห้ออันเป็นธุระึ่อยะลอฝีเท้าหยุมอบุรุษร่าสูให่ในเสื้อผ้าสปรารุ่ริ่รเบื้อหน้าที่ถูีรวนนั่อยู่บนเ้าอี้ไม้เ่าโทรมไร้พนั
“นี่ือเลยที่ับไ้าอนยทัพบุปราสาทันทราพระเ้า่ะท่านอ์รัทายาท ไ้แ่นเียวเพราะมีแ่มันที่เหลือรอ”
เ้าายลูอิส วิลเลียม ทอมลินสัน รัทายาทแห่ปราสาทอนธารอันเป็นศูนย์ลาอาาัรแวมไพร์พยัพระพัร์ให้นายทหารยศสูผู้รับผิอบแทนอบรับ้วยวนะภาษา ลูแ้วสีอวามารีนาม้มทอพระเนรเลยศึที่เยหน้าึ้น พลันหลาพระทัยับนัยน์าสีเียวัเรียบนิ่ผินัโทษวระเป็น ไนะอิริยาบถผ่อนลายแลไม่ทุ์ร้อนใๆแม้ะมีบาแผลามร่าาย ยัผลให้มิรู้สึผิาเมื่อนายทหารวัยปลายนเิมเพ็ทูล่อ
“มันูผิสัเมาว่าพวมนุษย์หมาป่าะมีลูไม้อะไร พวระหม่อมไ้พยายามถามหลายรอบแล้ว มัน็ยิ้มเยาะ ไม่อบอะไร แม้ะลอใ้เรื่อทรมาน็แล้ว ผล็เหมือนเิมือไม่หลุสิ่ใออมาพระเ้า่ะ”
หัวในทูลเริ่มไปที่าุ่มรั้นเห็นเ้าายเพียพยัพระพัร์อีหน วเนรามับนิ่ยัเลยหนุ่มละม้ายรอในใว่าะทำเ่นไร่อไป
ทว่าูเหมือนมนุษย์หมาป่าาปราสาทันทราะไม่รีรอให้อ์ายไ้ำรินาน ริมฝีปาหยัที่บันี้แห้แระุยิ้มสาสมใ ่อนะปิเปลือาล...
เสียเอะอะโวยวายฟัสับสนาภายนอั้อุใ้ินเมื่อไฟาบเพลิับลอย่าพร้อมเพรีย นำวามมืเ้าปลุมทั่วอาาบริเวับพลัน แม้เหล่าแวมไพร์ะมีสายาทีุ่้นินับวามมืมาว่าแสสว่า แ่ับารเปลี่ยนแปลมิทันั้นเ่นนี้ ็ทำให้เหมือนาบอไปวูบหนึ่
แม้นะเพียั่ววูบ...หาสำหรับเผ่าพันธุ์รัิาลเลื่อนไหวุอสนีบาเ่นมนุษย์หมาป่าแล้ว
เวลาเพียเท่านี้หาไ้สร้าปัหาแ่อย่าใ
ยิ่ับผู้มีสายเลือ้าวปีศาึ่หนึ่อย่าแฮร์รี่ เอ็เวิร์ สไลส์ อ์ายรัทายาทแห่ปราสาทันทรา้วยแล้ว เพียะพริบาหลััารับบเพลินับพันในราเียว็สลายรวนพันธนาารและพาร่าสูส่าออมายืนมอวามวุ่นวายภายในอยู่บนำแพอิาบปูนทาสีาวสะอานอพระราวั โอษ์หยัุเลาระุแย้มพระสรวลอารามสาแ่หทัย เเ่นเียวับวเนรสีมรประายวาว ่อนนัยนานั้นะทวีแสล้า
รั้น้มพิศใบหน้าามพิสุทธิ์ในห้วนิทราอเ้าายแวมไพร์ในอ้อมแนแร่
เ้าพวัวูเลือนั่น่าเลาว่าที่านั ไม่ระหนับ้าหรือไรว่าเหุไนถึมีเพียเาที่เพลี่ยพล้ำละม้ายรออยให้ับลับไปเป็นเลยยัปราสาทอนธาร ไร้าศพอสิ่มีีวิร่วมเผ่าพันธุ์นอื่นแม้นเพียหนึ่
รัทายาทแห่อาาัรันทราำริลอุบายให้ฝ่ายร้ามับไปในานะเลย ถูอำหลายรารี ทนารทรมานวรายในั้นอนไ่สวนเพียเพื่อปิบัิภาริให้ลุล่ว
...่วิหฤทัยแห่ษัริย์และวใออาาัรอนธาร
เลือัิยาเ้าอำแหน่มุราุมาร...
เ้าายลูอิส วิลเลียม ทอมลินสัน
ทินรเลื่อนล้อยใล้พ้นเหลี่ยมเมาายแสระเรื่อเรือเผยให้เห็นทาเ้าพระราวัันทราอันโล่สะอาสวยามไร้ที่ิอววโ้สลัลวลายวิิรแสารไ้รับาร่อมแมาละราให่แล้วเสร็ใน่วที่เ้าายหนุ่มปิบัิหน้าที่ยัปราสาทันทรา วรายสูให่พร้อมร่าแบบบาในอ้อมพาหาำเนินผ่านทหารยามึ่ยมือทำวามเารพพร้อมเพรียล่วไปยัภายในปราสาทอันเียบสั้วยเป็นยามแรทิวาวารที่เหล่าอมนุษย์เเ่นพวน่าพำนัในห้วนิทรา
ทวาราห้อบรรทมบานู่ปุำมะหยี่เินเส้นทออร่ามถูเปิออ้วยพลัิอผู้เป็นเ้าอ าม้วย่วพระเพลายาวแ็แร้าวเรื่อยๆมาถึแท่นบรรทมให่ลาห้อ ่อนะวาวรอ์แบบบาน้ำหนัเบาว่าาอเ้าายแวมไพร์ที่นลัมาลบนนั้นอย่าไม่เิะทะนุถนอมหรือรุนแรนเินไป แล้วึผละไปห้อสรำระวรายที่หมัหมมอยู่ในุใ้ินปราสาทอนธารเสียหลายวัน ออมาัารหยิบเสื้อผ้าุใหม่าู้ ทุั้นอนนั้นระทำ้วยอ์เอทั้สิ้น้วยมอารปรนนิบัิเป็นเรื่อน่ารำาเสียยิ่ว่าระไร
นั่ใ้เวทย์รัษาับนเออยู่รริมเีย พร้อมับมอสำรวร่าเล็บาร่วมเียไป้วย ไล่เนรมอั้แ่เศาสีาอันสัมผัสับหัถ์แล้วว่านุ่มสลวยเพียไร นโ่ามพาเหนือเปลือาบาสีไม่อ่อนหรือแ่นเินไปนััับแพโลมัษะสีเ้มอย่าน่ามอ นาสาโ่เป็นสันนำสายาสู่ลีบโอษ์บาไ้รูปสวยไปนถึพระหนุเรียวมน อปรเป็นวพัราามพิลาศประหนึ่านศิลป์าแนสรว
ันียาวเรียวไล้วีนวลเนียนไร้มลทินอย่าเผลอไผล สับมานานนับศวรรษถึพระสิริโมอเ้าายแวมไพร์ มิาิว่าเสียลือเสียเล่าอ้าเหล่านั้นหาไ้แผไปาวามริเพียนิ
เรียวโอษ์สีาระุแย้มพระสรวลหยัน...ในลารศึ มีรูปโสภิเนี้ถือเป็นภัยยิ่ยว เปรียบประุแ้วเียระไนอัน้อรัษาอย่าีปปัาผู้เ้ามา่วิ
่าเป็นวามามที่ไร้่าเสียริ นอาเพลินาเพลินใผู้ยลแล้ว หาไ้มีประโยน์อันใ
รัแ่สร้าภาระ
ใร่รู้นั ปราสาทอนธารเพลานี้ัโลาหลสัเพียใ รั้นวแ้วมิ่วัแห่อาาัรถูเลยศึลัไปไม่ทราบะารรม
นึถึปราสาทที่เพิ่ามา็ันนั ยามถูับอำิใร่รวแผนารลัพาอ์รัทายาทเสียมามาย หาสุท้ายเป้าหมาย็มาเยือนอยู่เบื้อหน้าเสียอย่านั้น ให้มิ้อทำสิ่ในอาร่ายมนร์ับบเพลิ เสมนร์นิทราำายฝัทุผู้ในุใ้ินในภวั์ฝัน านั้นำแลร่าลับเป็นศวานสีน้ำาลเ้มัวให่ยัษ์าบเ้าายเหวี่ยึ้นหลัออมา้านนอ ห้อะบึนับร้อยโยน์ถึปราสาทันทราอันเป็นที่พำนัแนมาุภูมิในราเียวมิหยุพั
ไ้พระเนราราแห่ราันย์แวมไพร์แลมิ่วัเมือมาอยู่ใ้อาัิแล้ว เ็มทิศย่อมไม่ี้ไปทาใทาเสียาสรามระหว่าสอเผ่าพันธุ์ึ่เ่น่าันมานับสหัสวรรษ รานี้ถึราวี้ะาว่าฝ่ายใัเป็นฝ่ายถึาลอวสาน!
วรอ์เล็บาว่าบุรุษทั่วไปยับไหว าม้วยวนัยนาสีอวามารีนเปิึ้นวาัษุแลรอบห้ออย่าุน ่อนนัยนะามนั้นะเบิว้าเมื่อทอพระเนรเห็นร่าสูให่ประทับอยู่บนแท่นบรรทมเียวันเว้นระยะห่าเล็น้อย พัร์มายไร้ที่ิประุสลัเสลา้วยหัถาเทพยานั้นไม่เยปราในวามทรำ ะมี็เพียวเนรสีมรมล้าประายเยุ้นเพียเท่านั้นที่ลับล้ายลับลาว่าเยพบพาน
“ระหม่อมใ้มนร์อำพราโมเพียน้อยนิถึั้นำันไม่ไ้เทียวรึ อ์าย” สุระเสียทุ้มลึทัทาย มิปิบัรอยเหยียในระแส เลยโยไม่รออีฝ่ายทันไ้ริรอ “เราเยพบันในุใ้ินปราสาทอท่าน เลยหมาป่า่ำศัิ์ผู้นั้น...ือระหม่อม แฮร์รี่ เอ็เวิร์ สไลส์”
นามาโอษ์หยัทำนฟันิ่ันประหนึ่ถูสาป พึมพำราวละเมอ
“รัทายาทแห่อาาัรันทรา”
ล้ายพึระหนัไ้ว่าอยู่ไหนสถานาร์แบบไหน สอพระรเรียวเล็ยันายระถถอยนิหัวเีย สอเนรมฤาวารอบายอย่าประเมิน ท่ามลานัยนะมรวาววามทอประายหยัน เ่นเียวับสุระเสียร้าวเอื้อนวันะ
“มิ้อเสียเวลาหาทาหนีหรออ์าย เพราะมันหามีไม่ ราบใที่พระอ์อยู่ับระหม่อม” ถ้อยสุภาพอ่อนน้อมัับวรายสูให่ืบลานเ้าหาอ์แน่น้อยที่ยิ่ยับิโรเหล็ัลวลายพันธุ์พฤษา้านหลั เหลือบมอเรียวอุลีที่าพระระยาวแหลมออป้อันนอย่าูแลน ่อนะระุแย้มสรวลรั้นแลเห็นเถาวัลย์หนามปราาวามว่าเปล่าเ้าพันธนาารรัทายาทแวมไพร์ในท่านั่หลัเพียสะบั้อพระหัถ์วูบหนึ่
“ลืมแสวามาบึ้ใไปเสียสนิทที่ท่านอ์รัทายาทแห่ปราสาทอนธารมีน้ำพระทัยเผื่อแผ่ถึหมาป่าผู้่ำ้อยอย่าระหม่อม้วยารำนามอันไม่สลัสำันี้ไ้ ่าเป็นเียริแ่ระหม่อมเสียนี่ระไร”
ละม้ายเริ่มวบุมสิไ้ วพัร์ลออาุทูสวรร์เิึ้น สานสบเนรมให่อย่ามิเรลัว
“หยุวาาสุภาพอเ้าเสียเถิ มันทำให้้าสะอิสะเอียนั”
“วีรัสออาสมเป็นเลือัิยะเสียริ” ล่าวมพลาใ้รรนีเรียวยาวไล้ปรานุ่มแ่ม้า ยยิ้มพึใราวพัร์นั้นเบือนห่าอารามเียันท์มิปิบั เ่นเียวับายายับิ้นรนาพันธนาาร ลีบุพะยับร่ายมนร์ลายพร้อมรนาแหลมเพียรวัเถาวัลย์เวทย์ให้สะบั้น โยมีวเนรมรทอมอวามอุสาหะอันไร้ผล้วยแววเป็นประาย
CUT
ูที่ไบโอทวิเอร์
าลล่วผ่านนานเท่าไรมิอาล่วรู้ นัยนาอวามารีน่อยเปิึ้นอย่าอ่อนแร เ็บร้าวไปทั้สรรพา์ายราวถูโบยีไม่นับรั้ไม่ถ้วน เนรบวม้ำแลรอบาย นอาไร้เาออสูรายั้น่ำนั้นแล้ว ทุอย่ายัอยู่ในสภาพเิมมิแปรเปลี่ยน รวมถึวรอ์บาเปล่าเปลือยลอนเถาวัลย์หนามพันธนาารับเีย บาแผลที่แม้เริ่มสมานามพลัรัษานอแวมไพร์ หา้วยวามอ่อนแรทำให้ารรัษาัวเป็นไปอย่าเื่อ้า
อ์รัทายาทแห่ปราสาทอนธารเหม่อมอเพานประับโมไฟระย้าหรูหราที่อนนี้ับเทียนทุเล่มให้ทั้ห้ออยู่ในวามมื...เ่นเียวับทุสิ่ทุอย่าในีวิอเาที่บันี้ับสิ้นล้วยน้ำมือออริราศัรู
สำหรับวศ์วานาิษัริย์...ผู้ที่สูสิ้นึ่เียริและศัิ์ศรี
ือผู้วายนม์
เปลือพระเนรบาพริ้มลนิ่สบ ปล่อยายและใให้สบนิ่สามารถรวบรวมพลัเวทย์ไ้พอะานอำนาที่เหนือว่าอรัทายาทอาาัรันทราไ้ ไม่หวัทำสิ่ใมานอาะปลพันธนาารที่้อพระร้าหนึ่ให้เป็นอิสระ
โลหิ้นไหลานาสิรั้นร่าบอบ้ำพยายามฝืนใ้พลั ระทั่อเหลวสีเ้มึมผ่านรรา เถาวัลย์หนามึหลุออา้อพระหัถ์วาัปรารถนา
ยึ้นพิศหัถ์ุ่มโลหิรู่หนึ่ ่อนะ่อยาระเรียวแหลมออมาแ่ม้า นึถึพระพัร์อพระบิา พระมารา ลอนผู้ใล้ิ หลั่อัสสุธาราแ่ม้า ล่าวอลุแ่โทษบุลเหล่านั้น้วยหทัยโทมนัสเหลือแสน
้ามิอาลับาแนศัรูไปยัมาุภูมิไ้โยทั้เียริและศัิ์ศรีถูทำลายย่อยยับเ่นนี้
หัถาเรียวบารลทรวอ ใ้รนาแหลมิลึลไปใ้มัสาำแหน่วหทัย บีบเ้นมันอยู่อย่านั้น วามเ็บปวแล่นพล่านสู่ธมนีให้้อัทน์ระับมิให้ส่เสียร้อออมา านั้นเพียไม่นานวามทรมาน็่อยทุเลาลเรื่อยๆ...เ่นเียวับเสียอัสสาสะและสิสัมปัะที่าหาย
พาสรรพสิ่ำิ่สู่ห้วลธีรารีาลในที่สุ...ลำพระศอระห่อยเลื่อนเอนพับ
...นิ่สนิท
-THE END-
เวิ่นลทวิิแท็ #Inanis นะรั
-โนวิ่นเว้อ-
ในที่สุ...ฟิแ้บนที่ปล้ำมาสามวีไ้็เสร็เสียที
ไม่เยแ่ไรแบบนี้มา่อน เป็นรั้แร และะเป็นรั้สุท้าย้วย 555555
ไม่ินเอะ ที่้อมาแ่แฮร์รี่ทำร้ายลูอี ปิรายนี้ะเนเทิลลอ ฮือออออ
มันไม่ใ่สไล์อแหมบพะยะ่ะ แฮ่...
ออบุเพล Wolf าแนโสมที่ทำให้ฟัเ้นฟีลแ่ออมาไ้ในที่สุ //ราบแทบัานยอลอปป้า
BlackForest✿
ความคิดเห็น