ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    You're my destiny เพราะพี่คือโชคชะตาของฉัน

    ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ย. 53


         pum part :
     
    ยัยนัตตี้ตัวดีมาปลุกฉันแล้วก็หนีไปเฉยเลย  เมื่อคืนก็ลากฉันไปหาของกิน ตอนนี้ก็มาปลุกแต่เช้าแถมยังแกล้ง บอกว่าทุกคนตื่นหมดแล้ว ทั้งๆที่คนอื่นๆยังนอนอยู่ด้วยซ้ำ
    เอ้อ... แต่ว่านะ ตอนที่นัตตี้เดินออกไปดูเอื่อยๆยังไงก็ไม่รู้ มีเรื่องอะไรรึเปล่านะ?
    "นัตตี้อยู่ไหนน่ะ" ฉันเดินไปที่ห้องรับแขกเพื่อหายัยนัตตี้ ก็นะ... มันน่าจะอยู่ที่นั่นมากสุดแล้วว-___-^
    "หานัตตี้อยู่หรอ?^^" พี่เบนเข้ามากฉัน
    "คะ... ค่ะ ^_^;" เอาอีกแล้ว ทำไมฉันต้องยิ้มแบบเกร็งๆด้วยเนี่ย T T
    "อืม... ตะกี๊ฝรั่งเห็นแวบๆนะ เหมือนจะเล่นwiiอยู่ที่พลาซ่ามั้ง" พี่เบนตอบแล้วยิ้มมาให้ฉัน
    "อ๋อ...ค่ะ"
    "ปั๋มกินข้าวยัง ไปกินเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ" พี่เบนชวนฉันไปทานข้าวหรอเนี่ย ไม่นะ ยัยปั๋มแกอย่าหน้าแดงนะ
    "คะ..ค่ะ" พี่เบนมาจูงมือฉันเดินไปที่โต๊ะอาหาร ระหว่างทางฉันไม่ได้มองหน้าพี่เค้าเลย
    "ปั๋ม จะเอาไรครับเดี๋ยวพี่ไปหยิบให้"พี่เบนถามฉัน
    "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวปั๋มหยิบเองได้ค่ะ"ฉันเกรงใจพี่เค้าฉันเลยลุกไปหยิบคาโบนาร่ามาทานที่โต๊ะโดยที่ระหว่างนั้นไม่ได้พูดอะไรกันเลย
    "ปั๋มพี่ขอถามปั๋มอะไรหน่อยได้มั๊ย"จู่ๆพี่เบนก็ถามฉันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
    "อะไรหรอค่ะ"ฉันพูดกลับด้วยความสงสัย
    "ปั๋มเกียจพี่รึเปล่า"พี่เบนหาว่าฉันเกียจพี่เบนหรอเนี่ย
    "ทำไมพี่เบนถึงคิดว่าปั๋มเกียจพี่เบนละค่ะ"ฉันเลยสวนกลับไปทันที เพราะไม่อยากให้พี่เบนเข้าใจผิด
    "ปั๋มบอกก็พอว่าเกียจพี่รึเปล่า"ทำไมพี่เบนต้องทำหน้าเคร่งเครียดด้วยเนี่ยยย
    "ไม่ได้เกียจค่ะ"ฉันสวนไปอีกรอบทันที
    "แค่นี้แหละ"ฉันเห็นพี่เบนยิ้มอีกรอบก่อนเอามือมาลูบหัวฉัน ตอนนี้ฉันสัมผัสถึงความอบอุ่นที่เขามีให้ฉันก่อนที่ฉันตัดสินใจ
    ที่จะพูดคำนี้
    "และพี่เบนคิดยังไงกะหนูค่ะ"ว้ายยัยปั๋มแกพูดอะไรออกไปหน่ะ ตายแน่ฉันToT
    "พี่คิดว่าพี่ชอบปั๋มมั้ง" หาพี่เบนชอบฉันหรออออ ตอนนี้หน้าฉันแดงไปทั้งหน้าแล้วนะฉันจะทำไงดีเนี่ย

       Boss part :
    ผมลงมาข้างล่างแต่ผมต้องหยุดตรงโต๊ะอาหารเมื่อเห็นพี่เบนสารภาพรักกับปั๋ม คำที่พี่เบนพูดทำให้ผมตกใจมาก
    เพราะตอนแรกผมคิดว่ามีแค่ไอปอคนเดียวที่แอบชอบปั๋มแต่ไม่นึกว่าพี่เบนจะชอบด้วยเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ไอปอ
    ยังมาขอร้องให้ผมช่วยเป็นพ่อสื่อให้มันช่วยจีบปั๋มอยู่เลย และพี่เบนผมก็สนิทมากด้วยเนี่ย และแบบนี้ผมควรทำไงดีเนี่ย
    "บอส ตื่นแล้วหรอ"เสียงของนิวทักผมทำให้พี่เบนและปั๋มหันมาเห็นผมที่แอบฟังอยู่อีกโต๊ะ ทั้งคู่ตกใจมากที่ผมอยู่
    "นายได้ยินอะไรรึเปล่าน่ะ"พี่เบนถามผมด้วยเสียงสั่น
    "ได้ยินไรหรอฮะ ผมเพิ่งมาเอง"ผมชักสงสารจึงแกล้งตีหน้าซื่อใส่ไป
    "อ๋อปล่าวหรอก"พี่เบนโบกมือว่าไม่มีอะไรแล้วก็เดินออกไปด้วยหน้าที่เศร้าๆ เอ๊ะสารภาพรักแล้วทำไมต้องเศร้าด้วยล่ะ
    หรือว่าปั๋มปฏิเสธ เพราะผมก็ไม่ค่อยได้ยินเสียงที่ปั๋มพูดตอนที่พี่เบนสารภาพรัก
    "ปั๋ม แกเป็นไรรึเปล่า" นิวกับนัตตี้เดินเข้ามาถามปั๋มที่นั่งอยู่ริมโต๊ะ
    "ป่าวจ่ะ แกไปเล่นน้ำกันเถอะ"ปั๋มตอบกลับและลุกขึ้นพร้อมจูงนิวกับนัตตี้ไปเล่นน้ำ ผมมองปฏิกริยาของปั๋มก็คล้ายๆกับพี่เบนเหมือนตกลงมันเป็นยังไงกันแน่เนี่ย ผมต้องสืบให้ได้

        
    Ben part :
    ผมเดินไปโดยที่ไร้จุดหมาย ทำอะไรไม่ถูกเมื่อปั๋มปฏิเสธรักจากผมด้วยคำที่พูดว่า พี่น้อง ยิ่งทำให้ผมสะเทือนใจ
    เพราะตอนนี้ในหัวผมมีแต่เรื่องปั๋ม ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรักปั๋มทั้งที่เพิ่งรู้จักกันได้ 2 วัน ผมเดินคิดไปเรื่อยๆจนเดิน
    มาหยุดที่ห้องว๊อยด์ ผมจึงตัดสินใจที่จะเข้าไปนอนเล่นที่ห้องนั้น
    "อ้าว ฝรั่งมาซ้อมหรอออ"ผมว่าผมคิดผิดจริงๆที่เข้ามาเพราะในห้องนี้มีทั้งมาร์ค มีน กรีน ทั้งที่ตอนนี้ผมอยากอยู่คนเดียว
    ซะด้วยสิ
    "อ๋อ เข้ามาหยิบของหน่ะครับ"ผมแถไปและเดินออกไปจากห้อง และผมก็ต้องหยุดอีกทีเมื่อเห็นปอพูดถึงปั๋ม
    "เห้ย บอสตกลงปั๋มชอบเราหรอ"ผมได้ยินคำที่ปอพูดทำให้ผมยิ่งเจ็บไปมากขึ้น
    "อืม จริงสิ เห็นปั๋มบอกกับนิวอย่างนั้นนะ" ตอนนี้ผมเริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว ผมจึงเดินไปที่ห้องน้ำแต่ระหว่างทาง
    ผมเดินอยู่อย่างไม่มองทางเลย
    "โอ๊ยยย " ใครเดินชนผมเนี่ย
    "ขอโทษค่ะ พอดีปั๋มไม่ได้มองทางอยู่ค่ะ" เสียงคุ้นๆแต่ผมฟังไม่ถนัดผมเลยลืมตาดูซะเลย
    "ปั๋ม"
    "พี่เบน" ปั๋มร้องอุทาน ผมตกใจมาก ทำไมคนที่ผมชนต้องเป็นปั๋มด้วยเนี่ยยยยยยยย


    จบตอน2 ไว้เดี๋ยวมาอัพต่อนะ อยากได้คู่ไหนบอกเลย หรือจะติตรงไหนก็บอกได้จ้า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×