คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : คู่แกง ตอนที่ 1
คู่แกงตอนที่ 1
“นักศึกษา เคารพ”
“ขอบคุณค่ะ / ขอบคุณครับอาจารย์” แล้วนักศึกษาก็กระจายย้ายแยกพรรคพวกอย่างกับผึ้งแตกรัง บางกลุ่มก็ไปนั่งเม้าท์มอย บางกลุ่มก็วิ่งเข้าโรงอาหารอย่างหิวโหย บ้าจริง !! ฉันกลัว
“แกงๆ มานี่เร็ว เค้ามีข่าวดีอะไรจะบอก” ‘วโดม’ เพื่อนชายที่สนิทที่สุดของแกงศุมาลิน คือรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วไง แกงศุมาลินน่ะ คิดกับวโดมแค่เพื่อนสนิทเท่านั้น แต่วโดมนี่สิ หลงรักแกงศุมาลินเข้ามากๆเลยจัน เอาละจุ้ย.....
“อะไรหรอตัว” แกงรีบมาหาวโดมที่หน้าห้องเรียน
“เค้าสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่อังกฤษได้แล้วนะ”
“จริงหรอตัว เค้าดีใจด้วยนะ” กรี๊ดๆๆๆ เพื่อนรักสอบชิงทุนไปเรียนเมืองนอกได้ กรี๊ดๆๆๆ
“อื้ม เค้าขอบใจตัวมากเลยนะที่คะยั้นคะยอให้เค้าไปกรอกใบสมัครวันนั้นน่ะ” วโดมก็ดีใจไม่แพ้แกงเหมือนกัน ถือว่าวโดมเราเมพขริงมากเลยนะ สอบไปเรียนต่อนอกได้เนี่ยโหย
“แล้วตัวจะไปวันไหน” นั่นสิ จะไปวันไหน
“อาทิตย์หน้า”
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนไรท์เตอร์โม้..............(ไม่ได้โม้ว้อย เรื่องจริง)
“พ่อวโดมไปเมืองนอกแล้ว คงเหงาน่าดูเลยสินะลูก” คุณแม่ของแกงศุมาลินพูดขึ้น แกงอาศัยอยู่กับแม่และคุณยายในบ้านไม้เล็กๆ (เหมือนในละครอ่ะเออ มโนเอา)
“นิดหน่อยครับแม่ แม่เดี๋ยวแกงไปว่ายน้ำที่คลองก่อนนะ”
“จ้า”
ณ คลองท้ายสวน เอ๊ะ หรือคลองหลังบ้านฟะ เออที่เดียวกันแหละ
ป๋อมแป๋มๆๆๆ จ๋อมแจ๋มๆๆๆ !! (สาบานเหอะว่าเสียงว่ายน้ำ)
แกงศุมาลินว่ายน้ำดุ๊กดิ๊กไปมา จับหอยจับกุ้งจับปูเล่นบ้างไรบ้างงี้ แล้วนางก็เกิดสงสัยไง ว่าแบบพวกญี่ปุ่นที่มาตั้งอู่เรือข้างบ้านนางเนี่ย เค้ามาทำไรกัน เพราะฉะนั้น ไปส่องกันเถอะ
นางว่ายไปเงียบๆนะแบบไม่อยากให้ทุกคนแตกตื่น นางก็ไปเกาะเรือเล็กๆ เค้าเรียกอะไรนะ เรือยนต์หรอ นั่นแหละ
“เฮ้” อุ้ย !! ใครอ่ะ ? มองหน้า ไม่รู้จักโว้ย
“แคนยูสปีคอิงลิช” ยังจะถาม ความจริงแกงพูดญี่ปุ่นได้ด้วยนะเฟ้ย ไปเรียนมาจากหมอโยเกิร์ต ไม่ใช่หมอโยชินะ หมอโยชิสอนอัง หมอโยเกิร์ตสอนแกง
“โนว !!” ไม่อยากคุยด้วย เกลียดพวกญี่ปุ่น เกลียดสงคราม เกลียดๆๆๆๆ (ไรท์ : เอ็งเกลียดทหารญี่ปุ่น แต่ได้ข่าวว่าเอ็งว่ายน้ำมาส่องอู่เค้า เดี๋ยวปั๊ด)
“โอ้ว ไอซี ยูแคนท์สปีคอิงลิช” พรึบ !! สาดน้ำใส่แมร่งเลย จะมาเม้าท์มอยกับฉันเรอะ ฝันไปเถอะพวกทหารญี่ปุ่น !
แล้วทหารญี่ปุ่นคนนั้นก็เอามือที่เปื้อนคราบน้ำมันมาเช็ดหน้า จัน.....นี่เค้าโง่หรือโง่กันนะ....
ว่ายกลับบ้านดีกว่า......ส่องเสร็จแล้ว แต่ทหารญี่ปุ่นคนนั้นหล่อมากเลยนะเฮ้ย แกงศุมาลินคิดในใจ แหม่.....
“โอโต้โตะ !!” หือ ? ใครเรียกเราน้องชาย....? อ้อ ทหารญี่ปุ่นคนนั้น
“เซโยนาระ” เหยดูหน้าดิ เหยเหมือนหลินปิงเลยอ่ะเหย กร๊ากกกกกกก ขำแป๊บ มันก็อดยิ้มไม่ได้สิจัน.....
กลับบ้านจริงๆละนะ.....
“อ่าวแม่ไปไหนเนี่ย” ขึ้นบ้านมาไม่เจอแม่ เงิบสิคะเงิบ
“แม่แกออกไปตลาดนู่นแน่ะ” อ่อ ยายยังอยู่
“ยาย เดี๋ยวผมออกไปซักผ้าแป๊บนะ”
“อ่าวแล้วนี่ไปว่ายน้ำมาไม่อาบน้ำก่อนรึเจ้าแกง” อี๋ เน่าๆๆๆๆๆ
“เดี๋ยวค่อยอาบก็ได้ ผมหิว” รู้เลยแกงศุมาลินเป็นคนยังไง เป็นคนที่สะอาดมากๆสินะ.......#จ้ะ
วิ่งๆๆๆๆๆ....
วิ่งไปที่ท่าน้ำ
โคตรหิวเลยจริงๆ
อยู่ในช่วงไดเอทเลยต้องกินผลไม้แงะ
“ป้าครับเอามะม่วงสองลูก เอามังคุดแปดลูก ทุเรียนอีกหนึ่งผลครับ เอ้อ เอาส้มสองโลด้วยครับ เฮ้ยป้า เอาองุ่นครึ่งโลด้วยครับ” จัน....แกงจะซื้อไปปลูกหรือซื้อไปกินเอาดีๆ
อ่าว แม่มาพอดี ไม่มีตังค์ซื้อนะเนี่ย กะจะเซ็นไว้ก่อน แม่มาพอดีให้แม่จ่ายให้เลย เฮ้
“แม่จ่ายค่าผลไม้ให้แกงหน่อย”
“เท่าไหร่ละจ๊ะป้า”
“สองร้อยแปดสิบสองบาทจ้ะ” เลขสวยเนอะ....
บรื๊นนนนนนนนนนนนนนนนนน..............เสียงเรือยนต์ดังมาแต่ไกล
“เฮ้ !!! สวัสดีครับ เฮ้ !!!โอโต้โตะ” ทหารญี่ปุ่นหลินปิงคนนั้น....
แล้วนางก็มาจอดเรือที่หน้าบ้านแกงศุมาลิน.......
“รู้จักเค้าหรอลูก”
“ไม่รู้จักครับแม่”
“ผมชื่อโกโบฮั่นครับ” พูดก็ไม่ชัดยังจะอยากมาพูดภาษาไทย โด่ว #อ่าวเฮ้ย #พาลนี่หว่า
“ใครถาม”
“ผมไม่ได้คุยกับคุณครับ ผมคุยกับโอบะครับ” อู่ยยยยย วิ่งไปเก็บเศษหน้าแกงแป๊บ (โอบะ : คุณน้า)
“อ่อจ้า มีอะไรให้ช่วยก็บอกน้าได้นะพ่อฮั่น”
“อาริงาโตะ โกไซมัส” แล้วก็คำนับ งืบบบ
“เข้าบ้านกันเถอะแม่ พูดอะไรไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่อง !” พูดใส่หน้าไปทีนึง หมั่นไส้แงะ มาทำเป็นเชื่อมสัมพันธไมตรี เดี๋ยวได้โดนไม้สอยมะม่วงตีกลับไปแน่
“อ่ะจ้ะๆ เดี๋ยวน้าไปก่อนนะพ่อฮั่น มาบ้านน้าบ่อยๆได้นะ” คุณแม่ผู้ใจงาม....
“แม่ !!” แล้วก็เขย่าแขนแม่ไปทีนึง พูดไรไปนี่ไม่นัดกันเลย มันเป็นพวกญี่ปุ่นนะเฟ้ยแม่ #พูดไม่เพราะเลยพูดเฟ้ยกับแม่ได้ไง #พูดในใจเถอะ
“อะไรล่ะแกง ! น้าเข้าบ้านแล้วนะจ๊ะ” แหม่ ทีลูกล่ะดุ เจอทหารญี่ปุ่นหล่อๆหน่อยก็ทำเป็นพูดดี แม่นะแม่
ในบ้าน....
“แม่ไปพูดดีกับทหารคนนั้นทำไม” เหวี่ยงๆๆๆ ฟาดงวงฟาดงา โกรธ โมโห เป็นเมนส์ #อันหลังไม่เกี่ยวค่ะขอโทษ
“ก็เค้าพูดดีด้วย จะไล่เค้าอย่างกับหมีกับหมาก็คงไม่ได้หรอกลูก”
“แต่เค้าเป็นทหารญี่ปุ่นนะแม่ !!!”
“ทหารญี่ปุ่นดีๆมีเยอะแยะ อย่างพ่อฮั่นนี่ไง น่ารักจะตาย” ขุ่นแม่........
“โหแม่อ่า ไม่เห็นจะอยากดีด้วยเลย”
“เลิกปิดกั้นตัวเองซักทีเถอะลูก วันไหนที่เราเดือดร้อนอะไร เค้าอาจจะช่วยเราได้นะ” แม่พูดแล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป ปล่อยให้แกงนะเหวอแดรกอยู่คนเดียว ตรูปิดกั้นตรงไหนฟะ ก็ไม่ชอบอ่ะให้มาทำสงกรานต์ เอ้ย สงครามที่บ้านเรา
ตกอยู่ในภาวะที่ว่างเปล่า อยู่กับความเหงาที่ฉันไม่คุ้นเคย ยังรู้สึกเหมือนว่าเธอยังอยู่ตรงนี้~
หือ....เสียงจากไหน แง้มหน้าต่างไปดูซิ.....
มาจากอู่เรือข้างๆน่ะจัน.....
เดินไปดูหน่อยดีกว่า....
ตกอยู่ในภาวะที่คุ้นเคย วันที่ผ่านเลยยังคงไม่ลืมเธอ ~
เฮ้ยยย โกโบฮั่นซ้อมเต้นอยู่แหละ เดี๋ยวนะ รู้สึกเค้าให้มาเป็นทหารป่ะไม่ได้มาเป็นแดนเซอร์ แล้วที่มาซ้อมเต้นอยู่นี่คือเบ็นเท็นอะไรครับ
นี่มาแอบส่องดูเงียบๆนะเนี่ย แอบแม่กับยายออกมาด้วย แล้วที่สำคัญคืออย่าให้โกโบฮั่นรู้เลยว่ามาแอบส่อง เดี๋ยวจะหาว่าอย่างนู้นอย่างนี้อีก เยอะ !! #ใครเยอะกันแน่ฟะ
อืม......ก็เพลินดีนะ เพลงเพราะดี
โกโบฮั่นก็หน้าตาดีอยู่เหมือนกันนะเนี่ย.....
หุ่นก็ดีอีกต่างหาก.......
มันจะฟินกว่านี้ถ้า................
ยุงไม่กัด แป๊ะ !! เสียงตบยุงดังสนั่น เหล่าชายฉกรรจ์ปกปักษ์ปฐพี เฮ้ #ผิดเรื่องแล้วจัน
“ใครน่ะ” เสียงโกโบฮั่นเดินมาตรงขอบหน้าต่างที่แกงยืนอยู่ แต่แกงว่องไง เลยไปหลบอยู่อีกมุม
“......”
“ฮูอายูววววว” ต้องสปีคอิงลิช
แล้วสวรรค์ก็เข้าข้าง....
“สวัสดีครับผู้กอง” หมอริทคุงนี่เอง ริทคุงคือแบบ เรียกง่ายๆคือดูโอ้ของโกโบฮั่นนะฮะ แบบเป็นหมอประจำอู่ไรงี้ ตัวเล็กสเปคใครหลายคนมากเจรงงงงง
“อ่าว ริทคุงนี่เอง” พูดไม่ชัดก็ยังจะพูดอีก ภาษาไทยนะ แกงคิดในใจนะจัน.....
“มีเรื่องจะแจ้งให้ทราบครับ”
“เรื่องไร”
“นายพลเรียกพบครับ” นี่สังเกตมานานละนะ จะคำนับทุกประโยคที่พูดเลยป่ะ คอเคล็ดพอดีสิจัน - -*
แต่เดี๋ยวนะ....
เหยยยย.....
โกโบฮั่นกับริทคุงเดินมาทางนี้.....
ซวยแล้ว.......
พรึบ !!! กระโดดเข้าโพรงหญ้าแม่ม
ชีวิตแกงศุมาลินโคตรรันทดค่ะ บ่องตง ไม่อยากจะเอื้อนเอ่ย เกินกว่าจะร้องรำพัน จนบางคนเค้าก็บอกว่าบ้าป๊ะ......
____________________________________________________________________________
เฮ้....มาแล้วกับเรื่องที่สอง “คู่แกง” จุ๊กกรู้วววววววววว เรื่องนี้จะบอกว่าแต่งยากกว่าเรื่องที่แล้วมาก เพราะต้องทำบทดราม่าให้เป็นบทฮาๆแงะ คือแบบสงกรานต์มานี่ไม่อยู่บ้านเลยจัน....เลยไม่ได้อัพก็ขอโทษด้วย เรื่องนี้อาจจะไม่ฮาเท่าเรื่องที่แล้วนะแบบคือต้นฉบับดราม่าแงะ งงภาษาญี่ปุ่นป่ะ งงใช่ป่ะล่ะ งงก็ไปเปิดดูเอาเอง 555555 รักรีดทุกคนขรับ ขอบคุณที่ติดตาม ฮี่ฮี่ ^[++++++++++++]^
ความคิดเห็น