คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แฟน
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
เือบสอวันแล้วที่ผมยัอยู่บ้านไม่ไ้ไปไหน ่วนี้ผมแทบะไม่ไ้ับโทรศัพท์เลยเพราะอยาหัห้ามใาแบฮยอน ผมยัไม่อยารับรู้่าวสารใๆ ใ้เวลานอนูหนัที่เ่าาที่ร้าน นไม่มีเรื่อไหนน่าสนใ
เสียเือนอแอพพลิเั่น่าๆยััอย่า่อเนื่อ ผมหยิบโทรศัพท์ึ้นมา่อนะเ้าไปในไลน์ ที่แ้เือนว่ามี้อวามเ้า
'เอันหน่อยมั้ย' ผมอ่าน้อวามาบีที่พึ่อบลับ
'ที่ไหนละ'
'ห้า m ที่ร้าน after school cake เี๋ยวันเลี้ยเอ'
'รินะ...ันะไปเี๋ยวนี้แหละ' ผมอบ่อนะรีบหยิบระเป๋าัออาบ้านทันที
ไม่ไ้เห็นแ่ินริๆนะ....
........
ผม้มหัวให้ับพนัานร้านเ้ั่อนที่เธอพาผมไปนั่โนวีไอพีทา้านหลัอร้านเป็นห้อแยับที่นั่โนอื่นๆ เฟอร์นิเอร์แ่เรียบหรูามสไล์ร้านราาแพ
"ุบีไ้โทร้อโ๊ะล่วหน้าไว้ใหุ้แล้วะสั่อาหารเลยรึเปล่าะ"
"ยัีว่ารับ เี๋ยวรอเามาถึ่อน"ผมยิ้มให้เธอ เธอยิ้มลับ่อนะเินออไป
ผมรอ้วยวามื่นเ้นพลันินนาารไปเรื่อยว่าเาะเป็นนแบบไหนหน้าาะเป็นยัไ ะุยสนุเหมือนที่แทันรึเปล่า
"อโทษนะรับุยอูใ่รึเปล่า" ผมมอ่อุหลาบสีาวสวยที่ยื้นมา้านหน้า่อนะไล่สายาึ้นมามอผู้ให้
"านยอล" ผมอุทาน้วยวามใ
"สวัสีรับ ผมบีรับ ยินีที่ไ้เอ" านยอลยัยิ้มให้ผม เาใส่เสื้อเิ้สีาว าเายาวสีำ ผมมอเา้วยวามใ
"ทำหน้าเอ๋อไปไ้ ไม่เอาใ่มั้ยอไม้" านยอลพู้วยน้ำเสียวนประสาท ผมรับอไม้ามือเามาแบบๆ ่อนที่เาะเินไปนั่ร้ามผม
"นี่มันอะไรันนายือบีหรอานยอล" เมื่อเานั่ผม็รัวำถามใส่ทันที
"ใ่ันเอบี ทำไมมันหน้าผิหวัมาเลยหรอ" านยอลละสายาาเมนูรหน้า่อนะยิ้มให้ผม
"ปะเปล่านะ ันแ่ใ" ผมยมือึ้นมาปิเสธ ทำให้านยอลที่มออยู่หัวเราะออมา
"ั้นะินอะไรี...สั่เลยเี๋ยวป๋าเลี้ยเอ" านยอลพูพลาหยัิ้วส่ให้ผม
ิว่าัวเอหล่อมามั้ ....
เออ..หล่อ!!!
ผมหยิบเมนูออมาาูพลันิ้วผม็มวเ้าหาันเป็นปม
ินแล้วะถ่ายออมาเป็นทอมั้ย...
ผมิในใสายายั้อเมนูทาร้านอย่าอาลัยอาวร
ทำไมมันแพัวะ...
"เออ..ันว่าเราย้ายร้านันเถอะ "
"อ้าวทำไมละ...เมนูไม่ถูใหรอ " านยอลพู่อนะวาเมนูล
"เปล่า..ันว่ามันแพไป" ผมลเสียให้เบาลว่าปิเพราะลัวพนัานร้านไ้ยิน านยอลถึับหัวเราะออมา
"ไม่้อห่วนะ สั่เยอะนาไหน็ไ้ ันเลี้ยเอ" านยอลยัเอามือุมท้อแน่น เาะำอะไรนัหนา
"มันลรไหน"
"โอเรับ" านยอลหยุำทันทีเปลี่ยนมาเป็นอมยิ้มแทน
"แ่ว่านายะหาเินไ้แ่ละบาทมาินอาหารแบบนี้มันไม่แพไปหน่อยหรอ" ผมพูหวัว่าให้านยอลเปลี่ยนใ ะหาว่าผมเป็นพวี้็ไม่เิ
"เอาน้า ถือว่าืนำไรให้แฟนลับ นาย็ื้ออวันไปเยอะนิ" านยอลพูพลาส่ยิ้มมาให้ผม
ืนำไรให้แฟนลับ.. เินที่พวเาไ้มา...เป็นเินที่แฟนลับื้ออาบริษัท....ันั้นส่วนหนึ่็ือเินอผม
.........
"ินไม่หม็ไม่้อฝืน พอแล้ว" านยอลพู่อนะเอื้อมมือึานเ้ออไป
"ันเสียายอะ" ผมอบานยอล้วยวามรู้สึผิเล็น้อย ็ผมเล่นสั่ เ้6ิ้น ไอศรีมอี3แล้ว็น้ำสอร์เบอรี่ปั่นอี1 อนสั่ไม่ไ้ิอะไรหรอิแ่ว่าบริษัทานยอลไ้เินาผมไปเยอะเลยเล่นสั่แบบไม่ลืมหูลืมา สุท้าย็ินไม่หม
"ไม่้อเสียายหรอ ถ้าหิวราวหน้าันะพามาินอี"
"ไม่เอาแล้ว..ันเลิินอหวานไปอีนานเลย" ผมอบ่อนะใ้มือลูบท้อเบาๆ
"ไปเที่ยวสวนสนุัน"
"ห้ะ!..อนนี้เนี่ยนะ "
"ใ่อนนี้แหละ..นะ้าบบ ไปเป็นเพื่อนหน่อยน้าาา" านยอลอ้อนเหมือนเ็
"ไม่เอาอะ" ผมปิเสธไปเพราะานยอลเป็นนัไป็ไม่พ้นให้แฟนลับรุมถ่ายรูป ยิ่ผมับแบฮยอน็มีหลายรีแล้ว้วย ไม่อยาให้านยอลเือร้อน้วยอีน
"นี้แฟนลับล้าัใไออลั้แ่เมื่อไหรัน" านยอลทำท่าเหมือนเ็ถูัใ
"ถ้าันรู้ว่าไออลเอาแ่ในานี้ัน็ไม่อบหรอ" ผมอบเา่อนะเผลอยิ้ม็เพราะท่าทีเาอนนี้ มันน่ารัมาเลย
"็ไ้ๆไม่ไป็ไ้" ผมมอานยอลแล้ว็อำไม่ไ้
"ั้นวันนีู้หนัที่บ้านเป็นเพื่อนหน่อยสิ" เายิ้มนเห็นฟันรบสามสิบสอี่
...............
ผมเินสำรวห้อานยอลที่แ่้วยเฟอร์นิเอร์เรียบ่าย มีราวัลและรูปั้โว์อยู่ไม่มานั ่าับห้อผมลิบลับ
"นายไม่ไ้อยู่หอับนอื่นๆหรอ" ผมถามพลาเินไปนั่รโฟาัวยาว
"็อยู่ แ่นานๆทีันะลับห้อ" านยอลอบ่อนะทิ้ัวลนั่้าผม
ริ้~ !!
เสียออห้อัึ่น
"มาเร็วเินไปละ" านยอลพึมพำเบาๆ่อนะลุาโฟาไปเปิประูให้บุลมาใหม่
ผมพยายามมอบุลมาใหม่แ่็ไม่เห็นอะไรเลยเพราะานยอลบัเ็มๆเายืนุยอะไรันไม่รู้ สัพัานยอลเินออไป้านอ ทิ้ผมไว้ับแบฮยอน ใ่!! แบฮยอนือนที่มาริๆ
เาเินรมาหาผม่อนะทิ้ัวนั่ลโฟา้าผม
"านยอลมีธุระ้านอนิหน่อยนะ เลยฝานายไว้ับัน" แบฮยอนพูเหมือนอ่านใผมออ
"อ๋อ ไม่เป็นไรเี๋ยวันลับเลย็ไ้ " ผมอบ้วยวามเรใ
"ะรีบไปไหนละ อยู่เป็นเพื่อนัน่อนสิ" แบฮยอนพู่อนะเยิบเบียผมเรื่อยๆ ผม็เยิบออ นอนนี้ผมอยู่ริมสุอโฟาไม่สามารถเยิบไปไหนไ้
"แบฮยอน นายเยิบไปหน่อยไ้มั้ยันอึอั"
"ไม่เอาอยู่แบบนี้อบอุ่นี " เาหันมาอบผมสายาเาูเ้าเล่ห์่าาแบฮยอนที่ผมเยเห็นเป็นอย่ามา
"ั้น..เี๋ยวันปิแอร์ให้นะ " ผมพูพลารีบลุึ้นแ่แล้ว็โนแรระาลับไปนั่อีรั้
ผมนั่ัวแ็ทื้อบนัแบฮยอน มือเาโอบอผมา้านหลัแน่น พลันสมอผม็ิถึำพูเฮุนึ้นมาทันที
แบฮยอนนะอันราย......
"ะรีบไปไหนรับ" แบฮยอนระิบ้านหลัหูผมเบาๆ
"เออ..แบฮยอน ให้ันนั่แบบเิมเถอะ แบบนี้เี๋ยวนายเหนื่อยแย่" ผมเอียหน้าหนีสัมผัสรออ้านหลั
"ไม่เหนื่อยหรอ...ันอบ่าหา" เาพู่อนะพลิัวผมนอนราบับโฟาัวยาว เาใ้มือับไหล่ผมไว้ ทำให้ผมไม่สามารถิ้นไ้เลย
"นายะทำอะไร!!" ผมถามเา้วยวามใ
"ไม่เอาน้าา อย่าทำเสียุแบบนั้น ัน็แ่อบแฟนลับแบบนาย" แบฮยอนพู่อนะใ้ริมฝีปาสัมผัสออผม ผมใมาเมื่อมือเาล้วมาในเสื้อเิ้่อนะลูบไล้ไปทั่วส่วนมืออี้าเาใ้ปลระุมเิ้ัวเออย่า้าๆ
ออยามาาไหน..
ผมยันิ่ไม่ิ้นหรืออบสนอใๆถึอนนี้ภายในผมะร้อนระอุแทบาย ผมอยาให้เาหยุอยาให้เาิไ้เอ สภาพแบฮยอนอนนี้เ็ี่มานผมเอ็อมอไม่ไ้ เายัสัมผัสร่าายผมอยู่แบบนั้น่อนะใ่ริมฝีปาประทับรอยเอาไว้
"แบฮยอน" ผมพยายามุมเสียให้เป็นปิเพราะสัมผัสอแบฮยอนทำให้ร่าายผมสั่น
"หื้มม" เาราอบเสียแผ่วหน้าเายัุไร้ออผมอย่าไม่รู้ัพอ
"ทำให้ถู้อเถอะ"
เาะั่อนะเยหน้ามามอผม้วยสายาที่อ่านไม่ออ
"ันเป็นแฟนลับ ส่วนนายเป็นไออลลืมไปแล้วหรอ" ผมพยายามุมเสียให้นิ่ เาลุึ้นนั่้าๆ่อนะปลปล่อยผมให้เป็นอิสระ
"นายอบันริๆหรอ" ผมถามเาทั้ๆที่นอนอยู่ ร่าายผมอ่อนปวเปียไปหมั้แ่สัมผัสแรที่แบฮยอนมอบให้แล้ว แ่็้อฝืนใทำเป็นไม่รู้สึอะไร ผมอยาให้เารู้ว่าทำแบบนี้ไม่ถู้อ
"อืม..็อบ" แบฮยอนอบเสียเบา
"ั้นเป็นแฟนันมั้ย" ผมถามออไปเพราะอย่าะทำให้เาอารม์ี แบฮยอนหันหน้ามามอผมิ้วมวเป็นปม่อนะพู
"ลุึ้นมา...ะนอนาแป๋วแบบนั้นอีนานมั้ย" เาพูเสียุ แ่ะทำให้บรรยาาศีึ้นไม่เห็น้อุันเลย
"ถ้าไม่อยาโนแฟนัวเอ่มืน็ลุสิ"
"..."
ผมรีบเ้ัวลุึ้นทันที หูผมไม่ไ้ฝาใ่มั้ย แบฮยอนพูำว่าแฟน ผมทบทวนำพูในสมอ่อนะระโนเ้าอเาอย่าั
"ิว่าผอมมาหรอ ถึระโใส่ันแบบนี้"
แบฮยอนพู้วยน้ำเสียวนประสาท ผมึปล่อยมือออ เามอหน้าผม้วยวามสสัย ผมเอื้อมมือไปออเา่อนทิ้ัวลนอนอีรั้ หน้าแบฮยอนูเหวอไปเล็น้อย อนนี้แบฮยอนร่อมผมพร้อมับมือผมสอ้าที่รวบอเาไว้
"เอาสิ ะทำอะไร็ทำเลย ยอมแล้วเนี่ย" ผมพูพลาเอียออให้เาเ็มที่
"ะ..เอ..แบบนี้็หมอารม์แล้วละ" แบฮยอนอบเสียสั่นหน้าเาึ้นสีอย่าปิไม่มิผมปล่อยมือออ่อนที่เาะรีบลุแล้ววิ่เ้าห้อน้ำไป
"ให้่วยมั้ยไออล" ผมะโนถามเา
" มะ..ไม่้อ!! " เาอบลับมาเสียสั่น
ิว่าไม่รู้หรอว่าทำอะไรอยู่.....
ผมนั่อมยิ้มอยู่นเียวเหมือนนบ้า เหมือนฝันเลยนะรับที่ไ้บับนที่อบ อาะแลูใ่ายแ่ผม็ไม่สนหรอรับ ะมีแฟนลับสัี่นที่ะปิเสธไออลที่ัวเออบ ถ้าแบฮยอนเป็นไฟผม็เป็นแมลเม่าที่อบบินเ้าอไฟ ถึะรู้ว่า้อายแ่สุท้าย็้อบินเ้าไปมแสไฟสีสวยนไ้
____________________________
ไรท์แอบมาลให้นินึ่วนี้ยุ่มา
อบุแฟนลับที่อยิามนถึอนนี้้วยนะะ
#บสุรั
ความคิดเห็น