ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อดีตที่เศร้า
    กริ๊งงงงงงง!!!!!!!!!!!!!
  เป็นเสียงที่ ทุกคนเบื่อหน่าย เพราะมัน เป็นเสียงการเริ่มต้น ของการเรียนในบ่ายบ่าย ที่แสนจะน่าเบื่อ
    อากาศก้ร้อน  พวกน้ำ วิ่งมาแบบสายฟ้าแล่บ
    “เฮ้ยยยย เบรกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” พู่ พร้อมอ้าปากกว้างทามใส้พวกน้ำและปัง
    “ว๊ายยยยย  กลัวๆๆ เบรกๆๆๆๆดิ ไอ้น้ำ”ปัง
    “เอ๊า ท่านนนนน เบรกไม่อยุ่ท่านน”น้ำพร้อมกับ ไถลมากับทางที่ลื่น เนื่องจากพึ่งขัดแว๊ก จนเงา เห็นตัวเอง
    บนพื้นได้เลย  ด้วยการที่พุ่งมาอย่างเร็ว ทามให้ น้ำ ไปชนกับคนๆหนึ่ง
    บึ้ง โอ๊ยยย!!!!!! ตุ๊บบบบบบบบบ!
    “อีกแล้วโว๊ยยย ซวยจิงๆวันนี้มานเป็นอะไรเนี่ย” ไม่ช่ายเสียงของใคร ของอายนั้นเอง
 
    “ลุกสิว่ะ ไอ้ลิง ลุกเด๋วนี้เลยยย “ อายพูดจากธรรมดา แต่ธรรมดาของเธอเท่ากับไม่โครโฟน หกตัว
    มันทำให้น้ำ แสบแก้วหูมากกกก
    “มัก ก๊อก จิงๆๆ ล้มแค่นี้ทำเป็น ชริ” น้ำทรงทำท่างอนใส่แบบแรดๆๆ
   
    “กรี๊ดดดดดดด อิทอมแรด” อายด่า
      “ขอโทษย่ะ ไม่ช่ายทอม ชอบผู้ชายยยย”(ช่ายหรอน้ำ) น้ำ
 
      “แรดกว่าเค้าได้ไง กรี๊สๆๆๆไม่ยอมมมม” (เอาเข้าไป แค่นี้ละไม่ยอมกัน )อาย
      หลังจากที่นั่ง ทับกานไปนานเลย พวกปังและชมพู่ ได้นั่งดู แบบไม่คิดเข้าไปช่วยยเลย(เพื่อนที่ดีมากเลย)
      “เมื่อไรจะจีบกันเสร็จเพค่ะ องค์หญิง และองค์เกือบชาย” พู่พูดพร้อมทำท่าตลก
      “เนอะๆๆๆๆ ล้มไปซะขนาดนั้นน่าจะมี แอ๊กซิดงแอ๊กซิเดน บางดิ ไรเนี่ย แย่ๆๆ” ปังพุดพร้อมกับทำท่า หมดอารมณ์
      “ จะกิ้วๆๆๆกันอีกนานมั๊ยค่ะ” พู่
   
      หลังจากที่พุ่แซว ทุกคนก้เห็นอาบน่าแดงอย่างเห็นได้ชัด(อายเป็นที่อายแล้วน่าจะแดงเร็วมาก โดยหูจะแดงมาก)
      “เฮ้ย ปลาโหลดดดดด เป็นอะไรรึเปล่า มั๊ยน่าแดงอ่ะ” น้ำ (ไอ้โง่ ไม่รุจิงๆๆหรอ)
      “ไม่หรอก อู้ยน่ามืด” อาย (ดูมันรางวัลออสก้า เลยเนี่ย)แล้วมานก้ทำท่าสลบ เพื่อไม่ให้เสียฟอร์มไปมากกว่านี้
      “เอ้ย เด๋วเค้าพามานไปห้องพยาบาลเอง ท่านปังกะพู่ไปเรียนเถอะ” น้ำ พูดเสร้จกำลัจะอุ้ม เสียงอายก้พูดแทรก
      “อุ้ย หายแล้วววว ดีจัง “ อาย(น่าน ดูมัน ได้ตำแหน่งออสก้าแน่นอน”
      “งั้นไปเรียนกันเถ๊อะ” พู่
      ทั้งหมดต่างก้เดินเข้าห้องเรียนพร้อมกัน  แต่ที่แปลกคือ ทามมั๊ยอายยังมองน้ำอยุ่ละ
      แถมยังน่าแดงอีกต่างหาก  น้ำก้ไม่ได้ร็ตัวหรือ สนใจใครเลย แต่เธอดันไปมอง คนที่อยุ่นอกน่าต่าง
      ผู้ชายที่เธอรักมาแล้วมากกว่า สามปี เพื่อนผู้ชายที่น้ำสนิทด้วยมากที่สุกทั้งคุ่ไปไหนด้วยกานอยุ่วงโย
      แต่เป็นเพราะว่าปอ ไม่เคยเห็นความสำคัญก้น้ำเลย อาจเป็นเพราะว่าน้ำ เหมือนผู้ชายก้ได้
      มันเป้นอดีตที่มีความสุขทั้ง ข่มขืนสำหรับน้ำ น้ำคิดแบบทั้งชม.  จนไม่เป็นอันเรียน ผ่านได้ไม่ถึงสิบนาที
    น้ำอยากจุปรึกษาปัง หันไป เห็นแต่ ไอ้ปังหลับแล้ว แต่ภาพที่อุบาทกว่านั้นที่อยุ่ข้างๆๆปังคือ
    ท่านอนของชมพู่ที่อุบาทที่สุดที่เคยเห็นมา
    น้ำได้แต่พลางนั่งคิดไปจนหมด ชม.
      กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!
 
    หมดดคาบบบบบบ เรียน เนื่องจากคาบหก เจ็ด อ.ทุกคนในรรงต้องประชุม นักเรียนจึงต่างพากันกลับบ้าน
    น้ำก้เช่นเดียวกัน กลับยังยังคิดถึงปอ แต่ตอนนี้ไม่รุว่าปอคิดยังไง เหมือนความหวัง
      แต่น้ำไม่อยากเสียเพื่อนไปถ้าไม่ช่ายสิ่งที่ตนเองหวัง  นั่งคิดนอน คิด จึงหลับไป
  เป็นเสียงที่ ทุกคนเบื่อหน่าย เพราะมัน เป็นเสียงการเริ่มต้น ของการเรียนในบ่ายบ่าย ที่แสนจะน่าเบื่อ
    อากาศก้ร้อน  พวกน้ำ วิ่งมาแบบสายฟ้าแล่บ
    “เฮ้ยยยย เบรกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” พู่ พร้อมอ้าปากกว้างทามใส้พวกน้ำและปัง
    “ว๊ายยยยย  กลัวๆๆ เบรกๆๆๆๆดิ ไอ้น้ำ”ปัง
    “เอ๊า ท่านนนนน เบรกไม่อยุ่ท่านน”น้ำพร้อมกับ ไถลมากับทางที่ลื่น เนื่องจากพึ่งขัดแว๊ก จนเงา เห็นตัวเอง
    บนพื้นได้เลย  ด้วยการที่พุ่งมาอย่างเร็ว ทามให้ น้ำ ไปชนกับคนๆหนึ่ง
    บึ้ง โอ๊ยยย!!!!!! ตุ๊บบบบบบบบบ!
    “อีกแล้วโว๊ยยย ซวยจิงๆวันนี้มานเป็นอะไรเนี่ย” ไม่ช่ายเสียงของใคร ของอายนั้นเอง
 
    “ลุกสิว่ะ ไอ้ลิง ลุกเด๋วนี้เลยยย “ อายพูดจากธรรมดา แต่ธรรมดาของเธอเท่ากับไม่โครโฟน หกตัว
    มันทำให้น้ำ แสบแก้วหูมากกกก
    “มัก ก๊อก จิงๆๆ ล้มแค่นี้ทำเป็น ชริ” น้ำทรงทำท่างอนใส่แบบแรดๆๆ
   
    “กรี๊ดดดดดดด อิทอมแรด” อายด่า
      “ขอโทษย่ะ ไม่ช่ายทอม ชอบผู้ชายยยย”(ช่ายหรอน้ำ) น้ำ
 
      “แรดกว่าเค้าได้ไง กรี๊สๆๆๆไม่ยอมมมม” (เอาเข้าไป แค่นี้ละไม่ยอมกัน )อาย
      หลังจากที่นั่ง ทับกานไปนานเลย พวกปังและชมพู่ ได้นั่งดู แบบไม่คิดเข้าไปช่วยยเลย(เพื่อนที่ดีมากเลย)
      “เมื่อไรจะจีบกันเสร็จเพค่ะ องค์หญิง และองค์เกือบชาย” พู่พูดพร้อมทำท่าตลก
      “เนอะๆๆๆๆ ล้มไปซะขนาดนั้นน่าจะมี แอ๊กซิดงแอ๊กซิเดน บางดิ ไรเนี่ย แย่ๆๆ” ปังพุดพร้อมกับทำท่า หมดอารมณ์
      “ จะกิ้วๆๆๆกันอีกนานมั๊ยค่ะ” พู่
   
      หลังจากที่พุ่แซว ทุกคนก้เห็นอาบน่าแดงอย่างเห็นได้ชัด(อายเป็นที่อายแล้วน่าจะแดงเร็วมาก โดยหูจะแดงมาก)
      “เฮ้ย ปลาโหลดดดดด เป็นอะไรรึเปล่า มั๊ยน่าแดงอ่ะ” น้ำ (ไอ้โง่ ไม่รุจิงๆๆหรอ)
      “ไม่หรอก อู้ยน่ามืด” อาย (ดูมันรางวัลออสก้า เลยเนี่ย)แล้วมานก้ทำท่าสลบ เพื่อไม่ให้เสียฟอร์มไปมากกว่านี้
      “เอ้ย เด๋วเค้าพามานไปห้องพยาบาลเอง ท่านปังกะพู่ไปเรียนเถอะ” น้ำ พูดเสร้จกำลัจะอุ้ม เสียงอายก้พูดแทรก
      “อุ้ย หายแล้วววว ดีจัง “ อาย(น่าน ดูมัน ได้ตำแหน่งออสก้าแน่นอน”
      “งั้นไปเรียนกันเถ๊อะ” พู่
      ทั้งหมดต่างก้เดินเข้าห้องเรียนพร้อมกัน  แต่ที่แปลกคือ ทามมั๊ยอายยังมองน้ำอยุ่ละ
      แถมยังน่าแดงอีกต่างหาก  น้ำก้ไม่ได้ร็ตัวหรือ สนใจใครเลย แต่เธอดันไปมอง คนที่อยุ่นอกน่าต่าง
      ผู้ชายที่เธอรักมาแล้วมากกว่า สามปี เพื่อนผู้ชายที่น้ำสนิทด้วยมากที่สุกทั้งคุ่ไปไหนด้วยกานอยุ่วงโย
      แต่เป็นเพราะว่าปอ ไม่เคยเห็นความสำคัญก้น้ำเลย อาจเป็นเพราะว่าน้ำ เหมือนผู้ชายก้ได้
      มันเป้นอดีตที่มีความสุขทั้ง ข่มขืนสำหรับน้ำ น้ำคิดแบบทั้งชม.  จนไม่เป็นอันเรียน ผ่านได้ไม่ถึงสิบนาที
    น้ำอยากจุปรึกษาปัง หันไป เห็นแต่ ไอ้ปังหลับแล้ว แต่ภาพที่อุบาทกว่านั้นที่อยุ่ข้างๆๆปังคือ
    ท่านอนของชมพู่ที่อุบาทที่สุดที่เคยเห็นมา
    น้ำได้แต่พลางนั่งคิดไปจนหมด ชม.
      กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!
 
    หมดดคาบบบบบบ เรียน เนื่องจากคาบหก เจ็ด อ.ทุกคนในรรงต้องประชุม นักเรียนจึงต่างพากันกลับบ้าน
    น้ำก้เช่นเดียวกัน กลับยังยังคิดถึงปอ แต่ตอนนี้ไม่รุว่าปอคิดยังไง เหมือนความหวัง
      แต่น้ำไม่อยากเสียเพื่อนไปถ้าไม่ช่ายสิ่งที่ตนเองหวัง  นั่งคิดนอน คิด จึงหลับไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น