ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักมันเริ่มจากตรงไหน??

    ลำดับตอนที่ #4 : ไม่รู้อะไรซะแล้ว เนี่ยอ่ะ พี่น้องนักบู๊!!

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ย. 48




        ทางด้านของปัง บ้าง  ขณะที่ทุกคนกำลัง เล่น หยอกล้อ อย่างสนุกได้ทีเลยยยย

        พี่เมกะเพื่อนพี่เมอยากเข้าห้องน้ำ ก้เลยเดินออกไป สักพัก

        เอ๊ะ  ทามมั๊ย เพื่อนพี่เมกลับมาแค่คนเดียวอ่ะ

        แล้วพี่เมอ่ะ พี่เมหายไปไหน !!





        ปังสังเกตะว่า พี่สุดที่รักได้หายไป ในใจร้อนรุ่น คุ่นคิดว่า พี่เม นั้นหายไปไหน

        (หวงโอเวอร์แล้วไอ้ปังน่ามันใส่)(แล้วไงว่ะ เกี่ยวไรว่ะ:ปัง)

        (ไม่เกี่ยวอะไร นี้กรูคนแต่ง เว้ย เด๋วๆๆๆ แต่งให้พี่เมเป้นไรมาหรอก)

        (ว๊ายยยยขอโทษค้าบบบบบ)



        ไม่ทันที่เพื่อนพี่เมจะมา ปังยิงคำถามไปก่อนเลย

        “เจ๊ พี่เมไปไหน”ปังทำน่าเครียด -_-“

        “ ก้นี้แหละ ปัง จะมาตามปัง เมื่อกี้พี่เห็นผู้ชายคนหนึ่งมนมามองๆๆเมง่ะ พี่เลยมาตามปังไปดูเมแทนพี่หน่อยอ่ะ”

         เพื่อนพี่เมพูดเป็นเชิงขอร้องง

         “โอเค เจ๊ เด๋ว ปังไปดูให้ ใครว่ะเด๋วอัดให้หนวมเลย ชิ้วๆๆ”

         “ให้มันจิงไอ้ปัง ไม่ช่ายเจ๊เห็นแกกลับมาเลือดกลบปากน่ะ 5555” พี่หญิง

         “ขำแล้วเจ๊ เด๋วปั๊ดๆๆๆๆ “ ปังพูดพร้อมวิ่งออกไป



          เฮ้ยเจ๊เม อยุ่ตรงไหนว่ะ อ่ะๆๆ เด๋วลองๆปายยยนั้นดีกว่า ปังคิดในใจ  เห้ยๆๆๆๆเจอแล้วๆๆๆๆ

         ปังเห็นพี่เมอยุ่กับผู้ชายคนนึ่ง ที่ขว้างทางพี่เมอยู่ไม่ให้ไป เหมือบจะจีบแล้วถามเบอร์ ไอ้โรคจิตมาทามไรพี่กู

         พอพี่เมเห็นปังมาก้สีน่าเริ่มโล่งใจ  ทำให้ปังคิดไรสนุกๆออก

        

         “เฮ้ย ที่ร๊ากกกกกก แอบมีชู้หรอ” ปังพูดพร้อมขยิบตาให้เม เมก้พยักน่ารับมุข

        “เมปล่าวน่ะ เมมีที่รักคนเดียว แต่คนมาถามชื่อเฉย”เมพูดแล้วเข้ามากอดเอวปัง

         “ไม่เชื่อ อ่ะ เด๋วต้องทามโทษๆๆๆ” ปังทามเหมือนหอมแก้ม แต่จิงๆแล้วกระซิบที่หูเม

        “ เด๋ว ปัง ช่วยเจ๊เอง” ปังกระซิบ เมก้พยักน่า

        “พี่มีธุระไรกับแฟน ปัง รึป่าวละ” ปังพูด

         ผู้ชายยย คนนั้นถึงกับน่าหลาเล็กน้อย พร้อมพูดว่า “ชอบไรไม่ชอบ ชอบทอม”

         “ไอ้เชี้ย แล้วมาย่งไรกะแฟนคนอื่นก่อนว่ะ”ปัง



          แล้วบักผู้ชายคนนั้นก้ มาผลักปังล้ม ด้วที่ปังไม่ยอมคนแถมใจร้อน

          ได้ลุกขึ้น กระโดด ถีบ ผุ้ชายคนนั้นที่ท้อง ถึงกับจุกล้มไปเลย

         “ รู้จักกรูน้อยไปแล้ว” พูดแล้วยังเก็กอีก



          ผุ้ชายคนนั้นมานเริ่มโมโหมานลุกขึ้นมา แล้วชก พอดี ปัง เกือบโดนชก แต่พี่เมช่วยไว้ก่อนพี่เมเตะ หมัดออกไป

          (พี่เมก้เรียนเทควันโด)



          “แต๊งค้าบ ที่ร๊ากก” ปังพูดแล้วหลังจากนั้นก้เตะมให้ผุ้ชายเสียหลักแล้ว ร่วมหัวกะพี่เม เตะมันจนหนวมไปเลย

          จะให้เหลืออะไร แรงค ว า ยทั้งคู่ๆๆ เลย อีกคนก้นักกีฬาจังหวัด อีกคนก้แรงค ว า ย ไม่เหลือ

          ก่อนจะไปพี่เมเตะ จุด ร่วมศุนถ่วง สองจุดสี่ห้อยนั้นเอง ก๊ากๆๆ ไอ้นั้นคงจุกไปอีกนานนนนน

         หลังจากนั้นปังและเมก้กลับมาร้านเบเกอร์รี่พร้อม เสียงหัวเราะที่ดัง



         “ เฮ้ยเจ๊แ ม ร่ ง มัน ถ้าเจอแบบนี้โทรเรียกน่ะ มันส์ ไม่ได้มัน แบบนี้มานานแหละ” ปังพูดแบบหนังจบอารมไม่จบ

        

         “โด่ ถ้า ตัวเองไม่มีเค้าก้ซวยเหมือนกานแหละเกือบโดนชกแล้วมะละ”เมพูดแบบ ถ่วงบุณคุณ



         “เออช่ายดิ ขอบคณค้าบบบบเจ๊” ปัง



         “เฮ้ย ไม่เป็นไรกานช่ายป๊าว เสียงดังมาแต่ไกลเลย” พี่หญิง





         “แน่ดิ เพื่อนเจ๊ ไปส่อย ไข่คนมา “ปังพูดเสร้จ ทุกคนก้หัวเราะกลับมา



         “โหยไอ้เม รายที่ห้า แล้น่ะเนี่ย”พี่เตย



          “แต่มะกี้ ไอ้ปังก้เกือบซวย เหมือนกัน แต่เค้าช่วยทันว่ะ ฮีโร่ฮิ้วๆๆๆๆ”น่านพี่กูปป่วงอีกแล้ววว



         “เออไง ปังกลับไปกินข้าวกอ่นแหละกาน เด๋วไม่ได้กิน”







          กลับไปทางน้ำมั้ง

      

        “เฮ้ยแก อายมานจะโกรธเค้าป่าวเนี่ย”น้ำ



        “ ไม่โกรธเลยยยไอ้น้ำ”แป้ง



        “อยากไปยั่วคนอื่นก่อนเอง ช่วยมะได้”แก้ว



         “แหะๆๆ ก้ชอบกวน ตี น คนง่ะ”น้ำ



        “เฮ้ยเพื่อนๆ ปังมาแว้ววววว เมื่อกี้ไปปบู๊มา สนุกดี ไนข้าวปังอ่ะ”ปัง



       “นั้นไงๆๆ เมื่อกี้แก พลาด ช๊อต คนเค้าจีบกันข้ามโต๊ะว่ะ” แก้ว



       “จิงดิ อันแน่ “ ปัง



        “ ไม่ช่ายเว้ยไม่ได้ชอบผู้หญิงเว้ย”น้ำ



        “พวกกรูไม่เชื่อ อ่ะ” ทุกคนพูด



        “เฮ้ย มิน ใจเย็นๆๆ ข้าวไม่หนีไปไหนหรอก ไม่มีใครแย่งแกกินหรอก นอกจาก....”ปัง

        

       “นอกจากไร” มินพูดข้าวเต้มปาก

      

       “นอกจากเค่าจะแย่งแกกิน “ แล้วปังก้โฉบ ข้าวมินไปคำ มินก้งอนใหญ่เลย ก๊ากๆ

        

        “ชมพู ค่อยๆๆสวบก้ได้พวกกรูกลัว”จีน พูดพร้อมทำน่าตา มันทามให้คนอื่นขำกันฮาแตก

        

        “ใครว่างมั้งไปซื้อน้ำยาดับกลิ่มปากให้มันหน่อยสิ”ปัง ยังขำกานต่อไปก๊ากๆๆ

        

        “เหลืออีกกี่น่าทีว่ะ”จีน –O-O-

        

         “20 นาทีว่ะ” ทรายตอบบางดูนาฬิกา



         “ชิวๆ เพื่อนๆๆ” ไม่ต้องรีบ

        

         หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปเร็ว เหลือเวลาอีก 7 นาที สำหรับกลับรร. ไอ้ปัง ก้เหยียบ 120 เลยย





             เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !! เสียงเบรก ก่อน นกกจะแตกรัง

           ทุกคนรับลงจากรถ แล้วแยกย้ายไปห้องเรียนโดย เร็วที่สุด โดยที่ แป้ง ทราย มานเป็นเดะห้องคิง

            พิม ยีน ห้อง สอง  บี ห้องสาม  มินห้องสี่  ปัง น้ำ พู่ ห้องห้า แก้วห้องเจ็ด



             น้ำ ปัง พู่ รับวิ่งไปห้องเรียน โดย ไม่รุว่าจะต้องเจอกับอะไรอีก















         อัพบ่อยแหะ ว่างงงง

         ตอนนี้อยุ่อเมกา ไม่รุจะทามไร เลยนั่งแต่งเล่นๆ

         ไม่ดียังไงก้ช่วยติ ชมด้วยนะ

         ถ้าเขียนไม่ดียังไงก้ต้องขอโทษด้วย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×