ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ค วา ม เ ป็ น เ พื่ อ น
\"ฮัลโหล\" ฉันกรอกเสียงตามสบาย เบอก็แปลกๆไม่ได้เมมไว้ด้วยนะ
\"นี่ ฉันจะกลบแล้วนะ แล้วเธอยังไม่นอนเหรอ กินข้าวยังอ่ะ ถ้ายังไม่ได้กินก็ไปหารัยกินซะนะ เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะนะ\"ผมพูดไปเพราะเป็นห่วงเธอจริงๆนะเนี่ย แต่เดี๋ยวก็โดนด่ากลบอีกแหละ
\"อิตาบ้า!! ไหนบอกจะกลับ 5 ทุ่มไง แหกตาดูบ้างนะว่านี่มัน ตี 2.30 แล้วนะ เป็นห่วงกันด้วยเหรอ ก่อนห่วงคนอื่นดูตัวเองบ้างนะ บอกว่าจะกลับมา 5 ทุ่มไงดันกลับตี 2 เนี่ยนะ 5 ทุ่ม กะผีนะเซ่ะ นายนี่มันจริงๆเลยนะ ฉอดๆ ฉอดๆ\"ฉันด่าเค้าไม่ยั้ง แถมยังตะโกนด่าอีก มันน่าโมโหไหมล่ะ บอกกลับ 5 ทุ่ม ดันมา ตีสองเนี่ย จริงๆเลย
\"เบาๆได้ไหม ยัยปลาร้าปากลำโพงเอ่ย เสียงนี่ยิ่งกว่าลำโพง 10 อันมารวมกันอีก เป็นห่วงฉันรึไงล่ะ ถึงได้มารอถึงตี 2 เนี่ย ใครเค้าให้เธอรอไม่ทราบ\"ผมว่าเธอกลับไป ทำเอาคนทั้งรถหันมามองกันใหญ่
\"ไม่มีใครเค้าอยากรอนายหรอก เพีงแต่ฉันไม่มีเพื่อนคุยนี่น่า ฉันรอนายกลับมาเนี่ยแต่ตอนนี้ ฉันจะนอน แล้วโทรมาเนี่ยนะ นายมันบ้าชัดๆเลย\"
^ ^ ดีใจเธอห่วงผมด้วย อย่างน้อย ผมก็เป็นเพื่อนเธอแล้ว อย่างน้อยเธอก็ยอมคุยกะผมแล้วล่ะนะ หุหุ มีความสุขจริง
\"เหรอ ถ้างั้นเธอไม่องห่วงฉันหรอกนะ เธอหลับใหสบายแล้วกัน เดี๋ยวกลับไปไม่ต้องรอนะ\"
\"โห ..... -*- คัยเค้าอยากรอคนอย่างนายไม่ทราบย่ะ จะหลับแล้วไม่ต้องโทมาอีกล่ะกัน มันดึกแล้ว คนอะไรเสียมารยาทที่สุด บาย\"
\"เอ้ย...เดี๋ยวดิ...\"
คลิก!ไม่ทันแล้วฉันวางสายเค้าไปแล้วล่ะ สงสัยฉันคงง่วงนอนมากกกกก
ผมเองได้แต่ส่ายหน้าอย่งอ่อนใจกะนิสัยของเธอที่มันไม่เคยเปลี่ยน มีบางอย่างที่เพิ่มมากขึ้น แท๊น..แท่น ..แท้น...แท๊นนนน... นั้นคือ ความปากมากนั้นเอง 55555+
ฉันกำลังจะนอนหลับซะหน่อย หลังจากว่างโทรศัพท์ไป โอ๊ย!มันเอาอีกแล้ว จะแกล้งกันรึไงนะ อิตานี่ ฉันหยิบขึ้นมากดรับและ...
\"บอกว่าจะหลับไง ได้ยินไหม หรือฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ต้องให้พูดภาษา ม๋าเนี่..ฉอดๆ\"
\"โอ๊ย!แกจะด่าแม่แกอีกนานไหมว่ะ ด่ามาได้ นี่แม่เองนะ มิซึกิ ไอ่ลุกคนนี้นี่ เดี๋ยวโบกเลย\"อะจึ๋ย!!>< แม่หรอกเหรอนะ ฉันไม่รอช้าเอามาดูเบอ เออ จริงๆด้วยแม่โทมา เจ้าโว้ย ซวยแล้ว
\"เเฮะๆ - - โทษนะค่ะแม่ ก็หนูนึกว่า ...\"ไม่ได้ๆ ถ้าฉันบอกไปแม่ก็ไม่เชื่อหรอก ก็แม่นะชอบวงนี้เหมือนฉันเลย
(ทั้งๆที่มันเคยบอกว่าเกลียดเนี่ยนะ ไอ่บ้าเอ่ย:ผู้เขียน)
โดยเฉพาะไอ่ซางยอน แม่ฉันโคดชอบ แล้วแม่ฉันคงไม่เชื่อว่าลูกสาว น่ารักๆคนนี้จะมาคบกะอิตานั้นได้ ยังงัยแม่ฉันก็ไม่เชื่อ เพราะฉะนั้นฉันเลยไม่พูด
\"แม่มีอะไรเหรอ โทรมาดึกมาก\"ฉันถามแม่แบบ น้ำเสียงเบื่อหน่ายเต็มที่แล้ว
\"ถามได้แกนี่ ฉันเป็นห่วงนะแก อยุ่ไหนทำไมไม่กลับบ้านล่ะ โทหาก็ไม่รับ ดีนะที่ฉันยังไม่แจ้งว่าแกหายเนี่ย แต่เห็นแกเถียงได้แสดงว่าปลอดภัย ชัวดิ\"
กั ม แม่ฉันนี่ยังไง จะห่วงไม่ห่วงนะ ด่าอยู่ได้
\"แม่จ๋า แม่ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ หนูไม่เป็นอะไรหรอกนะเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูกลับ ตอนนี้พักอยุ่บ้านเพื่อนกะว่าจะนอนกับมันหนูเลยลืมบอก\"
เออ เอาลุก เอาเลย ตอแหลเข้าไปยัยมิซึกิ เอ่ย สถานการคับคันอย่างนี่ ต้องตอแหล อย่างเดียว
\"วันหลังนะ จะค้างบ้านเพื่อนก็บอกนะ ฉันนึกว่าแกโดนปล้น หรือไม่ก็โดนฉุดไปแล้วล่ะ\"
ฉุด ฉันนึกเล่นๆนะคือแบบว่า... แม่)นพูดมาได้ไงว่ะนั้น นี่หรือความคิดแม่ช้านนนนนน IT\'s the thinks
แล้วคนอย่างฉันจะไปเดินฉุดได้ไงว่ะ เเรงก็แบบว่า โคด ฟายอ่ะ ปากก็หมาเต็มทีเลย หมัดฉันก็ไม่ใช่เล่น ยังจะเรียนคาราเต้อีก เอาดิว่ะ ใครกล้ามาก็โคดด้านแล้ว ได้เจ็บตัวกันเลยทีเดียว
\"จ้าแม่ หนูจะหลับแล้ว พรุ่งนี้ไปเรียนนะจ๊ะ บาย\" คลิก! ฉันวางสายแล้วก็ปิดเครื่องมันเลย จะได้ไม่มีใครโทมา อิอิ แล้วก็หลับตาลง
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมกลับมาก็เห็นเธอหลับไปแล้วล่ะนะ ผมเลยอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอน ทั้งๆที่ต้องนอนกับพื้นนั้นแหละ
เฮ้ย!เพิ่งนึกได้พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน แม่นี่ก็ไม่มีชุดใส่อะดิ ไม่ได้การแล้วววว แล้วผมก็หยิบมือถือเจ๊แกมา ดูเบอแม่เจ่ะแกอ่ะ
ตรู๊ดดดดดดด!!ตรู๊ดดดด
\"ฮัลโหล\"
\"แม่มิซึกิรึปล่าวครับ คือผมซางยอนนะ พรุ่งนี้ช่วยเอาชุดนักเรียนมาให้มิซึกิหน่อยได้ไหมคับ\"แล้วผมก็บอกที่อยู่ไป โดยไม่สนหรอกนะว่าเธอจะว่ายังไง แต่ผมก็ต้องตอบคำถามของแม่เธออยุ่ดี
\"ถ้าไม่มีอะไรแล้วนะ แค่นี้นะครับ\" ผมวางโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว
จนกว่าจะได้หลับไม่ใช่ว่าเล่นๆนะ เล่นเอาเกือบ ตี 5 แน่ะ ได้เป็นลูกชวงๆ กะหลินฮุยแน่เลย อ่ะ ฮืออๆๆ หมดหล่อเลยกูT _T
___________ ________\"<<< เซ็ง
+*+*+*+*+*+*+*+*+**+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
T@lk to writte2
ขอโทษนะค่ะมาอัพช้าอ่ะ ค่ะ ช่วงนี้ก็ไม่เคยมีหรอก จะมีก็วันที่เรามา อัพ เสา-อาทิตนะ ส่วนใหญ่อัพตอนหนึ่ง สังเกตได้เลยว่ามันไม่เส็ดสมบูรณ์ ต้องมาอัพอีกที เนื่องจากการบ้านเยอะ เล่นคอมที่โรงเรียนไม่ค่อยได้ มีเวลาจำกัดต้องไปเรียนต่อ ต้องมาที่บ้านติดการบ้าน ต้องรอเสา-อาทิต ต้องแย่งน้องเล่นด้วย ถ้าน้องไม่ให้ก็ซวย รู้อย่างนี้ช่วยเห็นใจหน่อยนะค่ะ ตอนที่ 5 ที่ผ่านมา เป็นตอนที่แต่งยากพอสมควรนะค่ะ ยังไง ก็ ช่วยคอมเม้น และหวอตหน่อยนะค่ะ เราจะเม้นกลับค่ะ และหวอตกลับด้วย
\"นี่ ฉันจะกลบแล้วนะ แล้วเธอยังไม่นอนเหรอ กินข้าวยังอ่ะ ถ้ายังไม่ได้กินก็ไปหารัยกินซะนะ เดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะนะ\"ผมพูดไปเพราะเป็นห่วงเธอจริงๆนะเนี่ย แต่เดี๋ยวก็โดนด่ากลบอีกแหละ
\"อิตาบ้า!! ไหนบอกจะกลับ 5 ทุ่มไง แหกตาดูบ้างนะว่านี่มัน ตี 2.30 แล้วนะ เป็นห่วงกันด้วยเหรอ ก่อนห่วงคนอื่นดูตัวเองบ้างนะ บอกว่าจะกลับมา 5 ทุ่มไงดันกลับตี 2 เนี่ยนะ 5 ทุ่ม กะผีนะเซ่ะ นายนี่มันจริงๆเลยนะ ฉอดๆ ฉอดๆ\"ฉันด่าเค้าไม่ยั้ง แถมยังตะโกนด่าอีก มันน่าโมโหไหมล่ะ บอกกลับ 5 ทุ่ม ดันมา ตีสองเนี่ย จริงๆเลย
\"เบาๆได้ไหม ยัยปลาร้าปากลำโพงเอ่ย เสียงนี่ยิ่งกว่าลำโพง 10 อันมารวมกันอีก เป็นห่วงฉันรึไงล่ะ ถึงได้มารอถึงตี 2 เนี่ย ใครเค้าให้เธอรอไม่ทราบ\"ผมว่าเธอกลับไป ทำเอาคนทั้งรถหันมามองกันใหญ่
\"ไม่มีใครเค้าอยากรอนายหรอก เพีงแต่ฉันไม่มีเพื่อนคุยนี่น่า ฉันรอนายกลับมาเนี่ยแต่ตอนนี้ ฉันจะนอน แล้วโทรมาเนี่ยนะ นายมันบ้าชัดๆเลย\"
^ ^ ดีใจเธอห่วงผมด้วย อย่างน้อย ผมก็เป็นเพื่อนเธอแล้ว อย่างน้อยเธอก็ยอมคุยกะผมแล้วล่ะนะ หุหุ มีความสุขจริง
\"เหรอ ถ้างั้นเธอไม่องห่วงฉันหรอกนะ เธอหลับใหสบายแล้วกัน เดี๋ยวกลับไปไม่ต้องรอนะ\"
\"โห ..... -*- คัยเค้าอยากรอคนอย่างนายไม่ทราบย่ะ จะหลับแล้วไม่ต้องโทมาอีกล่ะกัน มันดึกแล้ว คนอะไรเสียมารยาทที่สุด บาย\"
\"เอ้ย...เดี๋ยวดิ...\"
คลิก!ไม่ทันแล้วฉันวางสายเค้าไปแล้วล่ะ สงสัยฉันคงง่วงนอนมากกกกก
ผมเองได้แต่ส่ายหน้าอย่งอ่อนใจกะนิสัยของเธอที่มันไม่เคยเปลี่ยน มีบางอย่างที่เพิ่มมากขึ้น แท๊น..แท่น ..แท้น...แท๊นนนน... นั้นคือ ความปากมากนั้นเอง 55555+
ฉันกำลังจะนอนหลับซะหน่อย หลังจากว่างโทรศัพท์ไป โอ๊ย!มันเอาอีกแล้ว จะแกล้งกันรึไงนะ อิตานี่ ฉันหยิบขึ้นมากดรับและ...
\"บอกว่าจะหลับไง ได้ยินไหม หรือฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ต้องให้พูดภาษา ม๋าเนี่..ฉอดๆ\"
\"โอ๊ย!แกจะด่าแม่แกอีกนานไหมว่ะ ด่ามาได้ นี่แม่เองนะ มิซึกิ ไอ่ลุกคนนี้นี่ เดี๋ยวโบกเลย\"อะจึ๋ย!!>< แม่หรอกเหรอนะ ฉันไม่รอช้าเอามาดูเบอ เออ จริงๆด้วยแม่โทมา เจ้าโว้ย ซวยแล้ว
\"เเฮะๆ - - โทษนะค่ะแม่ ก็หนูนึกว่า ...\"ไม่ได้ๆ ถ้าฉันบอกไปแม่ก็ไม่เชื่อหรอก ก็แม่นะชอบวงนี้เหมือนฉันเลย
(ทั้งๆที่มันเคยบอกว่าเกลียดเนี่ยนะ ไอ่บ้าเอ่ย:ผู้เขียน)
โดยเฉพาะไอ่ซางยอน แม่ฉันโคดชอบ แล้วแม่ฉันคงไม่เชื่อว่าลูกสาว น่ารักๆคนนี้จะมาคบกะอิตานั้นได้ ยังงัยแม่ฉันก็ไม่เชื่อ เพราะฉะนั้นฉันเลยไม่พูด
\"แม่มีอะไรเหรอ โทรมาดึกมาก\"ฉันถามแม่แบบ น้ำเสียงเบื่อหน่ายเต็มที่แล้ว
\"ถามได้แกนี่ ฉันเป็นห่วงนะแก อยุ่ไหนทำไมไม่กลับบ้านล่ะ โทหาก็ไม่รับ ดีนะที่ฉันยังไม่แจ้งว่าแกหายเนี่ย แต่เห็นแกเถียงได้แสดงว่าปลอดภัย ชัวดิ\"
กั ม แม่ฉันนี่ยังไง จะห่วงไม่ห่วงนะ ด่าอยู่ได้
\"แม่จ๋า แม่ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ หนูไม่เป็นอะไรหรอกนะเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูกลับ ตอนนี้พักอยุ่บ้านเพื่อนกะว่าจะนอนกับมันหนูเลยลืมบอก\"
เออ เอาลุก เอาเลย ตอแหลเข้าไปยัยมิซึกิ เอ่ย สถานการคับคันอย่างนี่ ต้องตอแหล อย่างเดียว
\"วันหลังนะ จะค้างบ้านเพื่อนก็บอกนะ ฉันนึกว่าแกโดนปล้น หรือไม่ก็โดนฉุดไปแล้วล่ะ\"
ฉุด ฉันนึกเล่นๆนะคือแบบว่า... แม่)นพูดมาได้ไงว่ะนั้น นี่หรือความคิดแม่ช้านนนนนน IT\'s the thinks
แล้วคนอย่างฉันจะไปเดินฉุดได้ไงว่ะ เเรงก็แบบว่า โคด ฟายอ่ะ ปากก็หมาเต็มทีเลย หมัดฉันก็ไม่ใช่เล่น ยังจะเรียนคาราเต้อีก เอาดิว่ะ ใครกล้ามาก็โคดด้านแล้ว ได้เจ็บตัวกันเลยทีเดียว
\"จ้าแม่ หนูจะหลับแล้ว พรุ่งนี้ไปเรียนนะจ๊ะ บาย\" คลิก! ฉันวางสายแล้วก็ปิดเครื่องมันเลย จะได้ไม่มีใครโทมา อิอิ แล้วก็หลับตาลง
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมกลับมาก็เห็นเธอหลับไปแล้วล่ะนะ ผมเลยอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอน ทั้งๆที่ต้องนอนกับพื้นนั้นแหละ
เฮ้ย!เพิ่งนึกได้พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน แม่นี่ก็ไม่มีชุดใส่อะดิ ไม่ได้การแล้วววว แล้วผมก็หยิบมือถือเจ๊แกมา ดูเบอแม่เจ่ะแกอ่ะ
ตรู๊ดดดดดดด!!ตรู๊ดดดด
\"ฮัลโหล\"
\"แม่มิซึกิรึปล่าวครับ คือผมซางยอนนะ พรุ่งนี้ช่วยเอาชุดนักเรียนมาให้มิซึกิหน่อยได้ไหมคับ\"แล้วผมก็บอกที่อยู่ไป โดยไม่สนหรอกนะว่าเธอจะว่ายังไง แต่ผมก็ต้องตอบคำถามของแม่เธออยุ่ดี
\"ถ้าไม่มีอะไรแล้วนะ แค่นี้นะครับ\" ผมวางโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว
จนกว่าจะได้หลับไม่ใช่ว่าเล่นๆนะ เล่นเอาเกือบ ตี 5 แน่ะ ได้เป็นลูกชวงๆ กะหลินฮุยแน่เลย อ่ะ ฮืออๆๆ หมดหล่อเลยกูT _T
___________ ________\"<<< เซ็ง
+*+*+*+*+*+*+*+*+**+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
T@lk to writte2
ขอโทษนะค่ะมาอัพช้าอ่ะ ค่ะ ช่วงนี้ก็ไม่เคยมีหรอก จะมีก็วันที่เรามา อัพ เสา-อาทิตนะ ส่วนใหญ่อัพตอนหนึ่ง สังเกตได้เลยว่ามันไม่เส็ดสมบูรณ์ ต้องมาอัพอีกที เนื่องจากการบ้านเยอะ เล่นคอมที่โรงเรียนไม่ค่อยได้ มีเวลาจำกัดต้องไปเรียนต่อ ต้องมาที่บ้านติดการบ้าน ต้องรอเสา-อาทิต ต้องแย่งน้องเล่นด้วย ถ้าน้องไม่ให้ก็ซวย รู้อย่างนี้ช่วยเห็นใจหน่อยนะค่ะ ตอนที่ 5 ที่ผ่านมา เป็นตอนที่แต่งยากพอสมควรนะค่ะ ยังไง ก็ ช่วยคอมเม้น และหวอตหน่อยนะค่ะ เราจะเม้นกลับค่ะ และหวอตกลับด้วย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น