ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +*+*ห นุ่ ม นั ก ด น ต รี ปิ๊ ง รั ก สา ว ปา ก ร้า ย +*+*+*+

    ลำดับตอนที่ #3 : +*+*+ ซ ว ย ชะ มั ด เล้ ย +*+*+*+*+

    • อัปเดตล่าสุด 4 ก.ค. 48


    และแล้ว โชคร้าย นั้นก็มาถึง สาเหตุที่ตาขวาฉันกระตุกก็รู้แหละล่ะ



    ----------------------------------------------------------------------------



    ผมวิ่งมาที่ห้องตอนนี้ก็เลยเวลาเรียนไปเยอะแล้วล่ะ ผมกลัวว่าอาจารย์จะสอนไปแล้วก็เลยรีบวิ่งมาแทบตาย ผมเปิดประตูเข้าห้อง



    \"ขอโทษนะครับ ที่มาสายอ่ะ อ้าว!อาจารย์ยังไม่เหรอ\"สงสัยว่าวันนนี้อาจารจะไม่สอนมั้ง ผมก็เลยมองไปรอบๆแล้วดูว่าโต๊ะไหนว่างบ้างเนี่ย



    สรุปเหลือตัวเดียว ข้างมิซึกินั้นแหละ เหอะๆโชคดีชะมัดเลย ผมก็เดินไปแล้วว่างกระเป๋ามันตรงนั้นแหละ



    \"ขอนั่งด้วยนะ ได้ไหม\"ผมพูดก็จริงนะแต่ว่า เธอยังไม่อนุญาตหรอก ผมก็นั่งมันไปเลย ไม่สน >< ผมนี่เสียมารยาทจริงๆเลย



    ก็อันที่จริงมันเขียนไหมล่ะว่า ใครจอง ไม่ได้เขียนซะหน่อย ว่า\"โต๊ะของกู\"



    \"นี่ ๆใครใช้ให้นายนั่ง ซางยอน ลุกขึ้นเลยนี่มันที่เพื่อนฉันย่ะ ไปๆ นิสัยเสียนะนายนะ ยังไม่อนุญาตซะหน่อย ยังจะนั่งอีก ด้านซะมัดเลย



    รู้ไว้นะว่าโต๊ะนี้มีคนจองแล้ว\"ฉันด่าเค้าไปเป็น ชุดๆดูมันไม่สะทกสะท้านระคายเคืองเลยนะนั้น ไอ่...



    แถมยังทำหน้าไม่รุ้ไม่ชี้อีก เห็นแล้วกวนมืออันน้อยๆของฉัน น่าจะตบไปสักฉาก



    \"น่าเบื่อ!!อะไรของเค้าบ่น อยู่ได้ มิซึกินี่เปลี่ยนคนไปเยอะ ปากมากขึ้นนะนั้น ดีนะ ที่ผมเอาซาวเบอมาฟังด้วย เอาไว้อุดหูตอนยัยนี่บ่นดีกว่า\"ผมคิดในใจ และไม่รอช้าหยิบมาเสียบหูมันเลย



    \"เฮ้ย!นี่ ฟังฉันก่อนดิ ฉันบ่นอยู่กับนายนะ ไม่ได้ยินรึไงล่ะ โอ๊ย! นายนี่มันบ้าชัดๆเลย \"เมื่อฉันหมดความอดทนก็หมดกลั้นแล้ว ฉันปิดเครื่องเล่นซีดีเค้า ดึงหูฟังออกมา ให้มันรู้บ้างนะว่าใครแน่กว่ากัน



    \"เฮ้ย!เอามานี่นะ ฉันฟังอยุ่เธอไม่เห็ฯรึไง หรือว่าตาบอดไม่ทราบ ผู้หญิงอะไรว่ะ เสียมารยาทยังไม่พอยังปากมากอีกแน่ะ เอามา\"



    คิดเหรอว่าผมจะยอมเธออย่างเดียวอ่ะ ก็แน่ดิ ต่อให้ผมรักเธออยู่นะ ยังไง้ ยังไง ก็ไม่ยอมให้ผู้หญิงด่าหรอกครับ T_T



    เสียศักศรีหมดดิ



    (ไอ่ซางยอนคนอย่างแกมีศักศรีด้วยเหรอ 555+:ผู้เขียน)



    และแล้ว ฉันก็ด่ามันไม่ออก แถมไอ่บ้านี่นยังได้ซาวเบอคืนด้วยแน่ะ ฮืออๆๆ ทำไมนะ ทำไม ถ้าตอนนี้ชินอยู่ก็ดีสินะ เค้าจะได้ช่วยฉันด่า



    แล้วอะไรๆทะเลาะกะอิตาบ้านี่ ฉันต้องนึกถึง ชินด้วยนะ ทำไม! นี่หัวสอมองฉันไม่เคยหลุดพ้นจากความรักของเค้าเลยรึไงนะ



    \"เอ้า นักเรียนทุกคน เงียบๆหน่อย สิ พวกเธอพุดมากอย่างนี้ อาจารย์จะสอนได้ไหมนะ เฮ้อ!พวกเธอช่างไม่เค้ารพครูกันเลย\"



    อาจารย์มาแบบนี้ ผมขี้เกียจเรียน หลับดีกว่าครับทุกท่าน จบข่าวววว



    \"ซาง... อ้าว!หลับแล้วเหรอ ขี้เวาจังเลย\"คงไม่ตกใจกันใช่มั้ย เพราะถ้าฉันจะบอกว่า ซางยอนตอนนี้ที่เค้าหลับอยู่ น่ารักมากๆเหมือนเด็กเลย



    แล้วฉันก็มองเค้าหลับทั้งคาบนั้นแหละ โดยไม่รุ้ตัวเลย ว่าตัวเองก็เผลอหลับไปด้วย



    อ๊อดๆๆ!!!เสียงออด ดังขึ้น ปรากฏว่าหมดคาบแล้ว ผมตื่นมาพร้อมเสียงออด แต่....ผมกลับเห็นเธอนอนหลับซะนี่ ผมไม่ได้หลงตัวเองใช่มั้ย ถ้าจะบอกว่า เธอมองผมตอนผมหลับ จนเธอเองหลับไปแล้วแต่รูไหม ผมชอบจังตอนเธอหลับ เธอดูน่ารักยังไงไม่รู้ และแล้ววอาจารย์คาบต่อไปก็มาถึง



    \"นี่ๆ มิซึกิจัง ตื่นสิ อาจารย์มาแล้วนะ\"ซางยอนปลุกฉันขึ้น ตายแล้ว!ฉันแอบมองเค้าหลับจนฉันหลับเองเนี่ยนะ น่าอาบชะมัดเล้ยยย!!^///^

    แต่ช่างเถอะ ฉันว่าตอนซางยอนหลับนะ เหมือนชินโจของฉันเปี๊ยบเลย



    ><







    เหอะๆแม่นี่น่ารักเหมือนเดิมเลย น่ารักโคดๆ



    \"นี่!เย็นนี้ว่างไหม\"ผมถามเธอตอนนี้ก็เลิกเรียนแล้ว



    \"ทำไมเหรอ นายจะไปส่งฉันล่ะซิ ไม่ต้องหรอกขอบใจนะ\"ฉันพูดขึ้น แล้วทำหน้าเชิดๆ T^Tฉันว่าเค้าคงหมั่นไส้ฉันล่ะ



    \"เหอะๆ ไม่ใช่เว้ย จะพาไปบ้านฉัน จะไปไม่ไป\"



    และแล้วความคิดชั่วร้ายของตูก็บังเกิด ปุด!ๆ ก็ถ้าไปบั้ลหมอนี่ใช่ป่ะ ก็ต้องเจอพี่อาชิซาโตะอาดิ หุหุ^^ หนูไปค่า ยังไงวันนี้ฉํนก็จะไปบอกรักพี่เค้าให้ได้ เพราะฉันกับพี่เค้าคบกับพี่เค้า 2ปี แหละ 555+



    \"ตกลงว่าเธอจะไปไหมเนี่ย วันนี้ฉันมีงานด้วยนะ เร็วๆหน่อย\"



    \"ไปจ้าไป *w*\"

    \"โอ๊ย!จำไว้เลยแก ซางยอน ถ้าไม่เห็นแกพี่แกอยู่บ้านนะ ฉันฆ่าแกไปแล้วจะบอกให้ T^T เชอะ ๆ หมั่นไส้ ตั้งแต่เกิดจากท้องพ่อท้องแม่มาก็ไม่เคยมีใครมาว่าฉันซะหน่อย แล้วนายเป็ฯใครว่ะ มาว่าฉัน\"และแล้วฉันก็ได้แต่Bodyslam พูดในใจนั้นเอง





    \"เออ ถ้าเธอคิดจะไปหาพี่ฉัน ขอโทษนะคร้าบบบ!!วันนี้ พี่ผมกลับ ดึกคร้าบบ เสียใจด้วย \"



    o_O หา!!!!! โอ้!จ๊อด ชีวิตสาวน้อยผู้น่ารักไม่น่าเป็นอย่างนี้เลย กลับคำก็ไม่ได้แล้วซิ เอาก็เอาว่ะ ไปก็ไป



    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    ผมไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเธอถึงชอบพี่ผมนักหนา โอเค ผมเข้าใจนะ ว่าพี่ผมเป็นนักร้องนะ ก็ย่อมมีคนชอบเยอะ แต่เท่าที่ดูเธอทำแล้ว มันมากกว่า เหมือนรู้จักกัน แล้วถ้าเป็นอย่างนั้น จริง ก็บอกไม่ถูกคงอึ้ง เพราะพี่ผมไม่เคยบอกเลย



    \"เฮ้ย!นายจะบ้าเรออยู่ก็ร้องไห้นะ เป็นอะไรบอกฉันก็ได้นะ\"ไม่รู้ทำไมผมเองถึงร้องไห้ กับเรื่องแค่นี้เอง แต่ก็ร้องไห้เพราะคนอยู่ข้างๆนั้นแหละ ชอบทำให้ผมเสียใจอยู่เรื่อย



    \"ปล่าวๆ ไม่มีอะไร ฝุ่นเข้าตานะ นิสหน่อยไปเหอะๆ\" ฉันเองก็ไม่รู้ รู้อยู่ว่าไม่จริงหรอกที่เค้าบอก แต่ฉันขี้เกียจถามเค้าด้วย ก็เลยไปเช็ดน้ำตาให้ (ก็ฉันไม่ได้เอาผ้าเช็ดหน้ามานี่) \"อ๊ากกกกก!! ไม่เอาแล้ว เข้าไปใกล้แล้วแทบบ้า ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ไอ่บ้านี่มันหน้าโคดใส สิว ฝ้า  ขาว เนียน แถมยังไม่มีขี้แมลงวันสักเม็ด กรี๊ ดดด!! มันจะมากไปแล้วววว\"



























    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×