ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +*+*ห นุ่ ม นั ก ด น ต รี ปิ๊ ง รั ก สา ว ปา ก ร้า ย +*+*+*+

    ลำดับตอนที่ #2 : *-*-*-*-*s u 2 pi s e *-*-*-*-*-

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ค. 48


    หลังจากที่ ผมกะเธอทะเลาะกันอยุ่นานพอสมควร ก็เพิ่งจะนึกได้ว่าต้องไปหอประชุม แล้วเราสองคนก็บมือวิ่งไปหอประชุม จนกว่าจะมาได้เอาแทบตาย ตอนนี้เราสองคนยืนอยู่หน้าประตุหอประชุมเนี่ยแหละ แต่ยังไม่อยากเข้าเลย ทำใจก่อน ดูมิซึกิคงคิดเหมือนกัน



    \"นายไปก่อนดิ เดี๋ยวฉันตามไป นายต้องไปทำงานอีกไม่ใช่เหรอ\"แหะๆ ฉันพูดไปโดยใช้เหตุผลนะนั้น (ทั้งๆที่ฉันไม่ค่อยจะชอบใช้เหตุผลเท่าไหร่) คืออันความจริงที่เที่ยงแท้ ช้านนนนนน ไม่อยากเข้าไป กลัวโดนด่า ค่ะ><



    \"เหอะๆ ไม่ต้องเลยนะ เอางานฉันมาอ้างเนี่ย ไปเลย ไปพร้อมกัน\"รู้นะ ยัยบ๊องว่าไม่อยากเข้าไปนะ เพราะฉันเองก็รุ้สึกเหมือนกัน



    \"ไม่เอาๆ ไม่มีทาง นายไปก่อนสิ เดี๋ยวฉันตามไปจริงๆ\"ฉันพูดเถียงกะเค้าแต่รั้งเค้าไว้ไม่อยู่จริงๆนะ แรงโคดควายเลย ฮืออๆๆ แม่จ๋ษช่วยลุกช้างด้วย แล้วเราก็เข้าเปิดประตูเข้าไปพร้อมกัน มือก็ยังจับกันอยู่นั้นแหละ และเหตุการณ์ต่อไปไม่ต้องบอก



    ควับๆๆๆ!!ทุกสายตามองมาที่เราสองคน ให้ตายสิ โดยเฉพาะผู้หญิงนะ มองฉันอย่างจะกินเลือดเนี่ย ใครจะรู้นะ



    ว่าฉันอยากจับมืออิตาบ้านี่ตายแหละ!!T ^ T แล้วทีนี้ฉันจะแก้ตัวยังไงดีว่ะนั้น คิดไม่ออก พูดไม่ได้อ่าๆๆๆ



    แย่แล้ว!หาเหตุผลมาช้าไม่เจออ่ะ ฮือๆๆ โดนด่ากระเจิงแน่เลย



    \"ขอโทษนะครับที่มาช้าคือติดธุระนิดหน่อย อ่ะครับเลยมาช้า แล้วก็หาหอประชุมไม่ค่อยเจอด้วย\"

    อ๊ากกกก!!! ประโยคสุดท้ายผมตัดได้ไหมอ่ะ ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย ปัญญาอ่อนสิ้นดีเลย



    ป้าป!เสียงมือฉันตีหน้าผากตัวเองนั้นแหละค่ะ คือว่ารู้งี้พูดเองดีกว่าไง ก็ดูไอ่บ้านี่มันพูดสิ น่าตาดีอย่างเดียวรึไงนะ สมองนะมีไหมนะ



    หรืออิตานี่มันสมองกวงนะ ไม่เห็นเหมือนพี่มันเลย เอิ๊กๆ เอาอีกแล้วฉันเข้าข้างพี่อิชิซาโตะอยู่เรื่อยเลย ทำไงได้ คนมันรักนี่น๊า



    หุหุ ^ o^  หลังจากนั้น ฉันกะไอ่บ้าซางยอนก็ไปนั่งประจำที่ เนะเหรอ ก็ขึ้นไปเวทีดิ ฉันรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่โต๊ะอายคนอื่นจะแย่อยู่แล้ว



    \"ไมแกมาช้าจังว่ะ ไปทำอะไรมาอ่ะ \"คาซายาว่าถามฉันด้วยสีหน้า งง



    \"ก็ทะเลาะกะอีตานี่อ่ะ ดิ \"ฉันตอบมันแบบเซงสุดชีวิตแล้ว \"แถมฉันว่านะ อยู่ที่นี่ไม่ถึงเดือนหรอกเชื่อสิ โดนตบตายแน่เลยฉัน ชิชะ\"

    \"อะไรว่ะแก ทะเลาะกันโคดนานเลย วุ้ยๆ!แต่เค้าบอกคนเรายิ่งกัดกันยิ่งรักกันนะ\"ไอ่ซากุระมันแซวช้านๆ ดูมันดิ



    \"โอ๊ย!!ไม่มีทางย่ะ ยังไงๆหัวเด็ดตีนขาดฉันก็ไม่รักหมอนั่นเด็ดขาด\"



    \"เออ แกจำคำพูดแกไว้เลยนะ แล้วเราจะมาดูกัน\"ยัยคารุกิพูดพร้อมยิ้มเสยะให้ฉันแต่ถึงอย่างนัน ฉันก็ว่ามันยังสวยอยู่ดี



    อ๊ากกก!!อิจฉาอ่ะ มันบังอาจสวยกว่าฉัน แต่มันยิ้มอย่างนั้นต้องมีอะไรแน่เลยอ่ะ



    \"แกมีอะไรอ่ะ บอกมาเลยะน คารุกิ\"ฉันหันไปพุดกลับมัน มันดันทำเป็นไม่รุ้ไม่ชี้ เออจัมไว้ อย่าให้ฉันรู้นะ รู้เมื่อไหร่ตบเดี้ยงเลย เป็ฯทอมก็เถอะ(ทั้งๆที่จริงก็ไม่กล้าหรอกนะ)



    สักพักพวกฉันก็กินอาหารไป นั่งคุยไป นั่งฟังเพลงที่วงD2Eam*z นี่เล่นไปด้วย โคดได้อารม ในการกิน เอ๊ย!ไม่ใช่ เพลงมันเพราะดี



    555+นั่งนึกอะไรเพลินๆให้ตายสิ เพลงจบแล้วเหรอยังเหมือนเล่นอยู่เลย คงเพราะเสียงคนร้องมันดีจัด 555+



    \"เพลงที่จบไปนะครับ คือเพลงที่ชื่อว่า ความรักฉันอยู่ที่เธอ ก็เป็นเพลงแรกที่พวกเราตัด Singleมาให้ฟัง ในอัลบั้ม ที่ 2 นี่ ต่อจากนี้น้องชายผมมีอะไรจะพูด\"อ่ะ อะไรอ่า แปปเดียวเองนะที่ว่าที่แฟนฉันพูดนะ ฮืออๆๆ  เอ๊ะ!เมื่อกี้ฉันพูดอะไรไปนะ ช่างเถอะเรื่องจริงนี่น่า อิอิ^^



    อ่า!มองพี่อาชิซาโตะนานๆแล้วฉันจะละลายให้ได้เลย คนไรว่ะ โคดน่ารัก ที่ซู้ดดดๆ เลย มามะ มาให้มิซึกิคนนี้ จู จุ๊บๆทีดิ หุหุ



    ผมไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่ที่แน่ๆผมต้องทำใจก่อนเลย ก่อนพูดไม่ใช่อะไร หรอกผมจะเซอไพร์สเธอนั้นแหละ ให้เธอมาร้องเพลงให้พวกเรา ฟัง ก็แน่ดิ เธอเล่นประกวดรองเพลงได้รางวัลชนะเลิศ ม.2นี่น่า เสียงเธอก็โคดดีเลย อย่างนี้ต้องอวดซะหน่อย เออ ผมลืมบอกใช่ไหม ว่า ตัวตนที่แท้จริงมี ผมและก็โอทารุกะพี่ผมเท่านนั้นที่รู้



    \"อืม ขอเชิญ  เมสุเมะ มิซึกิ หน่อยครับ\"



    \"ให้ตายสิ เค้าคิดอะไรอยู่นะ เรียกฉันไปเนี่ย T^T\"จากที่ฉันไม่ชอบเค้า ตอนนี้เกลียดแล้วล่ะนะ ไอ่บ้านี่มันทำอะไรมันเรียกฉันไปทำอะไรกันนะ น่าเบื่อ อยากกลับบ้านแล้วล่ะ



    \"เอาเถอะนะแก แกได้ไปก็ดีขนาดไหนแล้ว ไปเหอะๆนะนะ\"เอ้า!ไปก็ไปว่ะ เห็นแกไอ่ มิซึกิกะซากุระนะเนี่ยดูเด่ะ อ้อนฉันอย่างกะเด็ก



    ฉันเดินๆขึ้นไปบนเวที รู้สึกว่ามีแต่คนเค้าจะบอกว่า อินังนี่ มันเป็นใครว่ะประมาณนี้อ่ะ แล้วก็มีสายตาอาฆาตฉันตามมาอีก ฮือออๆสงสัยฉันจะต้องตายด้วยสาเหตุที่ฉันคิดแน่ๆเลย ยังไม่อยากตายนะ ฉันยังไม่ได้แต่งงานเลย ขอแต่งก่อนดิ อิอิ



    (คืองี้ค่ะท่านผู้อ่าน คือมันกลัวไม่ได้แต่งงานขึ้ซามองอันกลวงๆของนางเอกอย่างมันอ่ะ ดูมันกลัวดิ งงไหมค่ะ ประมาณว่ากลัวขึ้นคานอ่ะ:ผู้เขียน)



    \"เออ นี่เดี๋ยวช่วยร้องเพลงนี้ให้หน่อย นะ \"ซางยอนมาพูดใกล้หูฉัน ทำเอาฉันเขิลยังไงไม่รู้ ฉันก็เลยอ่านเนื้อหาแก้เขินไปก่อน แต่เนื้อหาใครแต่งหว่า เนื้อหาดีจังเลย



    (กูนี่แหละ แต่ง ไม่ต้องชมตูรู้น่า อิอิ^^:ผู้เขียน)



    One! Two ! Tree! ไอ่วันทูทรีนี่ฉันนับจังหวะในใจค่ะ



    \"หากคำว่ารักของฉันไม่มีค่าใดๆ เธอไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับคำนี้ๆ หากเธอไม่รักได้โปรดอย่าหวังดี แค่บอกให้ตัวฉันคนนี้ ไปไกลหรือแค่บอกไม่รักก็จบ ไป...ไม่ควรจะต้องมาพูดความหวังดีให้สิ้นเปลือง เพราะสุดท้าย......เธอก็จาก....ไป\"



    จบแล้ว เยเย้ๆ อ่า ดีใจจังมีคนปรบมือให้พวกเราด้วย เดี๋ยวนะ อิตาบ้านี้ ฉันรวมมันไปด้วยรึไงนะ ที่บอกว่าเราเนี่ย ขอเปลี่ยนเป็นทุกคนที่เล่นบนเวทีได้ไหม ยกเว้นไอ่บ้าซางยอนนี่  เพราะฉันเกลียดมัน นายได้ยินไหม ฉันเกลียดแก เหอะๆ แล้วฉันจะบ่นทำไมนะ ในเมื่อไม่ได้พูดให้เจ้าตัวได้ยินซะหน่อย ช่างมันเถอะนะคนเรา  >< ToTเหมือนฉันเป็น ดาราเลยอ่ะ อิอิ!



    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่ตอนนี้ผมยิ่งมองเธอ เธอก็ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ(ในสายตาผมนะ)แล้วผมคิดอะไรไม่รุ้ อยู่ก็ไปหอมแก้มเธอฟอดใหญ่กลางเวทีนั้นแหละ แล้วทุกคนก็ ---------------------เงียบ--------------------แล้วก็เงียบอย่างกะป่าช้า ตะลึงกันหมด



    อ่ะนะ



    \"เฮ้ย!นายทำบ้าอะไรนะ ถ้าเล่นอย่างนี้ ไม่เอานะ คนอื่นเค้าจะคิดยังไงไม่ทราบ\"ฉันพูดออกไปแบบอารมที่ไม่ชอบเอามากๆอย่างที่เป็น แต่อีกใจก็โคดดีใจเลย ไม่รุ้ทำไมเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่อยู่ใกล้อีกตานี่ แล้วก็ทำให้ฉันนึกถึง ชินได้ทุกทีเลย แล้วเค้าสองคนก็คล้ายกันด้วย จนบางทีฉันคิดว่าเค้ากะชินคือคนเดียวกัน เฮ้อ! ฉันเพ้อเจ้อชะมัดเลย (--)(_ _)(--) (_ _ ) ฉันสายหน้าอย่างเหนื่อยหน่ายกับความคิดบ้าๆของตัวเอง



    และจากที่ทุกคนหายตะลึงกันแล้วพี่ผมก็เรียกใหผมลงไปก่อนแล้วเดี๋ยวพี่เค้าจะรับผิดชอบให้ อะไรว่ะ!ทุกทีเลย ผมทำอะไรไป พี่ผมรับผิดชอบแทนทุกที เซ็ง ว่ะ><





    ฉันนะเหรอ ไม่ต้องพูดลงมาก็เจอเสียงนี่เลย



    \"มิซึกิ แกเป็นแฟนกะซางยอนตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะนั้น ไม่เคยบอก\"เมมิสึ



    \"ก็ฉันบอกแกแล้วนะมิซึกิว่าไม่เชื่อก็ลองดู\"คารุกิ



    หลังจากนั้นก็มีหลายๆคนยิงคำถามมาที่ฉัน จนฉันเริ่มรำคาญแล้วล่ะ



    \"โอ๊ย!เงียบๆสักทีจะได้ไหมว่ะ นั้น ไอเชี่ยเอ๊ย บอกไว้เลยล่ะกัน ว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรกับไอ่บ้านั้นสักหน่อย แค่มันไม่ได้ตั้งใจเว้ย!!!!\"



    ทั้งโต๊ะเงียบ อึ้งรอบสอง ก็แน่ดิ เกิดจากท้องพ่อ-แม่ฉันยังไม่เคยพูดคำหยาบเลย มีบ้างแต่ไม่มากอย่างนี้นี่น่า



    \"เฮ้ย!ไอมิซึกิ แกพูดคำหยาบเป็นด้วยเหรอว่ะ ทั้งปีทั้งชาติฉันไม่เคยเห็นแกจะพูดนี่น่า\"ไอ่คาซายาว่ามันพูดขึ้นมา หลังจากมันทำบ้าบออะไรไม่รู้ตั้งนาน ฉันรู้สึกว่างานใกล้เลิกแล้ว เดี่ญวพวกรเที่นี่ต้องไปเรียนต่อคาบต่อไป



    \"โทษนะ พวกเรานั่งด้วยได้ไหม มิซึกิ\"ฉันหันไปตามเสียงที่มาคุ้นๆหู ฉันอยากจะกรี๊ดให้โลกแตกเลย ก็คนดูคนทีมาขอที่นั่งอ่ะดิ เหอะๆ วง D2eam*Zทั้งวงเลยอ่ะ ก็มี โอทารุ ซางยอน อาชิซาโตะ ทามากิ ยามาโตะด้วย หุหุ ^^หรือสึกวันนี้มันช่างดีจังเลย



    ในขณะที่ฉันกำลังอ้าปากจะตอบอยู่นั้น ก็มีหมาตัวหนึ่งมันขัด



    \"เร็วๆหน่อยได้ไหม บอกมาว่าจะให้นั่งไม่นั่ง ไม่นั่งจะได้ไป อึ้งอยู่ได้น่ารำคาน\"แน่นอนเสียงนั้นไม่ใช่ใครนอกจากไอ่บ้าซางยอน ดูปากดิ ไม่สมกะหน้าตาเลย ฉันหันไปเผชิญหน้ากับมัน(เปลี่ยนสรรพนามแล้ว)กำลังจะเถียงกลับ แต่ฉันก็ต้องจ๋อยเมื่อสายตาขู่ของคารุกิมาที่ฉัน ขืนฉันขัดคำสั่งมันะ ตายสถานะเดียว ไอ่บ้านั้นมันก็ชนะฉันไปเฉยๆ โลกไม่ยุติธรรม ชอบให้นางเอกน่ารักๆอย่างฉันตกลกัมลำบากอยู่เรื่อย



    (เขียนถูกไหมว่ะนั้น:ผู้เขียน)



    สรุปว่าเธอก็ต้องยอมผม 555+ ผมชนะ เยเย้ๆ สักพัก ผ.อ.ก็ให้พวกรุ่นพี่มาแจกตารางสอนพวกเราด้วย เออ เอาอีกแล้วงับป๋ม พี่ผมได้แจกให้ยัยมิซึกิอีกแล้ว เห็นแล้วหมั่นไส้ว่ะ



    กรี๊ดดดด!ฉันนี่มันโชคดีกระเทียมดองชัดๆเลย (ไม่เห็นกระเทียมดองอร่อยเลย)นะเนี่ย แว๊กกก!พี่เค้ายิ้มให้ฉันด้วย น่ารักที่สุดเลย หุหุ



    \"แล้วนี่พวกเราจะอยู่ทำซากอะไรเล่า ก็ไปดิเออ ไปเรียนต่อ\"ฉันกำลังนึกอะไรเพ้อเจ้ออยู่ก็ต้องชะงักเพราะแม่ฉาวทอมบอยนี่แหละ เพื่อนฉันหรือนี่ ไมมันสวยอย่างนี้ว่ะ แล้วกลุมฉันก็แยกทางกับอ่พวกบ้านั้น



    อ่า... เดินๆกันมาก็มาที่จุดหมายกัน ซึ่งฉันก็งง ว่านอกจากแกจะมาที่เดียวกันยังต้องเรียนห้องเดียวกันด้วยเหรอ ซึ่งอันที่จริง ฉันกลัวจะเบื่อไอ่เพื่อนบ้านี่ซะก่อนนะสิ เหอะๆอย่าบอกมันนะเดี๋ยวฉันโดนพวกมันรุม



    \"เออ นี่ พวกแกอยู่ห้องเดียวกับฉันด้วยเหรอ\"ฉันถามไปงั้นแหละ ทั้งๆที่ก็เห็นอยู่



    \"เออ ไม่อยู่มั้งแก ถามอะไรไม่คิดเลยว่ะ นั้นะ ถามอะไรโง่ๆ\"ฉุนเลยอ่ะ ฉันยิ่งอารมไม่ดีอยู่ ไอ่โอทารุนี่แม่งก็กวน-T-E-E-Nจิงๆเลยล่ะ



    \"ไอ่โอทารุแกเคยอยู่ดีๆแล้ววูบลงไปป่ะ หรือว่าเคยตายไหมเนี่ย ถ้าไม่อยาก ก็อยู่เฉยๆจะดีกว่านะแก\"นี่ฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ ถ้ามันกวนอีกทีต่อยไม่เลือกหน้าแน่ ดีนะที่มันไม่พูด

    สักพักฉันว่า ตาขวาฉันกระตุกนะ โชคร้ายเหรอ เรื่องอะไรอีกล่ะ แค่นี้ก็มากพอแล้วนะ



    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

































































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×