ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : สั บ ส น
\" o_ O เอ่อ.......คือ\"ฉันพูด แต่มันก็พูดไม่ออก เหมือนมีอะไรค้ำคออยู่ เกิดอะไรขึ้น ฉันควรดีใจแต่ทำไมฉันรู้สึกกังวล
ผมรู้สึกว่าสบายใจขึ้นเยอะแต่กังวลแค่คำตอบเธอ ถึงแม้ผมจะรอเธอมาตลอดแต่ผมก็เตือนตัวเองนั้นแหละ ว่าที่ถึงจะเป็นคนเดียวกันกับคนที่เธอรอมาตลอด แต่เธอก็ไม่รู้ซะหน่อย
\"ไม่เป็นไร ถ้าไม่ตอบก็ได้ ฉันเข้าใจ\" เศร้า แท้จริงความเป็นจริงคือไรเนี่ย สับสนหมดแล้ว ที่เธอเฝ้าสบตากัน ถ้าไม่รักทำไมๆๆๆๆๆๆ ช่างเถอะ ความรักมันไม่ใช่การครอบครอง ผมก็อยากเป็นเพื่อนกับเธออยู่
ไม่ใช่โว้ย!!!! อย่าทำหน้างั้นดิ กูรักมึงนะ แต่ว่า..มันไม่ใช่ตอนนี้ ยังไม่ถึงเวลาที่จะบอกเลย ทำไงดีว่ะ
\"ฮือๆ.......ซิก.................ฮือ............ๆ ..........ซิก........\" ง่าส์! ฉันร้องไห้ ฉันไม่อยากให้เค้าไปเลย ฉันรักเค้าแต่ฉันบอกไม่ได้จริงๆ ฮือ T_T ฉันรัก...รักมากๆ
\"อ้าว! เป็นอะไรอ่ะ ซึ้งขนาดนั้นเลยเหรอ โอ๋... ไม่ร้องนะ\" แล้วสุดท้าย กูก็ต้องปลอบแล้วก็พาเจ๊แกกลับห้องหมดชั่วโมงยังไม่เลิกร้องเลยอ่ะ
ที่ฉันร้องไห้ก็เพราะฉันยังสัญญาว่าจะรอคนๆหนึ่งกลับมา ฉันจะรอต่อไป เพราะจะให้ฉันเปลี่ยนใจ ฉันรู้สึกสเยดายเวลาที่ฉันรอมา และถ้าจะบอกว่ารักใครมากกว่า ฉันก็ไม่รู้แล้วล่ะนะ
\"มิซึกิ เร่องเมื่อกี้ลืมไปได้ไหม ถ้าเธอไม่รัก ไม่เป็นไร ยังไงเราเป็นเพื่อนกันต่อได้ไหม\"
\"อืม\" T_T ก้อได้ขอแค่นี้ก็ได้ ฉันคงถูกว่าใจง่าย ถ้าใครเค้ารู้ว่าฉันรักคน 2คนในเวลาเดียวกัน นี่แหละที่ทำให้ฉันกลัว ว่าไม่เหลือใคร คนหนึ่งคือคนที่สามารถคุยกะเราได้ทุกเรื่อง เมื่อเวลาเราทุกข์เค้าก็มักจะอยู่ และที่สำคัญ เค้ารักเรา กับอีกคนที่อยู่ห่างไกล แต่เรารักเค้า เพราะเค้าก็คือรักครั้งแรกของฉัน จะให้ฉันเลือกใครล่ะ วันนี้ฉันสับสนจริงๆ
แถมฉันต้องไปทำงานอีก วันี้จะทำงานได้ไหม เฮ้อ!
\"ปะ...เดี๋ยวไปไม่ทัน\"ก็ เลิกเรียนแล้วไงก็เลยพาเจ๊แกไปบริษัท วันนี้ผมเองก็ต้งไปทำงานด้วยพอดี
\" ไปไหน แล้วจะไปส่งฉันมันคนละทางนะ\"
\" ไม่หรอก วันนี้ฉันต้องไปทำงานด้วยไม่แน่ว่าอาจไม่ได้กลับบ้าน\" แล้วเราก็จูงมือกันไป
----------------------------------------------------------------------------------------
อันที่จริงฉันก็คิดมากอยู่ คิดไปก็ไม่มีอะไรดี เพราะฉะนั้นปล่อย เลยตามเลยให้เป็นเหมือนเดิมดีแล้ว บอกแล้วฉันไม่อยากเสียใครสักคนไป
\" ซางยอน ทำไมนายถึงชอบฉันล่ะ\"
o_O มันถามอะไรมาคิดไหมว่ะนั้น แล้วตูจะตอบยังไงว่ะ เอาไงดีว่ะ กู เอาเป็นว่าหลบหน้าไปเลยดีกว่า
\" ไปเถอะ เดี๋ยวสาย\"
\" เฮ้ย แต่...\"เค้าผลักฉันเข้าไปบริษัทแล้วเราก็เงียบกันไป กดขึ้นไปชั้น...เออ เฮ้ย!ไอ่เวน แล้วห้องถ่ายมันอยู่ไหนว่ะ นึกได้อย่างนั้นฉันก็รีบกดเบอร์พี่อุ้มเอา สายไม่ว่า เอ๊า!ทำไงดีว่ะ
\"ฮัลโหล พี่อุ้มเหรอ พี่ ผมพานางแบบที่พี่นัดไว้มาแล้วนะ พี่จะให้ผมไปที่กองถ่ายเลยป่ะ เพราะผมต้องไปซ้อมอีก\"
\"เออ..พามาเลยแล้วบอกน้องเค้ารีบมาด้วยนะ เพราะ Late มาก\"
\"เออ.. ถึงว่าไงทำไมมันโทรไม่ติดว่ะ ที่แท้ก็หมาคาบไปกินนนี่เอง\"
\"นี่แน่ะ\" ดูมันพูดดิ พูดจาะไม่เข้าหูเลยอ่ะ
\"โอ๊ย! เจ็บนะ นายจะบ้าเหรอ หยิกทำไม\"
\"หยิกให้เจ็บไง ไม่งั้น ไม่หยิกหรอก ยัยบ๊อง\"
ปิ๊ง! ป่อง ลิฟเปิดพอดี \"โอ๊ย! ตายแน่ ไปแล้ว\" อ่ะนะ แล้วเราจะอยู่ให้เจ๊แกฆ่าเหรอ ไม่มีวัน ก็หนีดิ
\"กลับมาเลยไอ่บ้า กล้าดีไงเนี่ยมาว่าฉัน นี่แน่ะๆ\" ป้าป! ป้าป! ฉันตีเค้าไปดังโคตรๆ
\"เฮ้ย! เจ็บนะ เธอได้ตายแน่\" จากที่ฉันวิ่งไล่เค้า มันกลายเป็นเค้าไล่ฉัน แง แง้ๆT_T แม่จ้า ช่วยด้วย
\"อ้าว!มากันแล้วเหรอ แน่ะ หนูซาง เอาเเฟนมาด้วยเหรอ แฟนสวยนี่ สวยกว่าคนเก่าอีก แล้วไหนนางแบบที่บอกว่าจะพามาง่ะ\" พี่อุ้มพูดกะผมเอาผมงง เลย พี่แกมาถึงเป็นชุด
\"พี่คนนี้ไง มันไม่ใช่แฟนผม เพื่อนเฉยๆ\"(แม้ในใจกูอยากเป็นก็เถอะ)
\"อ้าว!นึกว่าแฟนแก ขอโทษค่ะ น้อง\"พี่อุ้มยกมือไหว้ฉันยกใหญ่ประมาณว่าขอโทษฉันนะ
\"ไม่เป็นไรค่ะ ช่างมันเถอะ นี่ก็สายแล้ว พาหนูไปถ่ายเลยดีกว่า\" ฉันพูดปัดไปอีกทีเพื่อแก้เขิน เป็นงี้ประจำ
ผลัก! เสียงคนจากข้างในเปิดมาข้างนอก ว้าว!เชอรี่ นางแบบชื่อดังนี่ สวยชะมัดเลย วันนี้เจอตัวจริงแล้ว เยเย้! แต่....มันจะมากไปมั้ง มองฉันอย่างนี้ มันอาฆาตกันชัดๆนี่หว่า มาหยากันนี่ นังนี่! >< -*-
\"ซางยอนจ้า!มาด้วยเหรอค่ะ คิดถึงตั้งนานแน่ะ มาให้รี่กอดทีมะ \" เอิ๊กๆ กูซวยแล้วไง จ้างให้กูก็ไม่ให้กอดอ่ะ ไม่มีทางถึงเคยเป็นแฟนกันก็เถอะ ยิ่งเจ๊แกอยู่ ไม่งั้นกูตาย
\"เอ่อ....รี่ๆปล่อยดีกว่ามั้ง ทำงี้มันไม่ดีอ่ะ เราเลิกกันแล้วนะ\"
\"ทำไมอ่ะ ..เป็นเพื่อนกอดไม่ได้เหรอ ที่ตอนนั้นยังจูบรี่ได้เลย\"ห๊า! o_O อะไรนะ ไอ่เวนเอ่ย หน้าฉันแดงอ่ะ ไม่ใช่เขิน แต่โมโหขึ้นหน้าเเล้ว อยู่นานฉันอาจฆ่าคนได้ แกนะแก ไอ่ซางยอนบอกว่า ชอบฉันแล้วทำงี้เนี่ยนะ ไอ่ชั่วเอ่ย! คนไม่ซื่อสัตย์ อ๊ากกกกกก!! ฉันหงุดหงิดทำไมว่ะ เรื่องแค่นี้เอง ฉันหึงเค้าทำไม!
\"พี่อุ้ม ไปกันเถอะไม่อยากดูคนเค้าจีบกันอ่ะ เห็นแล้วมันหงุดหงิด\"ฉันหงุดหงิดจริงๆแหละ แล้วก็เดินปึงปัง ไปห้องถ่ายทำเอาทุกคน งง ไปหมด
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เฮ้อ!เอาอีกแล้วไง โกรธผมอีกแล้ว วันนี้มันซวยอะไรนักหนาว่ะ เนี่ย
\"นี่ๆ ซางยอน ไปเที่ยวกันวันนี้ รี่อยากไปเที่ยวอ่ะ พาไปหน่อยนะค่ะ\"ยัยนี่ก็อ้อนกูจริง กูเลิกกับมึงแล้ว ไอ่เวนนี่
\"ปล่อยผมสักทีเถอะนะ อย่าทำตัวน่าคำราญได้ไหม ยอมเป็นเพื่อนก็ดีแล้ว อันที่จริงตลอดเวลารู้อะไรไหม ผมไม่เคยรักคุณเลยก็แต่แก้เซ้งนิสหน่อยเอง แล้วเลิกยุ่งกับผมสักที ลาก่อน \"
ผมว่าผมยังมีมารยาทนะที่บอกลามันอ่ะ (อันน้อยนิด) ยังอุตส่า โบกมือ ให้เจ๊แกนะนั้น แต่ถ้าใครดูดีๆหรือไม่ดีก็ได้ว่ะ คือจะรู้เลย ว่ากูไม่สบอารมณ์เอามากๆ ตอนนี้รู้แค่ว่า ต้องขอโทษเธอ งานก็มีไม่ใช่ไม่มี แต่ช่างมันพยายามวิ่งไปกองถ่ายให้เร็วที่สุด-
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ฉันแต่งหน้าอยู่ ฉันคุยกับพี่อุ้มได้ถูกคอมากๆ เม้าแตกเลย แถมมารู้อีกว่าพี่แกเป็นญาติห่างๆของฉัน
นี่ๆ หนูมิซึกิจ้า หนูชอบซางยอนใช่ป่ะ ก็พี่เห็นหนูหงุดหงิ ตอนที่ยัยรี่เข้าไปหาเค้าอ่ะ พี่ดูก็รู้ บอกมาเถอะ ไม่ว่าหรอก พี่จะช่วยด้วยซ้ำ ก็ยัยนั้นนะ เอ๊ย! นังเชอรี่อ่ะจ๊ะ พวกพี่ไม่ค่อยชอบหรอก ขาวีนประจำกองถ่ายเลย อาละวาดทีกองถ่ายแทบพัง ว่าไงเดี๋ยวพี่ช่วยจริงๆนะ\"
อะไรเนี่ย! ฉันอุตส่าห์ลืมๆไม่พูดเรื่องไอ่บ้านั้นแล้วนะ ทำไม๊ ทำไม ยังมีคนมาพูดอีก มานึกตอนนี้ ภาพเหตุการณ์เมื่อกี้ก็ขึ้นมาซะดื้อๆฉันพยายามส่ายหน้าเพื่อมันจะออกจากสมองกลวงๆของฉัน
\"พี่อุ้ม!พี่พูดอะไรนะ มั่วแล้วพี่ หนูไม่มีทางชอบเค้าหรอก จ็งให้ก็ไม่อาววววว...ววววว\"
\"แน่ใจนะจ๊ะ อืม หนูพูดเองนะ ช่างเถอะสักวันหนูจะรู้เอง\"
\"ไปเลยพี่ ไป! เดี๋ยวหนูเตรียมตัว แปปนะ\"
ตอนนี้ทั้งกองถ่ายรอทักกี้อยู่น่ะซิ 555+ ฉันมาถ่ายวันแรกก็ได้ดีซะแล้วไง หุหุ^o^ แต่ผ่ามาครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มา ฉันนั่งนึกอะไรเพลินๆสักพักก็ไปสะดุดกับความคิดหนึ่งในตัวเอง
\" ถ้าครั้งนี้ไม่สมหวังจะเลิกดีไหม เลิกรัก เลิกรอ เลิกตั้งความหวังบ้าบอสักที จริงอยู่ว่าเค้าบอกชอบเรา แต่...เราเชื่อได้แค่ไหนกันคำพูดบางคำ พูดไปใจไม่รู้สึกก็ไม่มีความหมายหรอก แล้วเราล่ะรักเค้าทำไม\"
มาถึงตรงนี้ฉันรู้แล้วฉันรกัมันแล้วน้ำใส่ๆก็ไหลอาบสองแก้มและมันเริ่มหนักขึ้นจน...เป็นท่อประปาแตกแล้ว ฮือๆT_Tโฮๆ >< ฉันปล่อยโฮสักัพกก็เหมือนมีคนมาแต่ฉันไม่สนหรอกฉันอยากร้องนี่
\"มิซึกิ อ้าว!เธอเป็นอะไรอ่ะ ร้องไห้ทำไม\" ฉันถอนคำพูดได้ไหม ว่าใคมาฉันไม่สนอ่ะ แต่ยกเว้นอิตานี่คนหนึ่ง ฉันสนอ่ะ เพราะมันทำให้ฉันร้องไห้หนักกว่าเก่า
\"ฮือๆ..ซิก... ไม่...ซิก...ต้อง..ฮือๆ...มา....พูด...เลย\"ฉันพูดไปสะอื้นไปหน้าที่ ถูกแต่งอย่างสวยงามก็เลอะหมดแล้ว ฉันลุกขึ้นแล้วเดินออกไปกองถ่ายโดยที่เค้าก็เรียกฉันอย่างนั้นแหละแต่ฉันไม่ใส่ใจหรอก
\"อ้าว!มิซึกิ ร้องไห้ทำไมดูดิ เลอะหมดเลย แล้วใครทำอะไรเนี่ย\"ฉันเข้าไปกอดพี่อุ้มแล้วพี่แกก็ถามใหญ่
\"พี่อุ้ม ยัยนี่เป็นไรอ่ะ\"ผมถามพี่แกแล้วชี้ไปที่ยัยนั้นพอดีมันหันหลังอยู่
\"ไม่รู้สิ เห็นดีๆอยุ่เลย โอ๋..ไม่เอานะจ๊ะ เด็กดีอย่าร้องไห้นะ\"แล้วทุกคนก็เข้ามาโอ๋ฉันกันใหญ่ เมื่อเจ๊ซินช่างแต่งหน้าฉันเห้ฯเข้าก็ตกใจ
\"ว้ายยย!!...o_O น้องมิซึกิพี่อุตส่าแต่งให้นะค่ะ พี่ต้องมาแต่งให้ใหม่เลยแล้วใครมันทำน้องร้องไห้ล่ะ เดี๋ยวพี่จะไปฆ่ามันให้เลย\"
ฉันได้ยินดังนั้นก็หยุดร้องเลย แล้วชี้ไปทางอิตานั้น
ควับบบ!! เออ เอาสิว่ะมาไม้ไหนนะ ยัยบ้าเอ่ย แล้วฉันไปทำอะไรเธอให้ร้องไห้เล่า
\"อุ๊ย!หนูมิซึกิ พี่ถอนคำพูดได้ไหม คนหน้าตาดีอย่างหนูวางอ่ะ พี่ทำไม่ลงอ่ะ เสียดายค่ะ แต่เปลี่ยนจากฆ่าเป็นทำพันได้ไหมค่ะ ฮ่าๆ ฮ่าๆ พี่ล้อเล่นนะ\"พี่ซินช่างแต่งหน้าให้ฉันเค้าไม่ได้เป็นคุนน้องตุ๊ดนะ เป็นผู้หญิงทั้งแท่งเลย แร่..เหมือนพี่แกหาแฟนมิได้อ่ะ ล้อเล่นๆ^o^
\"มานี่ดิ มาคุยเลย ฉันไปทำอะไรให้เธอ\"ผมโคตรรำคานแล้วนะ ผมก็เลยฉุดยัยนั้นมาห้องแต่งตัวแล้วล็อคห้องเพื่อไม่ให้ใครฟัง
\"ปล่อยดิ มันเจ็บนะ แล้วนี่ล็อคห้งอทำบ้าอะไร เล่า ฉันยังไม่อยากเสียเวอจิ้นให้นายนะ\"
\"โว้ย!ไม่ใช่เว้ย บอกแล้วไงว่าไม่มีใครเค้าอยากทำเธอหรอกนะ ยัยจอแบนเอ่ย เอ่อ... ที่ดึงมาก็ให้เจ็บไม่งั้นเธอก็ไม่มาหรอก\"
\"แต่พูดดีๆก็ได้นี่\"ฉันอยากจะเถียงเรื่องเวอจิ่นอะ ช่างเถอะนะเถียงไปก็ไม่ได้ประโยชน์
\"ทำไมเธอร้องไห้ บอกมา\" ทั้งห้องเงียบๆ ฉันบอกไปก็ฟายแล้ว ฉันเลยพยายามจะออกทั้งๆที่รู้ว่าไม่ได้
\"ไม่ต้องคิดหนีเลย กุยแจมันอยู่ที่ฉันทีนี้บอกมาทำไม นับ 1..........2........... อย่าให้ถึง 3 นะนับ.......\"
\"ก็ฉันไม่ชอบนี่ ที่นายไปอยู่กับคนอื่นโดยเฉพาะยัยนั่น ยิ่งไม่ชอบเลย\"
\" หึๆ เธอหึงฉันว่างั้นเถอะ เรื่องแค่นี้เอง เธอก็ วุ้ยๆ ไปๆ ไปทำงาน\"
\"สัญญานะ ...ซิก.........ว่านายจะไม่ไปไหน\"
\"อืม ฉันสัญญา\"แล้วเราก็เกี่ยวก้อยกัน เอิ๊กๆ การที่เราพูดอย่างนี้ดูเหมือนเป็นแฟนกันใช่ป่ะ แต่คนอย่างผมตราบใดที่คนๆนั้นยังไม่เอ่ยคำว่า รัก จากปากเค้า ก็ไม่ใช่แฟนหรอก
ผมรู้สึกว่าสบายใจขึ้นเยอะแต่กังวลแค่คำตอบเธอ ถึงแม้ผมจะรอเธอมาตลอดแต่ผมก็เตือนตัวเองนั้นแหละ ว่าที่ถึงจะเป็นคนเดียวกันกับคนที่เธอรอมาตลอด แต่เธอก็ไม่รู้ซะหน่อย
\"ไม่เป็นไร ถ้าไม่ตอบก็ได้ ฉันเข้าใจ\" เศร้า แท้จริงความเป็นจริงคือไรเนี่ย สับสนหมดแล้ว ที่เธอเฝ้าสบตากัน ถ้าไม่รักทำไมๆๆๆๆๆๆ ช่างเถอะ ความรักมันไม่ใช่การครอบครอง ผมก็อยากเป็นเพื่อนกับเธออยู่
ไม่ใช่โว้ย!!!! อย่าทำหน้างั้นดิ กูรักมึงนะ แต่ว่า..มันไม่ใช่ตอนนี้ ยังไม่ถึงเวลาที่จะบอกเลย ทำไงดีว่ะ
\"ฮือๆ.......ซิก.................ฮือ............ๆ ..........ซิก........\" ง่าส์! ฉันร้องไห้ ฉันไม่อยากให้เค้าไปเลย ฉันรักเค้าแต่ฉันบอกไม่ได้จริงๆ ฮือ T_T ฉันรัก...รักมากๆ
\"อ้าว! เป็นอะไรอ่ะ ซึ้งขนาดนั้นเลยเหรอ โอ๋... ไม่ร้องนะ\" แล้วสุดท้าย กูก็ต้องปลอบแล้วก็พาเจ๊แกกลับห้องหมดชั่วโมงยังไม่เลิกร้องเลยอ่ะ
ที่ฉันร้องไห้ก็เพราะฉันยังสัญญาว่าจะรอคนๆหนึ่งกลับมา ฉันจะรอต่อไป เพราะจะให้ฉันเปลี่ยนใจ ฉันรู้สึกสเยดายเวลาที่ฉันรอมา และถ้าจะบอกว่ารักใครมากกว่า ฉันก็ไม่รู้แล้วล่ะนะ
\"มิซึกิ เร่องเมื่อกี้ลืมไปได้ไหม ถ้าเธอไม่รัก ไม่เป็นไร ยังไงเราเป็นเพื่อนกันต่อได้ไหม\"
\"อืม\" T_T ก้อได้ขอแค่นี้ก็ได้ ฉันคงถูกว่าใจง่าย ถ้าใครเค้ารู้ว่าฉันรักคน 2คนในเวลาเดียวกัน นี่แหละที่ทำให้ฉันกลัว ว่าไม่เหลือใคร คนหนึ่งคือคนที่สามารถคุยกะเราได้ทุกเรื่อง เมื่อเวลาเราทุกข์เค้าก็มักจะอยู่ และที่สำคัญ เค้ารักเรา กับอีกคนที่อยู่ห่างไกล แต่เรารักเค้า เพราะเค้าก็คือรักครั้งแรกของฉัน จะให้ฉันเลือกใครล่ะ วันนี้ฉันสับสนจริงๆ
แถมฉันต้องไปทำงานอีก วันี้จะทำงานได้ไหม เฮ้อ!
\"ปะ...เดี๋ยวไปไม่ทัน\"ก็ เลิกเรียนแล้วไงก็เลยพาเจ๊แกไปบริษัท วันนี้ผมเองก็ต้งไปทำงานด้วยพอดี
\" ไปไหน แล้วจะไปส่งฉันมันคนละทางนะ\"
\" ไม่หรอก วันนี้ฉันต้องไปทำงานด้วยไม่แน่ว่าอาจไม่ได้กลับบ้าน\" แล้วเราก็จูงมือกันไป
----------------------------------------------------------------------------------------
อันที่จริงฉันก็คิดมากอยู่ คิดไปก็ไม่มีอะไรดี เพราะฉะนั้นปล่อย เลยตามเลยให้เป็นเหมือนเดิมดีแล้ว บอกแล้วฉันไม่อยากเสียใครสักคนไป
\" ซางยอน ทำไมนายถึงชอบฉันล่ะ\"
o_O มันถามอะไรมาคิดไหมว่ะนั้น แล้วตูจะตอบยังไงว่ะ เอาไงดีว่ะ กู เอาเป็นว่าหลบหน้าไปเลยดีกว่า
\" ไปเถอะ เดี๋ยวสาย\"
\" เฮ้ย แต่...\"เค้าผลักฉันเข้าไปบริษัทแล้วเราก็เงียบกันไป กดขึ้นไปชั้น...เออ เฮ้ย!ไอ่เวน แล้วห้องถ่ายมันอยู่ไหนว่ะ นึกได้อย่างนั้นฉันก็รีบกดเบอร์พี่อุ้มเอา สายไม่ว่า เอ๊า!ทำไงดีว่ะ
\"ฮัลโหล พี่อุ้มเหรอ พี่ ผมพานางแบบที่พี่นัดไว้มาแล้วนะ พี่จะให้ผมไปที่กองถ่ายเลยป่ะ เพราะผมต้องไปซ้อมอีก\"
\"เออ..พามาเลยแล้วบอกน้องเค้ารีบมาด้วยนะ เพราะ Late มาก\"
\"เออ.. ถึงว่าไงทำไมมันโทรไม่ติดว่ะ ที่แท้ก็หมาคาบไปกินนนี่เอง\"
\"นี่แน่ะ\" ดูมันพูดดิ พูดจาะไม่เข้าหูเลยอ่ะ
\"โอ๊ย! เจ็บนะ นายจะบ้าเหรอ หยิกทำไม\"
\"หยิกให้เจ็บไง ไม่งั้น ไม่หยิกหรอก ยัยบ๊อง\"
ปิ๊ง! ป่อง ลิฟเปิดพอดี \"โอ๊ย! ตายแน่ ไปแล้ว\" อ่ะนะ แล้วเราจะอยู่ให้เจ๊แกฆ่าเหรอ ไม่มีวัน ก็หนีดิ
\"กลับมาเลยไอ่บ้า กล้าดีไงเนี่ยมาว่าฉัน นี่แน่ะๆ\" ป้าป! ป้าป! ฉันตีเค้าไปดังโคตรๆ
\"เฮ้ย! เจ็บนะ เธอได้ตายแน่\" จากที่ฉันวิ่งไล่เค้า มันกลายเป็นเค้าไล่ฉัน แง แง้ๆT_T แม่จ้า ช่วยด้วย
\"อ้าว!มากันแล้วเหรอ แน่ะ หนูซาง เอาเเฟนมาด้วยเหรอ แฟนสวยนี่ สวยกว่าคนเก่าอีก แล้วไหนนางแบบที่บอกว่าจะพามาง่ะ\" พี่อุ้มพูดกะผมเอาผมงง เลย พี่แกมาถึงเป็นชุด
\"พี่คนนี้ไง มันไม่ใช่แฟนผม เพื่อนเฉยๆ\"(แม้ในใจกูอยากเป็นก็เถอะ)
\"อ้าว!นึกว่าแฟนแก ขอโทษค่ะ น้อง\"พี่อุ้มยกมือไหว้ฉันยกใหญ่ประมาณว่าขอโทษฉันนะ
\"ไม่เป็นไรค่ะ ช่างมันเถอะ นี่ก็สายแล้ว พาหนูไปถ่ายเลยดีกว่า\" ฉันพูดปัดไปอีกทีเพื่อแก้เขิน เป็นงี้ประจำ
ผลัก! เสียงคนจากข้างในเปิดมาข้างนอก ว้าว!เชอรี่ นางแบบชื่อดังนี่ สวยชะมัดเลย วันนี้เจอตัวจริงแล้ว เยเย้! แต่....มันจะมากไปมั้ง มองฉันอย่างนี้ มันอาฆาตกันชัดๆนี่หว่า มาหยากันนี่ นังนี่! >< -*-
\"ซางยอนจ้า!มาด้วยเหรอค่ะ คิดถึงตั้งนานแน่ะ มาให้รี่กอดทีมะ \" เอิ๊กๆ กูซวยแล้วไง จ้างให้กูก็ไม่ให้กอดอ่ะ ไม่มีทางถึงเคยเป็นแฟนกันก็เถอะ ยิ่งเจ๊แกอยู่ ไม่งั้นกูตาย
\"เอ่อ....รี่ๆปล่อยดีกว่ามั้ง ทำงี้มันไม่ดีอ่ะ เราเลิกกันแล้วนะ\"
\"ทำไมอ่ะ ..เป็นเพื่อนกอดไม่ได้เหรอ ที่ตอนนั้นยังจูบรี่ได้เลย\"ห๊า! o_O อะไรนะ ไอ่เวนเอ่ย หน้าฉันแดงอ่ะ ไม่ใช่เขิน แต่โมโหขึ้นหน้าเเล้ว อยู่นานฉันอาจฆ่าคนได้ แกนะแก ไอ่ซางยอนบอกว่า ชอบฉันแล้วทำงี้เนี่ยนะ ไอ่ชั่วเอ่ย! คนไม่ซื่อสัตย์ อ๊ากกกกกก!! ฉันหงุดหงิดทำไมว่ะ เรื่องแค่นี้เอง ฉันหึงเค้าทำไม!
\"พี่อุ้ม ไปกันเถอะไม่อยากดูคนเค้าจีบกันอ่ะ เห็นแล้วมันหงุดหงิด\"ฉันหงุดหงิดจริงๆแหละ แล้วก็เดินปึงปัง ไปห้องถ่ายทำเอาทุกคน งง ไปหมด
---------------------------------------------------------------------------------------------------
เฮ้อ!เอาอีกแล้วไง โกรธผมอีกแล้ว วันนี้มันซวยอะไรนักหนาว่ะ เนี่ย
\"นี่ๆ ซางยอน ไปเที่ยวกันวันนี้ รี่อยากไปเที่ยวอ่ะ พาไปหน่อยนะค่ะ\"ยัยนี่ก็อ้อนกูจริง กูเลิกกับมึงแล้ว ไอ่เวนนี่
\"ปล่อยผมสักทีเถอะนะ อย่าทำตัวน่าคำราญได้ไหม ยอมเป็นเพื่อนก็ดีแล้ว อันที่จริงตลอดเวลารู้อะไรไหม ผมไม่เคยรักคุณเลยก็แต่แก้เซ้งนิสหน่อยเอง แล้วเลิกยุ่งกับผมสักที ลาก่อน \"
ผมว่าผมยังมีมารยาทนะที่บอกลามันอ่ะ (อันน้อยนิด) ยังอุตส่า โบกมือ ให้เจ๊แกนะนั้น แต่ถ้าใครดูดีๆหรือไม่ดีก็ได้ว่ะ คือจะรู้เลย ว่ากูไม่สบอารมณ์เอามากๆ ตอนนี้รู้แค่ว่า ต้องขอโทษเธอ งานก็มีไม่ใช่ไม่มี แต่ช่างมันพยายามวิ่งไปกองถ่ายให้เร็วที่สุด-
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ฉันแต่งหน้าอยู่ ฉันคุยกับพี่อุ้มได้ถูกคอมากๆ เม้าแตกเลย แถมมารู้อีกว่าพี่แกเป็นญาติห่างๆของฉัน
นี่ๆ หนูมิซึกิจ้า หนูชอบซางยอนใช่ป่ะ ก็พี่เห็นหนูหงุดหงิ ตอนที่ยัยรี่เข้าไปหาเค้าอ่ะ พี่ดูก็รู้ บอกมาเถอะ ไม่ว่าหรอก พี่จะช่วยด้วยซ้ำ ก็ยัยนั้นนะ เอ๊ย! นังเชอรี่อ่ะจ๊ะ พวกพี่ไม่ค่อยชอบหรอก ขาวีนประจำกองถ่ายเลย อาละวาดทีกองถ่ายแทบพัง ว่าไงเดี๋ยวพี่ช่วยจริงๆนะ\"
อะไรเนี่ย! ฉันอุตส่าห์ลืมๆไม่พูดเรื่องไอ่บ้านั้นแล้วนะ ทำไม๊ ทำไม ยังมีคนมาพูดอีก มานึกตอนนี้ ภาพเหตุการณ์เมื่อกี้ก็ขึ้นมาซะดื้อๆฉันพยายามส่ายหน้าเพื่อมันจะออกจากสมองกลวงๆของฉัน
\"พี่อุ้ม!พี่พูดอะไรนะ มั่วแล้วพี่ หนูไม่มีทางชอบเค้าหรอก จ็งให้ก็ไม่อาววววว...ววววว\"
\"แน่ใจนะจ๊ะ อืม หนูพูดเองนะ ช่างเถอะสักวันหนูจะรู้เอง\"
\"ไปเลยพี่ ไป! เดี๋ยวหนูเตรียมตัว แปปนะ\"
ตอนนี้ทั้งกองถ่ายรอทักกี้อยู่น่ะซิ 555+ ฉันมาถ่ายวันแรกก็ได้ดีซะแล้วไง หุหุ^o^ แต่ผ่ามาครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มา ฉันนั่งนึกอะไรเพลินๆสักพักก็ไปสะดุดกับความคิดหนึ่งในตัวเอง
\" ถ้าครั้งนี้ไม่สมหวังจะเลิกดีไหม เลิกรัก เลิกรอ เลิกตั้งความหวังบ้าบอสักที จริงอยู่ว่าเค้าบอกชอบเรา แต่...เราเชื่อได้แค่ไหนกันคำพูดบางคำ พูดไปใจไม่รู้สึกก็ไม่มีความหมายหรอก แล้วเราล่ะรักเค้าทำไม\"
มาถึงตรงนี้ฉันรู้แล้วฉันรกัมันแล้วน้ำใส่ๆก็ไหลอาบสองแก้มและมันเริ่มหนักขึ้นจน...เป็นท่อประปาแตกแล้ว ฮือๆT_Tโฮๆ >< ฉันปล่อยโฮสักัพกก็เหมือนมีคนมาแต่ฉันไม่สนหรอกฉันอยากร้องนี่
\"มิซึกิ อ้าว!เธอเป็นอะไรอ่ะ ร้องไห้ทำไม\" ฉันถอนคำพูดได้ไหม ว่าใคมาฉันไม่สนอ่ะ แต่ยกเว้นอิตานี่คนหนึ่ง ฉันสนอ่ะ เพราะมันทำให้ฉันร้องไห้หนักกว่าเก่า
\"ฮือๆ..ซิก... ไม่...ซิก...ต้อง..ฮือๆ...มา....พูด...เลย\"ฉันพูดไปสะอื้นไปหน้าที่ ถูกแต่งอย่างสวยงามก็เลอะหมดแล้ว ฉันลุกขึ้นแล้วเดินออกไปกองถ่ายโดยที่เค้าก็เรียกฉันอย่างนั้นแหละแต่ฉันไม่ใส่ใจหรอก
\"อ้าว!มิซึกิ ร้องไห้ทำไมดูดิ เลอะหมดเลย แล้วใครทำอะไรเนี่ย\"ฉันเข้าไปกอดพี่อุ้มแล้วพี่แกก็ถามใหญ่
\"พี่อุ้ม ยัยนี่เป็นไรอ่ะ\"ผมถามพี่แกแล้วชี้ไปที่ยัยนั้นพอดีมันหันหลังอยู่
\"ไม่รู้สิ เห็นดีๆอยุ่เลย โอ๋..ไม่เอานะจ๊ะ เด็กดีอย่าร้องไห้นะ\"แล้วทุกคนก็เข้ามาโอ๋ฉันกันใหญ่ เมื่อเจ๊ซินช่างแต่งหน้าฉันเห้ฯเข้าก็ตกใจ
\"ว้ายยย!!...o_O น้องมิซึกิพี่อุตส่าแต่งให้นะค่ะ พี่ต้องมาแต่งให้ใหม่เลยแล้วใครมันทำน้องร้องไห้ล่ะ เดี๋ยวพี่จะไปฆ่ามันให้เลย\"
ฉันได้ยินดังนั้นก็หยุดร้องเลย แล้วชี้ไปทางอิตานั้น
ควับบบ!! เออ เอาสิว่ะมาไม้ไหนนะ ยัยบ้าเอ่ย แล้วฉันไปทำอะไรเธอให้ร้องไห้เล่า
\"อุ๊ย!หนูมิซึกิ พี่ถอนคำพูดได้ไหม คนหน้าตาดีอย่างหนูวางอ่ะ พี่ทำไม่ลงอ่ะ เสียดายค่ะ แต่เปลี่ยนจากฆ่าเป็นทำพันได้ไหมค่ะ ฮ่าๆ ฮ่าๆ พี่ล้อเล่นนะ\"พี่ซินช่างแต่งหน้าให้ฉันเค้าไม่ได้เป็นคุนน้องตุ๊ดนะ เป็นผู้หญิงทั้งแท่งเลย แร่..เหมือนพี่แกหาแฟนมิได้อ่ะ ล้อเล่นๆ^o^
\"มานี่ดิ มาคุยเลย ฉันไปทำอะไรให้เธอ\"ผมโคตรรำคานแล้วนะ ผมก็เลยฉุดยัยนั้นมาห้องแต่งตัวแล้วล็อคห้องเพื่อไม่ให้ใครฟัง
\"ปล่อยดิ มันเจ็บนะ แล้วนี่ล็อคห้งอทำบ้าอะไร เล่า ฉันยังไม่อยากเสียเวอจิ้นให้นายนะ\"
\"โว้ย!ไม่ใช่เว้ย บอกแล้วไงว่าไม่มีใครเค้าอยากทำเธอหรอกนะ ยัยจอแบนเอ่ย เอ่อ... ที่ดึงมาก็ให้เจ็บไม่งั้นเธอก็ไม่มาหรอก\"
\"แต่พูดดีๆก็ได้นี่\"ฉันอยากจะเถียงเรื่องเวอจิ่นอะ ช่างเถอะนะเถียงไปก็ไม่ได้ประโยชน์
\"ทำไมเธอร้องไห้ บอกมา\" ทั้งห้องเงียบๆ ฉันบอกไปก็ฟายแล้ว ฉันเลยพยายามจะออกทั้งๆที่รู้ว่าไม่ได้
\"ไม่ต้องคิดหนีเลย กุยแจมันอยู่ที่ฉันทีนี้บอกมาทำไม นับ 1..........2........... อย่าให้ถึง 3 นะนับ.......\"
\"ก็ฉันไม่ชอบนี่ ที่นายไปอยู่กับคนอื่นโดยเฉพาะยัยนั่น ยิ่งไม่ชอบเลย\"
\" หึๆ เธอหึงฉันว่างั้นเถอะ เรื่องแค่นี้เอง เธอก็ วุ้ยๆ ไปๆ ไปทำงาน\"
\"สัญญานะ ...ซิก.........ว่านายจะไม่ไปไหน\"
\"อืม ฉันสัญญา\"แล้วเราก็เกี่ยวก้อยกัน เอิ๊กๆ การที่เราพูดอย่างนี้ดูเหมือนเป็นแฟนกันใช่ป่ะ แต่คนอย่างผมตราบใดที่คนๆนั้นยังไม่เอ่ยคำว่า รัก จากปากเค้า ก็ไม่ใช่แฟนหรอก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น