ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +*+*ห นุ่ ม นั ก ด น ต รี ปิ๊ ง รั ก สา ว ปา ก ร้า ย +*+*+*+

    ลำดับตอนที่ #16 : ค วา ม นั ย ใ จ 1

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ค. 48


    ฉันกะเค้ากดลิฟต์ ไปชั้น 43 มั้ง ตึกโ ค ต ร สู ง เลยอ่ะ รู้สึกจะไปห้องประชุมนั้นแหละ



    อ่ะน เราเปิดประตูเข้าไปกัน แ ม่ ง เอ่ย อยู่กันครบเชียวอ่ะ เอิ๊กๆ!! ทั้งผู้บริหาร ที่งคนในวง แล้วผู้จัดการวงผมอีก เอิ๊กๆ!! อยู่กันครบเชียว คราวนี้ได้ตายแน่ มองไปนาฬิกา สรุปว่ามาสาย เหอะๆ  นักข่าวก็ยุ่งจริงๆเลย ถ้าวันนั้น มันไม่มานะ วันนี้ไม่ต้องมาทำอะไรบ้าบอแน่นอน

    เซงว่ะ เฮ้อ!

    *+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+**



    ง่า! >_O แสบตามากมาย ทำไมแฟลชมันเยอะงี้อ่ะ แสบตาโคตรๆ ลดแฟลชไม่ได้ไงว่ะ ตาได้เสียกันพอดีอ่ะ ฉัน ฮือๆT_T



    ช่างมันเถอะ รีบๆทำธุระจะได้รีบกลับบ้านสักที น่าเบื่อจะตายแล้ว



    ผมไม่รอช้า กะว่าจะรีบๆขึ้นไปแถลงข่าวแล้วสมันก็จะจบทุกอย่าง



    \"ผมต้องขอบกนะครับ ว่าผู้หญิงที่มากะผมวันนี้ เป็นคนเดียวกันที่อยู่ในรูปแต่เค้าเป็นแค่เพื่อนผมนะ แล้วไอ่ภาพที่มันออกไปอ่ะคือการเข้าใจผิดทั้งหมดเลย ผมถามจริงๆเหอะนะ ไม่มีไรทำกันเหรอ ไม่สนุกนะเล่นอย่างนี้ ไม่มี่ใครเค้าชอบกันหรอกนะ  ลองมาเป็นผมสิ แล้วจะรู้ว่าไม่ได้อยากเล่นด้วยนะ ขอเวลาส่วนตัวบ้างได้มั้ย ถ้าเกิดว่าผมจะชอบใครหรือรักใครสักคนจริง แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับพวกคุณล่ะ ผมเป็น่คนของสาธารณะก็จริงแต่พวกคุณก็ไม่มีสิทธิ์ ที่จะก้าวก่ายชีวิตผมขนาดนี้ \"



    ทั้งห้องอยู่ในความเงียบหมด ไม่มีใครกล้าพูด หรือไม่มีอะไรพุดกันแน่ ฉันเห็นแต่เค้าเดินออกไปจากห้องแล้วและในทันทีมีความคิดบางอย่างมันบอกให้ฉันตามเค้าไป และฉันก็เดินตามเค้าไปจริงๆแหละ ออกไปก็เห็นเค้านั่งอยู่ริมสุดเลยอ่ะ ฉันก็เลยไปนั่งสมทบกับเขา



    \"คือขอนั่งด้วยคนได้ไหม\"



    \"อืม \"แล้วฉันก็เข้าไปนั่งกะเค้า แต่เราไม่ได้พูดอะไรกันเลย พักใหญ่ๆเลยล่ะ



    \"นายมีอะไรจะพูดไหมอ่ะ\" ฉันรู้ว่าเค้ามีเรื่องอยากปรึกษา ทุกจะไม่ใช่เพื่อนรัก็เถอะนะ



    \"อืม ขอบใจนะที่เป็นเพื่อนฟังฉัน\"



    \"^^\"ฉันได้แต่ยิ้มให้เค้า ก็ไม่รู้จะทำไง



    \"เรื่องแรก ฉันเบื่อกับการที่เป็นคนแบบนี้ ไปไหนก็มีแต่คนสนใจ ยอมรับว่ามันก็ดีนะแต่แบบนี้มันมากไปอ่ะ หลายครั้งที่ฉันคิดจะออกจากวงการนี้ด้วยซ้ำไป\"



    \"ถ้างั้นฉันถามอะไรหน่อยนะ นายเข้าวงการนี้มันก็ไม่ใช่ง่ายๆไม่ใช่เหรอ\"



    \"ใช่ \"



    \"แล้วนายยังอยากทำสิ่งที่นายเองฝันอยุ่อีกไหม\"



    \"ก็ยังอยากอยู่ แต่เธอถามทำไม\"



    \"ก็ไม่มีอะไร ก็แค่จะบอกว่า ถ้านายยังอยากอยู่ ฉันอยากให้นายเอาชนะตัวเองให้ได้ นายก็ทำต่อไปสิ โดยไม่ต้องสนใจใคร พวกนั้นมันไม่มีปัญญาทำอย่างอื่นไงก็เลยมาทำงี้ ซึ่งนั้นก็งานของเค้า เราก็มีงานของเรา ถูกอยู่ที่ว่าเราไม่เคยยุ่งกะพวกเขา ทำไมพวกเขาต้องมายุ่งกับเราใช่มั้ย ฉันจะบอกอะไรไว้อย่าง ก็งานเหมือนกัน ถ้าไม่มีงานแล้วเค้าจะมีเงินที่ไหนใช้ล่ะ จริงไหม\"



    ฉันเองฉันเริ่มมั่นใจตัวเองแล้วล่ะ เพราะอะไรนะเหรอ ก็ดีใจอ่ะที่เป็นคนที่ให้คำปรึกษาเค้า ได้ เสียใจทุกครั้งเลยที่เห็นเค้าเป็นอย่างนี้ ที่เค้ามีเรื่องกังวล,เสียใจ ยิ่งคิดฉันยิ่งไม่มั่นใจตัวเอง ว่าฉันเองคิดยังไงกะอิตานี่กันแน่ เป็นบ้าอะไรนะฉันเนี่ย แต่เค้ากะชินก็คล้ายๆกันแทบจะเป็นฝาแฝดกันได้เลย เพราะหลายอย่างงี้เหมือนกันเอามากๆ>< ^///^



    \"มิซึกิ เธอไปเที่ยวกะฉันได้ไหม\"จากที่ผมเงียบไปนาน ก็เลยตัดสินใชวนเธอไปเที่ยว อยากไปที่ๆมันเงียบ ไม่คนรบกวนคงจะดีมาก



    \"อืม ได้ซิ จะไปไหนอ่ะ\"เวลาอย่างนี้ ขืนปฏิเสธไปซิ ได้โดนฆ่าตายแน่ ^^ปล่าวหรอก ฉันล้อเล่นนะ เพียงแต่ยังนึกไม่ออกว่าจะไปที่ไหนดีนะ ที่ไม่มีใครเลย มีแค่คนที่ตัวเองรัก แล้วก็เงียบสงบ มีเสียงคลลื่นคงจะดีมาก



    \"อืม...... ไป...ทะเลกัน มีที่หนึ่งฉันรู้จัก ตอนกลางคืนดาวเยอะมากเคยไปมา สวยดี แต่ไม่รู้เธอชอบรึเปล่า แล้วอีกยอ่างมันก็ไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่\"



    \"ทำไมไม่มีคนล่ะ???\"



    \"ก็มันคงเป็นที่ส่วนตัวมั้ง หรือเพราะไม่มีใครรู้จักก็ไม่รู้สิ ส่วนใหญ่คนที่ไปกัน มักจะเป็นคนในวงการบันเทิงนะ\"



    จบแค่นั้น เพราะผมก็ไม่รอให้เธอพูด  ก็พาเธอไปนั่งแล้วก็ขับไปเรื่อยๆ ฟังเพลงไปด้วย แต่ไอ้คราววนี้ ผมขับรถช้า ไม่รีบร้อนเหมือนครั้งก่อนๆ ตอนนี้มันดึกแล้วด้วย



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×