*.. :: twelve oF love :: .. *

ลำดับตอนที่ #2 : สงครามเริ่มต้น !!

สงครามเริ่มต้น

!!  โครม[b/]เสียงเก้าอี้ล้ม ดังมาจากห้อง ม.3/8

"นายจะบ้าหรอาทำเก้าอี้คนอื่นล้มห่า"

"แล้วที่เธอละ ยังทำสมุดฉันตกเลย"

"ก็แค่สมุด  แต่นี้นายเล่นทำเก้าอี้ฉันล้มหมดเลย  นายต้องเก็บเก้าอี้ให้ฉันเข้าเข้าใจไม"

"ก็ได้แต่เธอต้องเก็บสมุดให้ฉันก่อน    ไม่อย่างนั้นฉันก็จะไม่เก็บเก้าอี้ให้เธอเมื่อกัน"

"ไม่มีทาง  ถ้านายไม่เก็บเก้าอี้ให้ฉันก่อน"

"ไม่   ฉันจะไม่ทำถ้าเธอไม่ทำก่อน"

และตอนนี้เสียงทะเลาะกันระหว่าง  ปุ้น –โอ๊ตก็ดังไปทั่วห้องเรียนแล้ว และตอนนี้เสียงก็ดังจะไปถึง

ทางเดินแล้ว

  

 " นี่  เธอสองคนจะทะเลาะกันไปอีกนานไม  เสียงมันดังได้ยินไปถึงข้างนอกแล้ว      เดี๋ยว อาจารย์เดิน

มาก็ได้ยินหรอก"

ทั้งสองจึงหันไปมองกับต้นเสียงที่เกิดขึ้น  ก็คือเบ็ปนั้นเอง

ทั้งสองพูดพร้อมกันว่า    "แล้วเกี๋ยวอะไรกับเธอมิทราบ"

"มันก็ไม่เกี่ยวกับให้หรอก แต่เราเห็นแล้วตลกอ่ะ  ว่าทำไมทั้งสองไม่เก็บพร้อมกันซะเลยละ  จะได้

ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย  มามั่วยืนทะเลาะกันเป็นเด็กอยู่ได้"

ทั้งสองจึงคิดอยู่นาน


"ตกลงจะทำพร้อมกันไมค่ะ   เดี๋ยวอาจารย์มาเห็นก็เป็นเรื่องใหญ่หรอก"

"  ทำก็ทำว่ะ"            " ทำก็ได้ "

"งั้นดีทำเลย  เราจะนับ  1  2  3 นะ  โอเคป่ะ  จะได้ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย"



         ………..1……………..2…………….3………



ปุ้นและโอ๊ต   ก็เก็บสมุดกับเก้าอี้พร้อมกันพอดี  หลังจากนั้นไม่นานอาจารย์ก้เดินเข้ามาพอดี   ทำให้

อาจารย์ไม่ได้ว่าอะไร

        

         " รอดไป !"   โอ๊ตกับปุ้นและเบ็ป  คิดในใจ

ในตอนที่เบ็ปห้ามเพื่อนทั้งสองคนอยู่นั้นมีสายตาคู่หนึ่งมองเบ็ปแล้วคิดในใจว่า  

"เวลายัยเบ็ปดุก็น่ารักดีเมื่อกันนะ  แล้วเติ้ลก็ขำออกมา  +555"

" ทำให้เบ็ปถามว่าขำไรห่า "

"เติ้ลก็บอกว่าปล่าว"

 และแล้วก็จบคาบเรียนที่4จนได้            ทำให้หวานถามเพื่อนว่า

"นี่  พวกเราวันนี้จะไปกินข้าวเที่ยงที่ไหนดี"

"ไปกินร้านสีส้มกันนะ จะได้ไปนั่งที่เดิมด้วยดีป่ะ" อายเสนอความคิด

"อืมก็ดีเราอยากกินลูกชิ้นอยู่พอดี"  โอ๊ตก็เห็นด้วย

"งั้นก็ได้ใครอยากกินไรก็ไปซื้อมากินแล้วกัน  แล้วมาเจอกันที่โต๊ะตัวเดิมแล้วกัน" ปุ้นพูดสรุปความ



 ทางด้าน  6  หนุ่ม

"ก้องนายได้ยินอย่างที่เราได้ยินป่ะ"

"ได้ยินอยู่แล้ว  เสียงดังขนาดนั้น"

"แล้วนายมีแผนไรหรือป่ะละโอ๊ต"

"มีอยู่แล้ว ระดับโอ๊ตซะอย่าง"

"อ้าวรีบสุ่มหัวเร็วเข้า  เดี๋ยวไม่ทันการ"

"ได้ไงว่ะเราเป็นผู้ชายนะจะไปแย่งที่ผู้หญิงได้ไงเติ้ลแย้งกับความคิดของโอ๊ต"

"ไรไอเติ้ล เป็นห่วงพวกนั้นทำไมว่ะ   พวกนั้นเป็นศัตรูกับพวกเรานะ "นันต่อว่าเติ้ล

"แล้วพวกเราก็ไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงซะหน่อยจะตกใจไปทำไม"  ปิ้นเสิมคำพูดของนัน

" อืม  กูยอมก็ได้ว่าพวกมึงจะทำอะไรก็ทำไปแล้วกัน  กูไม่อย่างจะยุ่งด้วยแล้ว"

แต่เติ้ลก็แค่พูดว่าไม่อย่างยุ่งด้วยแต่  จริงๆๆเราเขาก็ต้องทำอยู่ดีเพราะเป็นความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่

ในกลุ่ม

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หลักจากที่แก็ง  6หนุ่ม  ตกลงกันเส็ดแล้วก็รีบเดินมาที่โต๊ะตัวเดิมที่พวกนั้นพูดถึง  ก่อน

หน้าที่  ปุ้น  โอ๊ต   และหวานจะเดินเข้ามาหลังจากซื้ออาหารเส็ด ได้สักพักหนึ่ง  ทั้งสามมองไปที่โต๊ะที่

นัดกันไว้แล้วเห็นว่ามีคนนั่งอยู่  ก็เลยจะเดินไปนั่งโต๊ะตัวอื่น แทน   แต่แล้วเมื่อเข้าไปไกลโต๊ะตัวเดิม ก็

เห็นว่าพวกที่นั่งอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหน  พวกนั้นก้คือ  แก็ง 6หนุ่มนั้นเอง

ปุ้นเห็นอย่างนั้นก็ทนไม่ไหว  จึงเดินไปที่โต๊ะเพื่อที่จะต่อว่าโอ๊ต

    " นายโอ๊ตนี้มันโต๊ะที่มันพวกเรานั่งกันเป็นประจำนะ  นายไม่รู้หรือไง " ปุ้นพูดด้วยเสียงเรียบที่สุด

"รู้  แต่ทำไมหะ  พวกเรามาถึงก่อนพวกเขาด้วย  แล้วที่สำคัญไม่มีชื่อพวกเธอติดไว้นี่ "โอ๊ตทนไม่ไว้จึง

ตะโกนออกไปว่า  "รู้แต่นายก้ยังจะมาแย่งที่นั่งพวกเราหรอ  พวกนายมันไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะ

เลย"

"แล้วเธอละ กุลสตรีตายเลย  แล้วกุลสตรีที่ไหนเขาจะมาตะโกนใส่หน้าคนอื่นๆห่า"

ก้องตะโกนกับไปใส่หน้าโอ๊ตกลับไป

+5555555  แล้วก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากมุมใดมุมหนึ่งได้โต๊ะ  ทำให้ทุกคนจึงหันไปหาต้นเสียง  แล้ว

ก้พบว่าคนที่หัวเราะนั้นคือปิ้นที่นั่งยิ้ม

อยู่ตั้งนานแล้ว  

ทำให้ทุกคนคิดในใจว่า "มันบ้าไปแล้ว  ขำอะไรอยู่ได้"    

แต่คนเดียวที่ไม่คิดในใจคือหวาน  เพราะปิ้นหัวเราะแล้วหันหน้ามาทางที่หวานยืนอยู่

"ปิ้นนายบ้าหรือป่าวหัวเราะอะไรอยู่ได้ "

"แล้วทำไมละฉันจะหัวเราะมันหนักตรงไหนของเธอไมทราบ  แล้วปิ้นก็ยังคงมองไปที่หัวหวานแล้ว

บอกว่า   ไม่บอกก้รู้ว่าหนักตรงหัว เพราะ

หัวเธอโตมากๆๆแทบกลมเมื่อแตงโม     ยัยหัวแตงโม   ยัยหัวแตงโม   ออกมาจากปากปิ้นหลายครั้ง"

จนหวานโกธรจัดแล้ว

"นายปิ้นนายกล้ามากที่มาว่าฉัน  ว่าหัวแตงโม"

"แล้วนายละดีตาย   ตาเลย    ไอ้เหล่  ไอ้เหล่"   แล้วหวานก็แลบลิ้นใส่ปิ้น


ในตอนนั้นเอง  เบ็ป  อายเละเมย์    ก็เดินมาพอดีแต่เห็นว่าทั้ง2แก็งทะเลาะกันก็เลยรีบวิ่งมาเพื่อที่จะมา

ห้ามทั้ง2ฝ่าย

"นี้พวกเธอทะเลาะกันอีกแล้วหรอ  ไม่มีอะไรทำแล้วใช่ไหม" เบ็ปพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อๆๆที่จะค่อยห้าม

ทั้ง 2แก็งไม่ให้ทะเลาะกัน

"เบ็ปก็จะไม่ใช่เราทะเลาะได้ไก้พวกนี้มันแย่งที่นั่งเรานะ"

 "เราก็ไปนั่งที่อื่นก็ได้นี้   หวาน  มันไม่ได้มีที่เดียวซะหน่อย"

" ไม่  !!  เบ็ปแกยอมพวกมันหรอห่า  "  ปุ้นพูดพร้อมกับตะโกนใส่หน้าเบ็ป

 " แต่ปุ้น"  ยังไม่ทันที่เบ้ปจะพูดอะไร อาจารย์ก็เดินผ่านมาพอดีซะก่อน แล้วเห็นเมเหมือนทั้ง 2แก็งจะ

ทะเลาะกัน

(ไม่เหมือนแล้ว  ทะเลาะกันจะตายแล้วจ๊ะ:นู๋ขะนมจีน)ก็เลยจะเดินเข้าไปดู

"นี่  พวกเธอกำลังทำอะไรกันอยู่หรอกห่า  เสียงดังกันใหญ่เลย"

 "ป่าวคับ  /     ป่าวค่ะ

" พวกๆเรากำ.... ลัง....จะแบ่งที่ให้พวกเขานั่งนะคับ "  เติ้ลเป็นคนบอกอาจารย์ด้วยเสียงสั่น

    ทำให้พวกแก็ง  6หนุ่ม  หันมามองเติ้ลเป็นตาเดียวกัน  แล้วคิดในใจว่า "มึงพูดเรื่องห่าไรว่ะ"

เบ็ปเสริม    "ค่ะใช้ค่ะเรากำลังจะขอที่นั่งพวกเขากินข้าวกันค่ะ"


แล้วอาจารย์ก็กวดสายตาไปรอบๆๆโต๊ะเพื่อที่จะถามว่าใช่หรือป่าว    แ ล้วทุกคนก็พยักหน้าพร้อมกันและ

ยิ้มเจื่อนๆๆ

"อืมดี  งั้นพวกเธอก็รีบกินเข้าเดี๋ยวไปไม่ทันเข้าแถวกันพอดี"

"    คับ     /   ค่ะ   "  ทั้ง  2  แก็งพูดพร้อมกัน

หลังจากอาจารย์เดินผ่านไปไม่นาน   ปุ้น ก็ลุกขึ้นมาพูดว่า

  
 "เรื่องไม่จบแค่นี้แน่     พวกฉันกับพวกนายเราต้องเห็นดีกันไปข้างดี "

"ได้อยู่แล้ว    เธอเป็นคน  ประกาศสงคราม   กับพวกเราเองนะ    แล้วเธอจะได้รู้ว่า    ของจริงๆๆมัน

เป็นยังไงกันแน่      

พวกเธอเตรียมตัวให้พร้อมกับสงครามที่จะเกิดขึ้นแล้วกัน""ได้เราพวกฉันจะเตรียมตัวไว้ให้พร้อม

สำหรับเรื่องนี้  แล้วเจอกัน    บาย"

หลังจากที่ทั้ง 2  แก็งประกาศสงครามกันแล้ว   ข่าวก็ดังไปทั่วระดับชั้นเลย   ว่าแก็ง ดังแห่งชั้นม.3  ได้มี

การทะเลาะกันอย่างแรง  แล้วปุ้น  หัวหน้าแก็ง  6สาว  

จึงประกาศจะทำสงครามกับ  โอ๊ต หัวหน้าแก็ง  6หนุ่ม  แล้วหนุ่มก็ยอมที่จะทำสงครามด้วย

 จึง มีประกาศติดว่า   เเก็ง 6สาว  6เเบบ ได้เริ่มทำสงครามกับ   เเก็ง  6หนุ่ม  6 สไตส์  เเล้ว

+++++++++++++++++++

ตายเเล้ววันนี้ยัยปุ้นเริ่มประกาศสงครามกันเเล้ว  เเล้วเรื่องในตอนต่อไปจะเป็นอย่างไงไปติดตามกันใน

ตอนต่อไปนะค่ะ 

จาก   : นู๋ขะนมจีน