ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ประกาศสงคราม
สงครามเริ่มต้น
!! โครม[b/]เสียงเก้าอี้ล้ม ดังมาจากห้อง ม.3/8
“นายจะบ้าหรอาทำเก้าอี้คนอื่นล้มห่า”
“แล้วที่เธอละ ยังทำสมุดฉันตกเลย”
“ก็แค่สมุด แต่นี้นายเล่นทำเก้าอี้ฉันล้มหมดเลย นายต้องเก็บเก้าอี้ให้ฉันเข้าเข้าใจไม”
“ก็ได้แต่เธอต้องเก็บสมุดให้ฉันก่อน ไม่อย่างนั้นฉันก็จะไม่เก็บเก้าอี้ให้เธอเมื่อกัน”
“ไม่มีทาง ถ้านายไม่เก็บเก้าอี้ให้ฉันก่อน”
\"ไม่ ฉันจะไม่ทำถ้าเธอไม่ทำก่อน”
และตอนนี้เสียงทะเลาะกันระหว่าง ปุ้น –โอ๊ตก็ดังไปทั่วห้องเรียนแล้ว และตอนนี้เสียงก็ดังจะไปถึงทางเดินแล้ว
“ นี่ เธอสองคนจะทะเลาะกันไปอีกนานไม เสียงมันดังได้ยินไปถึงข้างนอกแล้ว เดี๋ยว อาจารย์เดินมาก็ได้ยินหรอก”
ทั้งสองจึงหันไปมองกับต้นเสียงที่เกิดขึ้น ก็คือเบ็ปนั้นเอง
ทั้งสองพูดพร้อมกันว่า “แล้วเกี๋ยวอะไรกับเธอมิทราบ”
“มันก็ไม่เกี่ยวกับให้หรอก แต่เราเห็นแล้วตลกอ่ะ ว่าทำไมทั้งสองไม่เก็บพร้อมกันซะเลยละ จะได้ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย มามั่วยืนทะเลาะกัน
เป็นเด็กอยู่ได้”
ทั้งสองจึงคิดอยู่นาน
“ตกลงจะทำพร้อมกันไมค่ะ เดี๋ยวอาจารย์มาเห็นก็เป็นเรื่องใหญ่หรอก”
“ ทำก็ทำว่ะ” “ ทำก็ได้ ”
“งั้นดีทำเลย เราจะนับ 1 2 3 นะ โอเคป่ะ จะได้ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย”
………..1……………..2…………….3………
ปุ้นและโอ๊ต ก็เก็บสมุดกับเก้าอี้พร้อมกันพอดี หลังจากนั้นไม่นานอาจารย์ก้เดินเข้ามาพอดี ทำให้อาจารย์ไม่ได้ว่าอะไร
“ รอดไป !” โอ๊ตกับปุ้นและเบ็ป คิดในใจ
ในตอนที่เบ็ปห้ามเพื่อนทั้งสองคนอยู่นั้นมีสายตาคู่หนึ่งมองเบ็ปแล้วคิดในใจว่า
“เวลายัยเบ็ปดุก็น่ารักดีเมื่อกันนะ แล้วเติ้ลก็ขำออกมา +555”
“ ทำให้เบ็ปถามว่าขำไรห่า ”
“เติ้ลก็บอกว่าปล่าว\"
และแล้วก็จบคาบเรียนที่4จนได้ ทำให้หวานถามเพื่อนว่า
“นี่ พวกเราวันนี้จะไปกินข้าวเที่ยงที่ไหนดี”
“ไปกินร้านสีส้มกันนะ จะได้ไปนั่งที่เดิมด้วยดีป่ะ” อายเสนอความคิด
“อืมก็ดีเราอยากกินลูกชิ้นอยู่พอดี” โอ๊ตก็เห็นด้วย
“งั้นก็ได้ใครอยากกินไรก็ไปซื้อมากินแล้วกัน แล้วมาเจอกันที่โต๊ะตัวเดิมแล้วกัน” ปุ้นพูดสรุปความ
ทางด้าน 6 หนุ่ม
“ก้องนายได้ยินอย่างที่เราได้ยินป่ะ”
“ได้ยินอยู่แล้ว เสียงดังขนาดนั้น”
“แล้วนายมีแผนไรหรือป่ะละโอ๊ต”
“มีอยู่แล้ว ระดับโอ๊ตซะอย่าง”
“อ้าวรีบสุ่มหัวเร็วเข้า เดี๋ยวไม่ทันการ”
“ได้ไงว่ะเราเป็นผู้ชายนะจะไปแย่งที่ผู้หญิงได้ไงเติ้ลแย้งกับความคิดของโอ๊ต”
“ไรไอเติ้ล เป็นห่วงพวกนั้นทำไมว่ะ พวกนั้นเป็นศัตรูกับพวกเรานะ ”นันต่อว่าเติ้ล
“แล้วพวกเราก็ไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงซะหน่อยจะตกใจไปทำไม” ปิ้นเสิมคำพูดของนัน
“ อืม กูยอมก็ได้ว่าพวกมึงจะทำอะไรก็ทำไปแล้วกัน กูไม่อย่างจะยุ่งด้วยแล้ว”
แต่เติ้ลก็แค่พูดว่าไม่อย่างยุ่งด้วยแต่ จริงๆๆเราเขาก็ต้องทำอยู่ดีเพราะเป็นความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่ในกลุ่ม
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลักจากที่แก็ง 6หนุ่ม ตกลงกันเส็ดแล้วก็รีบเดินมาที่โต๊ะตัวเดิมที่พวกนั้นพูดถึง
ก่อนหน้าที่ ปุ้น โอ๊ต และหวานจะเดินเข้ามาหลังจากซื้ออาหารเส็ด ได้สักพักหนึ่ง
ทั้งสามมองไปที่โต๊ะที่นัดกันไว้แล้วเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ ก็เลยจะเดินไปนั่งโต๊ะตัวอื่น แทน แต่แล้วเมื่อเข้าไปไกลโต๊ะตัวเดิม ก็เห็นว่าพวกที่
นั่งอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหน พวกนั้นก้คือ แก็ง 6หนุ่มนั้นเอง
ปุ้นเห็นอย่างนั้นก็ทนไม่ไหว จึงเดินไปที่โต๊ะเพื่อที่จะต่อว่าโอ๊ต
“ นายโอ๊ตนี้มันโต๊ะที่มันพวกเรานั่งกันเป็นประจำนะ นายไม่รู้หรือไง ” ปุ้นพูดด้วยเสียงเรียบที่สุด
“รู้ แต่ทำไมหะ พวกเรามาถึงก่อนพวกเขาด้วย แล้วที่สำคัญไม่มีชื่อพวกเธอติดไว้นี่ ”
โอ๊ตทนไม่ไว้จึงตะโกนออกไปว่า “รู้แต่นายก้ยังจะมาแย่งที่นั่งพวกเราหรอ พวกนายมันไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย”
“แล้วเธอละ กุลสตรีตายเลย แล้วกุลสตรีที่ไหนเขาจะมาตะโกนใส่หน้าคนอื่นๆห่า”
ก้องตะโกนกับไปใส่หน้าโอ๊ตกลับไป
+5555555 แล้วก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากมุมใดมุมหนึ่งได้โต๊ะ ทำให้ทุกคนจึงหันไปหาต้นเสียง แล้วก้พบว่าคนที่หัวเราะนั้นคือปิ้นที่นั่งยิ้ม
อยู่ตั้งนานแล้ว
ทำให้ทุกคนคิดในใจว่า “มันบ้าไปแล้ว ขำอะไรอยู่ได้”
แต่คนเดียวที่ไม่คิดในใจคือหวาน เพราะปิ้นหัวเราะแล้วหันหน้ามาทางที่หวานยืนอยู่
“ปิ้นนายบ้าหรือป่าวหัวเราะอะไรอยู่ได้ ”
“แล้วทำไมละฉันจะหัวเราะมันหนักตรงไหนของเธอไมทราบ แล้วปิ้นก็ยังคงมองไปที่หัวหวานแล้วบอกว่า ไม่บอกก้รู้ว่าหนักตรงหัว เพราะ
หัวเธอโตมากๆๆแทบกลมเมื่อแตงโม ยัยหัวแตงโม ยัยหัวแตงโม ออกมาจากปากปิ้นหลายครั้ง”
จนหวานโกธรจัดแล้ว
“นายปิ้นนายกล้ามากที่มาว่าฉัน ว่าหัวแตงโม”
“แล้วนายละดีตาย ตาเลย ไอ้เหล่ ไอ้เหล่” แล้วหวานก็แลบลิ้นใส่ปิ้น
ในตอนนั้นเอง เบ็ป อายเละเมย์ ก็เดินมาพอดีแต่เห็นว่าทั้ง2แก็งทะเลาะกันก็เลยรีบวิ่งมาเพื่อที่จะมาห้ามทั้ง2ฝ่าย
“นี้พวกเธอทะเลาะกันอีกแล้วหรอ ไม่มีอะไรทำแล้วใช่ไหม” เบ็ปพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อๆๆที่จะค่อยห้ามทั้ง 2แก็งไม่ให้ทะเลาะกัน
“เบ็ปก็จะไม่ใช่เราทะเลาะได้ไก้พวกนี้มันแย่งที่นั่งเรานะ”
\"เราก็ไปนั่งที่อื่นก็ได้นี้ หวาน มันไม่ได้มีที่เดียวซะหน่อย”
“ ไม่ !! เบ็ปแกยอมพวกมันหรอห่า ” ปุ้นพูดพร้อมกับตะโกนใส่หน้าเบ็ป
“ แต่ปุ้น” ยังไม่ทันที่เบ้ปจะพูดอะไร อาจารย์ก็เดินผ่านมาพอดีซะก่อน แล้วเห็นเมเหมือนทั้ง 2แก็งจะทะเลาะกัน
(ไม่เหมือนแล้ว ทะเลาะกันจะตายแล้วจ๊ะ:นู๋ขะนมจีน)ก็เลยจะเดินเข้าไปดู
“นี่ พวกเธอกำลังทำอะไรกันอยู่หรอกห่า เสียงดังกันใหญ่เลย”
“ป่าวคับ / ป่าวค่ะ”
“ พวกๆเรากำ.... ลัง....จะแบ่งที่ให้พวกเขานั่งนะคับ ” เติ้ลเป็นคนบอกอาจารย์ด้วยเสียงสั่น
ทำให้พวกแก็ง 6หนุ่ม หันมามองเติ้ลเป็นตาเดียวกัน แล้วคิดในใจว่า “มึงพูดเรื่องห่าไรว่ะ”
เบ็ปเสริม “ค่ะใช้ค่ะเรากำลังจะขอที่นั่งพวกเขากินข้าวกันค่ะ”
แล้วอาจารย์ก็กวดสายตาไปรอบๆๆโต๊ะเพื่อที่จะถามว่าใช่หรือป่าว แ ล้วทุกคนก็พยักหน้าพร้อมกันและยิ้มเจื่อนๆๆ
“อืมดี งั้นพวกเธอก็รีบกินเข้าเดี๋ยวไปไม่ทันเข้าแถวกันพอดี”
“ คับ / ค่ะ ” ทั้ง 2 แก็งพูดพร้อมกัน
หลังจากอาจารย์เดินผ่านไปไม่นาน ปุ้น ก็ลุกขึ้นมาพูดว่า
“เรื่องไม่จบแค่นี้แน่ พวกฉันกับพวกนายเราต้องเห็นดีกันไปข้างดี ”
“ได้อยู่แล้ว เธอเป็นคน ประกาศสงคราม กับพวกเราเองนะ แล้วเธอจะได้รู้ว่า ของจริงๆๆมันเป็นยังไงกันแน่
พวกเธอเตรียมตัวให้พร้อมกับสงครามที่จะเกิดขึ้นแล้วกัน”
“ได้เราพวกฉันจะเตรียมตัวไว้ให้พร้อมสำหรับเรื่องนี้ แล้วเจอกัน บาย”
หลังจากที่ทั้ง 2 แก็งประกาศสงครามกันแล้ว ข่าวก็ดังไปทั่วระดับชั้นเลย
ว่าแก็ง ดังแห่งชั้นม.3 ได้มีการทะเลาะกันอย่างแรง แล้วปุ้น หัวหน้าแก็ง 6สาว
จึงประกาศจะทำสงครามกับ โอ๊ต หัวหน้าแก็ง 6หนุ่ม แล้วหนุ่มก็ยอมที่จะทำสงครามด้วย
จึง มีประกาศติดว่า เเก็ง 6สาว 6เเบบ ได้เริ่มทำสงครามกับ เเก็ง 6หนุ่ม 6 สไตส์ เเล้ว
ตายเเล้ววันนี้ยัยปุ้นเริ่มประกาศสงครามกันเเล้ว เเล้วเรื่องในตอนต่อไปจะเป็นอย่างไงไปติดตามกันในตอนต่อไปนะค่ะ
จาก : นู๋ขะนมจีน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น