คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EX-BOYFRIEND 04
Fourth
“อื้ออออออ”
ผมร้อออมาเล็น้อยเพราะมีท่อนแนหนัๆวาพาอยู่บนเอวผม
็ไม่มีอะไรมา เมื่อืนผมแ่นอน้วยันเท่านั้นเอ
แ่นอน อย่าิมา
ผมแะมืออานยอลอออย่าเบามือ
เินไปรีโมทหรี่แอร์ลเพราะานยอลเป็นนี้ร้อนไม่่อยอบใส่เสื้อเวลานอน
ไม่รู้ะี้ร้อนไปไหนเนอะ
“ื่นแล้วเหรอ”
ผมหันลับไปมอนที่เปลือยท่อนบนอย่าไม่รู้หนาว
? ยิ้มอบลับไปหนึ่ที
“อื้อ”
ผมพยัหน้ารับแล้วเินออาห้อนอนเพื่อไปแปรฟัน
อันที่ริผมแทบะไม่้อเรียมุอะไรเลย เพราะุเ่าๆอผมานยอลไม่เยเอาออไปทิ้ไหนเลย
ะมี็แ่ลิ่นหอมว่าเิมเพียเท่านั้น
“วันนี้วันหยุนะแบฮยอน
ะรีบื่นเ้าไปไหน
ให้ผมนอนออีสิ”เาเินามออมานั่ทำหน้าออยู่บนโฟาัวให่
“ะนอนินบ้าินเมือไปไหน
หิวแล้ว”
“แบฮยอน
ี้บ่นว่ะ”
ปามันบ่นพึมพำแ่็ยอมลุึ้นไปอาบน้ำแ่ัวแ่โยี
ผมนัู่ทีวีรอมันไ้ประมาเือบๆหนึ่ั่วโม
ในที่สุมัน็เินออมาาห้อน้ำสัที
“มอไร”มันหันมาถามเมื่อผม้อมอานยอลั้แ่เินออมาาห้อน้ำ
นเือบถึประูห้อ
“ป่าว...”
เราสบาันอยู่รู่หนึ่
“็แ่อยามอผัวเ่า...ผิเหรอ”ผมยยิ้มมุมปาอย่าผู้นะ
เสียใ้วยนะานยอล านี้ันนะ
“สรุปมึับานยอลนี่ยัไ ?” เฮุนเพื่อนรัหัเหลี่ยมโห? เอ่ยถามึ้นมา
อนนี้เราทั้สอำลันั่ีบเนื้อย่าอยู่ที่ร้านโปรย่านเมีย
นานๆทีุายโอะนัผมออมาทาน้าวแบบนี้ และแน่นอนที่มันมาือ้อมีุประส์
“านยอลมัน็แ่แฟนเ่า”
ผมอบอย่าไม่่อยสนใำถามนั่นเท่าไหร่นัพลาีบเนื้อเ้าปาบ้า
โยที่ไม่ยอมมอับเฮุนไอ้เพื่อนี้สสัย
“แล้วที่มึไปนอนับมัน?”
“ไม่...”ผมหยุพู
“ไม่มีอะไร?”
“ไม่เสือ”ผมหัวเราะับท่าทีอ้าปา้าอมัน
ผมใ้ฝ่ามืออันสวยามอผมันปาอมันให้หุบเ่นัเิม
“มึเลิวนีน”
เฮุนเอูไม่สบอารม์เท่าไหร่
มันลอลูาไปมาพร้อมับสายาที่หยุรหน้าประูร้าน
“ไอ้านยอลมันมาับใรวะมึ”
ผมหันไปมอามเฮุน็เอนทีุ่้นเยเินับมือมาับหิสาวัวเล็ผมสยายเหยียยาว
ท่าทีูอ่อนหวาน รามทุอย่าที่านยอลอบ
เายิ้มให้ัน
เาสบาัน
เาเหมือนนรััน
ผมแสร้ทำเป็นไม่สนใ และหันลับมาสนใับเาย่าเ่นเิม ส่วนเฮุน็มอามทั้สอ้วยวามสสัยอย่าไม่วาา
“มันเ้ามาในร้านนี้ว่ะมึ”
เฮุนระิบบอผมเบาๆ
่อนที่านยอละเินเ้ามาและเือบะเินผ่านไปถ้า...
“สวัสีุานยอล”
ถ้าไอ้เฮุนไม่เสือทั
- - บันีวิแบฮยอน
านยอลหยุเินพร้อมับหิสาวที่หันมามออย่าสสัย
เาส่ยิ้มให้ผมทั้สออย่าน่ารั
ผมไม่ไ้เยหน้าไปมอานยอลที่ผมรู้สึัวว่ามันมออยู่
“รับ
ุเฮุน”ร่าสูยิ้มอบรับผู้เป็นนาย
“มาเทเหรอรับ?”
“ไม่้อไปยุ่เรื่ออเาหรอเฮุน”ผมใเน้นำว่าเาให้เฮุนรู้ัวว่า
มึรีบๆปล่อยให้เาเินไปารนี้สัที
“ไม่หรอรับ
ผมแ่มาเที่ยว เอ่อ นี่พี่ินเฮรับ”านยอลแนะนำน้าๆ
“สวัสี่ะ”เธอนนั้นแนะนำัวอย่าสุภาพเรียบร้อย
ผมและเฮุนลุึ้นโ้ทำวามุ้นเยับเธอามมารยาท
“นั่้วยันสิรับ”เฮุนเป็นนเอ่ยวน
ทั้สอผู้มาใหม่เ้ามาร่วมว้วยบรรยาาศที่เป็นมิร
ผมยิ้มรับทุอย่าโยไม่่อยพูอะไรมานัส่วนานยอลที่นั่อยู่ฝั่ร้ามผม็เอาแ่มอโยไม่เรใุินเฮเลยสันิ
มาับแฟน็วรสนใแฟนสิานยอล ผมยยิ้มมุมปาให้านยอล
“ุเฮุนนี่เ่ัเลยนะะ”ุินเฮเอ่ยมเฮุนเมื่อรู้ว่าบริษัทที่เฮุน่อั้สร้ามา้วยัวเอและบริหารานเอั้แ่แรโยไม่เพิ่ผู้เป็นบิาและมารา
“นีุ่แบฮยอนเป็นแฟนุเฮุนใ่ไหมะ”เธอส่ยิ้มหวานมาทาผม
านยอลเยหน้ามามอผม
ส่วนเฮุน็ยิ้มเหมือนะบอว่า มึอยาะบออะไร็แล้วแ่มึ
ผม้มหน้ายิ้มรับน้อย
“รับ
เราสอนเป็นแฟนัน”ผมส่ยิ้มไปที่านยอล
หมอนี่หูแึ้นเล็น้อยเหมือนนโรธและำลัเ็บอารม์ไว้
“เหรอรับ”เ้าอนัยน์าว่าเปล่าส่ำถามมาให้
“เหมาะสมันีัเนอะ
านยอล”ุินเฮหันไม่ส่ยิ้มให้น้าๆอเธอ
เอาริๆานยอลูเหมือนไม่่อยสนใเธอสัเท่าไหร่แล้วล่ะอนนี้
“ผมับแบฮยอน้ออัว่อนนะรับ
พอีมีธุระที่บ้าน่อ”หลัาที่เฮุน่ายเินเสร็็เอ่ยอัวทันที
“แล้วเอันนะะ”
“แล้วเอันรับุินเฮ
เอันที่บริษัทนะานยอล”ผมส่ยิ้มให้เาอีรั้่อนเินวแนเฮุนออมานอร้าน
เรื่อธุระที่บ้านนี่ไม่มีหร๊อ ไอ้เฮุนมันแ่อยาะันผมออมาเท่านั้นเอ
“ี้ประันะมึ”
เฮุนที่ำลัับรถอยู่เอ่ยปาึ้นมา
ผมหันไปหามอมันพร้อมับทำหน้าเบื่อหน่าย
“แล้วิว่ามันทำไ้นเียวรึไล่ะ”
ผมอบลับไปเยพร้อมับหยิบโทรศัพท์ึ้นมาเลื่อนๆเล่นั่นเวลา
รถันสวยับเลี้ยวเ้าอยอนโอผมและเฮุน
ผมับเฮุนแยทาันเพราะห้ออเฮุนอยู่สูว่าห้ออผม
ผมเินออาลิฟ์มาอย่าสบายอารม์เวลานี้อนโอผมเียบสนิท แม้แ่มิร้าห้อ็ยัไม่มี
หมับ!!
ผมเหวอหันไปามแรระา
ฝ่ามือหนาำ้อมืออผมแน่นนรู้สึเ็บร้าวถึระู
“อะไรเนี่ย
านยอล!!”
ผมวาเสียใส่นที่มาโยไม่ไ้รับอนุา
านยอลีหน้านิ่้วยอารม์โรธา่อนที่ะแย่ีย์าร์ห้อไปเสียบและปิประูเสียั
“เป็นบ้าอะไรานยอล!”ผมสะบัมือัวเอออให้หลุพ้นาพันธนาารอนรหน้านี้
“พี่บับุเฮุนเหรอ”
“ที่ถามนี่หึเหรอ”ผมออมอและทิ้ระยะห่าาานยอลเพื่อวามปลอภัยอัวเอ
ใบหน้าแล่ำเพราะวามโมโหเป็นทุนเิมแ่ลับมาเอนัวเล็ยียวนอี แบฮยอนะทำให้านยอลลั่ายอยู่แล้ว
“อล่ะแบฮยอน
อย่าเพิ่วนีน”
านยอลเินเ้ามาใล้ผมอีนิ
ึ่ผม็ไม่ไ้อบำถามอะไรเพราะอบไป็โหมันไม่ไ้อยู่ี
“อล่ะ
อย่ามีใรเลยนะแบฮยอน”ปาร์ านยอลึผมเ้าไปอใบหน้าอเาบลบนบ่าอผม
ไหล่หนาสั่นล้ายับนำลัร้อไห้
“...”
“เพราะผมน่ะ...รัพี่มานะ”
‘็แ่อยามอผัวเ่า...ผิเหรอ’
BY
แบฮยอน
ไม่รู้ว่าะมีนรอเรารึเปล่า
เราอโทษน้าที่มา้า
พอีเราเอาอมไปทำมา
เราเผลอลบโปรแรมเวิร์
ฝาิามัน้วยนะ
แนะนำเราไ้หาเรามี้อผิพลานะะ
ความคิดเห็น