โหด เปิ่น ฮา ชีวิตซ่าๆของยัยบ้าพลัง

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 การประชันกันระหว่างฉันและเขา กับ(ว่าที่)สมาชิกใหม่ 100%

Chapter 4

การประชันกันระหว่างฉันและเขา กับ(ว่าที่)สมาชิกใหม่

โอยยย เมื่อยที่สุดเล้ยยย สุดท้าย สัปดาห์ที่แสนจะโคตรโหดของช้านนน ขัดมันทุกวี่ทุกวัน สุดยอดเลย ฝุ่นนี่ไม่มีเลยอ่ะ ถึงขนาดภารโรงตกงานเลยนะ อะโฮะๆๆๆ 

ตลอดอาทิตย์นี้ฉันไม่ได้ออกกำลังกายเลย จะเป็นหมูอยู่แล้วเนี่ย อ้อ! ไปสปอร์ต คลับแถวๆ บ้านดีกว่า วันนี้เป็นวันอาทิตย์พอดีเลย พอคิดได้ก็รีบแจ้นไปที่โทรศัพท์แล้วจัดการประชุมสายมันทั้งหยก เอมี่ แล้วก็ไทม์

"นี่ๆ แกๆ ไปฟิตเนสกันเหอะ ฉันไม่ได้ออกกำลังกายตั้งอาทิตย์นึงแน่ะ นะๆๆ" ไอ้หยา ลืมไปเลยว่าประชุมสายโทรศัพท์ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"อ้อ! ได้สิ แต่แกเลี้ยง" อ้าว! หยกเอ๋ยยย พูดงี้ก็สวยสิจ๊ะ

"ช่ายยย" เฮ้ยยย เล่นพูดกันทุกคนเลยหรอ เอาแล้วงาย

"นี่ พวกแก หารสิยะ แค่ฉันโทรมาชวนแถมยังประชุมสายอีก นี่ก็เปลืองแค่ไหนแล้วยะ" ต้องโวยๆ เรื่องไรให้ฉันออกคนเดียว เหอๆ

"เอ๊า! ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้แกประชุมสายจ๊ะ หึหึ" โหยยย ร้ายมาก ยัยไทม์ แกพูดขึ้นมาแต่ละที บาดใจฉัน
ม้ากกกมาก

"เออๆ ก็ได้วะ เถียงไม่ออก เฮ้อออ อ้อ! พี่กานต์จะไปด้วยนะ เดี๋ยวฉันจะลากพี่ชายฉันไปจ่ายตังค์เอง เหอๆ ฉันไม่อยากกระเป๋าฉีก" แน่นอน

"โอเค ได้ๆ งั้นไปเจอกันที่สปอร์ตคลับแถวบ้านแกตอน 10 โมงแล้วกัน เคมะ" สุดท้าย เอมี่ก็มีบทพูด - -"

"จ้าๆ ไว้เจอกันนะ" จากนั้นเราก็สลายตัวพระเจ้าค่ะ

"พี่กานต์~~~ ไปสปอร์ตคลับแถวๆ บ้านกันน้า นะๆ นะค้าๆ" หุหุ ไม่ต้องสงสัยรอกว่าทำไมต้องหวานขนาดนี้ หึหึ คนเลี้ยงไงคะ ^^

"โหยยย พูดซะขนลุกเลยยัยเติ้ล ลมอะไรหอบมาล่ะ ถึงเรียกพี่ได้ซะขนาดนี้ จะให้ไปเลี้ยงงั้นสิ" ง่ะ เกลียด
จังคนรู้ทัน แต่เพราะเป็นพี่กานต์เน้อ เติ้ลถึงรัก หุหุ หรือเพราะเงิน -*-

"แหะๆ อ่ะนะ ก็ๆ...นั่นแหละ หาคนออกตังค์อยู่อ่ะ นะๆ เพื่อนเติ้ลไปกันเต็มเลย เอมี่ก็ไปน้า" เยส! ไม้ตาย อ้อ! ลืมบอกไปอ่ะว่าสองคนนี้เค้ากิ๊กกันอยู่ จุ๊ๆ อย่าไปบอกใครล่ะ

"งั้นหรอ พี่ไปก็ได้นะ ^^ พี่เลี้ยงเอง" นั่นไง ได้ผลเกินคาดแฮะ

 
10 โมงเป๊ะ ฉันกับพี่กานต์มายืนอยู่ที่สปอร์ตคลับแถวบ้านฉันเองแหละ ซักพัก หยก เอมี่ ตามด้วยไทม์ก็มา แต่แหม ทำไมถึงมาพร้อมกันอ่า แต่ช่างมันเฮอะ

"ดีจ้าทุกคน~" ฉันทักทายตามภาษาของฉัน

"หวัดดีจ้าสาวๆ" แล้วก็ตามมาด้วยพี่กานต์ แหม โปรยยิ้มใหญ่เลยนะ แต่รู้สึกว่าสายตานี่จะอยู่แต่กับเอ
มี่นะ คิดว่าจะรอดสายตาฉันเรอะ ฝันไปเถอะ

"ดีค่า ^o^" สามสาวประสานเสียง เหอๆ

"อะแฮ่มๆๆ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ เนอะๆ มันร้อนอ่ะข้างนอก" ชักจะทนไม่ไหวและ มันร้อนมากๆ เลย
หมั่นไส้ด้วย จ้องแต่ยัยเอมี่ ฮะๆ

พวกเราทั้งห้าคนก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วพี่กานต์ก็ไปจัดการเรื่องใช้บริการที่เคาท์เตอร์ แต่ว่า...

"เฮ้ย! พวกเธอ / พวกนาย" ฉัน หยก เอมี่ ไทม์ และ นายแพน โอม เจมส์ เอก ก็ประสานเสียงกันอย่างไม่ได้
ตั้งใจ อะไรมันจะขนาดน้านนน

"อ้าว! พวกนายก็มากันด้วยหรอ" มีแต่พี่กานต์นั่นแหละ ที่เพิ่งจะพูดขึ้น ความรู้สึกช้าจริงๆ เลยพี่ช้านนน

"อ้อ! สวัสดีครับรุ่นพี่" โอ๊ยย หมั่นไส้ ทำเป็นพูดดี เฮอะ!

"มันจะอะไรกันนักหนาวะเนี่ย" ฉันเริ่มเบื่อ เพราะอะไรน่ะหรอ ก็อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ฉันเจอแต่หน้านายนั่น
น่ะสิ แค่ที่โรงเรียนฉันก็เหม็นขี้หน้ากันจะตายอยู่แล้วนะ

"รู้สึกว่าโลกมันจะกลมจริงๆ นะเนี่ย" นายโอม - -" นายเพิ่งจะรู้หรอว่าโลกน่ะมันกลม

"เอ๊า! ใช่สิยะ นายไม่เคยเรียนรึไง ว่าโลกเราน่ะมันกลม" โช๊ะเด๊ะมากหยกจ๋า พูดได้ใจฉันจริงๆ เลย

"เมื่อไหร่พวกเธอจะเลิกกัดกับพวกนี้ได้ซักทีน่ะ" พี่กานต์ พี่จะพูดขึ้นมาทำไมน่ะ ไปคุยกับหวาน
ใจพี่เลยไป๊

"พี่กานต์ อยากอยู่ต่อป้ะ ถ้าอยากอยู่ต่อก็เงียบไปซะ แล้วก็ เราเจอกันก็จริง แต่จะแยกกันเล่น โอเคมะ พวกฉันขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับพวกนาย แค่ที่โรงเรียนก็เหนื่อยจะตายอยู่และ"

"อ่ะจ่ะ พี่ขอโทษ T^T ไปเหอะเอมี่ พี่ยังไม่อยากตาย เดี๋ยวพี่จะอายุสั้น" ชิส์ ทำเป็นพูด เธอก็ยังขำอีกนะเอ
มี่ -*-

"ได้ ยังไงพวกฉันก็ไม่อยากยุ่งกับพวกเธออยู่แล้ว ใช่มั้ย เจมส์...เจมส์!!!" เอ๊ะ ทำไมนายนั่นถึงย้ำแต่กับ
เจมส์ล่ะ อ๋อยยย นายเจมส์กำมือแน่นแล้วล่ะสิ พี่ชายฉันจะปลอดภัยมั้ยเนี่ย อย่างงี้เค้าเรียกว่าลม
เพชรหึงใช่มั้ยนั่น

"อ้อ เออๆ ใช่เว้ยใช่ ไปเหอะ" เจมส์เหมือนเพิ่งจะตื่นจากภวังค์ แล้วพวกนั้นก็เดินออกไป

จากนั้นพวกเราก็ไปเล่นบาสฯมั่ง ปิงปองมั่ง ตีสควอร์ดมั่ง (ทีมันตีกับกำแพงอ่ะ แหะๆ) วันนี้มันเป็นวันที่ทรหดจริงๆ เลยนะเนี่ย

"เราจะเล่นไรกันต่อดีล่ะเติ้ล" หยกถาม

"อืมมม ฉันอยากเล่น....แบตน่ะ ดีมะพวกเรา" ฉันเสนอ

"ได้สิ พี่เล่นอะไรก็ได้อยู่แล้ว ว่าแต่พวกสามสาวล่ะ จะโอมั้ย" โหยยย เพ่! ส่งยิ้มซะขนาดนั้น มันก็ละลาย
กันหมดแล้วล่ะ

"เคจ้า เล่นอะไรก็ได้อยู่แล้วล่ะ วันนี้พวกเราฟิตเนอะ อิอิ" เอมี่บอก

"ช่ายๆๆๆๆ พูดถูกกก" ยัยหยกเสริม

"ฉันเล่นอะไรก็ได้อยู่แล้วนะ" ไทม์ก็ด้วย

พวกเราเลยตรงดิ่งกันไปที่คอร์ดแบตฯ กันก่อนเป็นที่แรก แล้วก็แข่งกันเป็นคู่ๆ โดยที่ฉันแข่งกับหยก พี่กานต์คู่กับเอมี่ ส่วนยัยไทม์นั่งอ่านหนังสือ - -"

"แฮ่กๆๆๆ เหนื่อยเป็นบ้า แกโกรธใครมาป่าววะ หวดหนักชิปเป๋ง หวดเอาๆๆๆๆ ฉันรับไม่ทันนะเว้ยยย" หยกบ่นๆๆ แล้วก็เดินไปนั่งบนเก้าอี้ที่ทางสปอร์ตคลับของที่นี่จัดไว้ให้ หน้าฉันมันโหดอีกแล้วหรอ แกถึงคิดว่าฉันไปโกรธใครมาน่ะ ก็แค่เบื่อๆ เซ็งๆ ก็เท่านั้น

"จะบ้าหรอ ฉันจะไปโกรธใครได้เล่า ฉันก็แค่เบื่อๆ เลยใส่อารมณ์ในการตีแบตก็เท่านั้นแหละ" แหะๆ มัน
จริงมั้ยล่ะ เจอแต่ตาบ้านั่น มันน่าเบื่อจะตาย

- -" หน้าของยัยหยก

-o- หน้ายัยไทม์

ทำไมอ่ะ??? ฉันแป้กอีกแล้วหรอ ฉันยังไม่ได้ทำไรเลยนะ สักนิดก็ไม่มีอ่ะ จริงๆ นะ คราวนี้ยัยไทม์มีส่วน
ร่วมในการแสดงความรู้สึกแฮะ

"นี่ไทม์ จะอ่านอะไรนักหนาวะน่ะ มาออกกำลังกายมั่งสิ เหอๆ เดี๋ยวลงพุงนา อิอิ แล้วจะหาว่าไม่เตือน" มันขยับแว่นแล้วก็วางหนังสือลงค่ะ โอ้ว! จอร์จ สุดท้ายฉันก็ทำให้หนอนหนังสืออย่างยัยไทม์มันวางอาวุธคู่ใจมันได้ค่ะ เย่ๆๆๆ - -"

"เออๆ ฉันจะไปเล่นเดี๋ยวนี้แหละ" แต่หน้าแกนี่เหมือนจะไม่ค่อยอยากจะเล่นซักเท่าไหร่เลยนะเนี่ย ไทม์

"ได้เลย!!!" พร้อมแล้วใช้ม้ายยย ฉันจะเริ่มล่ะนะ ฮึ้บบบ!

"โอ๊ยยย!" ตายล่ะหว่า เสียงใครวะเนี่ย จึ๋ย น..นายอีกแล้วหรอเนี่ย อีตาบ้า!!! ไม่ต้องสงสัยเลยค่ะว่าอีตาบ้าที่ว่าเนี่ยเป็นใคร นายแพนไง!

"เอ่อๆ..ๆ..ๆ คือว่า...คือ...ฉัน...เอ่อ ฉันแค่ตบลูกเพื่อปิดเกม แบบว่าฉันอยากให้มันจบสวยๆ อ่ะ นายไม่ว่าอะไรใช่มั้ย แหะๆ" ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้หมอนั่น แต่ที่งงเป็นไก่ตาแตกก็คือ...ไทม์ไงล่ะ เธอช่วยฉันหน่อยเหอะนะ อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลย พลีสสส

"ปิดเกมส์?!? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคนที่ต้องมารับกรรมอย่างฉันล่ะเนี่ย แล้วมือเธอก็ใช่ว่าจะเบาๆ หวดหนักซะยิ่งกว่าเท้าช้างเลยนะ" นี่นาย เปรียบกับอะไรไม่เปรียบไปเปรียบกับเท้าช้าง เปรียบไปด๊ายยย - -"

"คือว่าเติ้ล ฉันยัง..." หวา เธอจะมาพูดอะไรตอนนี้ล่ะเนี่ย

"ยังเล่นไม่เต็มอิ่มเลยใช่มั้ยล่ะ อะโฮะๆๆ ฉันจะเล่นอีกเกมก็ได้นะ ไม่เป็นไร เรามันเพื่อนกันอยู่แล้ว เนอะ ^^" ต้องขัดจังหวะทันใด แหะๆ

"ง่ะ ใช่จ้าใช่" ไทม์พูดไปเรื่อย แต่ก็ส่งสายตางงๆ มาที่ฉัน

"นี่เธอ ทำมาเป็นพูดมาก แน่จริงเธอมาแข่งกับฉันมั้ยล่ะ แบ่งเป็นคู่ๆ ไปเลยดีกว่า ฉันจะแข่งกับเธอเองยัยเบ๊อะ ส่วนโอมจะแข่งกับหยก เจมส์จะแข่งกับเอมี่ แล้วก็เอก...นายแข่งกับไทม์แล้วกันนะ อ้อ! รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่นั่งพักไปก่อนแล้วกันนะครับ เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการเองครับ" นายนี่จัดแจงเรียบร้อย อิอิ เข้าคู่กันทุกคู่เลยแฮะ แต่ที่ฉันเป็นห่วงก็คือคู่ของเจมส์กับยัยเอมี่นั่นแหละ ยัยนั่นจะไหวมั้ยน้อออ เจมส์มันยิ่งบ้าดีเดือดอยู่ แล้วยิ่งเมื่อกี๊ลมเพชรหึงเริ่มพัดผ่านไป เหอๆ

การแข่งก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ แต่คู่ที่รู้สึกว่าจะดุเดือดที่สุดก็คงจะไม่พ้นคู่ของฉันน่ะแหละ จริงมั้ย เพราะคนอื่นก็เล่นกันจนเมื่อยไปหมดและ แต่ฉันนี่สิ เหนื่อยโคตรๆ เลยอ่ะ คนอะไรวะเนี่ย อึดชะมัดเลยอ่ะ เล่นมา 2 ชม.แล้วนะ เกมส์ยังไม่จบเลย เดี๋ยวหยอดเดี๋ยวตบ งานนี้เก็บกันมันส์เลยล่ะ และสุดท้ายยย...

"ยะฮู้!!! พวกเรา ฉันชนะๆๆ ฮ่าๆๆ แบร่ๆๆๆ เธอแพ้ๆ แต่เธอก็เก่งไม่เบาเลยนะเนี่ย รับลูกตบฉันได้เยอะดีนี่ ฝีมือใช้ได้แฮะ รุ่นพี่ให้อะไรเป็นอาหารหรอฮะ ฮิๆๆ" โหยยย นี่นาย แพ้ไปแค่แต้มเดียวทำเป็นขี้โอ่ โด่! งานนี้ฉันต้องเองคืนให้ได้ แต่เอ๊ะ! นายนั่นมันพูดเหมือน...เหมือน เหมือนฉันเป็นหมางั้นแหละ ไอ้บ้า นายว่าฉันอีกแล้วนะ ตายซะเหอะ ว้ากกก

"นี่นาย ฉันแพ้นายไปแค่แต้มเดียวเองนะ ทำเป็นคุย แล้วนี่นายยังมาหลอกด่าฉันอีกนะ ตายซะเหอะ ว้ากกก" ฉันกำหมัดไว้เต็มที่พร้อมที่จะปล่อยออกไปทุกเมื่อ ตามที่ใจสั่งมา อิอิ ตอนนี้พี่กานต์รีบวิ่งมาขวางฉัน แต่ก็ล่ะนะ อะไรมาขวางฉันก็ทนไม่ไหวแล้ววว

"อึ้ก! พลั่ก! โอ๊ย!" เป็นไงล่ะ พวกนี้ต้องเอาให้เข็ด จะได้หัดเจียมบอดี้ไว้ซะมั่ง ฮึ่มมม โอ๊ยย นายนี่หนังเหนียวเป็นบ้าเลยแฮะ ทำเอาฉันเจ็บได้ด้วยวุ้ย สามารถเหมือนกันนี่

"เฮ้ยยย เติ้ล เธอทำไรของเธอเนี่ย" พี่กานต์กำลังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่

"เอ๊า! ก็แค่สั่งสอนคนที่มันมาหลอกด่าเติ้ลตั้งหลายรอบนี่ แล้วพี่กานต์ไปเดือดร้อนอะไรแทนมัน ฮะ?!?" เฮ้อออ เหนื่อยๆๆๆ พูดรวดเดียวจบ ยังไม่ทันได้หายใจเลย

"อ้าว! นี่เราไม่รู้รึไง อยู่ชมรมบาสแท้ๆ ยังไม่รู้อีกหรอ ว่าโรงเรียนเราน่ะ จะมีการแข่งบาสชายภายในโรงเรียนนะ อาทิตย์หน้านี่แล้วด้วย ส่วนบาสหญิงนี่ก็รู้สึกว่าจะปลายๆ เดือนนี้แหละ และที่สำคัญแพนมันก็ต้องลงแข่งเป็นตัวจริงสำหรับทีมพี่ด้วยนะ หมัดเธอก็ใช่ว่าจะเบาๆ ปล่อยหมัดซะขนาดนั้นน่วมเลยมั้ยนั่นน่ะ" พี่กานต์บอกว่าอะไรนะ โรงเรียนเราจะมีแข่งบาสฯ ด้วยหรอ เย่ๆๆ น่ามันส์แฮะ ต้องลงๆๆ

"อ้าวหรอ! แหะๆ อย่างงี้บาสหญิงทีมเติ้ลก็ขาดอีกคนนึงอ่ะสิ เพราะเราสี่คนลงอยู่แล้ว พวกพี่ก็ครบแล้วไม่ใช่หรอ ว่าแต่ อิอิ นายแพน นายเป็นไงมั่ง แค่นี้จิ๊บๆ ใช่มั้ยล่า ฮ่าๆๆ" ต้องซ้ำๆๆๆ อิอิ แล้วอีกคนหนึ่งจะเอาใครดีวะเนี่ย คิดๆๆๆ คิดไม่ออก โว้ยยย เอาไงดีวะ

"จิ๊บบ้าอะไรของเธอล่ะ หมัดหนักชะมัด ฉันไม่ช้ำเลือดช้ำหนองก็ดีแค่ไหนและ ดีนะที่ฉันยังเล่นบาสได้ ถ้าไม่ได้นะ ฉันจะเอาคืนเธอเป็นร้อยเท่าพันเท่าเลย! แต่เออนี่! น้องฉันมันก็เล่นบาสใช้ได้เลยนะ ยัยแพรน่ะ เค้าอยู่ม.3 อีกอย่างโรงเรียนเราไม่ได้กำหนดว่าต้องเป็นเฉพาะม.ปลายด้วย เธอจะให้น้องฉันอยู่ทีมเดียวกับพวกเธอมั้ยล่ะ" อืมมม ความคิดเข้าท่าแฮะ คิดก็เป็นเหมือนกันนี่ งั้นก็...

"จริงหรอ งั้นก็ดีอ่ะสิ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลยล่ะ อืมมม ไว้วันไหนต้องเจอตัวกันหน่อยแฮะ" ไม่ยักจะเคยได้ยินแฮะ เด็กม.3ที่ชื่อแพร โอ๊ยย ไม่คิดมันและ อย่างน้อยก็มีสมาชิกเพิ่ม เย่ๆๆๆๆๆ

รู้สึกว่าทุกคนจะขำกับท่าทางที่ฉันดีใจนะเนี่ย มันตลกมากนักรึไง

"ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้นะยัยเติ้ล อิอิ" ง่ะ พูดยังไม่ทันขาดคำเลย ก็โดนเหน็บแนมซะและ

"ก็ๆๆๆ แหะๆ ก็คนมันดีใจนี่ ไม่ดีใจหรอที่อย่างน้อยๆ น้องสาวก็ได้ลงแข่งบาสของโรงเรียนอ่ะ หรือว่า อยากให้คนอื่นเค้าพูดกันว่า น้องพี่กานต์ไม่มีปัญญาลงแข่งบาสเพราะขาดสมาชิกไปหนึ่งคน อันไหนมันเสนาะหูมากกว่ากันล่ะคะพี่กานต์ หึๆๆ" เป็นไงล่า เถียงมะออกใช่ม้า พี่กานต์หน้าเจื่อนไปเลยล่ะ กร๊ากกก อิอิ

"ว่าแต่แกไม่รู้จักจริงๆ หรอเติ้ล หน้าตานี่สามารถเป็นดาวโรงเรียนก็ว่าได้สบายๆ เลยนะ" หวาจริงหรอ เราตกข่าวหรอเนี่ย T^T ทำไมแกไม่เคยบอกฉันเรื่องน้องเค้าเลยวะหยก

"น้องเค้าออกจะหน้าตาน่ารัก แกไม่เคยได้ยินผู้ชายห้องเราพูดถึงน้องเค้ามั่งหรอ" เอาเข้าไปไอ้เพื่อนพวก
นี้ แกไม่เคยได้ยินรึไงเอมี่ โบราณเค้าว่าคนล้มอย่าข้าม ยัยพวกนี้มันก็โดดดึ๋งๆ บนตัวฉันก่อนจะข้ามเลยนะเนี่ยแต่ก็ลืมไป แกมันเด็กนอก - -"

"อีกอย่างนะ น้องเค้าติดอันดับเด็กเรียนของสายเลยนะจะบอกให้ ฉันก็ยังอึ้ง พี่ก็งั้นๆ อ่ะแต่น้องนี่แบบ...นะ" ไทม์ เรื่องของเธอก็ไม่พ้นเรื่องการเรียนล่ะน้า ฉันรู้ว่าแกเป็นเด็กเรียนแต่ก็ไม่ต้องบอกข้อดีของน้องเค้าเรื่องนี้ก็ได้

"อ้าวไทม์ ไหงพูดงั้นอ่ะ ฉันเสียหายนะเนี่ย หุหุ" ชิส์ พูดความจริงก็ไม่ยอมรับ เนอะ

"ฉันพูดเรื่องจริงนี่ ถ้านายเก่งจริงก็เอาให้ได้ที่หนึ่งประจำสายสิ ไม่ก็ เอาให้คะแนนน่ะมากกว่ายัยเติ้ลให้ได้" - -" ทำไมสุดท้ายต้องมาลงที่ฉันวะ แต่ก็นะ จะบอกว่า นายแพนมันคะแนนน้อยกว่าฉันคะแนนสองคะแนนตลอดอ่ะค่ะ

"เอาน่าๆๆๆ พอเหอะ เลิกเถียงกันได้แล้ว ยังไงก็กลับบ้านกันเหอะ นี่ก็ดึกและ แยกย้ายๆๆ" พี่กานต์บอก

ฮ้าววววว เช้าที่สดใส เมื่อคืนนอนซะเต็มอิ่มเลย เฮ้อออ สบายจัง ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า แต่แปลกแฮะ วันนี้ฉันตื่นเองได้ด้วย อิอิ ประวัติศาสตร์ อาบน้ำแต่งตัวเลยดีกว่า หุหุ

"พี่กานต์~~~ ตื่นรึยัง เช้าแล้วน้า เดี๋ยวไปเจอเจ๊เบียบไม่รู้ด้วย เร็วๆ ดิ จาได้ไปด้วยกัน" ฉันแหกปากทุบประตูหน้าห้องนอนพี่ชายตัวเอง

"จึ๊กๆๆ" เอ๊ะ อะไรฟะ ใครมาสะกิดฉันเนี่ย

พอฉันหันขวับไปก็เจอพี่กานต์ยืนเท้าสะเอวรออยู่แล้ว

"แหะๆ ทำไมไม่พูดอ่ะ ปล่อยให้เติ้ลบ้ายืนพูดกับประตูอยู่นั่นแหละ เชอะ คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงกลัวไม่ตื่น" เฮอะ มีที่ไหน ปล่อยให้น้องตัวเองพร่ามอยู่กับประตู - -" ไอ้พี่บ้า ชิส์

"นี่ๆ ไม่ต้องเลย เราอ่ะแหละ ไปยืนเคาะประตูทำไม พี่ตื่นก่อนเราอีกไม่รู้หรอไง อิอิ น้องสาวช้าน เป็นบ้าไปและ อีกหน่อยต้องพาไปพบสัตว....เอ้ย จิตแพทย์น่ะ" มันต่างกันมั้ยล่ะเนี่ย ถ้าให้ฉันเลือกสู้ไม่เอาเลยซัก
อันจะดีกว่า อยู่ดีไม่ว่าดีไปพบหมอสัตว์...เอ๊ะ สัตว์ จ๊ากกกกกกก ไอ้พี่บ้า

"เชอะ มาว่าเค้าอีก งอนแล่ว" ฉันพูดแล้วเดินแก้มป่องลงไปหาอะไรกินข้างล่าง นี่ๆ ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่กินนะ แต่ฉันหิววว T^T

"แม่ขา~ เติ้ลไปก่อนน้า ไม่อยากเดินกับพี่บ้า บ๊ะบายค่ะแม่" แล้วฉันก็เดินไปหยิบนมซักกล่องที่ตู้เย็นแล้วเดินออกจากบ้าน

"อ้าวลูก กานต์เค้าไปแหย่อะไรลูกล่ะ งอนซะ" แม่พูดไปยิ้มไป

มันเป็นเรื่องปรกติน่ะค่ะ เพราะว่าพี่กานต์จะชอบแหย่ฉันประจำ แต่ฉันก็ยังไม่ชินอ่ะนะ มันเจ็บ
จ๊ายยยเจ็บใจ เฮอะ มีอย่างที่ไหน แกล้งน้องอยู่นั่นแหละ

ฉันถึงโรงเรียนตามเวลาปรกติของฉัน แต่ที่แปลกไปคือวันนี้ฉันไม่ได้มากับพี่กานต์ ฉันมาคนเดียว!!!

"ดีจ้า หยก เอมี่ ไทม์" ฉันพูดแล้วก็วางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะ

"หวัดดีจ้ะ" น่ะ ประสานเสียงกันอีกและ เธอนัดกันบ่อยรึไง - -^^^

"ว่าแต่ฉันอยากเห็นน้องนายแพนจังเลยอ่ะ ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเลยน้า" ฝีมือการเล่นบาสฯ จะเป็นยังไงบ้างนะ จะเล่นห่วยแตกเหมือนพี่รึเปล่าเนี่ย นิสัยเป็นยังไงล่ะ จะเข้ากันได้มั้ยเนี่ย

"เดี๋ยวก็เห็นเองแหละน่ะ ยังไงก็ต้องให้น้องเค้าโชว์ฝีมืออยู่แล้วน่า ใช่มั้ยล่ะ หวังว่าแพนมันคงจะไปบอกน้องมันแล้วนะ" หยกเสริม

"ก็ขอให้เป็นอย่างงั้นแล้วกัน"

เฮ้อออ ทำไมวิชาสังคมมันน่าเบื่ออย่างงี้วะเนี่ย ละติจูดลองติจูดบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ไม่เข้าหูซักเรื่อง ฉันไม่ได้อยากเป็นนักธรณีวิทยานะเฟ่ย จะสอนอะไรนักหนาวะ เดี๋ยวตอนสอบก็ออกโคตรหิน โอ๊ยย จะบ้าตาย

 การเรียนวิชาสังคมฯ เป็นวิชาที่ฉันเบื่อมากที่สุด เพราะฉันไม่ค่อยถนัดวิชานี้น่ะ มันจำๆๆๆๆ อย่างเดียวเลย สมองฉันมีอะไรให้จำมากกว่านี้เยอะแยะ อิอิ

สุดท้ายการเรียนสี่คาบแรกในตอนเช้าก็จบลงจนได้ ให้มันได้อย่างงี้สิ ง่วงชะมัดเลย แต่วันนี้ช่วงบ่ายมีคาบว่างด้วยนี่ ยะฮู้! ไปเล่นบาสดีกว่า แต่เอ่อ...คือ กินข้าวเที่ยงก่อนดีกว่าเนอะ

"เฮ้ยหยก ซื้อให้ฉันชามดิ เหมือนเดิมนะ เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำให้" คนเยอะมากๆ บอกให้ยัยหยกซื้อให้อ่ะแหละดีแล้ว

"โอเคจ้า ฉันเอาชาเขียวแล้วกัน"

อะโฮะๆๆ ดีใจจังงง วันนี้มีชาเย็นของโปรดฉันด้วย อร้อยยยอร่อย ว่ามั้ยคะ แหะๆ

"ป้าคะ ชาเย็นหนึ่ง ชาเขียวสามค่ะ" ซื้อไปเผื่อยัยสองคนนั้นหน่อยดีกว่า มันก็ชอบชาเขียวนิ แต่ฉันไม่ชอบอ่ะ กลิ่นมันทะแม่งๆ ยังไงชอบกลไม่รู้

แล้วฉันก็เดินไปที่โต๊ะประจำของพวกฉัน ซึ่งมีหยก เอมี่ และไทม์รออยู่ก่อนแล้ว ทำไมไอ้พวกนี้มันเร็วกันจัง
วะเนี่ย

"อ้ะ ชาเขียวของพวกแกสามคน" ฉันพูดแล้วก็โยนให้ทีละคน แต่ว่านะ มันรับได้ทุกคนแหละ เพราะว่ามัน
ก็ต้องฝึกรับหน่อยใช่ม้า ปลายเดือนนี้แล้ว

"เค จัยมากๆ" เอมี่บอก สองคนที่เหลือก็พยักหน้าเออออกันตามไป

เอ๊ะ นั่นใครล่ะเนี่ย กระหนุงกระหนิงกับนายแพนจริงๆ ม่อเด็กแหง รู้สึกจะม.3แฮะ โอ๊ยยย แต่หมั่นไส้โว้ยยย ประเคนให้ทุกอย่าง หงุดหงิดเฟ้ย

"แกมองไรอ่ะเติ้ล ฉันเห็นแกจ้องโต๊ะนู้นมานานแล้วนะ ตะเกียบที่ถืออยู่อ่ะจะโดนแกบดละเอียดแล้วน่ะ" แกก็พูดซะเว่อเลยหยก แหม แค่นี้มันไม่โดนบดง่ายๆ หรอก

"ก็ไม่มีไรหรอกน่ะกินต่อเหอะ" ฉันบอกปัดๆ แต่สายตาก็ยังจ้องสองคนนั้นอยู่ดี แหม คุยกันเข้าที่เข้าทาง แหวะ!

"เป๊าะ!" เฮือกกก ไรว้า ไม่โดนบดแต่โดนหักหรอเนี่ย ตะเกียบช้านนน T^T

"เอ่ออออ เติ้ล แกเป็นไรมากป่าววะ แต่ฉันเห็นแกมองโต๊ะนั้นนานแล้วนะ หรือว่า......" หยกพูดพร้อมส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "แกหึงสองคนนั้น"

เฮ้ยยย ไม่มีทาง ฉันไม่ได้คิดอะไรซักหน่อย จะไปหึงทำไม

"หมั่นไส้แค่นั้นแหละย่ะ ควงผู้หญิงไม่เว้นแต่ละวัน แหวะ ม่อเด็ก"

"เติ้ล นี่แกหึงน้องสาวมันหรอ ฉันนึกว่าแกจะมีความคิดที่ดีกว่านี้นะ มันไร้สาระมากๆ อ่ะ" ว้ากกก แกพูดว่าไรไทม์ น่ะ...นั่นน้องสาวมันหรอ คนที่บอกว่าชื่อแพรอ่ะนะ ทำไมฉันไม่เอะใจอะไรเลยน้า หน้าตาก็ออกจะเหมือนกัน

"ฮ่าๆๆๆๆ พูดแต่ละอย่างได้ใจมากเลยว่ะไทม์ อ่านหนังสือต่อไปเหอะ" เอมี่ - -" แกจะตอกย้ำฉันอีกนาน
มั้ยวะ

แล้วพวกมันก็หัวเราะกันทั้งโต๊ะ ฉันบอกแล้วไงว่าคนล้มอย่าข้าม แล้วอีกอย่าง ฉันไม่ได้หึงมันซะหน่อย คิดอะไรมาก เฮ้อออ...

Little deviL