ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {EXO FIC} หวง... [BAEKDO ft. EXO]

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 : Tomorrow [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 57


    Kyungsoo Part

     

     

    “แบค แบค เป็นอะไร” เขาไม่ยอมตอบผมแต่ถอยออกมาให้ผมเดินเข้าไปดูในห้อง

     

     

    “เห้ยยยยยยย” ภายในห้องไม่มีอะไรมากเท่าไหร่ แต่ที่ทำให้ผมร้องออกมาน่ะเพราะห้องน้ำ....................ห้องน้ำกระจกใส!!!!!!!! WTF!!! แต่มันยังโอเคตรงที่มีม่านบังไว้ แต่ก็ไม่โอเคเท่าไหร่เพราะม่านมันเป็นสีขาวขุ่น

     

     

    “.....” แบคฮยอนฮยองเงียบไปเลยสิครับ ผมก็พูดไม่ออกเหมือนกันเพราะสิ่งที่เห็นมันทำให้พูดไม่ออกและยากเกินกว่าจะบรรยาย ใครไม่เป็นผมก็ไม่รู้หรอก

     

     

    “เข้าไปกันเถอะแบค” ผมพยายามเปล่งเสียงออกมาให้ดังที่สุด ชวนแบคฮยอนฮยองเข้าไปในห้องก่อนแล้วค่อยคิดวิธีแก้ก็แล้วกัน

     

     

    “.....อืม” แบคฮยอนฮยองเปล่งเสียงออกมาจากลำคอเบาๆแล้วเดินเข้าไปในห้องช้าๆ

     

     

    ผมเดินเข้ามาในห้องแล้วล้มตัวลงนอนลงบนเตียงและคิดวิธีแก้ปัญหากับเรื่องนี้ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาก็ยังหาวิธีไม่ได้ก็ได้แต่นั่งรอแบคฮยอนฮยองออกมาจากห้องน้ำและตกลงกันว่าจะทำยังไง

     

     

    “แบค!!!! เสร็จรึยัง ออกมาคุยกันหน่อย” เมื่อเห็นว่าอีกคนเข้าห้องน้ำนานไปผมเลยร้องเรียกเผื่ออีกคนแอบไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ

     

     

    แกร๊ก<<<สักพักประตูห้องน้ำก็เปิดออกมา แบคฮยอนฮยองเดินออกมาจากห้องน้ำและนั่งลงข้างๆผม

     

     

    “มีอะไรเหรอคยองของแบค” ทำหน้าเศร้าแต่พูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้บอกตรงๆผมเดาอารมณ์ไม่ถูกว่ะ

     

     

    “เราจะทำยังไงดีอ่ะแบค”

     

     

    “คยองหมายถึงอะไร เรื่องห้องน้ำน่ะเหรอ?” แบคฮยอนฮยองถามแล้วตีหน้าซื่อใส่ผม

     

     

    “อืม.....” ตอบไปเสียงเบาๆแล้วทำหน้านิ่งไว้เพื่อบอกว่าไม่สนุกด้วย

     

     

    “แบคคิดได้แล้วน่า เอางี้มั้ยแบคจะให้คยองอาบน้ำก่อนแล้วแบคจะไปนั่งรอในห้องเซฮุน พอคยองอาบเสร็จแล้วค่อยไปเรียกแบค” แบคฮยอนฮยองพูดออกมาและทำหน้าประมาณว่าเป็นไง ฉันเจ๋งมั้ยที่คิดแบบนี้ได้ อะไรประมาณนั้นซึ่งมันทำให้ผมหมั่นไส้มากกกก คิดแล้วก็ยื่นมือไปบิดจมูกทีนึง บิดหูอีกสองข้าง แล้วคนข้างๆก็เบ้หน้าเพราะเจ็บ แต่ผมว่ามันน่ารักอ่ะ โอ๊ยยยยทนไม่ไหวแล้วขอหยิกอีกนิดน่า มันน่ารักเกินไปจริงๆ ผมมั่นใจว่าถ้าใครมานั่งอยู่ตรงนี้ก็ต้องคิดแบบผมแน่ๆ

     

     

    “งื้ออออ ทำไมแบคน่ารักอย่างนี้ งื้ออออ” ก็เล่นกันไปนานพอสมควรแล้วชานยอลฮยองก็มาเคาะห้องเรียกบอกว่าเมเนเจอร์ฮยองให้ไปรวมตัวกันที่ห้องซูโฮฮยอง

     

     

     

     

    “เมเนเจอร์ฮยองมีอะไรเหรอครับ” ผมถามเมเนเจอร์ฮยองทันทีที่มาถึงห้องของซูโฮฮยอง เมเนเจอร์ฮยองยิ้มก่อนจะพูดออกมา

     

     

    “พรุ่งนี้เช้าจนถึงเวลาก่อนซ้อมคอนเสิร์ต.....” เมเนเจอร์ฮยองพูดแล้วทำหน้าเครียดๆแต่ก็เปลี่ยนเป็นยิ้มแทน “ฮยองจะให้ทุกคนทำตามใจชอบ อยากจะไปที่ไหนก็ไปได้ตามใจแต่ขออย่างนึงคืออย่าไปคนเดียว เพราะกรุงเทพมันซับซ้อนกว่าที่พวกนายคิดมากนะ” หลังจากที่เมเนเจอร์ฮยองพูดจบพวกเราก็โผเข้ากอดเมเนเจอร์ฮยองทันที เมเนเจอร์ฮยองมักจะใจดีกับพวกเราเสมอแหละครับ

     

     

    “รักเมเนเจอร์ฮยองที่สุดเลยยยย” แบคฮยอนฮยองพูดแล้วก็ทำท่าน่ารักใส่เมเนเจอร์ฮยอง งื้ออออ ไอ้หมาบ้าน่ารักเกินไปแล้ววววว

     

     

    (คยองแลดูอาการหนักนะลูก : ไรท์)

    (ขอวันนี้วันเดียวเหอะนะไรท์ ทนกับความน่ารักมาสองปีกว่าแล้วเนี่ย : คยอง)

     

     

    “แบค คยองไปอาบน้ำก่อนนะ” พูดแล้วก็หันไปหาอีกคนที่กำลังนั่งเล่นกับเมเนเจอร์ฮยองอยู่ เจ้าของชื่อก็หันหน้ามาพยักหน้าแล้วยิ้มให้ผม ผมยิ้มกลับไปและเดินไปอาบน้ำที่ห้องของตัวเอง

     

    75%

     

    -30 นาทีผ่านไป-

     

     

    ผมอาบน้ำเสร็จและกำลังจะไปเรียกแบคฮยองมาอาบน้ำ โชคดีที่ห้องของผมกับเซฮุนห่างกันแค่สามห้องผมก็เลยไม่ลำบากเท่าไหร่นัก

     

     

    ก๊อกๆๆ <<<ผมเคาะประตูห้องของเซฮุน รอไม่นานคนในห้องก็เดินมาเปิดให้ผม ผมยิ้มขอบคุณเซฮุนก่อนจะเดินเข้ามาและกวาดตามองหาแบคฮยอง.....ที่นอนขึ้นอืดอยู่บนโซฟา ผมคิดว่ามันคงลำบากน่าดูกับการปลุกแบบธรรมดา ดังนั้นผมก็ต้องใช้วิธีของผมแล้วล่ะ

     

     

    “อั่ก”

     

     

    “แบคฮยองงงงง ไปอาบน้ำได้แล้ววววว !!!!!

     

     

    “เห้ยยย ลุกไปก่อนดิ มันหนักนะคย๊องงงงง” ครับ วิธีของผมก็คือการกระโดดขึ้นไปทับนี่แหละครับ

     

     

    “ก็ได้ๆ.....” ผมค่อยๆลุกขึ้นมาจากหลังของแบคฮยอง “ไปอาบน้ำเร็วๆไป๊” ผมพูดพร้อมกับทำมือไล่

     

     

    “ให้ฮยองหอมแก้มก่อนดิถึงจะไป”

     

     

    “ห๊ะ?????” เพราะผมมัวแต่อึ้งนี่แหละครับแบคฮยองมันก็เลยฉวยโอกาสหอมแก้มผมแล้วก็วิ่งออกไปจากห้องเลย ผมไม่ทันได้ตั้งตัวก็เลยได้แต่ยืนค้างอยู่อย่างนั้น เห้ย!!!นี่ผมใจเต้นแรงทำไมวะ ฮยองมันก็แค่ชอบสกินชิพก็เท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอกน่า

     

     

    “ไงฮยอง อึ้งเลยดิ” เป็นเซฮุนที่เข้ามาถามผมด้วยน้ำเสียงสีหน้าท่าทางกวนทรีนเป็นที่สุด นี่ถ้าไม่ติดว่าผมเตี้ยกว่ามันนี่คงถีบปลายจมูกของมันให้เบี้ยวจนหายหล่อเลยอ่ะ

     

     

    “แบคฮยองฮยองก็แค่เป็นพวกที่ชอบสกินชิพเท่านั้นแหละน่า ไม่มีอะไรมากหรอก” ผมก็แค่คิดในแง่ดีเท่านั้นแหละ

     

     

    “ไม่อ่ะ ผมว่าแบคฮยอนฮยองชอบฮยองมากกว่า”

     

     

    “ไม่จริงหรอกน่า ฮยองเค้าก็แค่อยากแกล้งกันเฉยๆมากกว่าน่า เซฮุนอย่าคิดมากดิ” ผมพูดและก็ฉีกยิ้มกว้างไปให้เซฮุน

     

     

    “ถ้ามันเป็นแบบที่ผมพูดจริงๆก็อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ” เซฮุนพูดทิ้งท้ายไว้และก็เดินไปนอนคว่ำหน้าที่เตียง แต่ตั้งแต่ผมเข้ามาผมยังไม่เห็นรูมเมทของมักเน่ตัวแสบเลยนี่นา

     

     

    “เซฮุนนา จงอินไปไหนเหรอ”

     

     

    “ไปนั่งเล่นที่ห้องซูโฮฮยองยังไม่มาเลยอ่ะ สงสัยคงเมาจนกลับห้องไม่ได้แล้วล่ะ”

     

     

    “อืม ขอโทษที่กวนเวลานอนนะ เซฮุนนอนไปเถอะฮยองไม่กวนแล้ว” ผมพูดแล้วก็ทิ้งตัวลงนั่งกับโซฟาเพราะไม่มีอะไรทำ แต่สิ่งก่อสร้างที่อยู่ตรงหน้าทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ ทำไมห้องน้ำของเซฮุนมันไม่ป็นแบบของผมวะ โรงแรมนี้มันชักแปลกๆแฮะ แต่ก็คงไม่มีอะไรหรอกมั้งอย่าคิดมากเลยน่าคยองซู

     

     

    -20 นาทีผ่านไป-

     

     

    แบคฮยองมาเรียกผมที่ห้องเซฮุนก่อนที่พวกเราจะเดินกลับห้องพร้อมกัน เมื่อมาถึงห้องแล้วผมก็ทิ้งตัวลงกับเตียงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คทวิตเตอร์แอคเคาท์ที่มีเฉพาะเมมเบอร์ที่รู้ ตอนนี้แบคฮยองก็ทำคล้ายๆผมเนี่ยแหละ พวกเราเช็คทวิตเตอร์กันก่อนนอนทุกคืน ผมเลื่อนทามไลน์ดูทวีตของแฟนคลับบ้าง ดูรูปของบ้านแฟนไซต์บ้าง ดูรูปของแฟนคลับที่จับผมจิ้นกับคนนั้นคนนี้บ้าง แต่สายตาของผมก็ไปสะดุดอยู่ที่รูปหนึ่งซึ่งมันเป็นรูปของวันนี้ที่ผมหลับอยู่บนเครื่อง และมันเป็นรูปที่แฟนคลับแคปมาจากไอจีของคนข้างๆผม ผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะถ้ามันเป็นรูปที่หน้าผมมันดูดีกว่านี้อ่ะ แล้วดูแคปชั่นดิหลับลึกขนาดนี้นี่นายจะรู้มั้ยนะว่าฉันปลุกนายมานานแล้วน่ะ ไอ้หมีขี้เซาเอ้ย :P’

     

     

    “ย๊า.....” กำลังจะหันไปด่าอยู่แล้วนะถ้าไม่ติดว่าคนข้างๆหลับไปแล้วน่ะ คอยดูเถอะพรุ่งนี้ไม่รอดแน่ แต่ก็ “ฝันดีนะแบคฮยอง ฝันถึงผมบ้างนะ” แล้วก็ ฝันดีนะครับเอ็กโซแอลทุกคน

     

    100%
     

    Talk : ไรท์กลับมาแล้วหลังจากหายไปเกือบเดือน ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่ตอนปิดเทอมกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่แล้วโดนสั่งห้ามแตะคอม แค่จะเล่นโทรศัพท์ยังโดนจ้องจนเสียวสันหลังวาบเลยเนี่ย นี่ไรท์ก็เพิ่งเปิดเทอมก็เพิ่งได้แตะคอมเพราะว่าก่อนหน้านี้พี่สาวไรท์มันอยู่ด้วยตลอดเวลาเลย ถ้าไรท์เล่นมันก็จะไปฟ้องพ่อกับแม่อีก ชีวิตนี้แม่งอยู่ยากขึ้นทุกวันว่ะ T__T ช่างเถอะ ตอนนี้พี่ไรท์ไม่อยู่มันกลับบ้านไปเตรียมสอบ CPIRD วันที่ 25-26 นี้ ไรท์ก็เลยได้เวลาอัพฟิคแล้วปริ่มอ่ะ @pw_bd_0506 ทวิตเค้านะแจ๊ะ อย่าลืมฟอลมานะ คุยได้ ด่าได้ ทวงฟิคได้จ้ะเค้าไม่กัดเพื่อนเอาตะกร้อครอบปากไว้แล้ว เอ๊ย ไม่ใช่!!! ข้ามๆการทอล์คนี้ปายยย อย่าลืมนะเห้ย ฟอลมาด้วย บายแกรขอตัวไปทำการบ้านต่อก่อน


    Talk :
    แฮะๆ ไรท์กลับมาแล้วหลังจากที่เข้าสู่สนามรบไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ สอบหนักมากกกก พรุ่งนี้วันสถาปนาโรงเรียนไรท์ เบ็ญจะมะมหาราชนะเออ มีใครสนใจมามั้ยเดี๋ยวไรท์ไปรับถึงที่เลย ฮอร์โมนมาละขอบายไปดูก่อนนะ พรุ่งนี้ถ้าว่างจะมาอัพให้ครบเลย วันนี้แต่งสดแหละคิดแทบไม่ออกแต่งตั้งแต่หกโมงกว่า บ๊ายบายยยยย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×