คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [INTRO THE raindrop : LUHAN say]
"Love may last for just a moment
but memory can make that moment last forever..."
ความรักอาจเป็นแค่เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
แต่ความทรงจำสามารถทำให้ชั่วเวลาสั้นๆนั้น เป็นเวลาที่นิรันดร์ได้
[LUHAN say]
..อ่า..ฝนหรอครับ..มีอยู่เรื่องหนึ่งมันเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่ผมไม่เคยลืมเลย ตอนนั้นผมอายุ 7 ขวบครับและมีเพื่อนข้างบ้านซึ่งเด็กกว่าผมประมาณสองปีผมจำชื่อเค้าไม่ได้แล้วเพราะเรื่องมันผ่านมาหลายสิบปีแล้วละ ที่ผมสนิทกันเพราะเราอยู่บ้านติดกัน พ่อแม่ของพวกเราสนิทกันเลยทำให้ทั้งผมและเค้าก็มารู้จักกัน แล้วมีอยู่วันหนึ่งเราไปเล่นที่สนามเด็กเล่นที่หมู่บ้าน แล้วฝนก็ตกลงมาหนักมากเราเลยไปหลบอยู่ใต้เครื่องเล่นชนิดหนึ่ง แต่หลบไปสักพักฝนก็ไม่ยอมซาสักทีเค้าเลยพูดกับผมว่า
“เสี่ยวลู่..เราไปเล่นน้ำฝนกันมั๊ย? ฝนไม่ยอมซาเลย”
“เดี๋ยวไม่สบายนะ”
“ครั้งเดียวน่ะ นะนะๆ”
“อ่า..ก็ได้”
จบประโยคนั้นเค้าก็จูงมือผมให้ไปเล่นน้ำฝนด้วยกันถึงแม้ตัวเราจะเลอะโคลนแค่ไหน แต่ในตอนนั้นผมมีความสุขมาก มันทำให้ผมลืมเรื่องทุกเรื่องไปทั้งหมด ลืมทุกอย่างสนใจแค่คนที่จูงมือผมด้วยความอบอุ่นเพียงอย่างเดียวโดยลืมไปว่า
..วันนั้นเป็นวันสุดท้ายและ..
..เป็นประโยคสุดท้ายที่ผมได้คุยกับเค้า..
เพราะวันรุ่งขึ้นเค้าต้องย้ายบ้านไปครับ ทำให้ผมไม่ได้เจอเค้าอีกเลย
..ไร้คำบอกลา..ไร้เสียงหัวเราะ..
..เหลือไว้เพียงคราบน้ำตาและแสงอาทิตย์ของวันต่อๆไป..
..ความสุขเพียงชั่วครู่..ให้เวลาเพียงนิดเดียว..
..กลับเสียความรักไป..ตลอดกาล..
..แต่มันคุ้มรึเปล่าละ..กับความสุขนั้น..
-เมืองต้าหลี่ มณฑลยูนนาน ประเทศจีน-
ผู้คนมากมายแต่ไร้คนรู้จัก ร่างบางเดินไปตามทางที่คุ้นเคย สายตาหยุดที่คนๆหนึ่งซึ่งคล้ายคนที่ไม่เจอมานานหลายสิบปี เวลาหยุดมุนสายตาจับจ้อง..แต่ไร้ความกล้า ไร้ความกล้าที่จะเข้าไปพูดคุยว่าเค้าชื่ออะไร..ใช่คนที่เราเฝ้ารอรึเปล่านะ? หรือแค่ตาฝาด? จุดจบสุดท้ายเลือกที่จะเดินไปทางลัดเพียงเพราะ..ไม่กล้าพอที่จะเดินผ่าน..กลับถึงห้องปิดประตูล้มลงกับพื้นห้องที่หนาวเย็นจากอากาศภายนอก ร่างเล็กล้มลง..ร้องไห้..เสียดาย..โทษตัวเองที่ไม่กล้าพอ..
..ปัจจุบันเฝ้ามองหาความรักในอดีต
จนลืมเลือนสิ่งใกล้ตัว
แต่บางทีแม้สิ่งใดอยู่ใกล้มากเกินไป
หากไร้ความกล้า
..มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเหมือนกัน!!
ความคิดเห็น