ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การต่อสู้(13เปอนะ)(ตอนนี้สั้นนะ)
นี่มันตัวอะไรกันเนี่ย มันใหญ่กว่ามด(ผู้แต่ง....อธิบายให้มันดีๆน่อย - -)ร่างมัน.......
มันเป็นแบบนี้เลย รูปร่างคล้ายสิงโต แต่ตัวใหญ่กว่า3เท่า ตรงคอมีเกล็ดของงู ส่วนข้างหลังคอนิดน่อย(ก็ตัวมันน่ะล่ะ)เป็นเกล็ดเหมือนของตัวนิ่มแต่ปลกคุมไปด้วยขนนกหลากสี ส่วนตรงหน้า มีขนนกหลากสีมากมาย มีฟันที่แหลมคม ดุจมีดสปาต้า กรงเล็บยาวดุจมีด และคมดุจมีดสปาต้า หางเป็นหางปลาที่แปล่งประกายเมื่อเจอความมืด แต่คีบตรงหางแหลมคมอย่างกับดาบ มันน่าจะฆ่าฉันตายเพียงแค่สบัดหางเลยล่ะ แล้วฉันจะทำอย่างไรล่ะเนี่ย จะหนีก็หนีไม่พ้น เพราะมันมีปีก เอ๊ะ!? ลืมบอกรึป่าว?? มีทางเดียวคือสู้ แต่เอ๊ะ!! จะสู้ยังไงล่ะเนี่ย?? เอิ่ม....... อ้อ!! กระดาษวิเศษ ใช่เลยใช่ๆ เยส!! งานนี้ชนะแน่ วะฮะฮะฮ่า...... ว่าแล้วก็หยิบกระดาษขึ้นมา เปิด...... อ๊ะ!! มีข้อความใหม่แล้ว!! 'กระดาษวิเศษ จะบอกเธอเป็นขั้นๆตอนๆ (1)แปลงร่าง (2)ท่องคาูถาดังนี้ - "สวอรึดึมาจิมาจิคัลลึ ข้าขอพลังแห่งดาบวิเศษด้วยเถิด!!" ' มีเครื่องหมายอัศเจรีย์ด้วย - - '(3)ต่อสู้ด้วยดาบ (4)หากมันใกล้ตาย ให้ท่องคาถาจับ - "คาแอปเชอร์เรอรุมอสรามารึโน่ ข้าขอจับสัตว์ตัวนี้ด้วยเถิด~!!" เธอก็จะได้มันเป็นยานพาหนะของเธอและสัตว์สำหรับการต่อสู้ด้วย' อืม...... เข้าใจแล้ว
"ข้าพระเจ้า ของสิทธิในการแปลงร่างด้วยเถิด~!!" แว้บ!! แสงต่างๆมาวนรอบๆและ........ กรี๊ดดดดดด!! ไม่มีเสื้ออีกแล้ว ถุงเสื้อ~ TT^TT ฉันรีบคว้าเสื้อ+กางเกงที่อยู่ข้างในมาใส่อย่างรวดเร็ว เพราะว่าสัตว์ประหลาดมันใกล้เข้ามาแล้ว
"โหก~!!" เจ้าสิงโตมันโผเข้าใส่ตัวฉันและตะครุบ แต่ฉันดึงขนปีกของฉันออกมาและยอนออกไปตรงหน้าและใช้คาถาโล่ป้องกัน ขนปีกจึงปลิวไปข้างหน้าและแปลงกายเป็นโล่ขนาดใหญ่มันจึงตะครุบโดนโล่ขนปีกเหล็กขนาดใหญ่แต่........
"แอ้ค!!" ไอ้ขนปีกที่เพิ่งจะถูกเสกให้เป็นโล่ทับตัวเรามาเต็มๆเลย โอย~ ฉันพลักโล่ออกและกระโดดตีลังกา ถอยหลังออกมาและท่องคาถาอัญเชิญดาบ "สวอรึดึมาจิมาจิคัลลึ ข้าขอพลังแห่งดาบวิเศษด้วยเถิด!!" มีแสงแท่งๆ โผ่ลออกมาจากอากาศพร้อมกับขนนกขาวบริสุทธิ์ ขาวกว่านมอีก.......เอ่อนมที่มันเป็นน้ำนะ ฉันเลยชูมือขึ้น แบมือรับแสงนั่นแบบเต็มใจเพราะว่ามันอาจจะเป็นดาบก็ได้ ดาบมันไม่ยอมลงมา ทิ้งให้ฉันยกมืออยู้อย่างนั้น ซักพัก มันก็ลงมา ฉันกำด้ามดาบเอาไว้ และหมุนๆๆๆดาบและสบัดออก แว๊บบบ~!! ดาบที่สวย+เท่
"กรี๊ดดดดดด~!!"
"0.0;" เสียงไรอ่ะ เอ่อ ถามว่าเสียงใครกรี๊ดอ่ะจะเหมาะกว่า - -
"สัตว์ประหลาดดด ว๊ายย!!" คนที่กรี๊ดก็คือผนักงานต้อนรับร้านเสื้อผ้าตะกี้นี้ สงสัยจะตกใจอย่างหนักนี๊~
อ่ะนะ...... เจ๊แกไม่ยอมหุบปากเลย บอกเจ๊แกละกัน แต่ว่า บอกแล้วจะยอมหยุดเหรอ อืม...... อ๋อ!!"หุบปากนะพี่ เงียบๆน่อย พอดีว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้น่ะ ชอบเสียงกรี๊ดเสียงว๊ายของคนมาก ได้ยินทีไรต้องขย้ำมคนเปล่งเสียงน่ะ ไม่รู้ทำไม ทางที่ดี อย่ากรี๊ดอย่าว๊ายดีกว่านะเจ๊"
มันเป็นแบบนี้เลย รูปร่างคล้ายสิงโต แต่ตัวใหญ่กว่า3เท่า ตรงคอมีเกล็ดของงู ส่วนข้างหลังคอนิดน่อย(ก็ตัวมันน่ะล่ะ)เป็นเกล็ดเหมือนของตัวนิ่มแต่ปลกคุมไปด้วยขนนกหลากสี ส่วนตรงหน้า มีขนนกหลากสีมากมาย มีฟันที่แหลมคม ดุจมีดสปาต้า กรงเล็บยาวดุจมีด และคมดุจมีดสปาต้า หางเป็นหางปลาที่แปล่งประกายเมื่อเจอความมืด แต่คีบตรงหางแหลมคมอย่างกับดาบ มันน่าจะฆ่าฉันตายเพียงแค่สบัดหางเลยล่ะ แล้วฉันจะทำอย่างไรล่ะเนี่ย จะหนีก็หนีไม่พ้น เพราะมันมีปีก เอ๊ะ!? ลืมบอกรึป่าว?? มีทางเดียวคือสู้ แต่เอ๊ะ!! จะสู้ยังไงล่ะเนี่ย?? เอิ่ม....... อ้อ!! กระดาษวิเศษ ใช่เลยใช่ๆ เยส!! งานนี้ชนะแน่ วะฮะฮะฮ่า...... ว่าแล้วก็หยิบกระดาษขึ้นมา เปิด...... อ๊ะ!! มีข้อความใหม่แล้ว!! 'กระดาษวิเศษ จะบอกเธอเป็นขั้นๆตอนๆ (1)แปลงร่าง (2)ท่องคาูถาดังนี้ - "สวอรึดึมาจิมาจิคัลลึ ข้าขอพลังแห่งดาบวิเศษด้วยเถิด!!" ' มีเครื่องหมายอัศเจรีย์ด้วย - - '(3)ต่อสู้ด้วยดาบ (4)หากมันใกล้ตาย ให้ท่องคาถาจับ - "คาแอปเชอร์เรอรุมอสรามารึโน่ ข้าขอจับสัตว์ตัวนี้ด้วยเถิด~!!" เธอก็จะได้มันเป็นยานพาหนะของเธอและสัตว์สำหรับการต่อสู้ด้วย' อืม...... เข้าใจแล้ว
"ข้าพระเจ้า ของสิทธิในการแปลงร่างด้วยเถิด~!!" แว้บ!! แสงต่างๆมาวนรอบๆและ........ กรี๊ดดดดดด!! ไม่มีเสื้ออีกแล้ว ถุงเสื้อ~ TT^TT ฉันรีบคว้าเสื้อ+กางเกงที่อยู่ข้างในมาใส่อย่างรวดเร็ว เพราะว่าสัตว์ประหลาดมันใกล้เข้ามาแล้ว
"โหก~!!" เจ้าสิงโตมันโผเข้าใส่ตัวฉันและตะครุบ แต่ฉันดึงขนปีกของฉันออกมาและยอนออกไปตรงหน้าและใช้คาถาโล่ป้องกัน ขนปีกจึงปลิวไปข้างหน้าและแปลงกายเป็นโล่ขนาดใหญ่มันจึงตะครุบโดนโล่ขนปีกเหล็กขนาดใหญ่แต่........
"แอ้ค!!" ไอ้ขนปีกที่เพิ่งจะถูกเสกให้เป็นโล่ทับตัวเรามาเต็มๆเลย โอย~ ฉันพลักโล่ออกและกระโดดตีลังกา ถอยหลังออกมาและท่องคาถาอัญเชิญดาบ "สวอรึดึมาจิมาจิคัลลึ ข้าขอพลังแห่งดาบวิเศษด้วยเถิด!!" มีแสงแท่งๆ โผ่ลออกมาจากอากาศพร้อมกับขนนกขาวบริสุทธิ์ ขาวกว่านมอีก.......เอ่อนมที่มันเป็นน้ำนะ ฉันเลยชูมือขึ้น แบมือรับแสงนั่นแบบเต็มใจเพราะว่ามันอาจจะเป็นดาบก็ได้ ดาบมันไม่ยอมลงมา ทิ้งให้ฉันยกมืออยู้อย่างนั้น ซักพัก มันก็ลงมา ฉันกำด้ามดาบเอาไว้ และหมุนๆๆๆดาบและสบัดออก แว๊บบบ~!! ดาบที่สวย+เท่
"กรี๊ดดดดดด~!!"
"0.0;" เสียงไรอ่ะ เอ่อ ถามว่าเสียงใครกรี๊ดอ่ะจะเหมาะกว่า - -
"สัตว์ประหลาดดด ว๊ายย!!" คนที่กรี๊ดก็คือผนักงานต้อนรับร้านเสื้อผ้าตะกี้นี้ สงสัยจะตกใจอย่างหนักนี๊~
อ่ะนะ...... เจ๊แกไม่ยอมหุบปากเลย บอกเจ๊แกละกัน แต่ว่า บอกแล้วจะยอมหยุดเหรอ อืม...... อ๋อ!!"หุบปากนะพี่ เงียบๆน่อย พอดีว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้น่ะ ชอบเสียงกรี๊ดเสียงว๊ายของคนมาก ได้ยินทีไรต้องขย้ำมคนเปล่งเสียงน่ะ ไม่รู้ทำไม ทางที่ดี อย่ากรี๊ดอย่าว๊ายดีกว่านะเจ๊"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น