คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Made In US ★ : 00 Hello New York!! (re-write)
CREDIT : We heart it
Hello New York!!
ทุกคนก็รู้ใช่ไหมครับว่าอเมริกาคือประเทศมหาอำนาจ ทั้งแคลิฟอร์เนีย แอลเอ ลาสเวกัส นิวยอร์ก เมืองเหล่านี้เป็นเมืองที่น่าอัศจรรย์มากในความคิดของผม มันไม่เคยหลับใหล แม้ว่าถนนจะอันตรายและทั่วเมืองก้องไปด้วยเสียงไซเลนซ์ แต่มันกลับมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด มันคือเมืองในฝันของนักล่าฝันหลายคน...หนึ่งในนั้นก็คือผม...'โอเซฮุน' นักเรียนมัธยมปลายสุดเฉิ่มจากเกาหลีใต้
New York, John F. Kennedy International Airport
ผมก้าวเท้าเหยียบลงบนสนามบินในนิวยอร์กด้วยเสื้อแจ็คเกตและเสื้อสเวตเตอร์สีอ่อนด้านใน กระเป๋าใบไม่ใหญ่มากแต่อัดแน่นไปด้วยสิ่งของและเสื้อผ้าที่แม่เตรียมมาให้กำลังทำพิษ ผมรู้อากาศที่นี่ในช่วงใกล้เปิดเทอมมันร้อน แต่ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอากาศร้อนแบบเดียวกับที่โซลรึเปล่า และนั่นกำลังทำให้เหงื่อเริ่มจะซึมออกตามร่างกายของผม แต่ช่างมันเถอะ สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือมองหาเอ็มม่า เพื่อนสนิทของแม่และคนที่ผมต้องไปอาศัยบ้านเธออยู่ตลอดระยะเวลา 1 ปี ให้ตายสิ ผมยังไม่เคยเห็นแม้แต่รูปของเธอเลย
ผมเหลือบมองไปยังจุดนัดพบของผู้โดยสารขาออก กวาดสายตาไปโดยรอบซึ่งไร้วี่แววของคนที่น่าจะใช่เอ็มม่า แต่ผมกลับเห็นชายร่างสูงในเสื้อแจ็คเกตสีเข้มกับกางเกงสกินนี่ยีนส์ขาดๆถือป้ายที่เขียนไว้ด้วยภาษาอังกฤษเป็นชื่อของผมเอง ผู้ชายคนนั้นจ้องผมอยู่นานจนผมเดินเข้าไปหาเขาพร้อมกับความหวั่นเกรงดวงตาของเขาคมกริบมากและเขาไม่ใช่คนอเมริกันแน่ๆ เพราะเครื่องหน้าหล่อคมนั่นดูคลับคล้ายกับคนเอเชียแถบเดียวกับผม แม้ว่าผมของเขาจะเป็นสีบลอนด์สว่างก็เถอะ เขาดูฮอตจนป้าคนข้างๆยังหันมองเลยล่ะ
"ฉันขับรถมา นายถือกระเป๋านั่นตามฉันมาละกัน"นั่นเป็นคำทักทายแรกที่หลุดจากริมฝีปากหยักสีสดของเขา สำเนียงภาษาอังกฤษของเขาดีมากในระดับหนึ่งเลยทีเดียว ผมนึกแปลกใจแต่ก็เดินตามร่างสูงที่สูงกว่าผมเพียงเล็กน้อยไปยังพาร์คกิ้งล็อต ผมเบิกตาโตเมื่อเห็นรถของเขา มันคือพอร์ช! พระเจ้า! นี่ผมเจอของดีตั้งแต่วันแรกเลยเหรอเนี่ย! เขาต้องรวยมากแน่ๆ รวมทั้งเอ็มม่าด้วยใช่ไหม!
"ขึ้นรถได้แล้ว ที่นี่กับที่บ้านไกลมากนะ หรือนายจะเดินไปเอง?”เขาพูดนิ่งๆผ่านกระจกรถ เขาขึ้นไปนั่งบนรถตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย แต่ช่างเถอะ เขาดูเท่เป็นบ้าเลยให้ตายเมื่ออยู่บนรถคันนี้ แต่ผมก็ทำได้แค่คิดแล้วเดินอ้อมไปยังเบาะข้างคนขับ เขาขับมันออกไปทันทีที่ผมปิดประตู เรานั่งรถกันไปเรื่อยๆโดยมีผมที่มองออกไปตามทางที่รถขับผ่าน มีตึกระฟ้ามากมายตัดกับท้องฟ้าสดใส เราผ่านสะพานมากมายรวมถึงสะพานบรู๊คลินด้วยล่ะ หวังว่าผมจะได้ถ่ายรูปมันใกล้ๆใน 1 ปีที่นิวยอร์กล่ะนะ...
เรานั่งเงียบกันเพราะผมไม่มีอะไรจะพูด ...หมายถึงผมไม่กล้าพูดมากกว่า ภาษาอังกฤษของผมยังไม่แข็งแรงเมื่อเทียบกับเขาที่ดูจะอยู่ที่นี่มานานจนชินกับสำเนียงของชาวอเมริกันไปแล้ว ผมละสายตาจากวิวด้านนอกมองไปยังถนนด้านหน้าแทน ไม่มั่นใจว่าเราอยู่ที่ไหนแต่จำได้ลางๆว่าบ้านที่ผมจะไปอยู่นั้นอยู่ในแมนแฮตตัน ให้ตาย...ผมอาจจะกำลังฝันไปจริงๆ มันเพอร์เฟ็คมากๆเลยล่ะครับ
ขับรถเข้าตัวเมืองแมนแฮตตันและเขาก็พาเราไปยังถนนสายที่ผมไม่รู้จัก ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ผมเห็นเด็กบางคนวิ่งเล่นอยู่กับเจ้าไซบีเรียนและเพื่อนๆของเขา รถเคลื่อนตัวเข้ามาจนถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ และเพราะว่าบ้านของคนอเมริกันไม่นิยมสร้างรั้วกั้นภายนอก ผมจึงเห็นถึงความหรูของมันอย่างชัดเจน ทั้งสนามหญ้าขนาดใหญ่ และสระว่ายน้ำที่เหมาะสำหรับออกกำลังกายเป็นอย่างมาก อันที่จริงก็คือ บ้านทุกหลังในละแวกนี้ก็ใหญ่โตอย่างนี้ทุกบ้านนั่นแหละ!
ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มอ่อนๆ เป็นเวลาใกล้จะเย็นแล้ว เราก้าวลงจากรถโดยมีคนตัวสูงกว่านำทางไปยังบ้านหลังใหญ่ ผมก้าวเข้าไปในบ้านที่เงียบเชียบ และไร้ซึ่งคนที่ผมควรได้เจอ ทำไมบ้านที่โคตรจะใหญ่ถึงเงียบเชียบขนาดนี้ ผมคิดแบบนั้นได้ไม่นานจู่ๆเสียงเพลงสากลชื่อดังก็ดังขึ้นและร่างของผู้คนมากมายก็กรูออกมาจากซอกมุมต่างๆของบ้าน ผมตกใจเมื่อมีใครบางคนกระชากกระเป๋าของผมไปและละเลงบางอย่างลงบนหน้าของผม มันดูเหมือนเค้กหรืออะไรบางอย่าง กลิ่นแอลกอฮอล์จากสาวผมบลอนด์ข้างๆทำให้ผมเบ้หน้า ผมเข้าผิดบ้านหรือเปล่าเนี่ย
ร่างสูงของหนุ่มเอเชียผมบลอนด์คนนั้นหายเข้าไปในวงปาร์ตี้เรียบร้อยแล้ว ทิ้งให้ผมอยู่ท่ามกลางวัยรุ่นที่น่าจะรุ่นเดียวกันพวกนี้รุมป้ายขนมหวานไปตามใบหน้า ผมควานหากระเป๋าของตัวเองจากมือของคนแถวนั้นอย่างทุลักทุเล ทุกคนดูเมาและสนุกสนานทั้งๆที่มันเพิ่งจะพ้นช่วงบ่ายมาเท่านั้น นี่มันปาร์ตี้หรืออะไรกัน โอ๊ย!! ไอ้บ้าที่ไหนมันตีก้นผมเนี่ย!
"เอาล่ะทุกคน! เห็นผู้ชายเอเชียคนนั้นมั้ย?"เสียงทุ้มของใครซักคนทำให้สายตาทุกคู่มองมาที่ผม และชายผมบลอนด์ที่ใบหน้าคมคายหล่อเหลาราวกับคนยุโรปก็ขึ้นไปยืนบนโต๊ะที่ดูเหมือนจะเป็นโต๊ะสนุ๊กพลางชี้มาที่ผม เขาส่งยิ้มที่ดูน่าหวั่นใจมาให้ นั่นเขาจะทำอะไรกับเจ้าขวดไวน์นั่นน่ะ!
“เขาคือสมาชิกใหม่ของบ้านหลังนี้ เราควรต้อนรับเขาใช่ไหม?"เขาตะโกนถามเป็นภาษาอังกฤษ ก่อนเสียงเฮจากทุกคนในบ้านหลังใหญ่จะดังขึ้น หลังจากนั้นร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรก็กระโดดลงจากโต๊ะสนุ๊กเกอร์แล้วตรงดิ่งมาหยุดที่ตรงหน้าผม "โอเซฮุน...สินะ" เขาพูดพลางเปิดขวดไวน์ราคาแพงออก แล้วแสยะยิ้ม ก่อนจะ...
ราดมันลงบนหัวของผมและตามด้วยเสื้อแจ็คเกตจนเลอะไปถึงเสื้อสเวตเตอร์ข้างในด้วย! ทุกคนดูสนุกกับการแสดงโชว์ของเขาจนผมเริ่มรู้สึกร้อนที่ใบหน้า เสียงเฮและเสียงหัวเราะสะใจดังระงม หมอนั่นมองใบหน้าแดงก่ำของผมพลางหัวเราะร้ายกาจก่อนคนอื่นๆจะจัดการเทแอลกอฮอล์ในมือลงบนหัวของผมจนชุ่มไปหมด มันผสมปนเปกับกลิ่นขนมหวานจนผมมึน ผมกัดฟันกรอดเมื่อบางคนเริ่มลูบไล้ไปตามลำตัวของผม แต่ก่อนที่จะมีเสียงหัวเราะสมน้ำหน้าผมไปมากกว่านี้...
"เฮ้!! หยุดหัวเราะสักทีไอ้พวกโง่!! กระเป๋าของฉันอยู่ที่ไหน!! " ผมตะโกนสุดเสียงพลางจ้องหน้าทุกคนในปาร์ตี้เฮงซวยนี่เขม็ง ผมกวาดสายตาหาไอ้ขี้เมาที่มันขโมยกระเป๋าใบสำคัญไปพลางกระชากมันออกจากมืออย่างแรงจนหมอนั่นเกือบล้มลงไปกองกับพื้น เดินกระแทกไหล่ใครซักคนที่ขวางทางและเดินไปยังบันไดชั้นสองทันที ไอ้หัวทองเฮงซวยนั่นทำเพียงแค่มองตามผมและหัวเราะเบาๆเท่านั้น โอเค...ผมจะต้องไม่ระเบิดอารมณ์ในวันแรกของที่นี่ ท่องไว้โอเซฮุน...
ผมกระแทกส้นเท้าเดินไปตามห้องโถงใหญ่ด้านบนอย่างหงุดหงิด เสียงเพลงกระหึ่มยังคงทำให้ผมอารมณ์เสียแทบบ้า กลิ่นแอลกอฮอล์แรงๆทำให้ผมเมาทั้งที่ยังไม่เคยกรอกมันเข้าปากเลยสักครั้ง ซวยจริงๆให้ตายเถอะ ผมเดินผ่านห้องต่างๆมากมายแต่ดันลืมคิดไปว่าห้องไหนที่มันคือห้องของผมจริงๆซะอย่างนั้น แต่ช่างมันเถอะ ก็แค่เปิดประตูเข้าไปก็เท่านั้น ไม่ใช่เวลาที่จะมาสงสัยอะไร เพราะผมกำลังจะเป็นบ้ากับกลิ่นแอลกอฮอล์...ผมอยากอาบน้ำจะแย่แล้ว!!
ผมเดินมาหยุดที่ห้องเกือบริมสุดของฝั่งซ้ายมือ เปิดประตูเข้าไปเบาๆพลางวางสัมภาระที่เลอะไปด้วยรอยขนมและน้ำหวานสีแสบตา ก่อนถอดแจ็คเกตแขวนไว้บนที่แขวนเสื้อตรงมุมห้องใกล้ๆประตู แต่สายตาดันเหลือบไปเห็นบางอย่างบนเตียงซะก่อน โอ้! นี่มันวันซวยอะไรเนี่ย!!! ทำไมจะต้องมามีเซ็กซ์กันบนนี้ด้วย ไอ้xxxx!!!!
สาวผมบลอนด์เซ็กซี่ถูกทาบทับด้วยร่างของหนุ่มผิวสีแทนผมดำ เสื้อผ้าของพวกเขาหลุดลุ่ยแต่ยังบดบังร่างของเธออยู่ แต่อีกคนกลับเหลือเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์เท่านั้น เขาหันกลับมามองผมขณะที่ยังคงลูบไล้ไปตามร่างกายของเธอคนนั้น ริมฝีปากหนาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์พลางขบเม้มที่ร่องอกอวบอิ่มของเธอเบาๆ ขณะที่ดวงตาคมจ้องมาที่ผมราวกับจะกลืนกินแทนคนใต้ร่าง ไม่นะ... ให้ตายเถอะ!!!
ผมรีบเปิดประตูและพาตัวเองออกจากห้องนั้นทันที ไม่ลืมที่จะเอากระเป๋าของตัวเองออกมาด้วย รู้สึกร้อนฉ่าไปหมดทั่วใบหน้าเมื่อนึกถึงสายตาคมที่จ้องมองมาอย่างจาบจ้วง ผมขอถอนคำพูดที่ว่าที่นี่เหมือนกับความฝันทิ้งไปให้หมด
เพราะมันยิ่งกว่าความฝันที่วาดไว้เยอะเลยต่างหาก! Shit
****แนะนำให้อ่านทุกตอนในแอพค่ะ****
TBC.
อิจงอินเปิดมาก็ป.เลยนะ(ปล้ำ) 555555 ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ เป็นฟิคที่คิดพล็อตขึ้นได้เพราะอยากไปอเมริกามากๆๆๆๆ จะไม่ทน 555555 เลยแต่งออกมาสนองนี้ดตัวเองซะเลย ฝากคอมเม้นติชมด้วยนะคะ J
ความคิดเห็น