ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] JinKook - Postman love (Feat.BTS)

    ลำดับตอนที่ #1 : Postman Love EP.1

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ย. 58


    CR.SQW





    "แม่~~~~ กุกอยากได้ฟิงเกอร์พี่จินอะ"



    "แม่~~~~ อยากได้อะอยากได้ กุกอยากได้อะ" เด็กหนุ่มวัย18ปี?เขย่าแขนผู้เป็นแม่พร้อมยื่นมือถือให้ผู้เป็นแม่ดูฟิงเกอร์พี่จินที่อยากได้ ผู้เป็นแม่ก็ได้แต่ทำหน้าเอือมระอาใส่ ของไร้สาระพันนั้นอีกแล้ว...
     
     
     
    "ในสมองแกมีแค่นี้หรือไงจองกุก อยากได้ซื้อเองดิวะ" ไม่วายเอานิ้วเขกหัวผู้เป็นลูก จนผู้เป็นลูกอดไม่ได้ที่จะนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดอันมหาศาล มันเจ็บมากจริงๆนะ ถถถถถถถ
     
     
     
    "กุกซื้อไม่เป็นอะ มันซื้อยังไงอะ กุกไม่รู้อะแม่" ทันทีที่พูดจบเด็กน้อยจองกุกก็ถอนหายใจออกมา ว่าแต่มันซื้อยังไงหรอ จองกุกผู้ใสซื่อไม่รู้จริงๆนะ เกิดมาก็มีแต่แม่ซื้อให้ ของที่อยากได้ส่วนใหญ่ก็เงินแม่ แต่อันนี้จองกุกตั้งใจเองว่าจะซื้อเอง แต่ปัญหาก็คือซื้อไม่เป็นไง -_-
     
     
     
    "ไหนๆ ไหนเอามาให้แม่ดูดิ" ฉวยโอกาสตอนที่ลูกคิดอะไรเพลินๆพรากมือถือเคสแดงลายมาริโอ้ที่พี่จินชอบมาจากมือผู้เป็นลูก จนผู้เป็นลูกสะดุ้งแย่งจากมือผู้เป็นแม่แทบไม่ทัน
     
     
     
     
    เพี๊ยะ
     
     
     
     
    เสียงตีสนั่นหวั่นไหวจากการกระทำของจองกุกเมื่อกี้ที่ตีมือผู้เป็นแม่แรงๆ โทษฐานบังอาจมาจับเคสลายมาริโอ้สุดที่รักของเขา แต่ทันทีที่จองกุกตีเสร็จก็เจอผู้เป็นแม่ยกค้อนปอนด์ใหญ่มาให้หลายสิบอัน
     
     
     
     
    ฉิบหายละไง ลืมตัวไป นี่ก็นึกว่าเพื่อนตีแรงเลย
     
     
     
     
    ถ้าพรุ่งนี้มีข่าวหน้า1เด็กหนุ่มวัย18ปีตายด้วยน้ำมือแม่ โปรดช่วยบอกผักจีมินกับคิมวีด้วยว่ามาช่วยประกันแม่กูออกมาด้วย กูสงสารแม่แรงมาก ติดคุกเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง...
     
     
     
    "สรุปคือจะไม่ให้ รู้แล้วละไงว่ามันซื้อยังไงอะ" เสียงโทนต่ำของผู้เป็นแม่ทำจองกุกเสียวสันหลังไป30ชาติเศษได้ อะไรมันจะน่ากลัวขนาดนั้น จะบอกว่าก็ซื้อไม่เป็นไงแต่ไม่กล้าพูด กลัวความผิดเมื่อกี้อยู่เลย...
     
     
     
     
    "ก็...ก็...ก็...ก็..."
     
     
     
     
    "เป็นอ่าง เถิดเทิงหรือไง พูดติดอ่างอยู่ได้ จะพูดอะไรก็รีบพูดมา เริ่มอารมณ์เสียละนะ!!" หญิงจอนอย่าโกรธชายกุกสิจ้ะ ชายกุกผิดไปแล้ว ชายกุกไม่กล้าพูด น้ำตาตกในแป๊ป...
     
     
     
     
    "ก็กุกซื้อไม่เป็นไงละ เมื่อกี้ขอโทษนะหญิงจอนของชายกุก..." ไม่วายกระดึ้บๆนั่งชิดหญิงจอนเอาหน้าถูไถข้างๆแขนหญิงจอนแบบแมว หญิงจอนจะใจอ่อนรับคำขอโทษจากชายกุกมั้ยนะ...
     
     
     
     
    "เออๆแม่ไม่เป็นอะไรละ ทีหลังก็อย่าทำแบบนั้นอีก ไม่ชอบนะรู้มั้ย เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าปีนเกลียว ตีผู้ใหญ่ด้วยความเคยตัว แม่เคยสอนอะไร แกเคยจำบ้างมั้ยจองกุก นิสัยอยู่กับเพื่อนกับแม่มันไม่เหมือนกันนะเว่ย........." หญิงจอนยังคงด่ายาวเป็นสองบรรทัดอยู่อย่างนั้น จนชายกุกเริ่มหงิดตามกาลเวลา ทำไมเวลาหญิงจอนด่ามันช่างยาวนาน จนชายกุกนี่หูซ้ายทะลุหูข้างละจ้ะ เขาพูดอะไรลอยหายไปหมด
     
     
     
     
    ก็จริงที่ว่ามนุษย์แม่เป็นมนุษย์ที่ขี้บ่น น่ารำคาญแต่ห่วงใยใส่ใจเราที่สุด...
    .
    .
    .
     
    จะบอกว่าจองกุกรู้และเชื่อเต็มเหนี่ยวเลยจ้ะ...   
     
     
     
     
    "ที่แม่ด่าแกเข้าหูบ้างแล้วใช่ไหมจองกุก"
     
     
     
     
    "อืมจ้ะ จ้ะอืม กุกเข้าใจละจ้ะ กุกจะไม่ทำละจ้ะ กุกสัญญาละจ้ะ" ก็บอกไปงั้นอะทั้งๆที่ก็ไม่ได้จำใส่สมองอันน้อยนิดของตัวเองเลย ทำความเข้าใจใหม่นะหญิงจอน ถึงชายกุกจะฟังก็จริงแต่มันเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาอะ แอร้ย...
     
     
     
     
    "ใจคอจะกวนตีนตอบแค่'ละจ้ะ'ไปถึงไหนวะจองกุก ตอบไม่ให้ความเคารพกันเลย" เหนื่อยกับมันจริงๆขนาดสอนมันยังกวนตีนใส่แม่มันอีก น่าจับยับขี้เถ้าตั้งแต่เด็กเลย ถ้ารู้ว่ามันโตมาจะเป็นแบบนี้...
     
     
     
     
    "แม่~~~~ กุกขอโทษ กุกจะไม่พูดแบบนั้นอีก แงT_T" พูดเสร็จชายกุกก็รีบกระโดดลงมาจากโซฟามากอดขาหญิงจอนแทบไม่ทัน เหมือนชายกุกจะลืมไปใกล้มือใกล้ตีน ตายแน่มึง...
     
     
     
     
    "เออๆให้อภัยแค่ครั้งนี้นะเว่ย ปล่อยมือจากขาแม่ด้วย เกะกะแบบนี้ระวังปลิวนะจ้ะ..." ยักคิ้วให้ด้วย โหดหรอโหดหรอ นี้แม่หรือหมาหรือนักเลงหน้าปากซอยฮ่ะฮ่ะ แต่จองกุกก็ทำตามที่แม่บอกรีบปล่อยมือจากขาละมานั่งข้างแม่เหมือนเดิม 
     
     
     
     
    ว่าแต่มือถือหายไปไหนวะ ควานหาแถวโซฟาก่อนนะ...
     
     
     
    แงT_T ไม่เจออะ หญิงจอนกินไปใช่มั้ย อยากล้วงปากหญิงจอนจริงๆแต่เริ่มห่วงหนังหน้าตัวเองละ หนาไปโบ๊ะรองพื้นไม่ทัน แตกเป็นเสี่ยงๆละ
     
     
     
     
    "อยู่ไหนวะเนี่ย" ควาน ควาน ควานและก็ควานอยู่นั้นแหละ จนหญิงจอนเลิกคิ้วสูง สูงและสูงขึ้น สงสัยอะไรถามมาไอตอบยูได้แต่ตอนนี้หาของก่อน ของหาย แงT_T 
     
     
     
    "ควานหาอะไรบนโซฟาของแกวะจองกุก"
     
     
     
    "หามือถืออ่า มันหายไปไหนก็ไม่รู้T_T" ขอเบะก่อนนะ มือถือหายจริงๆนี่พูดจากใจ แต่ที่ร้องไห้ออกไปไม่ใช่อะไรเคสที่ซื้อมาเป็นรุ่นลิมิเต็ทซึ่งมีมันราคาแพงมากและมีขายแค่5อันเอง ละนี่อุตส่าห์ไปรอเขาขายตั้งแต่3วันที่แล้วก่อนเขาจะขายอีก ซึ่งที่เขาซื้อเพราะพี่จินซื้อแหละ ฮิ้ง~ เคสไม่คู่แต่คล้ายกันนะเห่ย เหตุผลที่รู้นะหรอพี่จินเขาทวีตบอกในทวิตเตอร์ง่ะ  ง่อวเขิน -/-
     
     
     
     
    "เคสสีอะไรของแกละวะ บอกมาเดี๋ยวช่วยหา"
     
     
     
     
    "สีแดงลายมาริโอ้บินได้อะหญิงจอน"
     
     
     
     
    "เหมือนแม่จะเจอละวะ จองกุกยกมือเอาไว้บนหัวดิ" พูดเสร็จมือของหญิงจอนก็พุ่งทยานมาที่กระเป๋าเสื้อจองกุกทันทีที่จองกุกเอามือไว้ข้างบน เสียวไต่ติ่งนมเลยอะ แอร้ย...
     
     
     
     
    "อยู่ในกระเป๋าเสื้อแกอะไอเด็กโง่ ทำอะไรลืมเป็นคนแก่ไปได้" ไม่วายโดนเอามือถือเขกอีกรอบ โอยเคสหนูแพงอย่าเอามาตีเดี๋ยวเป็นรอยนะหญิงจอน!!! หญิงจอนเว่ย!!! หยุดมือเลย นั้นมือถือนะเว่ยนี่หัวลูกนะเว่ย 
     
     
     
     
    บางทีก็อยากตะโกนบอกว่า'ดึงสติหน่อยน่า' แต่ตามเสต็ปเดิมคือไม่กล้า แป๊ว...
     
     
     
     
    "หัวนะไม่ใช่ของเล่น มันส์มือละเกิน..."
     
     
     
     
    "โทษทีเพลินมือไปหน่อย เคสแกก็สวยนะเนี่ย ตาถึงๆผ่านตาแม่ไปได้ไงวะเนี่ย" หญิงจอนจับพลิกหน้าเคสไปมาซ้ายขวาหน้าหลังบนล่าง ทุกสารพัดอย่างอย่างมันส์มือ ถ้าอยากได้มากให้ก็ได้แต่จ่ายมาก่อน2พันนะ นี่ยังผ่อนเขาไม่หมดเลย ถถถถถถถถ
     
     
     
     
    "หยุดมือเล่นก่อนหญิงจอน ละเอามือถือคืนมา" พูดอย่างใจเย็นพร้อมยื่นมือไปขอแบบดีๆ อยากจะปรี้ดใส่แต่ปรี้ดไม่ลง ฮึ้บอยู่กลัวมันแตกละเกิน เคสลายมาริโอ้ลูกแม่ เกือบพังเป็นศพไม่เจอหน้าพ่อแกที่ชื่อ'คิมซอกจิน'ละ
     
     
     
     
     
    "ทำมาหวง จับนิดจับหน่อยก็ไม่ได้นะ ราคาเคสมันจะเท่าไหร่กัน" พูดเสร็จก็ยื่นมือถือคืนทันที อย่างที่บอกไปประโยคหน้านี้ว่าเคสอันนี้มันราคา2พัน ไม่ให้หวงและให้เล่นฟรีแบบไม่คิดอะไรกับค่าที่เสียไปมันก็ไม่ใช่สไตล์ชายกุกอะ..
     
     
     
     
     
    ก็อยากจะบอกว่าทำใจอยู่นานอะนะกว่าจะปกลงใจซื้อเคสอันนี้ แต่เห็นหน้าพี่จินว่าที่แฟนอยากได้มาทวีตในทวิตเตอร์ ใจเราก็อ่อนเอนซื้อทันทีแบบไม่คิด นั่งรอเขาก่อนจะเปิดขายตั้ง3วันแน่ะ 
     
     
     
    ชายกุกเป็นแม่บุญทุ่มนะรู้ยัง รักใครไม่ต้องเดี๋ยว ซื้อเลยไม่แคร์เงินในกระเป๋า...
     
     
     
     
    "แม่~~~~~~~~~~~~~~~" ลากเสียงยาวเรียกแม่ตัวเองจนตกใจเอง สรุปกูเรียกแม่ทำไมวะ
     
     
     
    "มีอะไรของแกวะจองกุก"
     
     
     
     
    "เรื่องเมื่อกี้ที่แม่ถามกุก ลืมไปยังอะ" 
     
     
     
    "เรื่องอะไรของแกวะ แม่จำไม่ได้หรอก" น่านไงเป็นคนแก่ขี้ลืมเองซะแล้วไง เวรกรรมตามทันเร็วจังเลยนะ
     
     
     
    "ก็เรื่องที่จะซื้อฟิงเกอร์พี่จินให้กุกไง คือกุกจะซื้อเงินตัวเองไงแต่กุกซื้อไม่เป็นอะ"
     
     
     
     
    "พูดชัดๆค่อยๆไม่งงอีกทีสิ สมองประมวลไม่ทัน" ซวยข่อยแล้วนี่ก็งงที่ตัวเองพูดเมื่อกี้เหมือนกัน บัยส์นะ...
     
     
     
     
    "กุกบอกว่ากุกจะให้แม่ซื้อให้แต่เป็นเงินของกุกจ่ายเองอะแม่"
     
     
     
     
    "โอเคเข้าใจละ ละร้านที่แกดูร้านไหนละ?"
     
     
     
     
    "ร้านไหนหรอ แฮ่ๆยังไม่มีเลย กุกแค่เปิดดูรูปเองง่ะ..."
     
     
     
     
    "ไปเปิดทวิตเตอร์ หาแอคขายของมาให้แม่ณ บัดนี้ อยากจะได้กระตือรือร้นหน่อยสิ!!"
     
     
     
     
    "ครับผมหญิงจอน ชายกุกหาแป๊ปนะ" ทำท่าตะเบะเป็นทหารก่อนที่มือจะกดเข้าไปที่แอพ'ทวิตเตอร์'นกสีฟ้าบินไม่ได้ชีวิตติดอยู่ในนั้น รู้สึกสงสารนะชีวิตอยู่แต่ในนั้น...
     
     
     
     
    แต่ทันทีที่เข้าไปก็เจอกับพี่จินทวีตพร้อมเซลก้ารูปนึง...
     
     
     
     
    @BTS_twt ที่ที่ที่ที่ที่ที่ทททท สอง!
    อาร์มี่ขอบคุณนะครับ
    อาร์มี่ที่น่ารักของผม
    เดี๋ยวผมเลี้ยงเองเลยครับ
     
     
     
     
     
    Credit Trans.@seokjin_th
     
     
     
    เพียงแค่ได้อ่านที่พี่จินทวีตจองกุกก็ถึงกับเขินทันที คนอะไรปากห้อย ทำปากทุเรศๆยังน่ารักเลย โอยน่ารักแรงเจ้าที่แรงจอมแย่งซีนเท้าเอววีดวิ่งสู้ฟัด น่ารักสลัดผักโดนใจน้องกุกมาก คนหล่อจะทำอะไรก็ดูดี แต่ขอกดเซฟรูปก่อนนะ อย่าว่าจองกุกติ่งเยอะเลย ติ่งพี่จินคนเดียวเมมมือถือเครื่องนี่แทบถวายให้เลย ในเครื่องมีแต่รูปพี่จินเต็มไปหมดเลย โอยคนมันรัก T_T
     
     
     
    ไม่อยากเป็นแค่อาร์มี่แต่อยากเป็นคนที่พี่จินรักต้องทำยังไง จองกุกยอมหมดเลยT_T
     
     
     
     
    นี่ก็อยากจะเม้นให้พี่จินมากแต่ขอเวลาเขินสัก5วินาทีก่อนละกัน ขอยิ้มเป็นคนบ้าก่อนนะ
     
     
     
     
    "จองกุก สรุปหาเจอยังวะที่ให้หาอะ มัวแต่ยิ้มอะไร จะให้แม่ช่วยปะวะ" แม่ก็ดับฝันน้องกุกจัง ฝันไปไม่ถึง2วินาทีเอาน้ำดับซะละ ใจร้ายจริงๆว่าแต่เมื่อกี้จะหาอะไรวะลืมแรงมากเลย นึกสินึก
     
     
     
     
    แอคบังทัน แอคขายของ แอคบังทัน แอคขายของ แอคบังทัน เออใช่แอคขายของบังทัน!!!
     
     
     
     
    ไม่ช้าตามความคิดนิ้วเล็กของจองกุกรีบพิมพ์หาชื่อและเริ่มตามหาตามบ้านเบสทันที่นึกได้ นี่ก็จำได้ลางๆว่าบ้านเบสรีคนที่แท็กขายของมาแต่ทำไมหาไม่เจอ เลยเปลี่ยนความคิดหาจากบ้านเบสมาเป็นบ้านคู่จิ้นแทน 
     
     
     
     
    อะเจอแล้ว ฟิงเกอร์ราคา650 660 680 700 เอาราคาไหนดีเนี่ย ราคาแม่งจะถูกจะแพงอะไรวะเนี่ยงงตับระเบิด งั้นเอา650ละกัน รู้สึกมันดีกับใจและกระเป๋าเงินเราตอนนี้มากเลย..
     
     
     
     
    ว่าแต่มันสั่งยังไง อะไรคือพรีออเดอร์ จองกุกไม่เข้าใจ...
     
     
     
    "แม่~~~~~พรีออเดอร์คืออะไรอะ กุกไม่เข้าใจ" ได้ฤกษ์นึกได้หาได้ก็เขย่าแขนผู้เป็นแม่อีกครั้ง
     
     
     
     
    "สินค้าพรีออเดอร์ก็คือ สินค้าที่ต้องมีระยะเวลาในการสั่งซื้อ หรือสินค้าที่ต้องมีระยะเวลาในการผลิต เป็นสินค้าที่ไม่มีของในสต็อค หรือของหมดสต็อคต้องทำการสั่งซื้อใหม่อีกรอบ"
     
     
     
    "อ่า แล้วมันมีระยะเวลาพรีกี่วันได้อะ"
     
     
     
    "กี่วันได้หรอ ระยะเวลาไม่แน่นอนนะ ต้องดูทางร้านว่าปิดยอดโอนสินค้านั้นๆวันไหน ละเขาส่งยอดเงินที่ได้จากพรีออเดอร์ไปให้ทางนั้นเมื่อไหร่ด้วย"
     
     
     
    "ทำไมหญิงจอนรู้รายละเอียดเยอะจัง อย่าบอกนะสั่งบ่อยอะ" หรี่ตามองผู้เป็นแม่อย่างจับผิด จนผู้เป็นแม่ที่มองจองกุกเมื่อกี้ต้องหลบสายตาไป 
     
     
     
     
    "บ่อยอะไรกัน 2-3วันสั่งพรีเครื่องสำอางค์เอง" หญิงจอนได้แต่ก้มหน้าตอบ กลัวความผิดอะไร มันเป็นความสุขของหญิงจอน จองกุกไม่มีสิทธิ์ห้ามหรอก
     
     
     
     
    "ไม่ก้มหน้าสิ กุกไม่ได้ว่าหญิงจอนเลยนะ" ได้แต่ยื่นมือเชิดผู้เป็นแม่ขึ้น 
     
     
     
    "กุกดีใจด้วยซ้ำไปที่มีแม่รอบรู้ด้านนี้" เหมือนโดนด่าอ้อมๆเลย จองกุกลูกเฬว...
     
     
     
    "เออๆไม่เป็นอะไรละ แต่หลังปิดพรีปิดโอนนู่นนี่ เขาก็จะสั่งของไปใช่มั้ย ของก็ส่งหลังจากปิดพรี7-15วันนะ เข้าใจมั้ยเนี่ย รอนานหน่อยนึง รอได้มั้ยไอตัวเล็ก"
     
     
     
    "รอได้สิ อย่างกุกซะอย่าง ขนาดรอพี่จินกุกยังรอได้เลย" พูดถึงพี่จินทีไร จองกุกก็มีแรงฮึดสู้ขึ้นมาทันทีเลย














     






    เย่ๆได้ฤกษ์มาอัพฟิคจินกุกละ หลังจากเราอู้ไม่ยอมแต่งคู่นี้มานาน(เกี่ยว?)
    เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเราเลย มันเป็นฟิควูบนะค่ะ5555555555555
    ฟิควูบจากที่เราเก็บกดจากการสั่งของพรีออเดอร์ละรอนั้นเอง55555555555
    ละเอาลงในตัวละคร พอดีเราเก็บกดน่ะ55555555
    อย่าคาดหวังกับฟิคเรา มันคือช็อตฟิคสั้นที่ไร้สาระมาก55555555555
    มีคำหยาบเล็กน้อย ภาษาและการบรรยายเราอาจแย่เล็กน้อย5555555
    ไม่บ่นละ มีอะไรนี่เลย >>> @Salinpud มาคุยกันได้
    แท็กช็อตฟิคเรื่องนี้นี่เลย #ฟิคบุรุษแมน นะจ้ะ
    รอลุ้นตอนต่อไปนะค่ะ ขอบคุณที่หลงมาอ่านมาเจอ
    ใครอ่านเม้นโหวตอะไรก็เอามาเถอะ เราไม่ซีเรียส5555555
    สนุกกับการอ่านนะ เย่!

     
     SQWEEZ

     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×