ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic} Reborn10 x Delfino รักอันตรายของนายวองโกเล่

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 4 เกมส์ที่แสนจะรันทด (อัสนี)

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 57


    ต่อมา  ฮานิ & แรมโบ้

    ร้านเกมส์เซนเตอร์

    “กรี๊ดมีแต่เกมส์ที่น่าสนใจทั้งนั้นเลยอ่ะ>/////<”ฮานิตื่นตาตื่นใจกับเครื่องเล่นที่ละลานตาอยู่ตรงหน้าตน

    “จะเล่นอะไรดีน้า อ่ะนั้นคนเค้ามุงดูอะไรกันน่ะเครื่องเล่นใหม่เหรอ”ขณะที่กำลังมองหาเครื่องเล่นก็ไปเห็นคนมุงดูอะไรบางอย่างอยู่

    “นี่ๆคุณเค้ามุงดูอะไรกันงั้นหรอค่ะ”ฮานิถามคนที่อยู่หลังสุด

    “อ้อ กำลังดูเซียนเกมส์อยู่น่ะเก่งสุดๆไปเลยล่ะเห็นว่าได้ที่ 1 ทุกเกมส์เลย”คนที่ถูกถามร่ายยาว

    “เค้ามีคู่แข่งมั๊ย?”ฮานิถาม

    “ก็เคยมีน่ะตอนนี่แพ้ไปหมดแล้วล่ะ ว่าแต่เธอเป็นใคร?”คนถูกถามอธิบายและถามกลับ
    “ฉันหรอ
    ?ก็คู่แข่งคนใหม่ไงล่ะ”ฮานิตอบกลับไปอย่ามาดมั่นและเดินฝ่าฝูงชนมาประจันหน้ากับแรมโบ้ที่กำลังเล่นเครื่องเกมส์เต้นอยู่

    “นี่นายน่ะ ฉันขอท้าแข่ง!!!”ฮาริตะโกนไปทำให้แรมโบ้ที่กำลังเล่นเกมส์อยู่ชะงักทันที

    “เธอเป็นใคร?”แรมโบ้ทำหน้างง“แล้วคิดจะท้าแข่งกับเซียนเกมส์อย่างฉัน คิดผิดรึเปล่า”แรมโบ้เยาะเย้ย

    “คิดว่านายเก่งคนเดียวรึไง ฉันน่ะเซียนเกมส์อิตาลีเชียวน่ะเว้นซะแต่ว่า...........”ฮานิเว้นช่วง“นายจะป๊อด^ ^

    “มันจะหยามกันมากเกินไปแล้วน่ะ ก็ได้เธอมาแข่งกับฉันสิบเกมส์ถ้าชนะหกในสิบถือว่าชนะ กล้าป่ะ”แรมโบ้รับคำและถ้าแข่ง

    “ชนะแค่หกในสิบเองหรอน้อยจังที่จริงฉันกะว่าจะชนะเก้าในสิบน่ะเนี่ยแต่ก็เอาเหอะหกในสิบก็หกในสิบ”ฮานิถอนหายใจ

    “ชิยัยเกรียนมันจะดูถูกกันมากเกินไปแล้วน่ะเฟ้ย!!!”แรมโบ้เริ่มโมโห

    “นายว่าใครเกรียนย่ะ”ฮานิเริ่มเคือง

    “โหนี่ขนาดด่าตรงๆยังไม่รู้ตัวอีกจะทึ่มไปใหน”แรมโบ้ด่า(ตรงๆ)อีกครั้ง

    “นี่อย่ามาด่าฉันนะ เฮ้อหยุดด่าเหอะฉันหาคำเถียงไม่ออกเรามาเริ่มการแข่งกันดีกว่า”ฮานิบ่นและท้าสู้อีกครั้ง

    “ชิแข่งก็แข่งเอาสิมายืนเครื่องข้างๆฉันแล้วเริ่มแข่งกันเลย”แรมโบ้ชี้“คุณทานากะครับช่วยเป็นกรรมการให้ด้วยนะ”

    “ได้เลยแรมโบ้คุง”คุณทานากะรับคำ“เริ่มได้”พอคุณทานากะเริ่มให้สัญญาณทั้งคู่ก็เริ่มเกมส์โดยที่แรมโบ้เลือกเพลงและเริ่มเล่นโดยการเหยียบลูกศรที่เท้าตามที่ขึ้นบนหน้าจอพอเล่นไปได้ครึ่งเพลงก็หันไปดูคู่ต่อสู้และเห็นว่าฮานิยังไม่เริ่มก็แปลกใจ

    “นี่เธอเห็นฉันเล่นแล้วรู้สึกกลัวรึไง”แรมโบ้แหย่

    “เปล่า ฉันต่อให้นายต่างหาก”ฮานิพูด

    “ว่าไงน่ะ!!-_-”แรมโบ้แยกเขี้ยว

    “เอาละเริ่มดีกว่าต่อมามากเกินไปแล้ว”

    3นาทีผ่านไป

    ฮานิ 1000 แต้ม แรมโบ้  998  แต้ม

    “ฮะ!ฉันชนะ”ฮานิตอกย้ำ“ไอ้อ่อน”

    “ชิยัยเกรียนชนะแค่เกมส์เดียวอย่ามาหยามน่ะ”แรมโบ้โมโห“ชนะหกในสิบก่อนแล้วค่อยมาพูด”

    “ชิงั้นฉันจะเอาชนะนายให้ดู”ฮานิพูด

    “เออ จะรอดูก็แล้วกัน”แล้วทั้งคู่ก็แข่งกันอย่างดุเดือดเผ็ดมัน

    เกมส์สอง

    ฮานิ 1000 แรมโบ้ 999.9

    เกมส์สาม

    ฮานิ 500  แรมโบ้ 450

    เกมส์สี่

    ฮานิ 100  แรมโบ้ 90

    เกมส์ห้า

    ฮานิ  3000  แรมโบ้ 2500

    เกมส์หก

    ฮานิ 2000  แรมโบ้ 1998

    เกมส์เจ็ด

    ฮานิ 800 แรมโบ้  792

    เกมส์แปด

    ฮานิ 350  แรมโบ้ 344

    เกมส์เก้า

    ฮานิ  10000  แรมโบ้ 9998

    เกมส์สิบ

    ฮานิ 3000000  แรมโบ้ 29990

    “เย้ฉันชนะนายสิบเกมส์รวด^0^”ฮานิกระโดดโลดเต้นเมื่อตนเองชนะ

    “อ้าค ฉันแพ้ได้ยังไง เธอโกงใช่มั๊ย”แรมโบ้ตีโพยตีพาย

     

    “ใครโกงย่ะ ฉันก็พึ่งมาจากอิตาลีจะเอาเวลาใหนไปโกงกันล่ะย่ะนายนี่มันขี้แพ้ชวนตีนี่หน่า”ฮานิฉุน“ไอ้อ่อน”

    “ชิ ยัยเกรียน เอานี่ไปกินซะ”แรมโบ้สุดจะทนเลยขว้างระเบิดออกไป

    “อ่ะ ผลไม้ไทย(น้อยหน่า)”ไม่ได้การละถ้าเป็นแบบนี่ละก็เจ็บตัวกันหมดน่ะสิ ฮานิตัดสินใจใช้พลังความเร็วของเธอขนย้าย(?)ทุกคนออกไปนอกร้านในชั่วพริบตาแล้วกลับมาที่แรมโบ้ขว้างระเบิด

    “ไม่รู้รึไงว่าในเมืองน่ะเค้าห้ามใช้ระเบิด”ฮานิพูดพร้อมกับใช้ไม่เทนนิส(มาจากใหน)ตีระเบิดของแรมโบ้ขึ้นไปบนฟ้า

    ตู้ม!!!!

    ฟู่ ฮานิถอนหายใจและหันมาจัดการกับแรมโบ้

    “เล่นของแรงแบบนี่มันไม่ดีน่ะ”ฮานิพูด

    “ธะ..เธอทำได้ยังไง”แรมโบ้ตะลึง

    “ทำอะไรหรอ?”ฮานิทำท่างง

    “ก็พาทุกคนออกไปจากร้านในเวลาแค่พริบตาเดียวน่ะOoO”แรมโบ้ยังตะลึงไม่หาย

    “ก็ไม่เห็นจะแปลกนี่ความสามารถส่วนหนึ่งของพลังอัสนีน่ะ”ฮานิอธิบาย

    “เธอเป็นผู้พิทักษ์งั้นหรอ!!!!”แรมโบ้ถาม

    “ไม่ตอบ นี่นายหยุดถามซักทีได้มั๊ย เอางี้เรามาเล่นเกมส์สุดท้ายกันดีกว่า^^”ฮานิหยุดคำถามของแรมโบ้และชวนเล่นเกมส์

    “เกมส์อะไรของเธอ”

    “ง่ายๆไม่ยากหรอกกติกามีอยู่ว่าใครที่วิ่งรอบเมืองและไปถึงสวนสาธารณะนาโมริก่อนบ่ายสองครึ่งชนะและในระหว่างทางมีการขัดขวางกันได้แต่ห้ามถึงตายกล้าป่ะ^^”ฮานิยิ้มแบบท้าทาย

    “ก็ได้ ว่าแต่ทำไมต้องเป็นสวนสาธารณะนาโมริล่ะ?”นั้นน่ะสิ  แรมโบ้คิดในใจ

    “ก็น่ะฉันมีธุระที่นั้นตอนบ่ายสองครึ่งน่ะว่าแต่ถามทำไม”

    “ดีเลยฉันก็มีธุระที่น่ะเวลาเดียวกับเธอเหมือนกัน งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่า”แรมโบ้เริ่มเร่ง

    “ฮึงั้นก็ดีนับสามแล้วเริ่มเลยน่ะ”ฮานิบอก

    “เอาเลยฉันจะชนะเธอให้ดู ถ้าฉันชนะเธอฉันจะเรียกเธอว่ายัยเกรียนทุกครั้งที่เจอหน้า”แรมโบ้ตั้งข้อเสนอ

    “งั้นถ้าฉันชนะน่ะฉันก็จะเรียกนายว่าไอ้อ่อนทุกครั้งที่เจอหน้าเหมือนกันงั้น 1..”

    “...”

    “2....”

    “....”

    “ไป!!!!!

    ตู้ม!!!

    “อ๊าค ไอ้กร๊วกแบบนี้มันขี้โกงนี่”ฮานิโวยวายก็แรมโบ้น่ะพอบอกว่าให้ไปก็โยนน้อยหน่ามาทางฮานิเลยทันที

    “ก็เธอเป็นคนบอกเองนี่ว่าขัดขวางได้น่ะ  ไปก่อนล่ะน้า แบร่:P”แรมโบ้แลบลิ้นใส่ฮานิ

    “ฝันไปเถอะย่ะว่าฉันจะให้ตัวเองโดนเล่นอยู่ฝ่ายเดียว”ฮานิตะโกนไปพร้อมกับขว้างประทัดยักษ์ออกไปเป็นโหล

    ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!!

    “อ้าคคคคค  ยัยเกรียน อ้าค  อ้าค”แรมโบ้ที่กำลังง่วนอยู่กับการหลบระเบิดตะโกนด่าฮานิ

    “หัวเราะทีหลังดังกว่าเฟ้ย แบร่ :P ฮ้า  ฮ้า”ฮานิหัวเราะพร้อมกับวิ่งไปปล่อยให้แรมโบ้สนุกกับการหลบระเบิด

    “อย่าให้ฉันจับตัวเธอได้น่ะจะเอาระเบิดยัดปากให้ตายเลย อ้าค”

     ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^
    ^


    ตอนที่สี่แล้วฟินกันมั๊ย ไรเตอร์ฟินมากๆเลย  อ่านแล้วเม้นกันด้วย


    น้า>/////////////////////<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×