คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : บ้านอรุญและบ้านพิรุณ
คู่ต่อมา เรียวเฮ กับ ฮานะ
“เสร็จสักที เหนื่อยแบบสุดขั้ว!!”เรียวเฮตะโกนออกมาหลังจากที่ทำความสะอาดเสร็จโดยที่มีฮานะคอยยืนสั่งการแต่ก่อนที่จะทำเสร็จคุณน้องตัวดีก็หายไปใหนก็ไม่รู้
“อ่ะ นี่ค่ะ” ฮานะโผล่มาพร้อมกับน้ำและขนมยืนให้เรียวเฮที่นั่งอยู่
“อะไรงั้นเหรอ0-0”เรียวเฮทำตาปริบๆเมื่อฮานะยื่นน้ำกับขนมมาให้
“ก็น้ำกับขนมไงค่ะ
เห็นว่าน่าจะเหนื่อยฮานะเลยเดินออกไปซื้อมาให้ จะกินมั๊ยค่ะ”ฮานะถาม
“ขอบใจแบบสุดขั้วเลยน่ะ ^_^” เรียวเฮรับน้ำแล้วฮานะก็นั่งลงข้างๆเรียวเฮ
เมลเข้าเว้ย
เมลเข้าเว้ย
“อุ๊บ!”เรียวเฮกลั้นหัวเราะ
เมลเข้าได้แบบสุดขั้วเลย
“-_-ขำตายล่ะค่ะ”ฮานะพูดและหยิบโทรศัพท์มาดูเมลที่เข้า
‘ฮานะจัง
มีคำสั่งจากบอสว่าให้ไปพักกับลูกศิษย์ไปก่อนจนกว่าบ้านจะทำความสะอาดเสร็จ ฝากพีเรียวเฮด้วยล่ะ
อ้อ อย่าลืมทดสอบด้วยล่ะ ด้วยความโหดจากใจ ยูมิ’เป็นเมลที่น่ากลัวที่สุดที่เคยเจอมาเลยอ่ะ
ขนลุกเลยเห็นมั๊ย (ประชด)
“นี่ อิชิกิคนน้อง
ใครส่งอะไรมาเหรอ”เรียวเฮถาม
“อย่าเรียกว่าอิชิกิสิค่ะมันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้เรียกฮานะคุ้นกว่า
พอดีว่ายูมิส่งข้อความมาน่ะค่ะอ่านดูลิค่ะ”ฮานะยื่นมือถือให้เรียวเฮ
เรียวเฮก็รับมาอ่านแบบงง พออ่านจบเรียวเฮก็.....
“ยินดีต้อนรับแบบสุดขั้ว!!!”เรียวเฮตะโกนและกระโดดโลดเต้นแบบไม่เกรงใจใคร
“นี่ซาซางาวะอย่ากระโดดไปมาสิ ให้ตายเหอะเป็นเด็กสามขวบรึไงกันน่ะ”ฮานะบ่น
“เปล่าเด็กสิบเก้าต่างหาก”เรียวเฮบอก
นั่นมันเด็กโข่งแล้วค่ะหือสิแปดงั้นเหรอ
“เอ๋งั้นซาซางาวะก็เป็นพี่ฮานะน่ะสิค่ะ”
“ฮานะจังอายุสิบเจ็ดงั้นเหรอ โอ้อย่างนี้ก็มีน้องสาวเพิ่มอีกคนแล้วซิ”
“หมายถึงซาซางาวะ เคียวโกะน่ะเหรอค่ะพี่ซาซางาวะ”ฮานะถาม
“เรียกว่าคุณพี่ชายสิพี่จะได้เรียกฮานะว่าฮานะ”
“ใครเหรอค่ะที่เรียกว่าพี่เรียวเฮว่าคุณพี่ชายน่ะ”ฮานะถาม
“ซาวาดะน่ะ ^_^”เรียวเฮบอก
“บอสของเดชิโม่สิน่ะค่ะ
แต่ขอปฏิเศษค่ะจะเรียกพี่เรียวเฮว่าพี่เรียวเฮเท่านั้นค่ะไม่เรียกอย่างอื่น”
“งั้นก็ตามใจแล้วกันน่ะฮานะจัง”เรียวเฮบอก“งั้นวิ่งกลับบ้านกันเถอะเอาให้สุดขั้วไปเลย!!”เรียวเฮชน
“จัดไป อย่าให้เสียค่ะพี่เรียวเฮ"
ต่อไป มาโกะ กับ ทาเคชิ
“เฮ้อ
แข่งเสร็จแล้วเหนื่อยชะมัดยากเลยแฮะ”ยามาโมโตะที่แข่งเสร็จแล้วนั่งพัก
(และบ่น)
“เฮ้
ทาเคชิวันนี้นายเจ๋งมากแล้วเจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนน่ะ”กัปตันบอก
“คร้าบ ^_^แล้วเจอกัน”
“นี่ยามาโมโตะ”
“หือ”
โป๊ก
“โอ๊ย อะไรโขกหัวเนี่ย”ยามาโมโตะที่หันมากะทันหันหัวเลยไปโขกกับอะไรบางอย่าง
“ขนมปังกับของกินอีกเล็กๆน้อย
จะกินมั๊ยล่ะ”มาโกะที่เอาขนมมาถาม
“ขอบใจน่ะ มาโกะจัง ^_^”ยามาโมโตะบอกและรับขนมในมือมาโกะมา
“แล้วการแข่งเป็นยังไงบ้างล่ะ”มาโกะถาม
“ชนะขาดลอยเลยล่ะ”ยามาโมโตะพูดอย่างภาคภูมิใจ
~ยัยนางฟ้าปิศาจส่งข้อความมา
อ่านด้วยล่ะ~ เสียงเตือนเมลเข้าของมาโกะดังขึ้น
“ฮะ ฮะ
เสียงข้อความเข้าน่ารักดีน่ะ ^_^”
“ฮะ ตลกตายล่ะ-_-”มาโกะพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่าน ‘มาโกะจ๋า
มีคำสั่งจากบอสมาว่าให้ไปพักอยู่กับลูกศิษย์ไปก่อนจนกว่าที่พักจะทำความสะอาดเสร็จแล้วก็ฝากการทดสอบกับการฝึกด้วยล่ะ
ด้วยความโหด+ความน่ารัก (ตรงใหน) จากยูมิ’
“นี่ๆมาโกะจังเมลมาว่าไงมั่งเหรอ”ยามาโมโตะถามในขณะที่ยัดขนมเข้าปาก
“ยูมิเค้าบอกว่าให้ไปพักอยู่กับลูกศิษย์ไปก่อนจนกว่าที่พักจะทำความสะอาดเสร็จ
ยามาโมโตะบ้านนาย.........”
“ยินดีต้อนรับน่ะบ้านฉันมีห้องว่างเพียบเลยล่ะ^^”ยามาโมโตะบอก ตอบเร็วไปป่ะฉันยังไม่ทันได้ถามเลยน่ะ มาโกะคิด
“งั้นรบกวยด้วยล่ะกัน”มาโกะพูด
“ไม่รบกวนเลยซักนิด
งั้นกลับบ้านเรากันเถอะ”ยามาโมโตะลุกขึ้นทันทีและเดินนำไปบ้านของตน
มันหมายความว่ายังไงย่ะไอ้บ้านของเราน่ะนั่นมันบ้านของนายคนเดียวไม่ใช่หรอ
ณ บ้านยามาโมโตะ
“กลับมาแล้วคร้าบ”
“อ้าวทาเคชิกลับมาแล้วเหรอ”พ่อของยามาโมโตะทัก“นั่นแฟนเหรอ”
“มะ...ไม่ใช่น่ะค่ะ”มาโกะตอบ
“ฮะฮะพ่อก็พูดไปนั่น
ไม่ใช่หรอกครับนี่มาโกะจังจะมาเป็นครูฝึกพิเศษของผมน่ะ”ยามาโมโตะบอก
“นิชิยามะ มาโกะค่ะ
ฝากตัวด้วยน่ะค่ะ”
“จร้า^^ยินดีต้อนรับน่ะคิดซะว่าอยู่บ้านตัวเองก็แล้วกัน”พ่อของยามาโมโตะบอก“เอาซูชิรึเปล่าเดี๋ยวพ่อเลี้ยงเอง”
“ไม่ดีกว่าค่ะเกรงใจ”มาโกะบอก
“งั้นเอาสองที่เลยครับพ่อ”ยามาโมโตะหันไปบอก
“โอเค ได้เลยรอแป๊บน่ะ”พ่อของยามาโมโตะบอกแล้วก็เดินเข้าไปหลังร้าน
“นาย! ชั้น....”มาโกะกำลังจะเถียงแต่ยามาโมโตะพูดขึ้นมาก่อน
“เอาน่าถือเป็นการต้อนรับเธอไง^^”เขาบอก มาโกะจึงต้องนั่งกินเป็นเพื่อนยามาโมโตะ
“ดูๆไปเธอก็น่ารักเหมือนกันน่ะ”จู่ๆยามาโมโตะก็พูดขึ้นทำเอามาโกะที่กำลังดื่มน้ำสำลักทันที
มาโกะหน้าแดงพร้อมกับหันหน้าหนี
“ตาบ้านี่-///-”
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
^
เนื่องจากบ้านเรียวเฮมันสั้นเลยเอาบ้านยามะมารวมกัน หึหึหึ
1 เม้น 1 ตอน
ความคิดเห็น