ยัยติงต๊องกะนายยียวนกวนประสาท

ลำดับตอนที่ #2 : ~เรียนวันเเรก(_ _)zzZZ~

“ยัยบ๊องรีบๆหน่อยสิรถมารอนานแล้วนะ” T0T  เปรี้ยวรีบไปหยิบกระเป๋าก่อนที่จะรีบใส่รองเท้า

“นี้ฉันไม่ได้ชื่อยัยบ๊องนะ ฉันชื่อปิงยะยัยพี่งั่ง” =_= ยัยพี่งั่งเชียวเหรอ

“ฉันจะเรียกเทอว่ายัยบ๊องเทอจะทำไมห๊ะ” 5555+ เสร็จฉันแน่ยัยปิงเอ้ย

“ฉันจะฟ้องแม่ ไง บอกว่าพี่แกล้งฉัน” -*- พูดถึงแม่ที่ไรทำไมฉันต้องกังวลทุกที ไปๆไปร.ร.ได้แล้ว

“รถมารอนานแล้วไม่เห็นหรือไง ไปได้แล้ว เดี๋ยวจะให้เดินไปร.ร.เลยหนิสองพี่น้องคู่นี้!!!” เจอศึกหนักแต่เช้าเลยเรา เวรกำจริงๆ ไปละๆ

            วันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ของการขึ้นม.4  โอ้ยฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว                     แล้วเพื่อนๆหายไปไหนกันหมด เพื่อนๆที่เข้ามาใหม่ไม่ค่อยถูกชะตากับฉันเลยสักคน  หิวข้าวๆไปหาไรกินก่อน

“เส้นใหญ่ ลูกชิ้นล้วน ใส่ผักเยอะๆนะค่ะ”โอ้ยหิวๆ>0<

เพื่อนๆหายไปไหนกันหมดน๊า  อ่อนั้นไง “เนย!!นั่งด้วยดิ”

“เออ เพื่อนๆหายไปไหนกันหมดอ่า” อย่ามาถามตอนกินดิกำลังอร่อยอยู่เลยนะ

“คงยังไม่มามั้ง” หิวน้ำจังงะ

 “นี้ เนยไปส่งเค้าซื้อน้ำหน่อยดิ”

“ไปซื้อเองดิขี้เกียจอ่า” โหยยัยเพื่อนรัก

 “นะนะนะ”

 “ก็ได้ๆ”

“ชาเย็นคะ แกเอาไรอ่าเนย” หิวน้ำๆ

 “อ่อ ไม่อะ กินมาจากที่บ้านละ”

 “อืมๆ” ยัยเนยเอ้ยยังขี้งกเหมือนเดิมแค่น้ำ 5บาทเอง จาเก็บเงินไปซื้อไรอีกละ-*-

“ฉันจาเก็บเงินไว้ซื้อ  กระเป๋าหลุยส์อะ” โห....จริงๆเล้ย

 “เฮ้ยนั้นขิงหนิ” เนยพูดพลางกวักมือเรียกขิง

“ขิงทำไมมาช้าจังอะ” หิวน้ำๆ >0<

“พอดีรถติดอะ เพื่อนๆมากันเยอะยัง เค้าว่าเค้ามาสายละนะ”

“เท่าที่เห็นแหละ กินข้าวมายัง” โหยัยหมูเอ้ย ยังพูดเรื่องกินอีก-*-

“กินมาละ” “นี้เปรี้ยว ยังพูดเรื่องกินอีก”-*-

“นิดหน่อยเอง โหย!! ร้านขนมใหม่ๆ ไปดูก่อนนะ” ^^

“โหยยัยเปรี้ยว” ^^

            ชีวิตช่างสวยงาม มีร้านขนมดีๆอยู่ในร.ร. แค่นี้เปรี้ยวก็อยู่ได้สบาย 5555+ เราก็นั่งพูดคุยกัน กินขนมกันจนกระทั่ง

~กริ๊กๆ~~สถาบัน การเรียนและการศึกษา ความมุ่งมั่นก้าวไกลในทุกเวลา โรงเรียน.......~

“เราไปเข้าแถวกันเถอะ” ฉันและยัยเนยกับยัยขิงก็หิ้วกระเป๋ากันไปเข้าแถว  โหร.ร.เปลี่ยนไปมากเลยนะเนี่ย มีตึกใหม่ๆมากมาย เมื่อกี้ฉันไม่ได้สักเกตเลยรึ-*-

“โอ้ย” ไคมาดึงผมฉันวะ เจ็บเป็นบ้า

“5555+ ไม่ได้เจอกันนานผมยาวขึ้นเหมาะมือจริงๆนะ” =_= โหยอ่ายบ้าโคอิชิยังมีน่ามาพูดว่าผมยาวเหมาะมือีก ฮึ่ย

“นายก็ใช่ย่อยนะ น่าตายังเฉิ่มเบอะเหมือนเดิมนะ555+” ^^ เราพูดไปได้ยังไงเนี่ย ทั้งที่น่าตาของเขายังกะพระเอกหนังญี่ปุ่น เขาเป็นลูกครึ่งด้วยหนิ-*-

“คอยดูละกัน” หืม?งง

“คอยดูอะไรของนายห๊ะ” อะไรกันเนี่ยงง งง งง

“เราบอกว่าคอยดูก้อคอยดูสิ” -*-

“โอ้ย อย่ามาดึงผมฉันเซ่ เจ็บนะ อยากลองปะ” ฉันดึงผมนายโคอิชิจนหมอนั้นทำน่ามุ่ยเชียว

“อิอิ”

“อิอิไรอยากโดนอีกรึไง”

“ป่าวๆ แต่เวลาเปรี้ยวทำน่าโกรธอย่างนี้น่ารักดีนะ” 0o0 นี้เขาชมเราว่าน่ารักรึ ไม่อยากเชื่อ ก็เมื่อกี้เรายังว่าเขาเฉิ่มเบอะอยู่เลย งง งง งง????

“น่ารักษาตะหากมั้ง”

 “น่ารักจริงๆ”

“สองคนนั้นนะ เข้าแถวได้แล้วเร็วๆ”

“ค่ะ/คับ”

 ถึงฉันจะเถี่ยงกับเขายังไง  แต่การที่จะต้องถูกทำโทษยิ่งน่าอายกว่า ~0~ โดยเฉพาะ การมาเรียนวันแรกด้วย

แถวฉันอยู่ไหนเนี่ย เอ๊ะ นั้นไงเราอยู่ห้องบีหนิ เพื่อนๆมากันครบหมดแระ อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่นะ ทำไมต้องอยู่ห้องเดียวกับนายโคอิชิด้วยแงๆTT0TT

“อ่าๆ ยัยติงต๊องอยู่ห้องนี้ด้วยหยอ” อย่ามาทำน่าตาดีใส่ฉันสิ นายเบอะ

“เห็นมั๊ยละ” -*-

“ดี เปรี้ยว เราหาแกแทบแย่ ไปอยู่ไหนมา” โหใครกันที่หาแทบแย่ -*-

“ไปอยู่กับขิงกะเนยอะ ไปกินข้าวมา เค้าก็หาพวกแกแทบแย่ แล้วไปอยู่ไหนมา”

“ก็ยัยอุ้มเนี่ยแหละ มัวแต่บ้าผู้ชาย ไปนั่งเฝ้าพี่เจฟไง”

ก็นะอุ้มมันชอบของมันก็นานมากละ เป็นอย่างงี้ก็ไม่เห็นแปลก พี่เขาเป็นถึงดาว ร.ร. นี่นา แต่ยังไม่เห็นมีแฟนสักที เฮ้อ.... ความรักหนอความรัก ฉันยังไม่เห็นจะชอบใครเลย

~ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เป็นประชา........~

~ขอต้อนรับน.ร.ใหม่และเก่าเข้าสู่  วาติการ ด้วยนะคับ เชิญขึ้นห้องเรียนได้ แต่ขอให้น.ร.ชั้นม.ปลายทุกคน ขึ้นห้องประชุมก่อนนะคับ~