ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    frozen heart พลิกล็อคหัวใจเจ้าชายเย็นชา

    ลำดับตอนที่ #2 : วันหยุด & เดินทาง &โลกมนุษย์

    • อัปเดตล่าสุด 31 ธ.ค. 55


    โซโลม่อนเดินลงมาถึงห้องโถงใหญ่ที่มีบิดาตนนั่งรออยู่พร้อมกับน้องชายอีกคนนึงของเขา เลโอนาร์ต ฟรานซิสที่น่าจะโดนเรียกมาพบเหมือนกัน ในห้องนี้ไม่มีใคร นอกจากพวกเขาและองครักษ์แห่งรูนท์อยู่ด้วย

              มีอะไรหรือพะย่ะคะท่านพ่อโซโลม่อนเป็นคนเปิดประเด็น

              ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่จะบอกว่าข้าให้พวกเจ้าไปโลกมนุษย์เพื่อพักผ่อนเท่านั้นผู้เป็นบิดาพูด ทำให้ชายหนุ่มทั้งสองรู้สึกแปลกใจไม่น้อยกับประโยคเมื่อกี้

              จริงเหรอท่านพ่อ *o*”เลโอนาร์ตพูดดวงตาเป็นประกาย เพราะตลอดเวลาพวกเขาแทบไม่มีเวลาพักเลยซักวัน วันนี้ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้

              ก็จริงน่ะสิลูกข้า…”ควอตไนท์พูดพลางหัวเราะกับท่าทางที่เหมือนเด็กน้อยของลูกชายตัวเอง

              “งั้นพวกเราจะได้ไปหาท่านแม่ด้วยเลโอนาร์ตพูด พวกเขาไม่ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมแม่เท่าไหร่ตอนนี้ก็เลยถือโอกาสไปเยี่ยมซะเลย

              ก็ดีนะ…”โซโลม่อนตอบน้ำเสียงดูดีใจนิดๆเพราะเขาก็อยากเจอแม่เหมือนกัน

              งั้นวันนี้พวกเจ้าก็กลับไปทำงานก่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยเดินทางควอตไนท์พูด ใบหน้าของเลโอนาร์ตเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงทันทีที่ไดยินคำว่า งาน โซโลม่อนก็ยังคงทำหน้าเรียบเฉยตามฉบับหนุ่มเย็นชา

              ทุกคนแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง โซโม่อนก็กลับไปนั่งชมนกชมไม้เมือนเดิมเพราะงานเขานั้นเสร็จไปนานแล้วเพียงแต่ไม่มีใครมาเอามันไปเท่านั้น

              โซโลม่อนยังคงนั่งมองท้องฟ้าสดใสอยู่ที่เดิม แต่กลับมีสิ่งที่ทำให้เขาหงุดหงิดคือคนที่ชอบรบกวนเวลาความสุขของเขา

              ท่านพี่ ข้าเข้าไปนะเสียงเลโอนาร์ตดังเข้ามาข้างใน

              เข้ามาสิ…”โซโลม่อนยังพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แต่อีกฝ่ายก็รู้ว่าเขาดีใจมากแค่ไหนที่ได้ไปหาท่านแม่

              ดีใจล่ะสิ ได้ไปเยี่ยมท่านแม่เขาพูดราวกับว่ารู้ความคิดของคนตรงหน้า

              อืม…”

              ท่านพี่คงไม่ได้คิดถึงเรื่องเหตุการณ์ในตอนนั้นหรอกนะเลโอนาร์ตพูดแผ่วเบาเพราะเหตุการณ์นั้นเป็นสาเหตุว่าทำไมพี่ชายของเขาถึงได้เย็นชาเหมือนตอนนี้

              งั้นข้ากลับห้องก่อนล่ะ…”เลโอนาร์ตพูดแล้วหมุนตัวออกนอกห้องไปแล้วไม่ลืมปิดประตูให้

              เช้าวันต่อมา (ช่างเร็วราวกับติดจรวด)

              โซโลม่อนเดินลงมารอคนอื่นอยู่ข้างล่าง เขาไม่ต้องเตรียมอะไรมากเพราะที่โลกมนุษย์ก็มีเสื้อผ้าเตรียมไว้ในบ้านของพวกเขาให้แล้ว

              โทษทีที่ทำให้รอ…”เสียงเลโอนาร์ตตะโกนจากด้านบน ตอนนี้ทุกคนลงมากันครบแล้วก็เหลือแค่ย้ายมิติไปโลกมนุษย์เท่านั้น

              ทุกคนเดินมาพร้อมกันที่พื้นที่ส่วนหนึ่งของห้องโถงทางด้านหน้าของทุกคนก็คือ กระจกข้ามมิติที่สามารถไปที่ไหนก็ได้เพียงบอกสถานที่ที่จะไป

              โลกมนุษย์…”

              แวบ!!

              แสงสว่างปรากฏออกมาจากหน้ากระจกก่อนที่ร่างของทั้งห้าคนจะหายไปจากตรงนั้น

              แวบ!!

              ร่างของพวกเขาห้าคนยืนอยู่ในสวนใหญ่ตรงกลางมีคฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งอยู่ ทุกคนเดินเข้าไปในคฤหาสน์นั้นเพื่อเก็บของให้เรียบร้อย แล้วแยกกันไปทำกิจกรรมของตน

    เวลาเที่ยง

              มีอาร์อาสาเป็นคนทำอาหารเองหนุ่มๆทั้งสี่คนจึงไปนั่งจับจองเก้า ผ่านไปไม่กี่นาทีมีอาร์ก็ยกอาหารมาวางบนโต๊ะ ตอนแรกมีอาร์ ราฟาเอล นาธาเนลจะแยกออกไปทานอีกทีหนึ่ง แต่ถูกเลโอนาร์ตดักไว้ก่อน โดยอ้างเหตุผลว่า

            ทานข้าวสองคนมันไม่สนุก

    ทั้งสามพี่น้องจึงต้องนั่งทานข้าวร่วมกับองค์ชายทั้งสองอย่างไม่ปฏิเสธใดๆเพราะถึงปฏิเสธองค์ชายของเขาก็ยังคงหาเหตุผลมาอีก ทั้งห้าคนทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย (?)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×