ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Love Espresso รักวุ่นวาย เจ้าชายกาแฟ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 75
      0
      7 พ.ค. 55

    บทนำ

    สาบานได้ว่าฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ฉันถูกใส่ร้าย!!!

    “ไม่จริงค่ะ ลูกสาวของดิฉันไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน!”และนี่คือแม่บังเกิดเกล้าของฉันที่กำลังปกป้องลูกตัวเองสุดชีวิต ซาบซึ้งยิ่งนัก แต่...

    “เฮอะ!ลูกชายทูนหัวของฉันก็ไม่ทำอะไรแบบนี้แน่นอนค่ะ อบายมุขไม่เหมาะกับลูกชายฉันหรอกค่ะ”และนั่นก็คือแม่ของไอ้ผู้ชายหน้าด้านที่กล้าโยนความผิดมาให้ฉันซึ่งๆหน้า

    “เอาล่ะค่ะ คุณแม่ทั้งสอง...”คุณครูลดา คุณครูประจำชั้นของฉันและไอ้คนชั่วร้ายที่กำลังนั่งไขว่ห้างผิวปากอย่างไม่เกรงอกเกรงใจและสำนึกสักนิดนั่นพูดขึ้นด้วยมาดครูเต็มที่!-*-

    “...ดิฉันทราบนะคะว่าเด็กสองคนนี้ไม่เคยมีพฤติกรรมในทำนองนี้มาก่อน”แหงล่ะ!ฉันไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลยด้วยซ้ำ ขนาดเพื่อนชวนเล่นป๊อกเด้ง ฉันอยากลองเล่นก็ยังไม่ทำเลย แล้วนี่มันอะไรยะ!หาว่าฉันสูบบุหรี่เนี่ย โคตรจะกล่าวหา ใส่ร้าย ป้ายสี อิมพอสซิเบิ้ลสุดๆTOT

    “ธัญญา...ธัญญา!!

    “คะ?O_O”ตะ...ตกใจหมดเลย

    “เห็นมั้ยคะ คุณครู เธอมีพิรุธสุดๆ”คุณป้า(แม่ของไอ้บ้านั่น)ช่วยเงียบเถอะค่ะ อย่าให้หนูต้องเกลียดคุณป้าเหมือนที่เกลียดลูกชายของป้าเลยนะคะ-*-

    “หนูไม่ได้มีพิรุธ-_-

    “ไม่มีใครเขายอมรับเรื่องแบบนี้หรอกจ้า~^^

    “งั้นก็คงเหมือนลูกคุณป้าที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนสูบบุหรี่สินะคะ^^”ตอนแรกก็แอบหวั่นๆอยู่เหมือนกันแหละ(ก็อยู่ในห้องปกครองอ่ะ ก็ต้องกลัวเป็นธรรมดาT.T)แต่ต้องขอบคุณที่คุณป้ากระตุ้นต่อมโกรธของฉันขึ้นมาจนในที่สุดก็พูดความจริงออกมาจนได้

    “พูดออกมาให้หมดเลยลูก!”ยิ่งแม่เชียร์ฉันก็ยิ่งเริ่มกล้าขึ้น

    “คุณครูลดาคะ นี่คือเรื่องจริง!...”ฉันเน้นย้ำและจ้องครูลดาอย่างจริงจัง

    “หนูกำลังออกจากห้องน้ำและได้กลิ่นแปลกๆมาจากทางห้องน้ำชาย...ในฐานะที่หนูเป็นหัวหน้าห้อง ม.6/8(ตำแหน่งนี้เกี่ยว?) ถ้าได้กลิ่นอบายมุข เช่น บุหรี่ ล่ะก็...หนูต้องไปจับคนสูบสิคะ หนูจะไปสูบเองทำไม จริงมั้ยคะ?”

    คุณครูลดาเริ่มเอนเอียงมาทางฉันบ้างแล้วล่ะ เอาซี้~นายคิดจะแก้ตัวอะไรมิทราบยะ อีตาเอสเพรสโซ่!-*-

    อุ๊!ฉันลืมแนะนำตัวเองไปใช่มั้ย ฉันชื่อ ขนมจีบเป็นนักเรียนดีเด่น ไม่หรอก...ฉันแค่อยากได้แต่ไม่ได้TOT โอเค ข้ามไป ฉันเป็นหัวหน้าห้อง ม.6/8 อย่างที่ได้บอกไว้ข้างต้น และฉันเป็นนักเรียนที่มีความประพฤติดี ไม่นอกลู่นอกทาง นิสัยดี เพื่อนรัก แต่!ฉันซวย เพราะ...สอดรู้สอดเห็นTOT

      ฉันเล่าให้ตัวเองดูดีไปอย่างนั้นแหละ อันที่จริงฉันแค่อยากเห็นหน้าคนสูบก็เท่านั้นแล้วก็จะเอาไปเม้าท์มอยกับเพื่อนๆ แต่ว่าพออีตาเอสเพรสโซ่(ซึ่งเป็นคนสูบ)เห็นฉันก็เดินออกมาแล้วจับมือฉันไว้ จากนั้นก็ยัดซองอะไรสักอย่างใส่มือฉันแล้วก็...

    โห...ไม่คิดเลยจริงๆว่าหัวหน้าห้องของฉันจะเป็นคนแบบนี้ เธอสูบบุหรี่เหรอเนี่ย!!!’

    ‘O[]O!!’

    มันใส่ร้ายช้านนนนนนนนนนน!!!TOT

    กลับสู่ปัจจุบัน

    “หลักฐานอยู่ในมือเธอนะ อย่าลืม!”แก...ยังจะกล้าพูดอีกนะ ฮึ่ม!!

    “ก็นายยัดใส่มือฉันนี่หว่า!!>[]<”ฉันแหวเสียงดัง แต่นั่นก็ไม่มีประโยชน์หรอกเพราะไม่มีหลักฐานเพียงพอที่บอกได้ว่าเขายัดเยียดความผิดนั่นให้ฉัน โถ...อนาถนัก ชีวิตผู้บริสุทธิ์YOY

    “เธอใส่ร้ายลูกชายฉัน!!

    “ต๊าย~กล้าพูดนะยะ!!

    สงครามระหว่างลูกกับลูกยังไม่จบ ศึกระหว่างแม่กับแม่ก็จะเกิด ฉันสงสารครูลดาเบาๆU_U

    “เอ่อ...คุณแม่ๆคะ ใจเย็นค่ะ ยังไงดิฉัน...”

    “คุณครูบอกมาเลยดีกว่าว่าใครผิด!”แม่อีตาเอสเพรสโซ่คงมั่นใจมากว่าลูกคุณเธอไม่ผิด แต่ความมั่นใจมันไม่มีประโยชน์เพราะฉันก็ไม่ได้ทำอ่ะ จะให้ยอมรับผิดได้ไงเล่า!!>O<

    ก๊อกๆ

    เสียงเคาะประตูเหมือนช่วยชีวิตครูลดาไว้ หนูเห็นนะคะว่าครูแอบลอบถอนหายใจน่ะ

    “แม่จะเรียกพวกผมมาทำไมเนี่ย-*-“โอ๊ะ!อีตาเอสเพรสโซ่อีกคนเหรอ...แต่ดูออร่าแร๊งงงงกว่าเยอะเลยอ่ะ*0*

    ฮะ...เฮ้ยยยย!!!สามคนเลยเรอะ=[]=

    มีผู้ชายหน้าตาเหมือนอีตาเอสเพรสโซ่อีกตั้งสามคน โฮกกกกก สยองเฟ้ย~TOT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×