ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Heart disease Love โรคหัวใจกำเริบเลิฟ

    ลำดับตอนที่ #9 : เบื้องหลัง

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 55


    8

    เบื้องหลัง

    แอ๊ด~

    เมื่อเสียงประตูเปิดออก ฉันและยัยหน้าหนาวสองหน้าก็กลับสู่โหมดปกติทันที

    ไอ้แคนถือถุงน้ำเต้าหู้มาแค่สองถุง(มันไร้น้ำใจกับฉันยิ่งนัก-*-)ส่วนซัมเมอร์ก็ถือแก้วกาแฟมาแค่แก้วเดียว

    โอเค...ทุกคนมีของกินกันหมดยกเว้นฉัน ฮึ่ม!-*-

    “ว้าว~น้ำเต้าหู้น่ากินจังเลย*O*”เปลี่ยนจากน้ำเต้าหู้เป็นน้ำกรดดีมั้ยยะ กรดจะได้กัดกระเพาะเธอจนฉีกขาดไปเลย!!(โหดไปไหน- -“)

    “แน่นอนสิ ของโปรดของผมนี่นา^^”ของโปรดฉันต่างหาก!-*-

    ซัมเมอร์บอกเสร็จก็เอาน้ำเต้าหู้ที่ร้อนอยู่แล้วไปใส่แก้วแล้วเอาไปเข้าไมโครเวฟต่อ เอากับมันสิ...จะทำให้คนกินปากพองไปข้างนึงให้ได้เลย-*-

    “มายไวฟ์ หิวอะไรรึเปล่า^^”ซัมเมอร์ถามฉันจึงพุ่งความสนใจมาทางเขาแทน

    ฉันมองไปที่กาแฟแก้วเดียวที่มีอยู่ในมือเขา เฮ้อ~คู่นั่นเป็นคู่น้ำเต้าหู้ ฉันก็คงต้องใช้กาแฟแก้วนี้เป็นตัวสื่อรักล่ะนะ

    “กินกาแฟหน่อยสิ-*-“

    ซัมเมอร์ยื่นแก้วกาแฟมาตรงหน้าฉันก่อนที่ฉันจะค่อยๆดูดมันขึ้นมา จะว่าไปฉันก็ไม่ได้กินกาแฟมานานแล้วเหมือนกันนะ เพราะ...

    O_O!

    “มายไวฟ์เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น...”ซัมเมอร์ถามแล้วใช้หลังมือแตะที่หน้าผากของฉัน

    “เฮ้ย!O_o”ไอ้แคนวิ่งเข้ามาแล้วดันแก้วกาแฟออกไปให้พ้นหน้าฉัน

    “แกทำบ้าอะไรวะ จะฆ่าไอ้ฟองมันรึไง!

    “แกพูดอะไร-*-“

    “คนเป็นโรคหัวใจแบบไอ้ฟองมันไม่ควรกินกาแฟโว้ย!!”เออ...จะมาตอกย้ำทำไมเนี่ย-*-

    “ช่างเหอะ ดูดไปแค่คำเดียวเองนะ”ฉันบอกเพื่อให้มันเลิกคลั่ง

    “แต่ยังไงก็เสี่ยงอยู่ดี เรียกหมอมาตรวจดีมั้ย”แคนถามฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วง

    อ่า...พอเห็นสีหน้าแบบนี้ก็รู้สึกเขินขึ้นมา-//////-

    “มะ...ไม่เป็นไรน่า ฉันยังอยู่ด่าแกได้อีกนาน^^”ฉันบอกแล้วก็ล้มตัวนอนตะแคงหันหลังให้ทุกคน

    ก็...ไม่อยากให้เห็นนี่นาว่าฉันกำลังเขินไอ้แคนอยู่น่ะ>//////<

    “วินเธอร์ครับ ยังไงผมก็ขอดูอาการไอ้ฟองมันต่อนะครับ ฝากไปส่งพี่สาวนายด้วยนะซัมเมอร์”

    “ฉันจะอยู่กับไวฟ์ของฉัน^^

    แต่ตอนนี้ฉันอยากอยู่กับไอ้แคนสองคนนี่นา มายฮัสแบนด์ =///////=

    “ฉันจะอยู่กับเพื่อนของฉัน และไม่มีทางปล่อยแก เอ่อ...นายไว้กับฟองแน่ เพราะเมื่อกี้ก็นายไม่ใช่เหรอที่ยื่นกาแฟให้ไอ้ฟองน่ะ-_-

    “-*-“

    “เอ่อ...วินเธอร์ขอตัวก่อนนะคะT_T”ไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ ฟังจากน้ำเสียงน่ะ ยัยหน้าหนาวสองหน้ากำลังทำสีหน้าสลดเรียกร้องความสนใจอยู่-*-

    “ขอโทษด้วยนะครับ^^

    “ค่ะT^T

    “-*-“

    “ไปสิครับ ไปส่งพี่สาวตัวเองสิครับ ซัมเมอร์~

    ปึง!!!

    เสียงประตูปิดแบบนี้แปลว่า...ไปกันแล้วใช่มั้ย>/////<

    “ไอ้ฟอง ฉันมีเรื่องจะคุยกับแกหน่อย”ฉันก็อยากคุยกับแกเหมือนกัน>///<

    “ว่ามาสิ>_<

    “เลิกกับไอ้ซัมเมอร์ซะ-_-

    หึงฉันจนขนาดบอกให้ไปเลิกเลยเหรอเนี่ย กรี๊ดกร๊าด!>_<

    “ทะ...ทำไมล่ะ>_<”อ๊า~ใจเต้นแรงจังเลย สงสัยเป็นเพราะกาแฟที่ดื่มเข้าไปแน่ๆ เอ๊ะ!หรือว่าจะเป็นเพราะเหตุผลอื่นน้า อ๊ายๆๆ>_<///

    “มันสกปรก-_-“หา?O_oเหตุผลแปลกๆอ่ะ

    “สกปรก?”

    “หมายถึงจิตใจของมันน่ะ-_-“โห...ทำไมว่าซัมเมอร์แรงขนาดนี้ล่ะ

    “นายไม่พูดแรงไปหน่อยเหรอ”ฉันค่อยๆพลิกตัวหันมาหาแคน

    “คนที่มันฟันผู้หญิงแล้วทิ้งน่ะ เธอว่ามันสะอาดเหรอ-_-++“สายตาไอ้แคนดูโกรธจนไม่รู้จะโกรธยังไงเลยล่ะ

    “แคน...แกพูดอะไรฉันไม่เข้าใจเลย”ฉันลุกขึ้นนั่งและตั้งใจฟังอย่างเต็มที่

    “รู้จักแคนดี้ใช่มั้ย”

    “ที่ยัยหน้าหนาว...เอ่อ ที่วินเธอร์เรียกนายอ่ะนะ-*-“

    “ไม่ใช่!ยัยแคนดี้ น้องสาวฉันที่ฆ่าตัวตายตอนอายุ 17 ไง-_-

    อ้อ...ก็ว่าทำไมชื่อนี้คุ้นๆ ใช่แล้ว...ไอ้แคนมีน้องสาวด้วยนี่หว่าแล้วที่ฆ่าตัวตายก็ไม่มีใครรู้สาเหตุ แล้วเกี่ยวอะไรกับซัมเมอร์กันล่ะ งง!-*-

    “ทำไมล่ะ เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เหรอ...”

    “ไอ้ซัมเมอร์หรือฮัสแบนด์ของเธอน่ะปล้ำน้องสาวฉัน...”

    O_O

    “จนน้องฉันต้องเขียนจดหมายลาตาย”แคนกำมือแน่นเหมือนว่ามันโกรธแค้นซัมเมอร์จนอยากจะฉีกออกมาเป็นชิ้นๆ

    “แคน...”ฉันค่อยๆเอามือไปจับไหล่ของไอ้แคนไว้

    “ที่เล่ามาไม่ได้ต้องการความเห็นใจแต่อยากให้เธอเลิกคบกับมันจะดีซะกว่า ฉันไม่อยากให้มันรังแกแกนะ แล้วก็...ไม่อยากให้ผู้หญิงของฉันต้องแปดเปื้อนกับมันด้วย”

    ผู้หญิงของแก...

    อ้อ!จริงสิ...ฉันก็มีเรื่องต้องเตือนมันเหมือนกันแหละ

    “แคนยอน!แกฟังฉันนะ ฉันมีเรื่องมาเล่า...”

    “ฮะ?”

    “ยัยวินเธอร์หรือที่รักของแกน่ะร้ายกาจมาก ที่เห็นๆกันอยู่เนี่ยสร้างภาพชัดๆ”ฉันเล่าไปด้วยน้ำเสียงที่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ

    “ฉันรู้...”

    “รู้?รู้แล้วก็ยังจะคบอีก ไหวมั้ยเนี่ยแกน่ะ!-*-“โมโหๆๆๆ

    “แกดูไม่ออกเหรอวะ ฟอง...ว่าที่ฉันทำทั้งหมดมันเป็นการแสดงละครเท่านั้น...”ทีแกยังไม่รู้เลยว่าฉันแสดงละครกับซัมเมอร์น่ะ-*-

    “แล้วเบื้องหลังทุกอย่างมันคืออะไร...ตามจริงแกรู้สึกยังไง แคนยอน!

    “แกคิดว่าตลอดมาฉันดูแลแกเพราะคำสั่งแม่อย่างนั้นเหรอ...”แล้วมันไม่ใช่เหรอ...

    “...”

    “ฉันดูแลเพราะฉันอยากดูแล อยากดูแลแกทั้งตอนนี้...”

    “...”

    “และตลอดไป”

    “แคนยอน...”

    “นี่คือเบื้องหลังทั้งหมดที่เป็นความจริงทุกอย่าง...ทุกอย่างที่อยู่ในใจของฉันมาโดยตลอด”

    “ฉันก็มีเบื้องหลังนะ^^

    “...”

    “เบื้องหลังที่ว่า...ฉันรู้สึกหวงแกมากถึงได้ขอซัมเมอร์คบเพื่อต้องการแยกแกกับวินเธอร์^^///

    “แกพูดจริงป่ะเนี่ยO_o

    “เชื่อเหอะว่าตอนนี้เบื้องหลังของเราเหมือนกันไปแล้วน่ะ^^

    [ทุกฉากตอนละครมีเบื้องหลัง

    พอได้ฟังเบื้องหลังนายฉันหวั่นไหว

    ไม่อยากเชื่อเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

    เป็นไปได้เบื้องหลังเรานั้นเหมือนกัน]

    {Fong-Nam}

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×