คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ของฉัน!!!
7
ของฉัน!!
“เอ่อ...ฟองน้ำ ฉันมีเรื่องอยากถามนิดหน่อย”วินเธอร์พูดขึ้นมาแหวกความเวียบที่ปกคลุมไปทั่วห้อง
“แต่ฉันไม่อยากตอบอะไรสีกนิดเลยอ่ะ”ฉันบอกตามที่ใจสั่งมา
“แต่ฉันจะถาม!”เอ่อ...ไม่ต้องเสียงดังก็ได้
“เฮ้อ~ว่ามาสิ”
“เธอชอบแคนยอนใช่มั้ย”น้ำเสียงดูเหี้ยมเกรียมไม่น้อยเลย
และตอนนี้ฉันก็หันหลังอยู่ ดังนั้นไม่ต้องสนใจหรอกว่าจะเป็นยังไง เพราะวินเธอร์ไม่มีทางเห็นสีหน้าของฉันอย่างแน่นอน!!
“ไม่ใช่!ฉันคิดกับมันแค่เพื่อน แต่ว่าฉันคงหวงเพื่อนมากไปหน่อย แหะๆ^^;;”
“เหรอ...หวงน่ะหวงได้เฉพาะตอนนี้เท่านั้นนะ เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่เป็น’ของฉัน’ล่ะก็...เธอไม่มีสิทธิ์หวงอีกต่อไป!”
“O_O”ยัยนี่ไม่ใช่วินเธอร์คนเมื่อวานแน่นอน ฟองน้ำคอนเฟิร์ม!!!
อีกด้านหนึ่ง....
“เสนอหน้ามาจนได้นะแก-*-“แคนยอนพูดเสียงเย็น
“ทีแกยังเสนอหน้ามาได้ตั้งหลายปีเลยนี่นา^^”ซัมเมอร์ยิ้มอย่างเสแสร้งส่งไปให้แคนยอน
“ฉันกับแกไม่เหมือนกัน แกน่ะมันสกปรก!”แคนยอนพูดเสียงดุดันแล้วก็มองซัมเมอร์ด้วยสายตารังเกียจ
“ครับ พี่เขยแสนสะอาด^^”
“ฉันไม่มีทางยกฟองให้แกแน่ ไอ้ซัมเมอร์!”
“ฉันก็ไม่ยกให้แกเหมือนกันแหละ ไอ้แคนยอน!”ซัมมเอร์ที่แสร้งตีสองหน้ามานานเริ่มหมดความอดทนจนตอนนี้เข้าไปกระชากคอเสื้อของแคนยอนเป็นที่เรียบร้อย
“หึ~ของสกปรกยังไงก็สกปรกอยู่วันยังค่ำ!”แคนยอนปัดมือของซัมเมอร์ออกจากคอเสื้อตัวเอง
“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าคนสะอาดอย่างแกหรือคนสกปรกอย่างฉันกันแน่ ที่จะได้ฟองน้ำไปครอง!”
“คำตอบมันเป็นฉันอยู่แล้วล่ะ^^”แคนยอนตอบอย่างมั่นใจ
“สะบัดพี่สาวฉันให้หลุดก่อนเหอะ แล้วค่อยมาคิดทีหลังว่าตัวเองจะได้ครอบครองฟองน้ำรึเปล่า^^”
“พี่สาวแกไม่มีอะไรให้ต้องกังวลมากหรอก”แคนยอนบอกพลางยักไหล่
“แกไม่รู้จักพี่สาวฉันดีพอ ก็อย่าประเมินค่าเธอต่ำเกินไปสิ^^”
“โอเคๆฉันจะมองคนในตระกูลแกว่าสูงส่งหมด ยกเว้นแกเท่านั้นไอ้ต่ำสโลว~!”
“ด่าไปเหอะ ไอ้ตกแคน(Can=กระป๋อง)เพราะตอนนี้ฟองน้ำเป็นไวฟ์’ของฉัน’อยู่^^”
“ฉันน่ะเป็นโรคจิต!ชอบแย่งของๆคนอื่นซะด้วยสิ^^”
กลับมาที่ห้องของฟองน้ำ...
“เอ่อ...ฉันขอพักผ่อนก่อนนะ^^;;;”
“พักยาวไปเลยดีมั้ยล่ะ ฟองน้ำ^^”ยัยนี่เป็นครายยยย~TOT
“ไม่ล่ะ ขอบคุณ^^;;;”
ทำไมมีแต่คนอยากให้ตูตายยยยยTOT
“ก็ถ้าไม่อยากพักยาวก็อย่ามายุ่งกับคนของฉันบ่อยๆนะจ๊ะ ฟองน้ำ^^”
อะไรๆก็คนของฉัน ของฉันๆๆๆๆ ไอ้แคนน่ะเป็น’ของฉัน’ ก่อนเธอซะอีกนะ>[]<!!!
“เธอคิดว่าฉันกลัวเธอมากเหรอไง วินเธอร์!”ฉันบอกเสียงดัง
“ไม่ล่ะ เธอไม่กลัวตายหรอกเพราะชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้เธอก็นอนรอความตายอยู่แล้วนี่นา^^”
แล้วมันหนักหัวเธอรึไง-*-
“ก็จริง...ฉันไม่กลัวตายหรอก ดังนั้นฉันก็ไม่กลัวด้วยถ้าเธอจะฆ่าฉันเพราะฉันยุ่งกับไอ้แคน!”
“ที่เป็น’ของฉัน’ในตอนนี้เนี่ยนะ เฮอะ!หน้าด้านจริงๆ”สาบาน นี่ไม่ใช่ยัยคนเมื่อวาน ชัวร์ๆๆๆ ยืนยัน นอนยัน ตะแคงยันเลย เอ้า!
“ก็ทำไมจะยุ่งไม่ได้ล่ะ เพราะไอ้แคนก็เป็น’ของฉัน’เหมือนกัน^^”
ในตอนนี้หมายถึง ‘เพื่อนของฉัน’ น่ะ
เป็นแค่นี้ไปก่อนนะจ๊ะ ไว้ฉันชัวร์ว่าเลิฟๆนายร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วฉกนายคืนจากยัยหน้าหนาวสองหน้า(เปลี่ยนให้เสร็จสรรพ)ได้เมื่อไหร่ จะอัพสถานะให้เป็น ‘แฟนของฉัน’ น้า~>O<///
[‘ของฉัน’แสดงออกอย่างสุดฤทธิ์
สุดชีวิตทำตัวเป็นเจ้าของ
ทำยังไงก็ได้เพื่อครอบครอง
งั้นขอจองไอ้แคนเป็นแฟนกัน>///<]
{Fong-Nam}
ความคิดเห็น