คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : กำลังใจ
6
กำลังใจ
ปัง!
“กลับมาแล้วค่า~^O^”เสียงใสของน้องเกรซดังมาแต่ไกล ส่วนหมาป่ารูปงามก็เดินหน้านิ่งมาติดๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอีกตัวแล้วนั่งจ้องหน้าฉันอยู่นิ่งนาน
...ต้องการอะไรจากฉัน?-*-
“อะไร-_-“ในที่สุดฉันก็เอ่ยปากถามออกไป
“-_-“เงียบ...ถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็อย่ามาจ้องหน้าฉันสิ!
.
.
.
และฉันก็ทนความน่าอึดอัดนี้ไม่ไหว จึงต้องลุกออกมา ฮึ่ย!มีอะไรก็ไม่พูด แล้วฉันจะไปตรัสรู้ได้ไง-*-
หมับ!
แขนข้างหนึ่งของฉันถูกกระตุกไว้แล้วรั้งเข้าไปหาคนตัวสูงที่เอาแต่มอง มอง มอง ไม่ยอมปริปากพูดอะไรสักคำ สายตาของเขาบ่งบอกว่า...’เธอมีอะไรจะบอกฉันมั้ย’
ฉันหลุบตาต่ำไม่กล้าสบตา ฉันนึกไม่ออกจริงๆว่าฉันต้องบอกอะไรเขา...
“O_O”จิลเวอรี่มาที่นี่นี่หว่า!!
“-_-“เขากำลังรอฟังอยู่เหรอ...
“คือ..คือ..”จะให้ฉันพูดอะไรล่ะ จะให้บอกว่าฉันให้เงินจิลเวอรี่ไปเพื่อให้เธอได้ไปไถ่ความอิสระทางหัวใจอย่างนั้นเหรอ มันไม่ทำร้ายจิตใจนายปิแอร์หรือไงที่ถึงแม้ว่าจิลจะเป็นอิสระแต่ก็ไม่ได้รักเขา...
“คืออะไรล่ะ ฉันรอฟังเธออยู่-_-“เสียงเย็นชาของเขาทำให้ฉันตัวเย็นเฉียบ ฉันไม่อยากบอกเขาแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะโกหกได้เนียนพอรึเปล่า
“...”
“คงไม่ต้องให้ใช้ปืนมาขู่หรอกใช่มั้ย”อีกแล้ว..เอะอะก็เล่นของแบบนั้นอยู่เรื่อย!ฉันกลัวนะ แต่ว่า...
“ไม่มี-_-“ฉันกัดฟันพูดออกไป ตีหน้านิ่งเพื่อความเนียนแต่กลับได้รับแรงบีบที่ต้นแขนแรงขึ้น
“จิลมาหาเธอทำไม!!”เขาตะคอกฉัน...
...ทำไมมันถึงรู้สึกเจ็บหนึบๆที่หัวใจแบบนี้ ก็แค่โดนตะคอก คนอื่นตะคอกฉันๆยังไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย แต่ทำไมพอเป็นเขา ฉันถึงได้รู้สึกแย่แบบนี้ อยากร้องไห้ ฉันอยากร้องไห้ออกมา...
“...”ฉันไม่ตอบได้แต่นิ่งและมองหน้าคนตรงหน้า
“ตอบมาสิ!หรือเธอต้องการให้ฉันใช้กำลังเอาคำตอบจากเธอ!”
“ทำไมล่ะ นายจะทำอะไรเหรอ”ฉันเชิดหน้าถามอย่างกล้าหาญแม้ว่าในใจสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว
“เราเคยทำอะไรกันไปบ้างแล้วนะ”เขาแสยะยิ้มชั่วร้าย รอยยิ้มนั่นทำให้ฉันขนลุก
“แค่จิลใช่มั้ย”ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมน้ำตาที่เอ่อขอบตา
“อะไร”
“ชีวิตนี้นายจะสนใจแค่จิลใช่มั้ย!”ฉันสะบัดแขนตัวเองออกแล้ววิ่งเข้าไปในห้องนอนของตัวเองพร้อมล็อกประตูอย่างแน่นหนาขังตัวเองเอาไว้กับน้ำตาที่เริ่มไหลลงมาเรื่อยๆ
บ้า...นายมันบ้าที่สุด!
นายทำให้ฉันเกลียดตัวเองที่ฉันโง่ไปรู้สึกใจเต้นกับคนที่เขาไม่มีวันมอบความรู้สึกคืนมาให้ฉันได้แบบนาย...
นายทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่มีความหมาย
นายทำให้ฉันกลายเป็นคนๆนึงที่เป็นที่พักพิงยามนายอ่อนล้าและเมื่อนายต้องการจะไป นายก็ไปโดยไม่นึกถึงความรู้สึกของฉันสักนิด...
นายสอนฉันให้รู้จักความรักและการอกหักไปพร้อมๆกัน...
...เก่งจริงๆนะ ปิแอร์
จึ้กๆ
“พี่ซิลวี่”
“O_O!”ฉันเงยหน้าที่เคยแนบกับหัวเข่าออกมาเมื่อมีแรงสะกิดที่หัวไหล่พร้อมกับเสียงใสๆของน้องเกรซ
“พี่ซิลวี่ชอบพี่ปิแอร์ใช่มั้ยคะ”
“...”ฉันได้แต่กัดปากตัวเองไปมาอย่างเลี่ยงความจริงไม่ได้
“ตอบสิคะ”เอ๊ะ!o_Oต้องพูดออกมาด้วยเหรอ..
“อะ...อื้อU/ / /U”ฉันตอบอย่างอายๆ มันน่าอายจริงๆนี่นาที่ต้องมาเปิดอกคุยเรื่องแบบนี้กับเด็กหกขวบ เฮ้อ~แต่ยอมรับเลยนะว่าพอได้ระบายออกมาแค่คำเดียว ฉันรู้สึกดีขึ้นเป็นกองเลย
“แล้วทำไมถึงมานั่งร้องไห้แบบนี้ล่ะค่ะ”น้องเกรซนั่งลงตรงหน้าฉันแล้วถามต่อ
“เพราะ...เพราะเขาไม่มีวันรักพี่ไง เขารักจิลมาก...”ฉันค่อยใช้หลังมือปาดน้ำตาที่ไหลลงมาเอาเสียดื้อๆ จะเศร้าอะไรนักหนาเนี่ย!
“แต่พี่ปิแอร์จูบพี่ซิลวี่นะคะ”
“น้องเกรซก็รู้ว่านั่นมันเป็นอุบัติเหตุ”ฉันเถียงต่อ
“แล้วในห้องน้ำนั่นล่ะคะ ที่พี่ปิแอร์จูบพี่ซิลวี่ก็เป็นอุบัติเหตุ?”O_O///รู้ได้ยังไง น้องเกรซรู้ได้ไง
“ทำไมน้องเกรซถึงรู้ล่ะ?”
“พี่ปิแอร์บอกค่ะ^^”
ฉันมองหน้าน้องเกรซอย่างทึ่งๆ เด็กคนนี้รู้เรื่องเกินวัยไปแล้วนะ...ปิแอร์ นายเอาเรื่องในห้องน้ำไปบอกเด็กหกขวบได้ยังไงเนี่ย!!
“น้องเกรซว่าตอนนี้ถึงพี่ปิแอร์จะตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้ แต่ก็คงรักพี่ซิลวี่ได้ไม่ยากหรอกค่ะ^^”
รอยยิ้ม...คำพูด...สีหน้า...
น้องเกรซทำให้ฉันมีกำลังใจขึ้นมามากเลย...
...น้าเกลนด้าเลี้ยงลูกดีจริงๆ^^
ฉันเปิดประตูออกจากห้องนอนและก็พบว่า ‘เขา’ ไม่อยู่แล้ว...เฮ้อ~ฉันเองก็ผิดที่จู่ๆก็ไปตะคอกเขากลับแล้วก็วิ่งหนีไป เขาเองก็คงงงไม่น้อยเลยเหมือนกัน
ติ๊งต่องๆ~
“ซิลวี่~TOT”จิลเวอรี่นี่...หน้าตาแบบนี้-*-
“อะ...อะไรอีก”ฉันถามเสียงหวาดๆ คราวที่แล้วก็สิบล้าน อย่าบอกนะว่า...บรื๋อ~ไม่คิดๆ>_<
“ขอยืมอีกสิบล้านสิT^T”ม่ายยยยยย~/(TOT)\
“ว่าไงนะ!”ฉันแกล้งโวยวายทั้งที่ในใจมีน้ำตาซึม สิบล้านๆๆๆT^T
“ขอยืมอีกสิบล้านสิ”แน่ะ!มีทวนอีกT^T
“ตั้งสิบล้านนะยะ โนเวย์!!”
“เอ้า!เอาคืนไป”จิลวางเช็คสิบล้านลงบนโต๊ะของฉัน
เอ๊ะ!o_O โอ๊ะ! นี่มันเช็คของฉันจริงๆด้วยยยยยยย>O<
“กรี๊ดดดดดดด สิบล้านของช้านนนน~^O^”
แหม~นอกจากน้องเกรซจะให้กำลังใจฉันแล้ว ยัยจิลก็ยังเป็นหนึ่งในกำลังใจฉันอีกด้วยนะ>O<
[กำลังใจที่ได้รับแสนมีค่า
ฉันได้มาจากเด็กแค่หกขวบ
และกำลังใจดีเด่นที่ต้องรวบ
ก็ต้องควบจิลเวอรี่ที่คืนเงิน^O^]
{Silvy}
ความคิดเห็น