คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 5
5
‘เธอไม่มีความสุขแน่!’
โพสต์อิทสีดำวางตระหง่านอยู่บนโต๊ะเรียนของฉัน อะไรกัน!ใครเล่นตลกแบบนี้...
“ของใคร!”ฉันตะโกนถามขึ้น เมื่อคุณครูยังไม่เข้า
“...”ทั้งห้องเห็นฉันเป็นอากาศธาตุไปแล้ว โอเค คำพูดของฉันไม่ได้เข้าหูใครเลยใช่มั้ย
ฉันจึงเดินไปหากลุ่มของตัวเอง เพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วพอฉันกำลังจะเดินไปถึงโต๊ะ พวกเจ้าหล่อนก็รีบลุกหนีฉันไปอย่างรวดเร็ว
“จุ๊บ แจง แตงกวา จะไปไหนกัน!”ฉันถามเมื่อเห็นๆอยู่ว่าพวกนั้นพยายามหนีหน้าฉัน
“เราไม่ให้เธออยู่ในกลุ่มแล้ว!”จุ๊บพูดขึ้นก่อนจะเดินนำสองคนที่เหลือไปที่โต๊ะของแนนซี่ เฮอะ!เช้าวันนี้มันเรื่องบ้าอะไร ฉันเจอกับเรื่องอะไร!!!
~กุ๊กกุ๊กไก่ เลี้ยงลูกมาจนใหญ่ไม่มีนมให้ลูกกิน ลูกร้องเจี๊ยบเจี๊ยบ แม่ก็เรียกไปคุ้ยดิน ทำมาหากิน ตามประสาไก่เอย กระต๊ากๆ~
ติ๊ด!
ฉันรีบกดรับโทรศัพท์ทันที ต้องเป็นยัยโรคจิตที่โทรมาตอนเช้าแน่ๆ
[เป็นไง มีความสุขมั้ย!]
ยัยโรคจิตนั่นจริงๆด้วย คิดจะทำให้ฉันไม่มีคนคบ เพราะฉันจะได้ไม่มีความสุขใช่มั้ย ยัยโง่!แกคิดผิดแล้ว ฉันกลับบ้านไปคุยกับหมาแมวก็ได้ ชิ!
“หึ!ฉันไม่ทุกข์สักนิด เธอคิดว่าฉันจะเสียใจเหรอไง เปล่าเลย...ฉันไม่เสียใจสักนิด!”
[น่าสนุกดี...ฉันจะรอวันที่เธอทุกข์ใจที่สุดก็แล้วกันนะ สังขยา]
ติ๊ด!
กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซ
พูดจบก็ตัดสายทิ้ง ยัยโรคจิตไร้มารยาท!!!!
~กุ๊กกุ๊กไก่ เลี้ยงลูกมาจนใหญ่ไม่มีนมให้ลูกกิน ลูกร้องเจี๊ยบเจี๊ยบ แม่ก็เรียกไปคุ้ยดิน ทำมาหากิน ตามประสาไก่เอย กระต๊ากๆ~
ติ๊ด!
“ฮัลโหล ยัยโรคจิต แกจะเอายังไงกับช้าน~”
[อะ...เอ่อ นี่ฉันไฟเองว่ะ ไอ้หยาแกเป็นไรเนี่ย!]อ้าว เพื่อนฉันเอง
“โทษทีๆ มีเรื่องนิดหน่อย ตอนนี้ฉันโคตรเครียดเลย แต่งงมากกว่าว่ะ”ฉันบอก
[มีเรื่องอะไรวะ แกต้องบอกฉันนะเฟ้ย!]เออ...ฉันบอกแกแน่ แต่ตอนนี้ครูเข้าแล้วบอกไม่ได้ง่ะT^T
“ไว้ค่อยคุยกัน ครูมาแล้ว...”
[อ้าว เฮ้ย!ไอ้เพื่อนบะ...]
ติ๊ด!
ฉันตัดสายทันทีเมื่อรองเท้าส้นสูงสีแดงแปร๊ดของคุณครูลิลลี่ คุณครูสุดฮอตของโรงเรียนที่เป็นที่ปรารถนาของเด็กหนุ่มทั้งหลายก้าวเข้ามา พร้อมกับพาบุคคลหน้าตาคุ้นเคยมาด้วย...ที!O_O
ฉันมานั่งที่ของตัวเองโดยไม่ละสายตาจากทีเลยแม้แต่วินาทีเดียว ซึ่งมันมีเรื่องหน้าเศร้าเกิดขึ้นคือฉันต้องนั่งคนเดียว เพราะกลุ่มเก่าของฉันย้ายก้นไปนั่งที่อื่นกันหมดแล้ว เฮ้อ~บ้าที่สุด!
“อ๊ะๆ วันนี้ครูลิลลี่พานักเรียนสานสัมพันธไมตรีของเซนต์ฟอร์ซมาแนะนำให้รู้จักค่ะ^^”
สาวๆในห้องต่างพากันกรี๊ดให้กับความหล่อเกินพิกัดของที อันที่จริงฉันชินแล้วที่เจอใบหน้าหล่อเหลาของน้องคนนั้นก็เลยไม่เผลอกรี๊ดออกมา
“สวัสดีครับ เรียกผมว่าทีนะครับ^^”เหอะๆ เข้ามาก็โปรยเสน่ห์เลย หมั่นไส้คนหล่อจริงอะไรจริง_*_
“ที~>///<”สาวๆพากันเรียกทีก่อนที่จะหน้าแดงไปตามๆกัน ดูแล้วน่าสมเพชนิดๆ น่าอายที่โรงเรียนฉันมีผู้หญิงที่ค่อนข้างเยอะและค่อนข้างแรด!!!(เธอก็อยู่โรงเรียนนี้-__-)
“เอาล่ะค่ะสาวๆ เงียบก่อนน้า~เดี๋ยวหาที่ให้ทีนั่งก่อนจ้ะ^^”ครูลิลลี่พูดเรื่องที่นั่งขึ้นมา เด็กสาวทุกคนในห้องต่างก็พากันนั่งตัวตรงแด่ว และพรีเซนต์ที่ข้างๆของตัวเองเป็นที่สุด บางคนถึงกับไล่เพื่อนสนิทที่นั่งข้างกันให้ลุกออกไปเพื่อจะได้ให้ทีมานั่งแทน เฮ้อ~
“ผมนั่งตรงนั้นได้ใช่มั้ยครับ^^”ทีชี้มาที่นั่งของฉันก่อนจะหันไปถามครูลิลลี่ ถามฉันบ้างสิ เบื่อหน้านายจะแย่!
“สังขยาจ๊ะ ตรงนั้นมีใครนั่งรึเปล่าจ๊ะ^^”ครูลิลลี่ถาม
“เคยมีค่ะ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว-__-“ฉันตอบเสียงเรียบก่อนจะหันไปมองเพื่อนเก่าของตัวเอง นี่ฉันทำผิดอะไรฟะ!~อยู่ๆก็ถูกไล่ออกจากกลุ่ม กร๊าซซซซซ(พ่นไฟรอบที่เท่าไหร่แล้ว)
“ถ้าอย่างนั้น ทีไปนั่งได้เลยจ้ะ จะได้เริ่มเรียนกันซะที^^”ครูลิลลี่พูดขึ้นก่อนจะโปรยเสน่ห์อันล้นหลามใส่ที
“ครับ^^”ทีพูดจบก็เดินมาแล้วทิ้งตัวนั่งลงข้างๆฉัน
นี่มันเรื่องอะไร วันนี้มีเรื่องเซอร์ไพรส์ฉันเยอะแยะเลย~
ความคิดเห็น