คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Pierre VS Grace & Their TEACHER!?
4
Pierre VS Grace & Their TEACHER!?
“ที่แท้น้องก็เป็นเด็กที่แม่ไม่รัก เอ้ย!แม่ไม่เลี้ยง เอ้ย!แม่รำคาญ เอ้ย! เด็กถูกทิ้ง เอ้ย!...”
“พอเหอะ!-_-+”ฉันปรามเสียงโหดก่อนที่ไอ้คนไม่รู้จักโตข้างๆจะพูดจาทำร้ายจิตใจอันบอบบาง(เหรอ?-*-)ของน้องเกรซไปมากกว่านี้
“ไม่ต้องห้ามหรอกค่ะ เกรซเข้าใจพวกที่เพิ่งอกหักรักคุดตุ๊ดหนีหมีเมินเดินตกท่อหน้าม่อไปเรื่อยแบบพี่ปิแอร์ดี ไม่ถือค่ะ^^+”ดะ...เด็กคนนี้...=[]=!!
รู้จักคำว่า ‘หน้าม่อ’ กับเขาด้วย(น้าเกลนด้าเลี้ยงลูกยังงายยยย~!)
“ยัยเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน!!”เฮ้ย!O[]O หมอนี่พูดแรงเกินไปรึเปล่าน่ะ น้องเกรซเป็นยังไง...
“^^++”
...มั่ง=_+ เป็นฉันนะ ป่านนี้ร้องไห้หาแม่ที่อิตาลีเรียบร้อย
“นายพูดแรงไปนะ น้องเกรซยังเป็นเด็กอยู่”
“หัดสั่งสอนซะมั่งนะ ไม่ใช่ว่าวันๆเอาแต่แต่งตัวบ้าๆบอๆ”
“นี่นาย...!”ฉันได้แต่ชี้หน้าและอ้าปากพะงาบๆอย่างไม่รู้จะตอบโต้ยังไงดี
“เกรซไม่ต้องมีใครมาสั่งสอนหรอกค่ะ ถ้าพี่ซิลวี่จะต้องสอนใครล่ะก็...เกรซว่าคงเป็นพี่ปิแอร์มากกว่าที่ต้องโดนพี่ซิลวี่สั่งสอนน่ะ^^+”
-_-+++++ชิ้งงงงงงงงงงงงง~!
เช้งงงงงงงงงงงง~!+++++-_-
TOT(เกิดอะไรขึ้นกับความสงบสุขของฉัน)
“ทั้งสองคน...”
“อยากจะเล่นกับฉันมากใช่มั้ย”นะ...น่ากลัววววว~O~
“ม้ากมาก~^O^+”น่ารัก...แต่ ก็อย่างที่รู้ๆกันตามสไตล์น้องเกรซเขาล่ะค่ะ-_-;;
“Y_Y”ความสงบสุขของฉันได้ลาโลกไปแล้วจริงๆ กลับมาาาาาา~TOT
“งั้นร้องเกรซขอเล่นเกมคุณครูกับนักเรียนนะ...คะ^^+”ฮือๆๆไม่ต้องมาขอความเห็นนจากฉันเลย สายตาเกินเด็กแบบนี้ไม่อยากมองเลย ให้ตายสิ!-*-
ว่าแต่ทำไมสีหน้าของนายปิแอร์ดูคิดมากขนาดนี้นะ...มีอะไรอยู่ในใจอย่างนั้นเหรอ
“จ้องฉันทำไม ยัยพญาปลวก-_-“
จะว่าไป...ปล่อยมันไปเหอะ ไอ้บ้าเอ๊ย!!>O<
“ไม่มีอะไร ไปเล่นเกมกับน้องเกรซไป-*-“
ฉันเตรียมชิ่งอย่างเร็วเพราะกลัวว่าจะถูกดึงเข้าเล่นเกมอะไรนั่นของน้องเกรซ ซึ่งจากลางสังเห่าสังหรณ์ของฉันแล้ว ฉันว่ามันต้องเป็นเกมประหลาดกวนประสาทแหงๆTOT
หมับ!หมับ!
“ไปไหน/ไปไหน..คะ”
TOT ฉันไม่เล่นนะ อย่าเอาฉันไปยุ่งเกี่ยวกับเกมพิเรนทร์ๆของน้องเกรซน้าาาา~
แถ่นแท้นนนน~
ฉันถูกน้องเกรซจับมัดไว้กับเก้าอี้โดยบนหัวของฉันมีที่คาดผมกระต่ายบันนี่(ฉันเคยซื้อมาเล่นๆเฉยๆนะแล้วก็เก็บไว้ในที่ที่ลึกลับพอสมควร น้องเกรซไปรื้อมาได้ไงงงT^T)
กติกาของเกมของน้องเกรซคือการที่ฉันได้รับบทเป็นคุณครู(ผู้โชคร้ายT^T)และมีลูกศิษย์(ที่เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ แผนสูง เหลี่ยมจัด บลาๆๆ)อีก 2 คนเป็นผู้เข้าแข่งขัน โดยที่ฉันในฐานะครูจะถามอะไรกับเด็กก็ได้แล้วถ้าเด็กตอบได้ก็มีศิษย์ถามครู ตามจริงมันก็แค่ถามวนไปวนมาใช่มั้ยล่ะ ไม่เห็นต้องจับฉันมัดแบบนี้เลยT^T
“เธอกำลังคิดว่าทำไมพวกเราต้องจับเธอมัดใช่มั้ย-_-“หมอนี่เป็นแวมไพร์ที่อ่านใจคนออกชัวร์ป้าบ!!
“ใช่T^T”
“เพราะเธอจะหนี ไม่ยอมเล่นลูกเดียวไงล่ะ-_-“
ก็ฉันไม่อยากเล่นนี่...กรี๊ดดดดดดด ทำไมต้องมาบังคับขืนใจฉันด้วย พวกบ้าาาา!!TTOTT
“เลิกจีบกันก่อนเถอะค่ะ มาเล่นเกมของน้องเกรซกันดีกว่ารับรองสนุกแน่~”
ร้ายกาจที่สุด เด็กคนนี้!!ถ้าน้าเกลนด้ามาเมื่อไหร่ ฉันจะจับโยนใส่เลย(ล้อเล่นค่ะT^T)
“คุณครูขาาา~เริ่มถามก่อนเลยค่ะ^^+”สายตาชั่วร้ายมากน้องเกรซ
“เอ่อ...”
“หมดเวลาค่ะ!^^ ตาน้องเกรซถามคุณครูนะคะ”=[]=!!มีจับเวลาด้วยเหรอ กรี๊ด!
“วะ..ว่ามาสิT_T”
“เมื่อคืนในห้องน้ำเกิดอะไรขึ้นคะ^^+”สายตาร้ายกาจนั่นส่งไปให้นายปิแอร์นะ ไม่ใช่ฉัน!Y_Y
“เอ่อ...แค่พี่ปิแอร์เมาน่ะU_U//”แล้วหมอนั่นก็สารภาพรักฉัน แล้ว...เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแค่แผนของน้องเกรซ(แอบเสียเซลฟ์นิดๆนะ)
“เหรอคะ งั้น...ตาครูซิลวี่ถามพี่ปิแอร์เลยค่ะ”
คราวนี้ต้องรีบถามให้ไวที่สุด แล้วก็ต้องเอาเรื่องที่อยากรู้ด้วย หมอนั่นไปทำอะไรมา ทำไมถึงได้เมาแอ๋มาขอความช่วยเหลือจากฉัน
“นายไปมีเรื่องอะไรกับจิล”ฉันถามจบก็หลับตาปี๋เพราะไม่กล้าสบตากับเขา เรื่องของฉันก็ไม่ใช่จะอยากรู้อะไรนักหนานะTOT
หมอนั่นนิ่งมาก นิ่งซะเหมือนกับว่าไม่หายใจเลยงั้นแหละ โอเคๆฉันจะไม่ละลาบละล้วงเรื่องของนายกับจิลสุดที่รักก็ได้ แม้จะอยากรู้เต็มทีT^T(กัดปากด้วยความเสียดาย)
“ช่างมันเถอะ โอเคๆน้องเกรซ พี่ไม่ถามแล้ว”
“ไม่ค่ะ พี่ปิแอร์ต้องตอบก่อน^^+”
“...”
“พี่ปิแอร์คะ^^++”
“...”
ที่เขาเงียบเพราะกำลังรู้สึก...
แต่ฉันก็ไม่รู้อยู่ดีว่าเขารู้สึกยังไงเพราะเพียงแค่ใบหน้านิ่งเฉยแบบนี้ก็ไม่อาจเดาได้เลยจริงๆ
“ฉันขอโทษนะ ปิแอร์”ฉันบอกอย่างรู้สึกผิด
“ฉันพยายามจะซื้อใจจิลเอาไว้แล้ว...”
“...”
“ฉันทำในเรื่องที่ทุกคนเห็นว่ามันเป็นเรื่องเลว แต่ฉันก็ยอมทำเพื่อต้องการได้จิลคืนมา”
...นายไปทำอะไรน่ะ ปิแอร์
“เธอรู้มั้ยว่าแม้ฉันจะดิ้นรนสรรหาวิธีให้จิลกลับมารักฉันเหมือนเดิมมากแค่ไหน แต่เวลาสำหรับความรักของฉันกับจิลก็จบลงแล้ว”
...ถึงว่า นายถึงได้ดูเศร้านัก พวกนายสองคนทะเลาะกันรุนแรงขนาดไหนนะ
ความรักช่างน่ากลัว...ทำให้คนแข็งแกร่งอย่างปิแอร์อ่อนแอลงได้ในพริบตา
“คุณครูซิลวี่...ช่วยลูกศิษย์หน่อยสิคะ”เสียงใสๆของน้องเกรซดังขึ้นมา เป็นเสียงที่น่าเอ็นดูมากเลย(ในความคิดฉันนะ)
“เอ่อ...สู้ๆนะ^^;;”ฉันยิ้มกว้างไปให้เขา ตามจริงก็อยากจะชูกำปั้นสู้ๆไปให้ แต่เผอิญฉันโดนมัดอยู่U_U
“ตาน้องเกรซถามแล้วนะคะ^^+”ทำไมเสียงน้องเกรซดูไม่น่าเอ็นดูแล้วล่ะ~_~
“...”
“พี่ปิแอร์กล้าจูบคุณครูมั้ยคะ?^^+”
“หาาาาา??o_O;;”นะ..น้องเกรซ!!!
“-_-“อย่ามามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นนะนายปิแอร์ ฉันไม่ใช่จิลนะโว้ยยย!=[]=
“น้องเกรซนี่มันไม่ใช่คำถาม เขาเรียกว่าคำท้านะ^^;;”
“ตราบใดที่มันมีเครื่องหมายคำถาม สำหรับน้องเกรซมันคือคำถามค่ะ^^+”กรรม=_=เด็กคนนี้...อ๊ากก!!=[]=
“กล้า-_-“หมอนี่จะจูบฉันเรอะ โอ้วววว~>[]<
“อย่านะปิแอร์ ฉะ..ฉันไม่ยอมนะ>[]<//”ฉันโวยวายดิ้นๆจนรู้สึกถึงการโยกไปมาของเก้าอี้
ปึ่ก!
“เหวออออออ =[]=!!!”
ปึง!
“O/ / / O!!”
“-_-“
“>_<”
ฉัน ปิแอร์ และน้องเกรซ...ตามลำดับY/ / / /Y
ทำไม..ในเมื่อนายปิแอร์ยังไม่ได้ทันลุกขึ้นมาเอาปากประกบฉันเลยแท้ๆ แต่ฉันกลับเสนอปากไปให้เขาประกบถึงที่ โอ้ กาย~พระเจ้าจอร์จ ฉันควรครวญเป็นภาษาอะไรดี เขินก็เขิน อายก็อาย จะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย!
ใจฉันเต้นตึกตัก บ้าเอ๊ย~เกมครูอะไรของน้องเกรซทำให้ฉันจูจุ๊บกับปิแอร์ไปแล้ว เอ๊ะ!O_Oแล้วนี่ฉันมาบ่นอะไรอยู่ในใจนานสองนานกันเนี่ยฮะ-*-
ตอนนี้ฉันอยู่ในสภาพที่จะมาบ่นๆๆๆอย่างนั้นเหรอ...
“เฮ้~ฉันหนักนะยัยแม่วัว-*-“
O/ / / / /O!!
“ปิ...ปิ..แอร์!!O_O”
ปึ่ก!
“โอ๊ยยย~ตัวพี่ซิลวี่หนักสุดๆไปเลย>O<”นะ..น้องเกรซ!!
แปลว่าตลอดการบ่นของฉัน...ปากฉันประกบกับปิแอร์ตลอดเลยงั้นเหรอ...
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!TTT/ / / / TTT
“กะ..กะ..แก้มัดให้พี่หน่อยY/ / / /Y”
“เอ๋?ยังเล่นกันไม่จบเกมเลยนะคะ^^+”
“พี่ไม่เล่นแล้ว!!!”
“ทำไมล่ะคะ พี่ซิลวี่มีหน้าที่เลี้ยงน้องเกรซไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไมถึง...”
“พี่เขิน!!>/ / / <”
“O_O”
“พี่ซิลวี่เขินพี่ปิแอร์?”
โอยยยย อย่าย้ำได้มั้ย เป็นใครใครก็เขิน โอ๊ยๆๆฉันเกลียดเกมนี้ที่สุดเลย
“เกมนี้พี่ชนะใสๆนะ น้องเกรซ^^+”
“ชิ!ไว้เกมหน้าน้องเกรซชนะแน่!!=^=”
“หึ~แก้มัดให้พี่ซิลวี่สิ เดี๋ยวพี่พาไปกินไอติม^^”
“เอ๊ะ!จริงเหรอ ตกลงค่าาาา~^O^”
“เอ่อ...น้องเกรซ...”
“ไม่ต้องสงสัยอะไรทั้งนั้นแหละค่ะพี่ซิลวี่...เกมนี้น้องเกรซแพ้ ส่วนพี่ปิแอร์ชนะ=^=”
คือพี่ก็ไม่ได้อยากสงสัยหรอกนะ แต่ไอ้บทสนทนาของน้องเกรซกับปิแอร์ทำให้พี่สงสั้ย~สงสัยอ่ะ แบบว่ามันแปลกๆอยู่นา…
“แล้วพี่ล่ะ?”ฉันเอานี้ขี้ที่ถูกปลดพันธนาการมาหมาดๆจิ้มที่ตัวเอง
“คุณครูไงล่ะคะ^^”
แล้วทั้งสองคนก็เดินออกไปจากห้อง...ปล่อยฉันไว้กับความงงปนความสวยของตัวเอง=_=;;
[เกมคุณครูจุ๊กกรูของน้องเกรซ
แหมวิเศษจริงจริงนะคุณขา
เล่นอะไรก็ไม่รู้ถามไปมา
อยากจะบ้าตอนจบงงแทบตาย]
{Silvy}
ความคิดเห็น