คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 3
3
โรงเรียนของปาท่องโก๋
“ตอนเย็นเดี๋ยวเจ้มารับนะ”ฉันบอกก่อนจะเดินหันหลังไป ตลอดทางที่เดินทางมาส่งน้อง ฉันไม่ได้พูดอะไรสักคำ เดินทางมาด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์สุดๆ
“เจ้หยา โกรธปาเหรอ”ฉันหันไปก็พบปาที่ยืนขมวดคิ้วอยู่ ฉันจึงนั่งยองๆแล้วจับไหล่น้องไว้
“ทำไมคิดว่าเจ้จะโกรธล่ะ”ฉันถาม
“เพราะปาว่าเจ้T^T”นี่เศร้าจริงหรือแกล้งเศร้ากันนะ ตอนว่านี่ว่าเอาๆ ตอนนี้ล่ะทำหน้าซะน่าสงสารเชียว
“แล้วปาจะทำอีกมั้ย”ฉัน
“ปาไม่รู้”แป่ว!สรุปว่าอาจจะว่าฉันอีกก็ได้ใช่มั้ย
“โอเคๆช่างเถอะ ต่อให้ปาว่าเจ้หนักกว่านี้เจ้ก็ไม่โกรธปาหรอก แต่เจ้ขออย่างนึงปาห้ามเกลียดเจ้แล้วก็อย่าดื้อเจ้ด้วยรู้มั้ย ที่เจ้คอยวุ่นวายกับปาตอนนี้เพราะป๊ากับม้าขอไว้ ถ้าปารำคาญเจ้ก็จะทำให้ม้ากับป๊าไม่สบายใจนะ ดังนั้นตอนนี้ถือว่าเรารักกันมาก จะดูแลกันจนกว่าป๊ากับม้าจะกลับ สัญญานะ^^”ฉันอ้างป๊าม้าก่อนที่จะยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าของปาท่องโก๋
“...ก็ได้”ปาท่องโก๋พูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักแต่ก็ยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวไว้ ฉันถือว่าวันนี้เป็นการผูกสัมพันธไมตรีที่ดีระหว่างน้องชายกับพี่สาวเลยแหละ^^v
ฉันเดินมาจากโรงเรียนของปาท่องโก๋ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่เซนต์เบรเวอร์ โรงเรียนอันเป็นที่รัก^^เฮ้อ~จะทำยังไงดีนะ มาสายแบบนี้ต้องโดนหักคะแนนแน่ๆเลยT^T
~กุ๊กกุ๊กไก่ เลี้ยงลูกมาจนใหญ่ไม่มีนมให้ลูกกิน ลูกร้องเจี๊ยบเจี๊ยบ แม่ก็เรียกไปคุ้ยดิน ทำมาหากิน ตามประสาไก่เอย กระต๊ากๆ~
“ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย”ฉันบ่นพึมพำ
ติ๊ด!
[ฮัลโหล ถึงโรงเรียนรึยัง?]
“นี่ใครพูดคะ”ฉันถามเสียงใส
[บอกไปยัยงี่เง่าแบบเธอก็ไม่รู้จักหรอก บอกมา ถึงโรเรียนรึยัง!]คุ้นๆนะ ตรงคำว่า ‘ยัยงี่เง่า’ เนี่ย
“นายชีต้าร์!O[]o”ไปเอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย แว้ก!!!
[ฉันให้เธอเรียกฉันเหรอ ฉันถามว่าเธอถึงโรงเรียนรึยัง หา!!!]ตะคอกๆๆๆๆ ไอ้บ้า!โทรมาเพื่อตะคอกฉันใช่มั้ย
“กำลังจะเข้า นายมันโรคจิตรึเปล่าโทรมาถามฉันแต่ด่าเอาๆ บ้าที่สุดเลย รู้มั้ยฉันกำลังหาทางเข้าโรงเรียนอยู่โดยไม่ให้ถูกหักคะแนน แล้วนายก็โทรมากะ...ว้าย!>[]<!!!”
ฟึ่บ!
ฉันถูกรวบตัวขึ้นไปวางอยู่บนอ้อมแขนหนาๆของใครสักคนในขณะที่ฉันกำลังพูดโทรศัพท์อยู่ พอเงยหน้าขึ้นไปมองก็พบว่าเป็นนายชีต้าร์!!!O[]o
“นะ...นายมาอุ้มฉันทำไมเนี่ย!o_O”ฉันถามตะกุกตะกัก
“ยัยงี่เง่า!คิดว่าฉันพิศวาสปรารถนาในการอุ้มเธอเหรอไง ที่ฉันมาก็เพื่ออยากจะพาเธอเข้าโรงเรียนอย่างปลอดภัยต่างหาก ยัยบ๊อง!~”นี่คือคำใหม่ที่เขาเรียกฉัน ‘ยัยบ๊อง’ ขอบใจนะชีต้าร์^^(ประชด)
“...”
“ฉันจะพาเธอเข้าหลังโรงเรียน แล้วก็ให้เธอปีนกำแพงขึ้นไปซึ่งตรงนั้นมีคนรอรับเธออยู่แล้ว”
“(-_-)(_ _)(-_-)(_ _)”ฉันพยักหน้าหงึกหงักประมาณว่า ‘เข้าใจเจ้าค่ะ’
หลังโรงเรียน
“พร้อมแล้วก็ขี่คอฉัน-__-;;”หะ...หา!ขี่คอ!!!!
“ฉันหนักนะ”ฉันบอก
“ไม่ต้องบอกก็รู้ เธอดูพุงพลุ้ยจะตาย-__-;;”ไอ้บ้า!ขอให้ชาตินี้นายไม่มีแฟน หรือถ้ามีก็ขอให้เป็นช้างไปเลย ย้ากกก!!!
“....”
ฉันไม่พูดและพยายามทำตัวเองให้หนักที่สุดก่อนที่จะรีบขี่คอของนายชีต้าร์บ้าบอคอแตก
ปึ่ก!
“โอ๊ย~นี่กินควายหรือช้างมาเนี่ย หนักเป็นบ้า”ฮึ่ม!คอให้นายคอเคล็ดไปเจ็ดปีเลย!(เว่อร์แล้ว)
“...”
“ฮึบ!”เขาออกแรงและดันตัวฉันขึ้นไป โอ๊ย~ขาสั่น ตัวสั่นไปหมด อยู่ที่สูงแล้วหยาหวั่นไหว(สั่นนั่นแหละ-__-)
“~O~”
“หยุดสั่นซะที ปีนข้ามกำแพงไปได้แล้ว!”อย่าตวาดสิฟะ!คนยิ่งกลัวๆอยู่ >[]<!!!
“ระ...รู้แล้วน่า!>.<”พูดไปปากก็สั่นพั่บๆ แงงงงง
“โธ่เว้ย!รู้แล้วก็รีบขึ้นสิ เจ็บคอไปหมดแล้ว!”ฮือออ นายไม่เข้าใจความหวาดกลัวที่สูงเหรอไง ฉันเข้าใจแล้วว่ายิ่งสูงยิ่งหนาวเป็นยังไงTTT[]TTT
“ฉะ...ฉันกลัว...T^T”ฉันบอกเขาเสียงอ่อย
“งี่เง่าที่สุด!”
“งี่เง่าตรงไหนมิทราบ คนกลัวความสูงมีตั้งเยอะตั้งแยะ นายน่ะไม่มีเรื่องที่เคยกลัวเลยเหรองะ...ว้าย!”
นายชีต้าร์ไม่เคยปล่อยให้ฉันพูดจบ เขาใช้แขนจับที่เอวของฉันก่อนจะยกตัวฉันขึ้น ฉันจึงรีบเกาะกำแพงไว้เสมือนว่ามันเป็นที่พึ่งสุดท้าย จากนั้นเขาก็ไม่รีรอ เขาดันก้นน้อยกลอยใจของฉันขึ้น ฉันจึงรีบเอาเท้าพาดกำแพงสูงนั่น ตอนนี้ฉันอยู่ในสภาพนั่งคร่อมสันกำแพง...จบข่าว!!!แว้ก!นายชีต้าร์จับก้นช้านนน~=[]=!(เพิ่งตกใจ-_-;)
“นายยิ้มอะไร!”ฉันถามเขาเสียงเข้ม
“กระโปรงโรงเรียนเธอสั้นจัง^^”เขายิ้มสวยมากเลยนะ...แต่มันไม่น่าประทับใจสักนิด อีตาบ้าชีต้าร์โรคจิต!!
“ไอ้...ไอ้...ไอ้เสือโรคจิต!”ฉันพูดและทุบสันกำแพงไปมา กรี๊ดๆๆๆไอ้เสือโรคจิตๆๆ กร๊าซซซซ(พ่นไฟ)
ความคิดเห็น