คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2
2
วันต่อมา
ฉันยังงอนแม่ไม่หาย ทิ้งฉันไปได้ยังไงน่ะ ฉันเกือบถูกแม่ของนายเอสเพรสโซ่ตบเข้าให้แล้วมั้ยล่ะ แต่ช่างเถอะ วันนี้ก็แค่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็จบ!
...เหรอฟะ!-*-
ม่ายอ่ะ มันไม่จบ!แกต้องการอะไรจากฉัน หา!!!!>[]<
“หนมจีบ กะ...เกิดอะไรขึ้น ทำไมบนกระดานถึงเขียนด่าแกแบบนั้นอ่ะ!o_O”ถามฉันเหรอ ยัยเฟื่องฟ้า ฉันจะไปรู้เหรอวะ!
‘ขนมจีบ ยัยหน้าด้าน!!’
นั่นแหละค่ะ ข้อความเฮงซวยตั้งแต่เช้า! ใครมันกล้า...มันเคยจับหน้าฉันเหรอ ถึงได้รู้ว่าด้านน่ะ-*-
กรี๊ดดดดดดดดดด
“รุ่นพี่ เอสขา~*O*”
“พี่เอสขา รับขนมหนูไปที~>///<”
“เอสเพรสโซ่~^O^”
นายตัวปัญหา!!!-*-
ฉันรีบเดินไปลบกระดานทันที ฮึ่ยๆๆๆ ลบไปก็โมโหไป ‘หน้าด้าน’ เรอะ!ฉันไปทำอะไรให้แกฟะ-*-
อย่าให้รู้นะว่ามันเป็นใคร ฉันจะยื่นหน้าให้มันจับเลย ฉันบำรุงผิวหน้าอย่างดี ดันมาบอกว่าผิวหน้าฉันด้าน รับไม่ได้!(เอือมนางเอกเบาๆ-_-)
“อุ้ย!หนมจีบ ลบอะไรอยู่เหรอจ๊า~”สาบานว่าฉันมั่นใจทันทีว่ามันเป็นใคร
โจทก์เก่าฉัน แฟนคลับของนายเอสเพรสโซ่-*-
ตึกๆๆ
ฉันวางแปรงลบกระดานลงแล้วเดินเข้าไปหายัยโซฟี ผ้าอนามัยมีปีกทันที จากนั้นก็...
“อ่ะ!จับดิ”
ยัยโซฟีผงะนิดๆก่อนที่จะใช้มือเจ้าหล่อนจับหน้าของฉันแล้วถูไปมา และก็ยิ้มอย่างนึกสนุก
“ด้านดี^^”หึ~
“อ้อหรา...”
“ก็ใช่น่ะสิ^^”
“แต่ก็ยังจับหน้าด้านๆของฉันอยู่เนี่ยนะ เฮ้อ~พวกปากไม่ตรงกับใจ”ฉันส่ายหน้าเบาๆอย่างเอือมระอา
“นี่!”
“อ้อ...ทีหลังไม่ต้องมาด่าฉันบนกระดานระบายอารมณ์หรอกนะ อยากด่าก็ด่ากับตัวนี่แหละ จะได้โต้กลับได้^^”
และฉันก็เดินเชิดๆออกมา โฮะๆสบายใจเฟ้ยยยยย\^O^/
ปึ่ก!
“อุ๊ย!โทษที”
“-_-++”
สัมผัสได้กับรังสีแปลกๆจากตัวคนที่ฉันเดินชน เอ่อ...หวังว่าฉันคงไม่ได้ไปขนกับ...
...คงช้าไปสินะ ฉันหวังช้าไปหน่อย เป็นหมอนี่จริงๆ
นายเอสเพรสโซ่-_-
“ขอโทษ!”ฉันกระแทกเสียงเสร็จก็เดินออกมา
หมับ!
O_O
ง่ะ!หนูถูกมันลากแว้วววววววว~TOT
ปึ่ก!
กรี๊ดดดด หลังฉันกระแทกกับซอกตึกแคบๆที่เป็นมุมอับสุดๆ มันลากฉันมาที่นี่เพื่อมากระแทกฉันกับผนังซอกตึกเนี่ยนะTOT
“เมื่อวาน...”
“หืม?o_O”จู่ๆก็พูดขึ้นมา ฉันก็ตกใจสิ
“เธอกล้ามากที่กล้าด่าฉันแถมยังพูดจาไม่นับถือแม่ฉันอีกด้วย กล้ามากจริงๆ”
และหมอนี่ก็เอาแขนมากักฉันไว้ โอ้พระเจ้า กลิ่นตัวหมอนี่มันหอมแบบเซ็กซี่มากๆอ่ะ ทำไงดีๆๆ(>O< )( >O<)(>O< )( >O<)
“ไปให้พ้นนะ!>O<”
“ฉันไม่จำเป็นต้องเชื่อเธอเลยนะ ยัยขี้เหร่”หมอนี่แสยะยิ้มออกมาด้วยแหละT^T
“ไอ้หล่อ!ออกไปไกลๆเลยนะ อย่ามายุ่งกับฉัน นี่นายไม่ได้ยินเหรอ ออกไปสิ ชิ่วๆ”
ยิ่งห้ามยิ่งยุเป็นจังซี่เอง ฉันเพิ่งได้รู้...บอกให้ห่างกลับเข้าใกล้ ไอ้บ้าเอ๊ย~
“เงียบเลยล่ะสิ ยัยขี้เหร่!ฮึๆฉันจะทำยังไงกับเธอดีหว่า^^”หน้าระรื่นไปไหน-*-
ทำไมหมอนี่ไม่เห็นขี้เก๊กเหมือนเมื่อวานเลยว้า...หน้าตาระรื่นชื่นบานสุดๆ มันสนุกมากเหรอกับการแกล้งฉันเนี่ย-*-
“นี่ๆชอบฉันอ่ะดิ๊!เขาบอกว่าผู้ชายชอบแกล้งผู้หญิงที่ตัวเองชอบ สงสัยนายชอบฉันแน่เลย ใช่ม้าๆๆ”ฉันแกล้งยั่วโมโหหมอนี่น่ะ เผื่อจะเอือมฉันจนถอยห่างออกไป
“ปัญญาอ่อนสิ้นดี-_-“
เห็นมะ...ฉันว่าแล้ว หมอนี่ถอยออกไปจริงๆ เข้าแผนได้ง่ายมานะจ๊า~
“นี่!จะบอกอะไรให้นะยัยขี้เหร่ ฉันไม่ได้ชอบเธอหรอก แต่คนที่ชอบเธอรู้สึกจะเป็นน้องชายฉันมากกว่า-_-“น้องชายเหรอO_o”
“อือ ไอ้หัวเหมือนขี้ที่เจอเมื่อวานไง-_-“
โอ๊ะ!O_O
“รู้สึกจะชื่อ...ลาเต้ใช่มั้ย”
ความคิดเห็น