คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คะแนน
2
คะแนน
“เปียกปูนอยู่มั้ย-_-“ไมโครเดินเข้าถามผู้ชายในห้องคนหนึ่ง
“ไม่อยู่...ไปห้องปกครองแล้ว นายมีอะไรกับเปียกปูนมันอ่ะ”
“เกี่ยวกับนายเหรอวะ-_-++”
“เกี่ยวดิ ก็ฉันเป็นแฟนไอ้ปูนมัน”
“หืม?o_O”
ซ้าย....โอเคไม่มีเด็กแอบอยู่ตรงนี้
ขวา...ปลอดโปร่งมาก^^
วันนี้ท่าทางจะไม่มีงานเข้าแฮะ^^
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
แว้ก!=[]=ตกใจหมดเลย เฮ้ย!ชาติที่แล้วเป็นเปรตเพิ่งได้รับการเกิดมาเหรอฟะ แสบแก้วหูชะมัด-*-
ตึ่กๆๆๆ
“สารวัตรเปียกครับ...”
“ฉันชื่อเปียกปูนไม่ใช่เปียก-*-“เรียกมาได้...’สารวัตรเปียก’
“เรื่องนั้นช่างเหอะครับ แฮ่ก!มีคนทะเลาะกันหน้าห้องสารวัตรน่ะครับ>_<;;”
ใครมันกล้า~!-*-
และก็รู้ทันทีว่าใคร เมื่อฉันมาอยู่หน้าห้อง-_-+++
พลั่ก!
“ลุกขึ้นมาสิครับ แฟนคุณสารวัตรเปียกปูน!-*-“
“กะ...แกต่อยฉันทำไมวะ!T_T#”ฟอร์ซนั่นเองที่นั่งแอ้งแม้งอยู่กับพื้นแล้วเอามือจับแก้มด้านซ้ายตัวเองไว้
“นั่นสิ...มาต่อยเพื่อนฉันทำไม=_=++”ฉันส่งสายตาพิฆาตไปหาไมโครทันที
“ก็เพื่อนเธอมันวอนโดนต่อยเอง ช่วยไม่ได้”ไมโครยักไหล่แล้วทำหน้าเหมือนไม่รู้สึกอะไร ให้ตายเหอะ!
“ไปห้องปกครองกับฉันเดี๋ยวนี้!”
“โอ้...”เสียงคนที่มุงดูเหตุการณ์ร้องออกมาเมื่อสิ้นคำสั่งของฉัน
“โอเค ไปก็ไป^^”
ให้ตายจะทำฉันวุ่นวายไปถึงเมื่อไหร่ฟะ-*-
@ใกล้ๆห้องปกครอง
“นอกใจฉันเหรอ-*-“ไมโครถามแล้วจับไหล่ฉันทั้งสองข้างเหมือนตำรวจสืบสวนผู้ร้าย
“ตลก-*-“
“ก็ไอ้เกรียนนั่นมั่นบอกว่าเธอเป็นแฟนมัน-*-“ฟอร์ซเนี่ยนะ เอาเข้าไป ดูหมอนี่สิ กล้าใส่ร้ายเพื่อนฉันอ่ะ-*-
“พูดเหมือนตอนนี้ตัวเองไม่ได้เกรียน=_=;;”
ก็จริงนี่นาถึงหมอนี่จะหล่อแค่ไหน แต่ก็โดนอาจารย์ห้องปกครองสอยร่วงหมด เพราะฉันนี่แหละจับเขาไปหาอาจารย์ฝ่ายปกครองกับมือ หุหุ^.^
“แล้วเพราะใครไม่ทราบล่ะที่จับฉันไปหาอาจารย์คนนั้นน่ะ ให้ตายเหอะ เธอโคตรใจร้ายกับฟะ...”
“ฟอร์ซ หวัดดี^^;;;”ฉันเอามืออุดปากตัวแสบไว้ได้ทันก่อนจะหันไปส่งยิ้มเจื่อนๆให้เพื่อนสนิท
“ทำไมมายืนกันอยู่ตรงนี้ล่ะ ไหนบอกจะพามันไปห้องปกครองไง( - -)”สายตาเจ้าจับผิดข้าเหลือเกินT.T
“เอ่อ...ก็หมอนี่จะขัดขืนน่ะเซ่!”ฉันบอกแล้วใช้มือผลักหัวนายไมโครเบาๆ
“-_-++”ท่าทางหมอนี่จะไม่ชอบให้ใครเล่นหัวแฮะ
“*O*”ฉันส่งสายตาวิงวอนไปให้ไมโคร ถ้าเกิดเรื่องนี้แตกโพละขึ้นมาละก็...ฉันอาจจะต้องเป็นแฟนกับไมโครตลอดชีวิตก็ได้T^T
“แกก็ต่อยมันไปดิ-*-“อ่าๆ ฉันก็อยากทำอ่ะนะ แต่ว่า...กลัวหมอนี่โมโหแล้วเอาคลิปไปฟ้อง ผอ. ก่อนน่ะสิเพื่อนร้าก~
“จะบ้าเหรอ...ใช้กำลังกับนักเรียนได้ไงล่ะ^^;;;”
“แล้วทีมันต่อยฉันอ่ะ-_-#”หน้าของฟอร์ซบวมตุ่ยเลย ท่าทางหมอนี่จะหมัดหนักจริงๆ
“เอาน่าๆ เดี๋ยวให้ผู้พิพากษาในห้องนั้นจัดการดีกว่าเนอะ^^”
และแล้ว...ฉันก็ลากตัวไมโครมาหาอาจารย์ฝ่ายปกครองจนได้ในที่สุด ไมโครถูกหักคะแนนแต่เขาก็ทำหน้าเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ทำไมหมอนี่ถึงไม่แคร์คะแนนสะสมของตัวเองสักนิดเลย-*-
“เอ่อ...อย่าสร้างเรื่องอีกล่ะ”
“บอกเพื่อนเธอเหอะ ไอ้คำๆนั้นน่ะ-^-“หมอนี่เชิดปากใส่ฉัน ตุ๊ดป่ะเนี่ยยยยย=[]=
“ฉันสร้างเรื่องตอนไหนวะ!”ฟอร์ซเพื่อนร้าก ใจเยนนนนนนนTOT
“ก็ตอนนี้ก็ทำให้อวัยวะด้านล่างมันคันขึ้นมาเลยล่ะ-*-“โธ่!ไอ้ฝั่งนู้นก็เลือดร้อนเหลือเกินT^T
“จะเอามั้ยล่ะ คะแนนฉันเต็มร้อยอยู่ โดนหักสัก20คะแนนคงไม่เป็นไรหรอก!”ฟอร์ซ~
“ก็เอาดิวะ คิดว่าฉันแคร์ไอ้คะแนนเฮงซวยนั่นรึไง!”ไมโคร~
แบบนี้ต้องใช้ไม้แข็งแล้วล่ะ!
“ฉันจะไปเรียกอาจารย์ดรุณีมาเดี๋ยวนี้ มาเป็นกรรมการตัดสินพวกนายไง-*-“อาจารย์ดรุณี ก็คืออาจารย์ฝ่ายปกครองนั่นเอง
“ไปเรียกยัยป้านั่นมาเร็วๆเลย อยากต่อยมันจะแย่!”ไมโครไม่สนใจอะไรเลยจริงๆแฮะ
“ก็มาดิวะ!”
“โว้ย!!!!”ฉันร้องออกมา
“ไม่สนใจคะแนนกันเลยใช่มั้ย!!!”
“เออ!”ทีอย่างนี้ดันมาสามัคคี-*-
“ดี!งั้นใครจะเริ่มก่อน”ฉันถาม
“ฉันเอง”ไมโครตอบอย่างไม่ลังเล
“โอเค!งั้นมาดูซิ ระหว่างนายกับฉัน ใครจะชนะ!!”
“เฮ้ย!”
[คะแนนสะสมแสนสำคัญ
ดูพวกนั้นทำกันไม่สนใจ
ฉันแสนหวงคะแนนนี้หมดหัวใจ
แต่ทำไมพวกนั้นไม่สนใจเลย]
{Piak-Poon}
ความคิดเห็น