คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไอ้บ้าแคนยอน!-*-
2
ไอ้บ้าแคนยอน!-*-
ปึง!
ทันที่ที่เสียงประตูสีขาวถูกปิดลงอย่างแรง ไอ้แคนก็หันมาส่งยิ้มหวานให้ฉันพร้อมยื่นแก้วมีหูที่มีควันหอมฉุยของน้ำเต้าหู้ลอยมาเตะจมูก ฉันทำหน้าเชิดๆก่อนจะรับแก้วน้ำเต้าหู้นั่นมาจิบ อ๊า~อาหย่อย>3<=33
...แต่ร้อน >_<
“แค่กๆ>_<”ทำไมมันยังร้อนอยู่เนี่ย ฉันทะเลาะกับยัยคิตตี้ตั้งนานทำไมมันยังร้อนอยู่-*-
ตื๊ดดดดด~
แกร๊ก!
และนั่นคือคำตอบ...เสียงไมโครเวฟกรีดร้องออกมาเมื่ออุ่นน้ำเต้าหู้อีกแก้วเสร็จ ไอ้แคนถือแก้วน้ำเต้าหู้ขึ้นมาจิบบ้างพลางมองหน้าฉันไปด้วยยิ้มไปด้วย
“อ๊า~ร้อนแต่อาหย่อยเนอะ^^//”ทำตัวเหมือนจะน่ารักอีกและ หงุดหงิด-*-
“ก็ร้อนจนลิ้นชาไม่รับรู้รสอะไรอีกแล้วล่ะ-*-“
“ฮะๆ แกโคตรน่ารักเลยว่ะ ฟอง^^” ไอ้แคนบอกแล้วจิบน้ำเต้าหู้ร้อนๆต่อไป
ไอ้คำพูดเมื่อกี้มันชมเราใช่มั้ยน่ะ...
‘แกโคตรน่ารักเลยว่ะ ฟอง^^’ กร๊ากกกกก ไอ้บ้านี่มันก็ปากหวานเนอะ กล้าพูดความจริงต่อหน้าแบบนี้ โฮะๆ^O^//
“นี่!เอาของฉันเพิ่มมั้ย แค่นั้นแกกินไม่อิ่มหรอก^^”นี่คือรางวัลที่ทำให้ฉันอารมณ์ดี ลัล ลัล ลา~^^
“ไม่อ่ะ แกกินเหอะ กินก่อนตายไง ฮะๆ^^”
-*-!!!
ฉันอยากกระโดดเตะปากมันจริงๆเลยค่ะ ทำไมต้องวอนโดนเตะแบบนี้ อุตส่าห์หายหงุดหงิดไปชั่วขณะแล้วแท้ๆ มันก็ยังจะ....เฮ้อ~ช่างเถอะ ก็คงจริงอย่างที่ไอ้แคนบอกล่ะนะว่าเดี๋ยวฉันก็คงต้องตาย แต่มันจะตอนไหนก็เท่านั้นเอง
“เฮ้ๆ ฉันล้อเล้นน่า~^^”ล้อเล่นบ้านแกสิ เล่นซะเหมือนว่าแกแช่งฉันเลยนะเฟ้ย-*-
“ฮึ!-*-“
“โอ๊ะ!O_O”อะไรของมันอีกล่ะนั่น...
“อะ...ไรO_O//”
ไอ้แคนใช้นิ้วหัวแม่มือลูบผ่านริมฝีปากบนของฉันก่อนที่จะเอามาดูดหนึ่งทีแล้วทำหน้าแป้นแล้นใส่
ไอ้...
ฉันใจเต้นแรงเลยนะ ฮึ่ยๆๆทำฉันหงุดหงิดทุกวันจะแกล้งฉันจนฉันหัวใจวายตายจริงๆใช่มั้ย-*-
“แกทำอะไรเนี่ย!-*-“
“ก็แกกินเลอะเทอะ ฉันก็แค่เช็ดให้^^”ฉวยโอกาสน่ะสิไม่ว่า-*-
“ฉันจะกินเลอะมันก็เรื่องของฉัน แกเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ-*-“
“ก็เห็นแล้วมันหงุดหงิดตานี่หว่า-*-“เดี๋ยวนี้กล้าทำคิ้วขมวดใส่ฉันแล้วเหรอ!
แผล็บ~
ฉันใช้ลิ้นเลียไปทั่วริมฝีปากบนก่อนจะตวัดลิ้นเลียไปที่ริมฝีปากล่าง เอาซี้~แคนยอน แกจะเช็ดอะไรได้อีกมั้ย-*-
“ยี้~ฉกปรกว่ะ(>_< )( >_<)(>_< )”แคนยอนส่ายหน้าทำเป็นรับไม่ได้ น่าตบหัวจริงๆ-*-
“ก็แกจะได้ไม่ต้องหงุดหงิดไง แล้วฉันก็จะได้ไม่ต้อง...”
อุ๊บ!OxO เกือบไปแล้ว เกือบบอกมันแล้วว่าเราใจเต้นแรงเพราะมัน อ๊าก!ไม่ได้ๆเสียเซลฟ์หมด-*-
“ไม่ต้องอะไร...”แน่ะ!ยังจะอยากรู้อีก-*-
“ไม่ต้องรู้ไง แกไม่ต้องรู้เลย กลับไปได้แล้ว ไป!”ฉันทำทีไล่เพื่อกลบเกลื่อน
“เฮ้อ~ผู้หญิงเป็นแบบแกทั้งโลกเปล่าวะ”แคนยอนถาม
“ทำไม!ถ้าเป็นแบบฉันทั้งโลกจะทำไม-*-“
“ฉันจะได้ไม่มีเมียไง ขืนเจอแบบแกทุกวันฉันคงเป็นบ้าตาย!”แคนยอนกลอกตาขึ้นข้างบนแล้วทำท่านึกภาพตามแล้วก็ลูบแขนตัวเองไปมาเหมือนสยดสยองเต็มทน จะมากไปแล้วนะ ไอ้แคนยอน!-*-
“พรุ่งนี้จะมาใหม่^^”
“ไม่ต้องมานะเว้ย!ถ้ามาฉันจะ...”
“ทำไม จะเขวี้ยงหมอนใส่อีกเหรอไง^^”แน่ะ!มันรู้ทัน-*-
“ไม่รู้ๆๆ ออกไปเลย ไม่ต้องมาด้วย ไอ้บ้าแคนยอน ออกไป!!”
“ฮะๆ คร้าบบบบ ~”
กรี๊ดดดดดด!ไอ้บ้าแคนยอน แกแกล้งช้านนนนนน~>[]<!!!
[เดี๋ยวชม เดี๋ยวแกล้ง เดี๋ยวยั่วโมโห
เดี๋ยวโชว์รอยยิ้ม ทำน่าหมั่นไส้
คำพูดคำจาก็สับสนได้ใจ
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายนะ ไอ้บ้าแคน-*-]
{Fong-Nam}
ความคิดเห็น