คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ซื้อ
1
ซื้อ
ปึง~
และเมื่อเคลียร์เรื่องจิลเวอรี่จบ ทุกอย่างก็เป็นปกติ...ปืนมาจ่อหน้าฉันอีกครั้ง อะไรอ่ะ ทำไมหมอนี่เป็นคนแบบนี้ ฉันแจ้งตำรวจดีมั้ยนะ!!
“ทำไม มีอะไรอีกล่ะ-*-“ฉันก็ไม่ใช่พวกหงอให้ใครง่ายๆหรอกนะ(แม้จะหงอมานานแล้วก็ตามทีเถอะ-^-)
“ไม่มีอะไร แค่คิดว่าทำไมต้องช่วยจิลด้วย-*-“
แหมๆๆๆ ก็ทำไมล่ะ ฉันเป็นคนดี ที่หน้าตาดี หุ่นดี นิสัยดี จิตใจดี มนุษยธรรมดี สรุปคือดีดี๊ดีไปหมดซะทุกอยย่าง พอเห็นเพื่อน(เก่า)เป็นทุกข์ก็ต้องช่วยเหลือสิ!ใครจะเหมือนนายกันไอ้คนอกตัญญู พอช่วยเหลือก็ไม่สำนึกบุญคุณแถมยังเอาปืนมาจ่อชาวนาอย่างฉันอีก อีตางูเห่าเอ๊ย!>O<
“กำลังด่าอะไรฉันอีก-*-“ทำไมหมอนี่รู้?
“ป๊าวววว~”เสียงสูงโดยอัตโนมัติเลยฉันT_T
“เฮ้อ~เธอไม่มีชุดผู้ชายจริงๆน่ะเหรอ-_-“ไม่ไหวจะทน!
“นายคิดว่าฉันใส่ชุดผู้ชายแล้วดูดีอย่างนั้นเหรอ-*-“
“ก็ไม่แน่หรอก ถ้าเก็บหน้าอกตู้มต้ามนั่น เก็บก้นใหญ่ๆ ทำเอวให้คอดน้อยกว่านี้ แล้วก็...”
“พอ พอ พอ!!ไม่เก็บไม่ทำอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวฉันจะ...โอ๊ย!ก็อยากช่วยน่ะนะ แต่คิดวิธีไม่ออกนี่นา-*-“แล้วถ้าไม่ช่วยนายก็อย่ายิงฉันหรือไม่ก็อย่าต่อยใบหน้างดงามของฉันน้า~
“เรียกพนักงานโรงแรมมาสิ-_-“ก็เรียกเองสิยะ-*-
“เรียกทำไม-*-“อย่าบอกนะว่าปิแอร์จะใส่ชุดพนักงานโรงแรมน่ะ คงเข้ากันน่าดู คิกๆ^^
“คิดอะไรสกปรกๆอีกล่ะ-_-“
จึ้ก!
หมอนี่รู้ทันตลอดเลย เกลียดนายที่สุดในสามร้อยหกสิบองศาเลย!!(?)
“สรุปให้เรียกพนักงานโรงแรมมาทำอะไรมิทราบคะ คุณชายยยย~”
“สั่งให้ไปซื้อชุดให้ฉันหน่อย คิดว่ารสนิยมเธอคงไม่แย่หรอกใช่มั้ย-_-“
“แล้วใครออกเงิน”คืออันนี้ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แต่ฉันไม่ได้ประสงค์จะซื้อชุดให้ผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้นนอกจากพ่อกับสามี ดังนั้นฉันไม่ออกเงินเด็ดขาด!(ไม่ได้งกนะคะ^^)
“เธอออกไปก่อนแล้วกัน ฉันไม่ได้พกเงินมา-_-“
“ไม่-^-“ฉันตอบเสียงหนักแน่น ถ้านายไม่ใช่พ่อและสามีอย่าหวังว่าจะซื้อให้เลยย่ะ
“หรือจะมีปัญหาครับ^^”
กริ๊ก!
มาอีกแล้ว มันคัมแบ็กไวเกินคาด อีตาบ้า เอะอะก็จะฆ่าๆๆๆ ฮืออออออ~TOT
“ก็ได้ๆ จะออกให้หมดเลยแต่ช่วยเล่าเรื่องของนายกับจิลให้ฉันฟังหน่อยได้มั้ย*0*”แบบว่าอยากรู้อยากเห็น อิอิ^^
“ไม่ยักรู้ว่าเธอเป็นพวกอยากรู้อยากเห็น สอด สาระแน สะเออะ บลาๆๆๆ”หมอนี่ด่าได้เจ็บแสบแปลบปวดมากทีเดียวTOT
“โอเคค่ะ คุณปิแอร์อยากทำอะไรทำไปซะ ฉันจะเปลี่ยนชุดแล้ว พอกันที!ถ้านายเปลี่ยนชุดเสร็จก็ออกจากห้องฉันไปซะ!!”ฮึ่ย!โมโหที่สุด-*-
“กล้าขึ้นเสียงใส่คนมีปืนเหรอครับ^^”ไม่กล้าค่ะT^T
ฉันได้แต่เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงอย่างโกรธจัด ก่อนจะสะบัดร่างกายสุดเซ็กซี่ของตัวเองเข้ามาในห้องนอน
ปึง!!
ย้ากกกกก!!ฉันอยากพ่นไฟให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ย้ากๆๆว้ากๆๆ>O<
และในที่สุดก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ฉันเป็นคนขี้ร้อนจึงจำเป็นมากที่ต้องใส่ชุดที่ไม่อึดอัด แน่นหนา และมิดชิดจนเกินไป ไม่อย่างนั้นมีหวังถ้าทนร้อนไม่ไหวฉันต้องกระชากเสื้อผ้าออกหมดตัวแน่ๆ ซึ่งฉันคิดว่านั่นไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่
“อ้าว...เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเหรอ”ออกมาก็เห็นนายปิแอร์ในชุดที่ปกติ เสื้อเชิ้ต กางเกง เข็มขัด รองเท้า ถุงเท้า และแอสเซสเซอรี่นับไม่ถ้วน มันคิดว่ามันออกเงินเองหรือไง หา!!!
“นี่ๆ ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินขนาดนั้นหรอกน่า^^”แหม~พอสมหวังก็ยิ้มร่าเลยนะ ชิ!-*-
“ทั้งหมดเท่าไหร่-*-“
“ไม่รู้สิ สั่งๆไปแล้วก็หยิบบัตรเครดิตของเธอที่อยู่ในกระเป๋าสตางค์ที่วางอยู่ตรงชั้นโทรทัศน์ให้พนักงานไปแค่นั้นอ่ะ”หยิบของคนอื่นโดยไม่ขออนุญาตสักนิด มันน่า...
“โอเค ออกไปได้แล้ว!แล้วก็เรียกแฟนเก่านายขึ้นมาด้วย เฮ้อ~พวกนายทะเลาะอะไรกันเนี่ย-*-“
“อยากรู้ทำไมขนาดนั้น-*-“อยากรู้ก็คืออยากรู้อ่ะ
“ช่างมันเหอะ ไปได้แล้ว-*-“ตอนนี้ก็คงอยากรู้แค่ว่าเงินฉันหายไปกี่บาทก็เท่านั้น
ฟุดฟิดๆ
หมอนี่ซื้อน้ำหอมด้วยเรอะ=[]=!! ช็อกมาก!!! ทั้งหมดในตัวเขามันจะกี่บาทกันเนี่ย หมอนี่ซื้อกางเกงในมาด้วยรึเปล่า โอ...พระเจ้า!ความเกรงใจน่ะรู้จักมั้ย
“นี่ นายต้องหาเงินมาคืนด้วยนะ อย่าลืม!”
“อ้าว...ก็ไหนบอกว่าจะจ่ายให้หมดไง”เหรอ...ฉันเคยพูดคำๆนั้นออกมาด้วยเหรอ-*-
“...”
“ฉันกับจิลน่ะ...”เออ...เอาเข้าไป พออยากเล่าก็เล่าขึ้นเอง ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเลย สวยเซ็ง!-*-
“...”
“เคยเป็นแฟนกันมาก่อน เธอก็รู้”อือๆ ฉันพอรู้ล่ะนะ ว่าแต่...เมื่อกี้ฉันคิดเรื่องอะไรอยู่-*-
“...”
“แต่พอแค่ไม่กี่ปี อะไรหลายๆอย่างก็ไม่เหมือนเดิม จิลชอบน้องชายตัวเอง”
“=[]=!!”(ช็อกอีกครั้ง)
“ฉันก็พยายามแข่งกับไอ้เด็กบ้านั่นอยู่ แต่แล้วจิลก็จะไปหมั้นกับพี่ชายของฉัน เธอรู้จักใช่มั้ย...พี่ปิกัสโซ่น่ะ”จะไปรู้จักได้ยังไงเล่า!
“อือ คงรู้จัก”(อ้าว)
“ทำไมจิลหลายใจแบบนี้ ทั้งที่ฉันก็รักแค่ยัยนั่นมาโดยตลอด แต่ทำไมแค่ไม่กี่ปีอะไรๆก็เปลี่ยนไปหมด!”ก็น่าเห็นใจนะ แต่ว่า...ค่าชุดทรงเครื่องของนายน่ะ(เพิ่งนึกออก)ก็ยิ่งน่าเห็นใจที่นายต้องออกเองล่ะนะ แล้วไอ้เรื่องที่ฉันเอ่ยปาดว่าจะจ่ายให้น่ะ ฝันไปแล้วม้างงง~
“นายน่าสงสารนะ แต่ฉันว่าจิลก็น่าจะมีเหตุผล...”ยัยนั่นไม่ได้สวยเลือกได้อะไรขนาดนั้นหรอกน่า ถ้าเป็นฉันก็ว่าไปอย่าง ฮิฮิ^^
“เหตุผลในการหลายใจมันมีด้วยเหรอ!พวกผู้หญิงคิดอะไรกันอยู่น่ะ!”แล้วทำไมมาลงที่ฉันล่ะT^T
“ก็...เหตุผลในการหลายใจน่ะไม่มีหรอก แต่เหตุผลที่เธอจะเลือกใครน่ะมันน่าจะมีนะ^^;;”สยอง~หมอนี่มันน่ากลัว
“ฉันต้องทำยังไงถึงจะได้จิลคืน!”อ้าว?ฉันจะไปตรัสรู้ได้ยังไงล่ะฟะ-*-
“ไม่รู้สิ”
กริ๊ก!
“พอจะนึกอะไรออกบ้างมั้ย-*-“
“ก็เริ่มจะนึกได้ลางๆแล้วล่ะT_T”นี่มันขู่ฆ่ากันชัดๆ
แล้วเวลาก็เนิ่นาน...นานน๊านนาน~
“ฆ่าฉันเหอะ!ฉันคิดไม่ออกT^T”เซลล์สมองฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้อ่ะ โทษที!ลาก่อนนะคะทุกคน ฝากบอกพ่อแม่ปู่ย่าตายายพี่ป้าน้าอาและสามีในอนาคตที่กำลังรอฉันอยู่ด้วยว่า ฉันต้องตายเพราะไอ้คนตรงหน้าฉัน ด้วยเหตุผลที่ไม่สามารถหาวิธีเอาจิลของเขาคืนมาได้ ลาก่อนนนน~
“น่ารำคาญ!เธอเป็นสาวฮอตประจำรุ่นได้ไงน่ะ-*-“เอ้อ...ฉันก็สงสัยเหมือนกันว่านายเป็นหนุ่มฮอตของรุ่นได้อย่างไร-*-
“ไม่รู้ๆๆ ออกไปได้แล้ว ไป!”
“อย่ามาไล่ฉัน ฉันไม่ชอบ!-*-“
“ถ้าอย่างนั้นฉันไปเอง!”หมด-ความ-อด-ทน!!!
หมับ!
จะมาจับแขนฉันทำไมเนี่ย ฮึ่ย!ฉันก็หงุดหงิดขึ้นมาแล้วเหมือนกันนะ-*-
“จะไปไหน!”
“ไม่รู้!ที่รู้ๆไม่อยากอยู่กับนายเด็ดขาด ผู้ชายร้ายกาจใครจะอยากอยู่ด้วย จ้างให้ก็ไม่อยู่หรอก!”
“ฉันไม่ได้จ้าง ไม่ได้ซื้อตัวเธอให้อยู่กับฉันสักหน่อย!”
“ฉันก็ไม่ได้พูดนี่ว่านายซื้อฉันไว้น่ะ น้ำหน้าอย่างนายมันจะซื้อใครได้ ผู้หญิงอย่างจิล หรืออย่างฉันน่ะไม่ได้ซื้อกันง่ายๆแล้วนอนข้ามคืนกับนาย จนรักนายหัวปักหัวปำเหมือนผู้หญิงที่ผ่านๆมาของนายหรอกนะ ถ้านายอยากได้จิลคืนก็ต้องไม่ใช่แบบนี้ มันต้องไม่ใช่แบบป่าเถื่อน โรคจิตอย่างนี้ นายต้องเอาจิลคืนโดยซื้อใจจิลคืนมา!”ฉันไปหาเรี่ยวแรงจากไหนมาพ่นคำพูดใส่หมอนี่กันนะ
“อื้ม ไม่เลวนี่^^”
หา?O_o
[จะทำไงเพื่อให้ได้จิลคืนมา
ฉันจะหาคำตอบมาจากไหน
อยากได้คืนก็ต้องซื้อกันที่ใจ
ต้องไม่ใช่ใช้กำลังบังคับมา]
{Silvy}
ความคิดเห็น