คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันวาน
1
วันวาน
ตึกๆๆ
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ นายไมโคร!”
“แบร่ๆ ใครจะหยุดล่ะคร้าบบบ~ ;P”
ในตอนนั้นฉันวิ่งด้วยความเหนื่อยหอบตามผู้ชายร่างสูง ผิวขาวจัด ผมสีดาร์กช็อคโกแลตธรรมชาติที่แต่งกายผิดระเบียบสุดๆเข้ามาในตรอกซอยที่มีกลิ่นเหม็นของขยะสารพัดจนฉันแทบเป็นลม
“นี่!ขึ้น ม.4 มาไม่ทันไรก็จะสร้างประวัติเป็นแบล็คลิสต์ตั้งแต่เปิดเทอมวันแรกเลยใช่มั้ย ตอน ม.3 ไม่รู้ว่าโรงเรียนให้นายผ่านมาได้ยัง!-*-“
ฉันโมโหจริงๆนะ ทำไมโรงเรียนถึงให้ผู้ชายคนนี้ขึ้นมา ม.4 ได้ก็ไม่รู้ ทั้งที่ทำตัวผิดระเบียบ ผิดกฎ สารพัดสารเพ แค่เรียนเก่ง บ้านรวยแต่การประพฤติแย่แบบนี้ ฉันรับไม่ได้-*-
“ก็ผมได้เกรด4ทุกวิชานี่ฮ้าบบบ~”เรียนเก่งจริงๆด้วย ฉันได้แค่ 3.95 เองTOT
“เก่งตายล่ะ ไอ้บ้า!ทำตัวผิดกฎแบบนี้คะแนนสะสมนายไม่เหลือแน่!”ฉันขู่
“ปีที่แล้วเหลือตั้ง51คะแนนเชียวนะคร้าบบบบ~^^”
โรงเรียนฉันตั้งกฎว่าถ้านักเรียนคนไหนมีคะแนนสะสมไม่ถึง 50 คะแนน จะไม่ได้เรียนต่อซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมหมอนี่มีคะแนนสะสมตอน ม.3 ได้ 51 คะแนน ทั้งที่สร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน น่าโมโห-*-
ตึก!
ปึ่ก!
หยุดแล้วก็ไม่บอก หัวฉันโขกเข้ากับหลังของนายเลย เจ็บนะเฟ้ย!-*-
แต่ก็ดี...ฉันจะได้จับนายไปห้องปกครองซะที เฮ้อ~เหนื่อยมาตั้งนาน
“ว่าไงไอ้ไก่อ่อนหนีเรียน วันนี้พาแฟนมาวิ่งรอบภูเขาเรียนแบบหนังแขกเหรอฟะ ก๊ากๆ^^”
แฟนบ้านแกสิ...แล้วที่นี่มันมีภูเขาอะไรที่ไหน ถ้ามีก็คงเป็นภูเขาขยะล่ะ~O~
“ออกไปจากซอยนี้ซะ ยัยสารวัตรนักเรียน-_-“ไมโครบอกหน้านิ่งแล้วก็หันไปจ้องแก๊งเด็กโรงเรียนอื่นที่ทำท่าทางไม่ต่างอะไรกับกุ๊ยข้างถนน
“นี่ๆมาลงมาไล่เพื่อจะหนีเรียนต่ออย่างนั้นเหรอ ฝันเหอะ-^-“ฉันเชิดขึ้นมาทันทีแล้วจับต้นแขนของไมโครเพื่อจะลากออกไปพร้อมๆกัน
“อย่ามายุ่ง!ไอ้พวกบ้านี่มันกำลังจะมีเรื่องกับฉัน เธอมองไม่ออกเหรอไง ไม่อยากเจ็บตัวก็หนีไปซะ!”โหๆๆๆจะก่อเหตุทะเลาะวิวาทเหรอ แหม...ดูถูกฉันเกินไปแล้วนะยะ-*-
“จะก่อเหตุโดยที่จะให้สารวัตรนักเรียนหนีเนี่ยนะ ฝันกลางวันอยู่เหรอไง ไอ้พวกที่ชอบทะเลาะกันน่ะปัญญาอ่อนจริงๆเลย-_-“
“ก๊ากๆๆๆ โดนหญิงด่าด้วยว่ะ^^”ฉันว่าฉันก็ด่าพวกแกด้วยนะยะ
“-_-++”ไมโครมองไปที่ไอ้พวกนั้นอย่างเคืองๆ
“เอาเลยดีมั้ยคันซ่งทีนมากมาย^^”หนึ่งในแก๊งฝั่งตรงข้ามพูดขึ้น
“ฉันเตือนเธอแล้วนะ ยัยสารวัตรนักเรียน-_-“
“ถ้าคิดว่าสารวัตรอย่างฉันจะไม่มีน้ำยาปกป้องนักเรียนของโรงเรียนได้ล่ะก็...นายคิดผิดแล้ว^^”
“โอเค...แปลว่ายังเธอก็จะสู้กับพวกมันให้ได้ใช่มั้ย”
“ใช่!ฉันจะสู้กับไอ้พวกบ้านี่เอง^^”
“ฉันห้ามเธอแล้วเธอไม่ฟังเองนะ”
“เออน่าๆ ฉันอยากมีเรื่อง!เข้ามาเลย ไอ้พวกกร๊วก!^^”
“ย้ากกกกกก!!!”
พลั่ก!
ผัวะ!
ตุ้บ!
ตั้บ!
ปึงๆๆๆ ปังๆๆๆ เพล้ง!เพียะ!โช้งเช้งๆๆๆ(ซาวด์เริ่มมั่ว=_=;;)
“เป็นไงบ้างคะ เจอฤทธิ์การต่อสู้อันโชกโชนของนางสาว มรกต พิทักษ์ธรรมเข้าไปถึงกับร้องเพลงบนพื้นกันเลยเหรอคะ โฮะๆ^O^”ฉันพูดอย่างผู้ชนะแล้วก็ทำท่าทางน่าหมั่นไส้ใส่
“ฉันอยากเอาคลิปไปให้ ผอ. ดูจริงๆว่าเธอก่อเหตุทะเลาะวิวาทเสียเอง^^“นายไมโครบอก
“O_O”ซะ...ซวยแล้วไง งามไส้เลยทีนี้ เอาไงดีอ่ะ ฉันอาจจะโดนลบแต้มก็ได้นะ ม่ายยยย~ฉันคิดไว้แล้วนะว่าฉันต้งจบ ม.6 อย่างภาคภูมิที่สุดด้วยคะแนนสะสม100คะแนนเต็ม แล้วไอ้การก่อเหตุทะเลาะวิวาทเนี่ยเสียคะแนนไปตั้ง 20 คะแนนเชียวนะ อ๊ากกก!ม่ายยอมมมมมมTOT
“ไปกันเถอะ คุณสารวัตรนักเรียน^^”นายไมโครบอกแล้วถือโอกาสจับมือฉัน
“เฮ้!ปล่อยนะ กล้าดียังไงมาจับมือฉันน่ะ-*-“ฉันสะบัดมืออกอย่างแรง
จากนั้นนายไมโครก็ชูโทรศัพท์มือถือในมือขึ้นมาแล้วก็...
ติ๊ด!
[‘โอเค...แปลว่ายังเธอก็จะสู้กับพวกมันให้ได้ใช่มั้ย’
‘ใช่!ฉันจะสู้กับไอ้พวกบ้านี่เอง^^’
‘ฉันห้ามเธอแล้วเธอไม่ฟังเองนะ’
‘เออน่าๆ ฉันอยากมีเรื่อง!เข้ามาเลย ไอ้พวกกร๊วก!^^’
‘ย้ากกกกกก!!!’
พลั่ก!
ผัวะ!
ตุ้บ!
ตั้บ!
‘เป็นไงบ้างคะ เจอฤทธิ์การต่อสู้อันโชกโชนของนางสาว มรกต พิทักษ์ธรรมเข้าไปถึงกับร้องเพลงบนพื้นกันเลยเหรอคะ โฮะๆ^O^’]
ม่ายยยยยยยยยยยย TOT
“นายแบล็คเมล์ฉันTOT”
“เยส~^^”
“นายต้องการอะไรT^T”ฉันถามอย่างหมดอาลัยตายอยาก
“ต้องการเป็นแฟนกับเธอ^^”
“หา?O_o”
ไม่นะๆๆ ถึงนายไมโครจะหล่อลากจนมีแฟนคลับก่ายกอง ฉันก็ไม่มีวันคบกับเด็กผิดระเบียบเยี่ยงเขาแน่ เสียประวัติของสารวัตรนักเรียนหมด ใครรู้ถึงไหนอายถึงนั่น โนเวย์!
“ไม่มีทางอ่ะ ฉันไม่คบเด็กแหกกฎแบบนายแน่ๆ”ฉันยืนยันอย่างหนักแน่น
“ว้า~ฉันกะว่าจะไม่เอาคลิปนี้ให้ ผอ.ดูซะแล้วสิ แล้วถ้าเห็นคลิปนี้ ผอ.จะทำไงน้า หักคะแนน พักการทำงาน หรือว่าปลดออกจากตำแหน่ง”นายไมโครพูดด้วยใบหน้าเศร้าที่แสร้งทำขึ้นมา
ปลดออกจากตำแหน่งสารวัตรนักเรียนอันเป็นที่รักยิ่งน่ะเหรอ ไม่มีทางเด็ดขาด!!!
“ก็ได้!ฉันยอมเป็นแฟนนายก็ได้...แต่”
“ว่ามาสิ”
“เรื่องของเราต้องเป็นความลับ ห้ามใครรู้เด็ดขาด ถ้ามีคนรู้เป็นอันว่าสัมพันธ์จบ”
“แล้วถ้าเธอเป็นคนไปบอกบุคคลที่สามล่ะ^^”
“ฉันจะบอกทำไม เรื่องของฉันคบนายน่ะเป็นเรื่องน่าอายที่สุดในสามโลก!>O<”
“ก็ถ้าเธอเป็นฝ่ายบอกล่ะก็...เธอจะต้องเป็นแฟนฉันจริงๆ หมายถึงคบกันจริงจังเลย โอเค้?”
“มันไม่มีวันนั้นอยู่แล้ว!>_<”
“ก็แค่บอกว่าถ้ามี...ไปเรียนดีกว่า คาบพละฉันจะไปมองหน้าอกสาวๆในห้องซะหน่อย^^”
ไอ้หื่น!!!!!
ฉันทนไม่ได้แน่ๆๆTOT
แต่...ฉันก็ทนมาได้สามปีแล้ว ที่เล่ามาทั้งหมดนั่นคือวันวานแสนทรมานของนางสาวเปียกปูนเองTOT ตอนนี้เรื่องของเราเป็นความลับอยู่ และฉันก็หวังว่าจะเป็นความลับต่อไป...
เพราะถ้าเกิดบุคคลที่สามรู้เรื่องเข้าโดยฉันล่ะก็...ฉันอาจจะต้องทรมานอย่างไม่สิ้นสุดก็เป็นได้TOT
[วันวานอันน่ารำคาญจิต
ยิ่งฉันคิดยิ่งโมโหยิ่งอยากบ้า
นายแบล็คเมล์จนฉันยอมตลอดมา
อย่าถึงคราฉันเอาคืนก็แล้วกัน!!]
{Piak-Poon}
ความคิดเห็น