ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Heart disease Love โรคหัวใจกำเริบเลิฟ

    ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนสนิท

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 55


    1

    เพื่อนสนิท

    แอ๊ด~

    ตรงเวลาเป๊ะ!เลิกเรียนก็มาเลยนะแก ฮึ่ยๆๆใครก็ได้เอาสายน้ำเกลือพวกนี้ออกไปจากตัวฉันที!!-*-

    “หวัดดีจ้ะ ฟองน้ำ^^”ผู้หญิงผมลอนสีน้ำตาลอมแดงที่ควงแขนของแคนยอนส่งยิ้มหวานพร้อมคำทักทายให้กับฉัน

    พาใครมาป่วนสร้างความหงุดหงิดให้ฉันอีกล่ะ...

    “หวัดดี-*-“

    “ฉันซื้อน้ำเต้าหู้ทรงเครื่องมาฝากแกด้วยนะ ฟอง^^”แคนยอนชูถุงน้ำเต้าหู้สองถุงในมือให้ฉันดูพร้อมกับโชว์ฟันขาวผ่องของมันกระแทกตาฉัน ฮึ่ย!หงุดหงิด-*-

    “ขอถามอะไรหน่อยสิ แคน ทำไมนายต้องมาดูแลฟองน้ำด้วยเหรอ~^^//”ไม่ต้องทำท่าเอียงอายเลยย่ะ ดูก็รู้ว่าแกล้งแอ๊บเสแสร้งทำเป็นบ้องแบ๊ว-*-

    “แม่มันสั่งมา-*-“ฉันรีบตอบแทนทันทีเพราะยังไงไอ้แคนก็ต้องตอบไม่ตรงคำถามอยู่ดีล่ะ

    “ไม่ใช่สักหน่อย!”ไอ้แคนรีบท้วงเสียงดัง

    “ไหนแกลองพูดมาซิ ว่าที่แกมากวนฉันทุกวันแบบนี้เพราะอะไร-*-”

    “เพราะพ่อแม่แกไม่อยู่ แล้วแกก็ไม่เหลือใครเลยนอกจากเพื่อนอย่างฉันไง-_-“แคนยอนตอบ

    ฉันนิ่งๆแล้วขมวดคิ้วเป็นปมทันทีที่มันพูดจบ เออ...ฉันมันเด็กกำพร้าไง พ่อแม่ตายไปหมดแล้วแล้วแกจะมาตอกย้ำซ้ำเติมฉันต่อหน้ายัยผมลอนนี่ทำไมกัน ฮึ่ย!หงุดหงิดจนอยากร้องไห้เลย-*-

    “ไปไหนก็ไปเลย!”ฉันไล่ แล้วก็ตะแคงหันหลังให้สองคนนั้น

    “ทำไมก้าวร้าวจังเลยล่ะคะ-_-*”ยัยผมลอนเบ้หน้าทำเป็นไม่ชอบใจฉันที่ตวาดแคนยอน

    “แล้วใครใช้ให้เธอมาหาฉันล่ะคะ ถ้ารับไม่ได้ก็ไม่ต้องมาหาสิ-*-“ฉันหันกลับไปหายัยผมลอนทันที

    “ฉันมาหาเธอเพราะแคนยอนมาต่างหาก-^-

    “ตัวติดกันเหรอไง เป็นฝาแฝดอินจันภาคสองเหรอไงฮะ!”ฉันตอกกลับจนยัยนั่นอ้าปากพะงาบๆเหมือนคิดคำด่าฉันไม่ออก

    แล้วไอ้บุคคลที่สามนั่นน่ะ...คิดจะทำอะไรบ้างมั้ยนอกจากยืนนิ่งๆเป็นหุ่นขี้!!!...ผึ้งแบบนั้น-*-

    “กรี๊ดดดด~แคนดูสิคะ ฮือๆฟองน้ำด่าคิตตี้แร๊งแรงT^T”หมั่นไส้เฟ้ย!ทำตัวเสแสร้งตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องเลย อยากตบๆๆๆๆ-*-

    “รีบไปก่อนจะไม่ได้เจอแค่ด่าแร๊งแรงนะจ๊ะ คิตตี้~”ฉันส่งยิ้มให้ยัยคิตตี้อย่างเยือกเย็นปนสยอง

    “อ๊า~คิตตี้กลัวจังเลยค่ะ แคน>_<;;”ยัยคิตตี้รีบเข้าไปกระโดดเกาะแขนของไอ้แคนทันที โว้ย!ยิ่งเห็นแบบนั้นยิ่งหงุดหงิด-*-

    “ปล่อยเลยนะ ยัยปลาดุกหัวแดงลอน!!”ฉันตวาดเสียงดังลั่นห้อง

    “กรี๊ดดดด~แกว่าใครเป็นปลาดุกยะ>_<

    “แกไง ยัยปลาดุก :P”ฉันแลบลิ้นเยาะเย้ย

    “แกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉันยะ นังป่วยจิต!”ด่าฉันว่า ป่วยจิต อย่างนั้นเหรอ-_-++

    “ฉันมีสิทธิ์!

    “สิทธิ์อะไร แกเป็นอะไรกับแคนยอนเหรอไง!”ยัยปลาดุกหัวแดงลอนพูดอย่างของขึ้น

    “ฉัน...”

    “...”

    “ฉันเป็นเพื่อนสนิทของไอ้แคน แล้วมันก็เป็นเพื่อนสนิทของฉัน คนที่ไม่สนิทแบบเธอน่ะ ไปเลยชิ่วๆ-*-“ฉันบอกแล้วโบกมือไล่

    “แคนคะ แคนจะไปกับคิตตี้ใช่มั้ยคะ”ยัยปลาดุกคิตตี้ทำสายตาวิงวอน

    แคนยอนหันมามองฉันนิดหนึ่ง ฉันจึงสะบัดหน้าหนีทันที...ก็มันหงุดหงิดอ่ะ-*-

    “ไม่ล่ะ ฉันจะขออยู่กับ เพื่อนสนิทต่ออีกสักหน่อย^^

    พอได้ยินเท่านั้นล่ะ...ยัยคิตตี้ปลาดุกก็ทำวีนเหวี่ยงแล้วก็เดินสะบัดก้นออกไปปึงปัง

    ในขณะที่ฉัน...หัวใจเต้นรัวแรง ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะฉันเหนื่อยจากการทะเลาะกับยัยคิตตี้ปลาดุกล่ะมั้ง...

    ทำไมต้องคิดล่ะ!มันต้องเป็นอย่างนั้นสิ....

    ฮึ่ย!ทำฉันหงุดหงิดอีกแล้วนะ ไอ้แคนยอน-*-

    [ทะเลาะกับยัยคิตตี้หน้าปลาดุก

    คิ้วกระตุกยิกยิกเพราะหงุดหงิด

    หัวใจรัวเต้นแรงสุดชีวิต

    เพื่อนสนิทก็แค่นั้น สนทำไม-*-]

    {Fong-Nam}

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×