คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chao Nai ' Day
9
Chao Nai ‘ Day
วันนี้เป็นวันของ...เจ้านาย
ผู้ชายผมสีน้ำตาลอมแดง ที่เวลาเดินไปไหนมาไหนจะคอยแผ่รังสีอำมหิตปนพิศวาสไปให้คนรอบข้างเสมอ และโดยอย่างยิ่งกับสาวๆ เขาจะเป็นคนที่ได้รับความนิยมมากที่สุด เพราะเขาทั้งหล่อ เท่ และดูดีมีคาแรคเตอร์ แต่สำหรับฉันเวลาที่มองเขา พูดกับเขา และทำกิจกรรมใดๆร่วมกับเขา...ฟีลลิ่งเดียวที่ฉันมีให้คือ...เขาน่ะโรคจิต!!!-*-
“ไปโรงเรียนกัน!”ฮึ่ย!มาดักรอฉันที่หน้าปากซอยเลยเหรอเนี่ย!-*-
“มาดักกันแบบนี้เลยเหรอ!-*-“ฉันบอกแล้วขมวดคิ้วหนัก
“ทำหน้าตาแอบสร้างอารมณ์การจู่โจมให้ฉันอีกแล้วนะ-.,-“กรี๊ดดด~!หน้านายช่าง...หื่น!!!
“นายมันโรคจิตตัวพ่อ!”ฉันบอกแล้วก็เดินสะบัดก้นออกไปเลย ชิ!~อารมณ์เสียแต่เช้าเพราะหมอนี่เหรอไง
“เดี๋ยวสิครับคุณผู้หญิง~^^”ว้าย~!ฉันกำลังจะตกหลุม(พราง)จากรอยยิ้มของหมอนี่
“( . ///// . )”
“ร้อนหรือเขินกันน้า~หน้าแด๊งงง~แดง!^O^”กร๊าซ~ฉันเกลียดคนรู้ทานนน~!Y[]Y
“ร้อนโว้ย!-*-“ฉันบอกอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะรีบเดินดุ่มๆข้ามทางม้าลายหน้าโรงเรียนทันที
ปี๊นนน~!
“กรี๊ดดด~!>[]<!!”ฉันรีบเอามือปิดตาตัวเองทันที แง~หนูจะตายมั้ยTOT
“ยัยบ้า!ข้ามทางม้าลายก็ข้ามไม่เป็นเหรอไง!!”แง~!ฉันกำลังขวัญเสียอยู่นะTOT
“อย่าดุฉันสิ ฉันตกใจอยู่นะT^T”ฉันบอก
“เฮ้ย!สองคนนั้นจะสวีตกันอีกนานมั้ยวะ@#!$%^&*()_+|+_)(*&^%$#@!~!!~#%^&*!!!”เพียบ!!!คำด่าพ่อล่อแม่มาอย่างเต็มแม็กซ์TOT
ฉันรีบยกมือขอโทษคนขับรถอยู่นับสิบคัน โฮๆๆพ่อขาแม่ขา หนูไม่ได้ตั้งใจจะทำให้พ่อกับแม่ถูกว่าไปด้วยเลยTT^TT
แต่ในขณะที่ฉันกำลังรู้สึกผิดอย่างเปี่ยมล้น นายเจ้านายกลับชูนิ้วกลางขึ้นให้พวกเขาแล้วลากฉันไปในโรงเรียนทันที อ๊ากกก~!แล้วนี่พวกเขาไม่ด่าไปถึงปู่ย่าตายายของฉันซะแล้วเรอะ!!=[]=!!!!
“นายไม่น่า...”
“หุบปาก!”เขาบอกแล้วรวบตัวฉันเข้าไปในอ้อมแขนหนาๆ อะ...เอ่อ ( . //////// . ) หวังว่าหน้าฉันคงไม่แดงเป็นรอบที่สองหรอกนะ
ฟิดๆๆ
กลิ่นเดิมลอยมากระทบจมูกอีกครั้ง ฉันรีบสูดกลิ่นเพื่อจะให้กลิ่นนั้นแล่นเข้าสู่สมองเพื่อนำไปประมวลว่าเป็นกลิ่นของใครอย่างรวดเร็วแต่แล้ว...
“ปู๊นปู๊น!!!”
เพล้ง!!
“O[]O!!”
กระถางต้นไม้จากระเบียงที่ๆฉันเคยถูกน้ำสาดใส่ในตอนนั้น ตกลงมากระทบกับแผ่นหลังกว้างๆของเจ้านายที่ใช้ร่างของเขาป้องกันหัวของฉันไว้
“นะ...นาย เจ้านาย!”ฉันเรียกเขาที่ดูแทบจะร้องไห้ออกมา มันต้องเจ็บมากแน่ๆ คนทำกะจะให้ฉันหัวแตกน็อคคาที่เลยเหรอไงฟะ!
ฉันรีบพยุงตัวของเจ้านายขึ้นมาบนห้อง 3G ก่อนจะรีบเดินเข้าไปหาตู้ยาสามัญประจำห้องทันที แล้วเขาต้องกินยาอะไรบ้างล่ะ...
“-*-“
“พลาสเตอร์ร้อน ยาแก้ปวด แล้วก็พลาสเตอร์ปิดแผล อ้อ...ผ้ากับน้ำแข็งด้วยนะ”หืม? เขาบอกสิ่งที่ฉันจะต้องเตรียมสินะ อ้อ...เขารู้ทันความคิดของฉันนี่เอง ง่ะ!O_oรู้ทันอีกและ
ฉันรีบหยิบของที่เขาบอกออกมาวางบนโต๊ะ จากนั้นก็นั่งลงข้างๆเขาเพื่อที่จะทำแผลให้...
ชึ้บ~
เสื้อนักเรียนถูกถอดออกมาเผยให้เห็นผิวสองสีที่ทำให้เขาดูมาดแมนกับกล้ามแขนเป็นมัดๆ ดีนะที่มีเสื้อกล้ามปกปิดร่างกายของนายเอาไว้ ไม่อย่างนั้นฉันต้องกระโจนปล้ำนายแน่ๆ-.,-(ฉันดูหื่นไปมั้ยอ่ะ^^)
“เอาพลาสเตอร์ร้อน ปิดตรงกลางหลัง...”เขาสั่ง
ฉันทำตามที่เขาบอกทันที อ๊าก~ฉันล้วงมือเข้าไปในเสื้อกล้ามเขาด้วยล่ะ=.,=
ตึกตักๆ
นี่เป็นครั้งแรกนะที่ฉันล้วงมือเข้าไปสัมผัสแผ่นหลังของผู้ชายน่ะ แม้แต่พ่อฉันก็ยังไม่เคยทำเลยนะ>___<!!!
“จะลูบอีกนานมั้ย หลังฉันจะเนียนกว่าหน้าเธอแล้วนะ^^”เจ้านายเอี้ยวคอมาถามด้วยสายตากรุ้มกริ่ม
“ก็ถ้าปิดไม่แน่น พลาสเตอร์ร้อนหลุดขึ้นมาก็เสียดายของแย่น่ะสิ!-*-“ฉันแถสุดชีวิตเลยนะ กรุณาเชื่อฉันเถอะ~!
“เหรอออ~^^”
“ก็เออน่ะสิ!-*-“
“ฮะๆงั้นต่อไปก็เอาพลาสเตอร์ปิดแผล ปิดตรงที่ฉันโดนกระถางบาด มันน่าจะอยู่ตรงเอวนะ”ป๊าด~!แม่นขนาด*O*
ฉันแปะพลาสเตอร์ปิดแผลที่รอยยาวนั่น กรี๊ด~!มันมีเลือดซึมออกมาด้วย โฮๆๆๆTTOTTT
“เอาผ้ามาห่อน้ำแข็งไว้ จากนั้นก็ประคบให้ฉันหน่อย”เขาสั่งฉัน(อีกแล้ว-__-)
ฉันทำตามที่เขาบอก จนรู้สึกเมื่อยข้อมือเล็กน้อยถึงปานกลางถึงมากและมากที่สุด! จึงวางมือลงแล้วไปหยิบเสื้อนักเรียนของเขายื่นให้แทน อยู่ใกล้กันแบบนี้แล้วมาอยู่ในสภาพแบบนี้ ฉันอดใจไม่ไหว~เอ้ย!ไม่ใช่...ฉันว่ามันดูไม่เหมาะสม(เอ่อ..ฉันแก้ตัวทันมั้ยอ่ะT^T)
“ทำไม ห้ามใจไม่ได้เหรอ^^”โอ้วว~หื่นๆๆๆ ไอ้โรคจิต!
“บ้า!”ฉันบอกแล้วทุบต้นแขนเขาไปทีหนึ่ง
“ขอหอมหน่อยจิ^O^”
“ไม่!-*-”ฉันเป็นของเล่นของพวกนายก็จริงนะ แต่ไม่ใช่ว่าฉันจะง่ายนะเฟ้ย!!!
“T^T”ทำหน้าแบบนี้คืออ้อนอีกแล้วใช่มั้ย!!!
“ไม่!-*-“ฉันยังคงยืนยันคำเดิม
“เจ็บหลังจังT^T”ง่ะ!o_Oมามุกนี้เลยเรอะ!
“ขอบคุณ!-*-“ฉันบอกแล้วหันหน้าหนี
“เจ็บจริงๆเลยนะ ฮือ~Y^T”โอ้...นายคนนี้มันแผนสูงเกิ๊นนน~!
“สิบวิ!”ฉันบอก
“^O^”พูดจบก็ฟอดเข้าให้ อ๊าก!ฉันมันง่ายๆๆๆๆๆ
“1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 หมดเวลา!!!>o<#”แก้มฉันแดงเลยนะ!หอมหรือกัดกันแน่ฟะ!!!=[]=!!
“^O^”ฮึ่ย!!!โมโหๆๆ
“...”
“....”
บรรยากาศเงียบเกินไปละ-__-;;
“ขอบใจนะ...”ฉันบอกแล้วส่งยิ้มบางๆไปให้เขา อันที่จริงเขาเอาตัวมากันฉันไว้จากกระถางต้นไม้ทั้งที่เขาไม่ต้องทำอะไรแบบนั้นก็ได้ แต่เขาก็ทำเพื่อปกป้องหัวของฉันเอาไว้ ดังนั้นคำขอบคุณที่ฉันให้ ถือว่ามันเล็กน้อยมากเลย
“ฉันทำได้ทุกอย่างเพื่อปกป้องของเล่นที่ฉันรักที่สุด^^”
ตึกตักๆ
คำพูดกับรอยยิ้มนั่นทำฉันจะละลายหายไปเป็นอากาศธาตุอยู่แล้ว>_<
ทำไมรู้สึกวูบไปทั้งตัวเลยนะ เขาก็อาจแค่พูดหยอกเล่นๆเหมือนทุกทีแต่ทำไมใจของฉันมันต้องเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะแบบนี้ด้วยล่ะ...เขามองฉันเป็นของเล่นกันทั้งนั้นแหละ มีแต่ฉันที่มองพวกเขาเป็นเพื่อนและมีเพียงคนเดียวที่ฉันอยากได้เป็นฟะ...ไม่!!ทุกคนเป็นเพื่อน เป็นอย่างอื่นไม่ได้!!!
“ฉันชอบเธอจัง ยัยของเล่น^^”
“ก็ดีแล้วนี่...อย่างน้อยก็ดีกว่าเกลียดกัน”แต่ฉันอดสงสัยไม่ได้จริงๆนะ ถ้าวันหนึ่งฉันไม่ได้เป็นของเล่นของพวกเขา พวกเขายังจะทำอะไรแบบนี้อยู่มั้ย คิดแล้วก็ใจหาย เลิกคิดดีกว่า!
“ฉันมีของจะให้^^”จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมา
“อะไรล่ะ ถ้าเป็นปากของนายฉันไม่เอานะ!-*-“ฉันรีบบอกขัดคอเขาไว้ก่อนทันที
“แหม~อันนั้นไม่ขอก็จะให้จ้ะ!”นั่นมันชื่อเพลงไม่ใช่เรอะ!=[]=;;;
“จำได้ว่าฉันก็ไม่ได้ขออะไรจากนายเลยนะ-__-”
“ก็ฉันจะให้อ่ะ!”อย่าเบ้ปากเพราะ...มันน่าเกลียด!-__-;
เขาเดินไปหยิบถุงสีชมพูออกมาจากโต๊ะด้านในแล้วเดินตรงดิ่งมาที่ฉัน
“อะไร-_-“ฉันถามหน้านิ่งแต่ความจริงในใจอยากรู้เป็นบ้าเลย*O*
“เปิดดูสิ^^”เชอะ!ทำมาเป็นมิซเทอรี่(ลึกลับนั่นแหละ-_-;;)
ฉันเปิดถุงออกแล้วพบกับตุ๊กตากบสีแดง นี่มัน...สิบตรีกิโรโระ ใช่มั้ย^^อ๊า~ฉันคลั่งไคล้เจ้ากบตัวนี้ม้าก...มาก^O^
“กิโรโระ^O^”
“ชอบใช่ม้า~^v^”รู้ใจที่ซู้ดดดด~!
“น่ารักจัง!^^”ตุ๊กตานะเฟ้ย!!
“ฮะๆ มันไม่ใช่กิโรโระของเธอ แต่มันเป็นตัวแทนของฉัน^^v”ง่ะ!O_oทำไมต้องให้กิโรโระผู้น่ารักของฉันไปแปดเปื้อนกับคนโรคจิตแบบนายด้วยล่ะ-^-
“งั้นเอาคืนไป-*-“ใช่...ฉันจะเรียกกบน้อยน่ารักตัวนี้ว่า กิโรโระ โอนลี่ย่ะ!-^-
“ไม่!”
“ชิ!งั้นให้ชื่อของมันคือ นายโรโระแล้วกัน จะได้มือชื่อของนายอยู่ในนั้นด้วย!”หาทางออกที่ดีที่สุดแล้วนะ-*-อย่างน้อยก็ยังมีคำว่า ‘โรโระ’อยู่ในชื่อ
“>_OV”ขยิบตาแบบนั้นคิดว่าทำให้นายดูดีเหรอไงยะ!!-*-(ก็ดูดีจริงๆนั่นแหละ-_-)
“-*-“
“เธอน่ารักจัง^^”ฉันรู้ตัวดีย่ะ!-^-
“...”
“ชอบกินไอติมรสสตรอเบอรี่มั้ย”เปลี่ยนเรื่องรวดเร็วปานนี้เชียวหรือ
“ก็อร่อยดี-__-”แต่ฉันไม่อยากชอบมันอ่ะ เพราะมันค่อนข้างแพงทีเดียว เดี๋ยวพอติดใจเงินในกระเป๋าก็หมดพอดี(นี่คือเหตุผลหลัก^^)
“เหรอ แต่ฉันชอบกินมาก^o^”บอกฉันทำไม-__-
“อืม”
“เฮ้อ~น่าเบื่อจัง!เธออยากไปไหนก็ไปเถอะ ไปหาไอ้สองคนที่เหลือก็ได้ ฉันจะพัก เจ็บหลังเป็นบ้าเลย!”
“โอเค!”
ฉันเดินเหวี่ยงๆออกไปจากห้อง อะไรฟะ!อยู่กับฉันมันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยเหรอไง ฮึ่ย!!!-*-นายโรคจิต!!!
ความคิดเห็น