ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Heart disease Love โรคหัวใจกำเริบเลิฟ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 55


    มิตรภาพความรักเพื่อนไม่เลือนหาย

    แม้จะตายยังจะจำคำนี้ได้

    แต่ถ้าหากเป็นความรักแบบหญิงชาย

    ถึงจะตายคงจะหายไปพร้อมกัน

     

    บทนำ

    หงุดหงิด

    “แค่กๆ>_<”โอย...ไอ้อาการป่วยออดๆแอดๆแบบนี้มันน่าหงุดหงิดชะมัดเลย-*-

    “ดื่มน้ำมั้ย ฟอง-_-”ถ้าแกจะถามได้หน้านิ่งขนาดนั้นล่ะนะ ไอ้แคนยอน-*-

    “จะไปเที่ยวไหนก็ไปเหอะ ไม่ต้องเชื่อแม่แกมากก็ได้-*-“

    “ฉันมาที่นี่ก็เพราะแก ไม่ใช่เพราะแม่สักหน่อย^^“ดูหน้ามันสิคะ เปลี่ยนไวได้อีก...ฉันคงเชื่อได้หรอกนะ-*-

    ขอแนะนำตัวก่อนเลยดีกว่านะ ฉันชื่อ ฟองน้ำ(ไอ้สิ่งสี่เหลี่ยมสีเหลืองที่มีสก็อตไบรท์สีเขียวสากๆแปะข้างบนนั่นล่ะ) ฉันตอนนี้กำลังป่วยหนักเพราะคุณหมอบอกว่าฉันเป็นโรคหัวใจ ใช่!ฉันควรจะเครียดเพราะโรคหัวใจมากกว่าที่จะต้องหงุดหงิดเพราะเพื่อนตัวเองแบบนี้ใช่มั้ยล่ะ แต่เพราะไอ้เพื่อนสนิทตัวแสบทำฉันหงุดหงิดๆจนไม่มีเวลาไปเครียดเลยน่ะสิ

    “แคนยอน ไปไหนก็ไปเลย ฉันเบื่อหน้าแก!-*-“

    “เฮ้อ~แกจะไล่ฉันทำไม ยัยฟอง อยู่กับหนุ่มหล่อๆแบบฉันเวลาตายจะได้ตายตาหลับไง^^

    ไอ้...-*-

    “แกแช่งฉันใช่มั้ยเนี่ย!”ฉันรีบเยื้อแขนขึ้นเพื่อจะต่อยไอ้เพื่อนตัวแสบของตัวเองระบายความหงุดหงิดซะหน่อย แต่ไอ้สายน้ำเกลือระโยงรยางค์นั่นก็ทำให้ทุกอย่างลำบากไปซะหมด(จะถอดออกก็ไม่กล้า กลัวเจ็บT^T)-*-

    “เฮ้ๆ เดี๋ยวก็หัวใจวายตายหรอก ไปนอนดีๆเลยไป”แคนยอนใช้นิ้วชี้ผลักหน้าผากฉันแรงๆจนหัวล้มลงไปนอนหมอนเหมือนเดิม

    “ฉันเบื่อๆๆๆ แล้วก็หงุดหงิดด้วย!-*-

    “แกคงเบื่อห้องสีขาวจืดชืดแบบนี้สินะ เดี๋ยวเอาไว้จะหาของตกแต่งให้แล้วกัน รอแกทำบอลลูนเสร็จก่อนดีกว่า”

    “ฉันขี้เกียจทำแล้ว ตายๆไปซะก็ดี จะได้ไม่ต้องเจอหน้าแก-*-“เจอตั้งแต่เกิดจนตอนนี้ใกล้ตายอยู่แล้วก็ยังมาวนเวียนอีก ฉันล่ะเซ็ง!

    “หงุดหงิดอะไรนักหนาเนี่ย ยัยฟอง-*-“แคนยอนทำหน้ายุ่ง

    “หงุดหงิดแกไง ออกไปให้พ้นเลยนะ!”ฉันหยิบหมอนบนหัวเตียงเขวี้ยงใส่มันทันที

    “แล้วถ้าวันนึงแกไม่เห็นฉัน แกจะหายหงุดหงิดจริงๆเหรอ”แคนยอนถาม

    “จริง!”ฉันตอบอย่างไม่ต้องคิดมาก ไม่เจอกันบ้างก็ดี...

    “โอเค...แล้วพรุ่งนี้จะมาเยี่ยมใหม่ก็แล้วกันนะ-_-

    อะ...ไอ้!แล้วทำมาพูดเหมือนจะไปจากชีวิตฉัน โธ่เอ้ย...พรุ่งนี้แกก็มาอยู่ดี โว้ยๆๆหงุดหงิด เมื่อไหร่หัวใจจะวายตายไปซะทีนะ-*-

    [ฉันหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้า

    จะมาหาทำไมบ่อยนักหนา

    ตั้งแต่เกิดจนตอนนี้เจอกันมา

    ไม่เบื่อหน้ากันบ้างหรืออย่างไร-*-]

    {Fong-Nam}

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×